Austri - 19.04.1892, Blaðsíða 4

Xr. 11
AJJSTRI
44
aðarlitið. Og livað verður pí fyrst fyrir ? f>að er eigi
auðvelt að telja pað up®>; en sem dæini skal eg minn-
ast litið eitt á girðingar. það er sú grein jarðabót-
aiina, sem margir bænclur, er eg pckki, virðast bebít
liafa augastað á. Hversvegna? Aðalistæðan sem eg
beti orðið var við liggur aðeins í pví, að þegar tiuieða
ængjar eru girt, pá kostar enga fyrirböfn að verja Iiv.ort-
tveggia, m.eðan grös eru að vaxa. Að jxessu sé p.ann-
ig viirið, sannar meðal annars meðferð bænda á túu-
um sinum er bata girt þau; þeir verja þau ekki nema
aðeiirs fyrri par.t sumars, en liirða ekkert um, þótt liest- I
iir. kýr wg kmdur rótnagi þau og troði aðra árstíma. |
J>eir sem skyn bera á jarð,ræktiirfr:eðina, geta því ljós-
lega séð, iivort tilgangurinn með girðingunum, verði
eigi frt mur litill og ln.ort það muni ekki vera eittbvað J
iinnað íneira, en sanu æringin um nytsemi gir.iingainia,
sem knýr þi bændur til ab girða túu sín, er þaiinu I
fara með þiiu. eptir að þau eru girt- Að öðru leyti .
skal það tekið k'ain. að það er tjarri niér að gjöra lit- j
ið úr þassarí grein ja/rðabótaiina, sé liyggilegaað farið.
Ánisír bíendur bregða því við, að þeir geti ekki
gert jarðabætur, sakir þess að jurðir þeirra sé ekki
lagaðar til þess. Slikar viðbárur eru sem oiitastsprottn-
ar af ábugaleysi. það er tæpast td «ú jörð álandinu,
sem ekki er bægt að bæta að einbverju leyti. Túnbæt-
ur er liægt að gjöra á öUum jörðuiu, þar sem túnin
eru þýfð, er þútnasléttun sú jarðabót, sem gefur viss-
astan arð. og er þur itð auki með liinum arðmeirijurða-
bótum. En einmitt þessa jarðiibót lá'.ta allmargi.r bænd-
ur sitja á liakaimm, ems og skýrslur ýmsra búnaðiir-
félaga bera með sér. jþar sem túnin eru slétt af nátt-
úruiini. eru túnb;etur lieildur eigi ómögulegar. Að vísu
er ekki við því að biúast að jaroræktin nái þeim frain-
iörum bér á landi fy.ret um sinu, að Iqsíiu verði um
jarðveginn í túnuiium. að dæmi nágraiiim þjóðanna. En
þótt það sé eigi gjört, má ,færa túnið út, ept r að bóndinn
betir Tiektað það vel, sein lianu byrjaði meik I
títjóriiendur bjúuadarfélaganna ættu að 1 ita sér anu-
ara um að hvetja bamdur með ráði og dáð, til að gera
þær jaiðiibætur sem nytsamastar eru, lieldur en að
koma einbverju nuini á ,þœr. að eins í þemi tilgangi
að ná í styrk. En þegar búiiaðartélögin bafast btið
iið. þá eiga þau von á litlum styrk; það vita þ:iu veJ
og þess vegna er naiufsýnlegt að tnia allt möguiegt tJ
i skýrslur um framkvæmdir þeirra. Mér er pHiimg
kunuugt um félag nokkurt. sem fierði mörg dagsverk í
skýrslu sínn, er uiiiim liöfðu verið að þvi, iið moka út
ós, er sandkastnð .ba.fði; en þegar ósinn stendur nppi
(sem ,-svo er kiillað), lig- ivr lon mikið ytir engjum margra
búenda -og veit r pví trjólgun. Nú steudur ós þessi
opt vippi ár -ept.r ár og þarf þá ætið uð moka b ,nn
,út. íieiiia þi örsjaldaii, sein náttúran .léttr undir og
bann fer út sj iltur. tílyðji því dagsverkatala sú, er til
þ(íss gengur að moka út os þeniian, iiö þvj itð iélag
petta i ii því meiri styrk, seni þettn atriði eykur fram-
kvromd.r þess, þá veitir liiö opinbera verolaun fyrir
sama skurJÍim ár eptir ár. Enn freinur bt-r þess að
gæta. íið þetta eru engar framiarin, þvi það lietir við-
é'engist frá því ós þessi vnrð til að moka baiiii út.
Hætt er við nð fluira en þetta sé atliugavert við skýrsl-
ur þar er búnaöariélögin semja.
Að lokum mætti get;i þess að ábugaleysið í bún-
aðarlegu tiil.ti og hleypidóniariiir um ý'usar nýungiir,
er ad.Íiúiiíiðiiðarlegum lramföruin lúta, eiga beimkynni
sitt i þeim sveitum, Stíin skeinmst eru á veg koiniiar í
alinenitri inenntun. það er lika skiljniilegt. et grtíin-
liöi. kaunast við að s.ilin T.iði atböinam likamans, að
velgengnúi ldýtnr að vera mikið uudir því, að auðga
.liium. -stMu mest að ny.t-samri þekkingu. Hanu viður-
kennir að likindum að allt, seiu véi gerum ætti að
vera iirður nák.va-iurar yflrv.egunar. og þá er það auð-
sætt bverja þýðingu ,þaö lieflr, að vér veitum skilningi
vorum og dómgreind svo mikinn viixt og viðgang sem
föng eru á. Hvert er blutverk skólanna. ef eigi þetta?
Og skj ldi ekki „bókoriuuiuinr1 vera betur farið í þessu
tilliti en liimim ? En þetta á ekkert skylt við óbeit á
lik.imlegri viunu; því þeir „bókormar-1 sem liafa hana,
liem imiiiið tómt en vanta gæði þau er því fylgja, að
vera pað í raun og veru.
ý'iiuidi þá-ekki þegiir öllu er á botninn bvolft vera
teskiltíg.t, aðþingið styxktí s«m mest alþýðumenntunina?
H. Ö.
Háttvirti berr.a ritstjóri!
Eg befi nýséð Austra 7. tbl. þ. á. sein greinin fr'i
mér stemdur í; og liknr mér bún, að öðru leyti en þvfl
að í bréti verzlunarstjórnns ;St. (t. stendur: 130*/2 pd.
af salti, .en á að v.era: l()3'/2.
Jafnveil þó að í eptirritinu fri lllél’ standi 130'/2 p<b
þá er það þó skakkt. lieldur á það að vera: 103'/a-
það er því viusnmleg lión min til yðar, að pér gjörið
svo veil og leiðréttið þutta fyrir niig í fyrsta biaði seiu
út kemur liér eptir.
Kirkjubúli 29. marz 1892.
Erlemlur þorsteinsson.
lleiiiisliautsferft Xordenskjolds kæmst ekki á sök-
um þess að stjóriiin i Australiu vill ekki leggja til þ'á
penimra sem tilætlað var.
(iriila sóttill litítir geysað voðalega í S a n t o s í
Brasil u.
iií lcgir Jiríðai’stonsiai* pengu í marzmánuði í
Bandnrikjuimm. og ollu miklum skaða. Segja íuenn að
þvílikt veður liatí ekki komið þar í tíeiri ár.
trlaflstone betir búið undir prentuu jirívatbréf síw
fri 184u til 189 >. bréti.i verða pó ekki geiin út íyr en
að lioimm lilimm.
Jjiiig'inaftiir einn úr p:irlamentiim enska. Hastings
að mifni. iieíir verið dæmdur í 5 ára betrimarliú-sviiiiui.
Hann liafði ey.tt 270.000 kr. af óiuyndugra fé er bou-
um vnr trúað iyrir.
Leo Tolstoj. Fregn lieftr komið um það að va'ld-
stjórniii í Rússlandi liati lokað Leo Tolstoj inni á bú-
giirði lians og sett vörð afhermömmm við lnisið. |>yk-
ir þeiiii liaim Iiiií'h getíð sig of nijög frnm við aðbjilpa
nlinágiiuum og með þvi að kouva neyðimii i enn meira
liimæli, kastað skugga á liina föðurlegu stjórn keisar-
aiis.
Sejðitfii1; 19. i ] i-íl lf'12.
tihileas „Krystal-1 kom liingað 11. þ- ni. frá Sta.v-
aíiger nitíá vörur til knupin. Sig. J.ebansens; var rétta
viku á ltíiði’ini. Með skipi þessu fréttist. að „T.Tller,‘
bel’ði ko aið til Stavaiiger 28, i. m. en hreppt mesta
otviðri á leiðinni. er stóð iri 24.—26., og orðið fyrír á-
fö'llum er bratu skipáð til muna.
300,000 varkanionn í kolanámuiium á Englandi
lmfa bigt niður vinimua. Hetír því orðið stans á skipa-
ierðum, og nú lágti 25 gufuskiþ aðgjörðabius 'iStavan-
ger, er. „Krystai1 fór þaðan.
HiaftiTegi) bar.st til Kristinniú 24. f. m. þess efn-
is. iið enska stjórnin biiti getíð út bami gegn inntíutn-
ingi fl fandi fjár.
A u g 1 ý s i II g
um íiskivcti’zlun og skuldir W. ii. Speuce l'atcr-
sous í Norftlirfti.
1. Samkvæmt samiiingi Patersons við Norðfirðinga ,og
Fiereyingii fy.rir milligöngu Sveins Sigfússomr og J>or-
steins Jónisonar, gjiárðum hér á skrifstofunui 16. ekt.
l'. á.. er íillur liinu verkaði fiskur, sem Paterson baust-
ið 1891 átti i Norðfirði orðinn eigai Norðflrðinga og 1 ær-
eyinga, er þar áttu hj i lioiium, af pvi að Patersou ekki
gat stiiðið i skilum. að senda þeim kalla bcirgun með
„Laura“ 1. sinn tii Reykjavíkur 1892; en verðiw að
seljast á uppboði, svo vissa íuist lyrir því hvers virði
bann er.
2. Allur liiiin fiskurinn (og aðrar eignr þar) sem var
óverkiiður, en nú er undir verkun. er einnig eign liinna
sömu samkvæmt sama samuingi sem liaiin liefir brotið.
neina allar skuldir hans bér verði borgaðar nieð 1. ferð
„Thyr:i“ 1892.
Skrifstofu Suður-múlasýslu 16. apríl 1892.
,lón Johnscu.
ÁbyrgðiDni;. og ritstjóri cand. pliil. Skiiptl Jóscpsso;:.
í’i eutai i: f r. U u ð j ó u s s e u.