Austri - 27.05.1893, Side 4

Xu. 14
A U S T R I
56
gSSfT" Undirslírifaður liefir fiskilínur
af ýmsum tpguudum til sölu ine& góðu
verði. en að eins mót peningum út í
liönd.
Seyðisfirði 25. mni 1893.
Ii ri st.j á n IIal 1 grím sson.
lí<‘iðruðu skipíayinir.
Nú eru komnar í verzlan mína
miklar bvrgðir af öllum peim vörur.i
sem eg liefi áður liaft raeð allskonar
nýmóðins lngi og lögun. auk ýmsra
tegunda sem eg ekki liefi lmft áður,
svo sem veggjapap innaní liús (be-
træk). oliumyndir og gylltir listnr.
Einniií óvenjulega mikið af plett
og silfurtaui.
Byssur bæði fram- og aptur-
blaðnar, að eins góðar togundir.
Til þess að g.jöra mírnim lands-
mönnum hægra. fyrir að verzla við
mig. mun eg petta sumar taka bæði
gegn vörunr og uppí skuldir, fisk. ull.
smjör og lambskinn og eptir saln-
komulagi gefa fyrir petta fullteins
mikið og almennt verður gefið, en tek
aðeins vandaða og vel verkaða vöru.
~Verðlisti yfir allar vörutegundir
I verslan minni verður alprentaður ].
.júní og geta skiptavinir mínir fengið
hann sendan til sin.
Seyðisf. 27. maí 1893.
Stefán Th. Jónsson.
Beaver-linan.
Hér með leyfi eg mér að láta
alla sem pað snertir, vita, að Manitoba-
stjórnin befir tilkynnt mér. að bún
liafi komið á samningi við l ina svo
nefndu „Beaver“-línu (sem lætur 5
ný ágretlega útbúin fólksflutninga.járn-
gufuskip ganga milli Liverpool og
Quebec) um að flyt.ja pá islenzka
vc-sturfara. er út kunna að vilja flytja
í sumar. frá liöfnum 4 Tslandi alla
leið til Winnipeg, fyrirKr. 123: hvern
fullkominn farpega og tiltölulega
minna íyrir unglinga ogbörn.
Enn fremur hef og fengið að
vita. að Beaver-lítian setur innan
skamms umboðsmenn fyrir sig á öll-
um aðal-liöfnum á Islandi.
Beaver-línan auglýsir sjálfsagt
mjög bráðlega fardaga frá höfnum 4
íslandi og gefur um leið liverjar
aðrar upplýsingar sem peir purfa nð
fá, er nota vilja petta lága
fargjald.
Seyðisfirði 16. Maí 1893.
S. Christoplier^ou.
Lagt fargjald
til
Ameriku.
Engin útfiirarlína liefir nokk-
nrntíma bo&ið slik lcostaboð, sem
Allan-linan býður nú hverjum
fullkomnum farþegja, að fara a'
Seyðisfirði til Winnipeg fyrir
aðeins 110 krðnur. Far-
g.jaldið er tiltölulega minna fyrir
alla þá, sem eru innan ] 2 ára
að aldri.
J>eir, sem boði þessu taka
skulu fara lúðan með póstskip-
inu „Thyra“ hinn 14. júní næst-
komandi.
Björn Klementsson, ættaður
úr Húnavatnssýslu, verður túlkur
og leiðsögumaður með vesturför-
frá íslandi og allaleið til Wirmi-
peg.
Allir þeir sem ætla sér til
Anieriku á yfirstandandi sumri
ættu nú að nota tækifærið, þvi
óvist er að þetta lága fargjald
haldist framvegis.
Nánari upplýsingar fást hjá
undirskrifuðum.
Seyðisfirði 23. maí 1893.
1 umboði berra Sigfúsar Eymunds-
sonar í Ecykjavík.
Joil liuuólfssoii.
J>etta Margarin-smjör, er al-
mennt erlendis álitið hin bezta teg-
und pessa smjörs, og er í pvi 25%
af bezta lireinu sm.jöri.
Juveler & Guldsmed I. K.
Clausens Eftr. St. Kongensgade 15,
Kjöhenhavn. Stort ITdvalg af fine
Smykkei i Guld <fe Sölvnrbeide.
Eeparatiouer og Bestillinger modtages,
bedste Arbeide garanteres.
Jörftin „Hvoll“ i Borcrarfirði. 8.
Imdr. að dýrleika. af henni er til sölu
með góðu verði 5 ’/3 hndr., bitt
til ábúðar. Jörðinni fylgja. öll nauðsyn-
leg bús. all-stæðileg.
Ijystbafeudur suúi sér sem allra
fyrst til undirskrifaðs.
Hvoli 22. maí, 1893.
Sveinn Guðinundsson.
Restaurationen
Denne bek.jendte Forretning, der
i mange Aar hnr været drevet af
min Svigerfader P. Jacobsen. anbefales
srerlig til Islændere. Det skal stedse
være min Opgave at bibeliolde den
gamle Tradition, og enbver Forand-
ring skal jeg altid söge efrer bedste
Evne til det bedre; reelle og billige
Priser, skal stedse være Eorretiiiii-
gens Hovedprincip. Mit Kjendskab
og min Erfaring til Islænderne i de
17 Aar jeg liar vreret Toldassistent
i Kjöbenliavri, er ikke lillo.
Eeinholdt Torm
Amagertorv 31.
Takið eptir!
Kaupma'ur Thor E. Tulillius
erfiuttur frá Slotsbolmsgado tilStrand-
gade 12 K.jöbenbavn C.
Sveutlsens fiotel
Mamlal.
Mit bekvemt beliggende nye
velindrettede og godt udstyrede
Hotel anbefales de ærede Eeisende
paa det Bedste.
Ctabr. Svendson.
í verzlan Magnúsar Ifin-
arssonar á Vestdalseyri við Seyðis-
fjörð, fást ágæt vasaúr og margs-
konar vandaðar vörur með góðu
verði.
Abyrgðárjnaður og r i t s t, j ó r i
Oand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentaii: Sig. Grímsson.
146
bann olli benni ýmissar mæðu; bann lékk ekki að vita, livort liefntT-
in bafði náð tilgangi sínum. En pótti honum liefndin sæt? Nei.
pví fór fjarri. Hann hugsaði sér aptur og aptur, að liann mundi
bata keppinaut sinn. en bversu mjög sem liann reyndi að telja sér
trú um petta, kviknaði pó i bjarta ha»s tilfinning, er átti ekkert
skylt við liatur. t
Allt í einu var litlu b.jöllunni bringt og gengið inn i viðtals-
berbergið; Northcote sneri sér við rólega til að vita, bver léti sækja
liann í pessu vonsku veðri.
„Dr. Nortbcote!“
„Dr. Laud! Gott kvöld! Hvaða greiða get eg gjört?“
Ungfrú Kesiah. sem var svo preytt, virtist hann enn vera liinn
sami harðneskjufulli miskunarlausi óvinur. Hún hafði enga hug-
mynd um, hvað hjarta hans barðist ákaft, er hann sá hana allt i
i einu hjá sér. Hún horfði niður fyrir sig og talaði stillilega.
“Dr. Northcote, eg er komin til yðar í erindagjörðum. Eg hef
reynt að fá fé til að borga húsaleigu nú áfallna, eg skulda yður 2o
pund. en hef ekki til nema 12“. Um leið lagði hún á borðið fyrir
framan hann litla pyngju. „Eg hað umsjónarmann yðar um litinr.
horgunarfrest, en pess var enginn kostur. það verður dauði móður
minnar, ef pessir lögreglupjónar dvelja lengur heima hjá mér, og
eg get virkilega greitt yður alla upphæðina eptir nokkrar vikur.
Eg á daglega vou á borgun fyrir læknisfræðislegar ritgjörðir”.
„þér beiðist pess, að og biði eptir fé minu?“ sagði Northcote
hranalega. Segið eins og er. þér hafið ekki komið nema með 12
pund?“
„það er allt sem eg má missa“, sagðí hún lilátt áfram — hún
hefði getað sagt með sanni: „það er allt sem eg á“.
„Eg hlýt að heimta skilvísi“. mælti hann. „Eg vil ekki lasta
umsjönarmanninn, pótt hann gangi eptir pví sem komið er í gjald-
daga“.
„Eg bið yður einungis að láta lögreglupjónana fara burtu, að
minnsta kosti fáeina daga“. mælti hún ennfremur; „eg neyddist til
að koma til yðar i kvöld, móðir min fékk eitt höfuðslagið í gær —
hún getur beðið bana af pessu, ef hún fær að vita pað“.
„Hvenær komu peir?“ spurði Northcote reiðulega.
147
,,í gærmorgun, en eg treysti mér ekki til að koma fyr. Eg bið
yður. herra Nortlicote; að skoða. petta einungis frá fjnrhagslegu sjón-
armlði. Hér liafið pér 12 pund, og eg get ve.tt yður tryggingu
fyrir binu. pað get eg“.
„Hver mun ébyrgjast?11 spurði Northcote forvitinn.
„Herra Gresham ábyrgist fyrir mig“, svaraði Kesiali.
Northcote svaraði ekki, liann sneri sér á hæli uridan — hann
faiin. að vegna afbrýði gat hann ekki polað að sjá hið bliða andlit,
er töm vinsemd skein úr til allra nema hans.
„Viljið pér láta lögreglupjónana fara?“ bað hún auðmjúklega.
Hann fann til innilegrar gleði. er hann lieyrðí hana biðja sig,
hanu öskaði með sjálfum sér, að lengur gæti staðið á pessu, gekk
pví um gólf og svaraði ekki. Hugsandi til móður sinnar er bún
elskaði svo heitt, beið bún með eptirvæntingu svars, en er pað kom
ekki, lireifst bún af örvæntingu. missti stjórn á sér og komst í svo
mikla geðshræringu. að Northcote lá við að skelfast.
„þér eruð vondur maður“, inælti hún. „Nú hefir yður tekizt
að vinna sigur, dag eptir dag liafið pér kappkostað að fella mig, og
nú er úti um mig. Hvernig get eg rét.tlætt pað, að eg skuli hufa
gjört svo litið úr mér að leita bjálpar yðar, pér sein eruð pað afhrak
að vega að vopnlausri konu? Haldið áfram vonz.ku yðar. Takið
allt sem við eigum. Verði auður yðar yður til bölvunar, eins og eg
nú bölva your, morðingi móður minriar!11.
Andlit Northcote logaði af reiði og blygðan, allar hans verstu
tilfinningar vöknuðu nú með nýju afli. „Já.. eg skal halda áfram“,
svaraði hann. „Ef pér getið ekki borgað mér, pá skulu lögin koma
til. Eg læt ekki að óselcju móðga mig. Ef pér verðið rekin úr
húsinu, pá purfið pér eklci að fara langt til að eignast annað
heimili“.
„Já, gröfin er pá til handa móður minni og sveitin handa mér“,
mælti hún biturt, „og pær eíga að vera okkur kærari en að lifa á
náð yðar. Göða nótt, Dr. Northcote. Góða og rólega samvizku
Iiljótið pér að hafa. Eg hef heyrt talað um brjóstgæði yðar; pökk
fyrir pá inildi, er pér hafið sýnt mér“.
Hún snéri sér fram að dyrunum, stormurinn paut úti og hrissti