Austri - 10.04.1896, Blaðsíða 1

Kemtr vt 3 á wXnvöí eða
30 U’óð til rœsta mjára, og
hostar hér á landi aðetns
3 kr., crlcndis 4 hr.
Gjalddagi 1. jvlí.
VI. ÁR
SEYÐISFIRÐI, 10. APRÍL 1896.
TJpps'ögn slrifieg hiiudin rið
áramót. Ógild ncma t:om-
in sé til ritstj, fyrir 1. októ-
bcr. Aughjsingar 10 aura
Unan, cða 60 a.hvcrþttml.
dálhs og hálfu dýrara á 1.
síðu.
NR. 10
AMTSRÓKASAFNTT) á Seyðisfirði
or opið á laugard. Ul. 4—5 e. m..
SPARIS.]ÓÐUR Sevðisfj. borgar
4°/0 vexti af innlðgum.
W
Hinar beztu sumargjafir!
mmsz&mwimmsmimmi’i
Werres Superieurs.
H i n h e z t a
sumargjöf
cm kíkirar og margt
margt fáscð og fallcgt,
i verzlan
Magnúsar Einarssonar
á Scgðisfirði.
jjgBfíkreinns n-jz iq jbuih
íslenzk umboðsverzlun.
Eins og að undanförnu tck cg
að mér oð sclja allskonar ulenzkar
Ycrzlunarrörttr og kaupa inn útlc.ndar
vörar, og scnda á þá staði, scm gufa-
skipiu koma á. Glögg skilagrein
send í hvert skipti, lítil ómakslaun.
Utanáskript:
Jakob Gunnlögsson,
Nansensgade 46 A.
Kjöbenhavn K.
Islenzk umboðsverzlan.
Fyrir áreiðanlegt verzlunarhús
erlendis kaupi eg sérstaklega, með
luezta markaðsverði hér, vel verk-
aðan málsfisk 18 pml. og par yfir.
Borgunin verður greidd strax út i liönd
og send í peningum hvort sem vera
skal, eða útlenduin vörum með laegsta
verði (ef pess er óskað),
Jakob Gunnlögsson,
Nansensgade 46 A, Kjölienliavn K.
* *
Yér viljmn leiöa athygli
manna að þessum góðu tilboö-
um kHiipmanns Jakobs Gunn-
lögssonar, sem hefir reynzt bæði
oss sjálfum persónulega hinn
áreiðanlegasti og h rein-
skiptnasti umboðsmaður, og
færsama vitnisburö hjá jieim,
er átt hafa við liann verzlúnar-
viðskipti.
Nú eru samgöngurnar í ár
svo tiðar, að menrt eiga með
hægasta móti með að ná vörum
upp hingað, og gætu þær svo
farið út héðan nreð strandagufu-
bátnum útum allt Austur- og
Norðurland. Og viljum vér benda
mönnum á, að nota sér þetta
géjða tækifæri sem býðst þeim,
til þess að prðfa þessa verzl-
unaraðferð, sem hefir þann mikil-
væga kost, að þar selur liönd
hendi, og með þvi verður um-
flúin hinbanvænaskuldasúpa,
og að mönnum la^rist þar af
smámsaman í efnalegu tilliti að
sníða sér stakk eptir vexti
og brúka eigi meira tilheimilis-
þarfa, en þeir geta’ borgað,
Sérílagi gæti það komið
mörgum sjávarbændum vel, að
geta útvogað sér þannig pen-
inga með góðu móti með þvi að
senda málsfisk sinn til kaup-
manns Jakobs Gunnlögssonar og
fá hann borgaðan hæsta mark-
aðsverði í peningum, sem máske
verður nú meiri þurður á hér á
landi fyrst mn sinn, eptir að
fjárs’jlubannið kemst á, sem nú
eru allar líkur til aó verði sam-
þykkt í „Parlamentinu".
Ritstj.
Fj árflutnmgsbannið.
ISú með ..Agli*4 31. f. m.,
komu ensk blöð hingað, og svo
bréf frá herra Louis Zöllner,
er telja engan vafa á þvi, að
fjárbannið muni verða samþyklct
fyrir fullt og allt í „Parlament-
inn,“þarsem það var samþykkt
í neðri málstofunni réttnýlega, við
2. uinr., með 244atkvæðuin gegn
95. En börð rimma hafði | óstaðið
á þinginu um málið og ririldi
langt fram á nótt.
Nú eiga þessi bannlög að
ná til allra landa, og verður
hvergi aðflutt lifandi fé til Bret-
lands, livorki frá hinmn miklu
nýlendum þeirra eða frá öðrum
ríkjum. Hlýtur þvi verð á nýju
kjöti að stíga mjög á Englandi,
og má liklega flytja þangað
eptirleiðis kvikfé með allgóðurn
árangri, setja það þar í sótt-
varnaógeymslu og slátra því þar.
Mætti geymaþað af kjötitm sem
eigi gengi út, í hentugum fryst:-
húsum, sem þar verður óefað
fjölgað, því bæjarbúar, sem brúka
öll ósköp af kjöti á Englandi,
munu ekkert láta óreynt til
þess að láta eigi hinn enska
landbónda kúga sig á kjötsöl-
unni f’ram úr hófi.
Nu Gi’u að risa upp ís- og
frystihús á liverjum firði hér
austanlands, og hér í Seyðisfirði
3 alls. Er því liklegt, aö mætti
fá hér nógan ís til a’Ó flytja
kjötið frosið í til Englands,
einsog t, d, nýja síld, Og enn
er hugsanlegt, að megi flytja út
kjöt héðan, á likan liátt og nú
tíðkast alla loið sunnan og aust-
an úr Ástralíu, eptir endilöngu
hitabeltinu. Er liklegt að þess-
konar flutningur tiekist jafnvel
betur héðan en þaöan að austan,
þar sem leiðin er svo margfalt
styttri og loptdag kaldara.
En það slátur og mör, sem
yrði liér eptir og Englendingar
meta mjög lítils, ætti að borga
töluvert af tilkostnaðinum við
slátrunina þar, og hér heima, sern
sjálfsagt þarf að fara fram undir
umsjón enskra slátrare, og svo
aukinn tilkostnað við flutn-
ing kjötsins i ís eða köldu skips-
rúmi.
Oss finnast þvi þessi vænt-
anlegu bannlög Englendinga eigi
svo ákaflega geigvænleg, því
verzlunarnauðsynin hlýtur að
ryðja sér nýjar brautir, og finna
upp ný ráð til að fullnægja
þeirri þörf allrar alþýðu manna
á Stórbretlandi að fá sína aðal-
fæðu, kjötið, sem ódýrast, því
Bretar þola enga kúgim, og þá
eigi heldur, að hinir ríku fjár-
bændur Englunds selji þeim til
lengdar innlent kjöt með afar-
háu verði. ]>eir verða og jafnan
miklu fleiri, sem vilja kaupa
ódýrt, en þeir sem vilja selja
sem dýrast, og minni hlutinn
hlýtur að vægja á einlivern hátt
fyrir meiri hlutanum.
Yér höfum átt tal við oinn
liinn lielzta útflyténda nýrrar
síldar í ís, og hefir hann full-
vissað oss um, að það væri eins
hægt að flytja nýtt kjöt útí is
sem síld, og nóg skip eru til
leigu á Englandi til j essa flutn-
ings.
Af því nú Austurland ligg-
ur svo vel við öllutn samgöngum
við vitlönd, ]iar héðan er svo
miklu skemmri leið til Englands,
en frá hinum landsfjéirðungunum,
og af því að hér reka margir
framúrskarandi útsjónar-ogdugn-
aðarmenn verzlun, þá vonuni vér,
að þeir ráði i tíma framúr þeim
vandræðum á sem viturlegastan
hátt, er anaars gæti afstaðiðbann-
lögum þessum, og taki i staðinn
verðskufdaðan sóma og innilegt
þakklæti og biessun hinuar ís-
lenzku þjóöar,
Síðustu fregnir segja það
all-líklegt, að fjáriiutningsbann-
lögin inuni eigi ná gildi fyr
en um næstu áramót, og or
það töluverð bót í máli, að menn
fá þó nokkurn tíma til að koma
ár sinni sem haganlegast fyrir
borð og búa sig undir ókomna
tímann.
„Vesta“.
Henni liafði gengið ferðin
vel norður fyrir land, og hvergi
orðið vör við hafísinn, og affermt
allar vörur, er áttu að fara til
Yopnafjarðar, Húsavíkurog Ak-
ureyrar og var alveg ferðbúin
þaðan,
Lagis liefði verið nokkuð
þykkur á Akureyrarhöfn og hafði
skipið brotið sig inná leguna
framundan Akureyrarbæ, og gekk
það allt vel. En er það ætlaði
af stað, þíl bilaði stýrið.
þó að nú þetta leiðinlega
slys luifi að borið, ]iá er engan
veginn víst, að verulegur glund-
roði lcomist á göngu landsskipsins
eða að landssjóður bíði liér af
nokkurt fjártjón, er teljandi sé.
|>ví frá þeim tíma sem stýrið
bilaði, er skijiið ósjófært, og því
ber landssjóði eigi að borga
nokkra leígu eptir það, þar til
farstjóra eða landssjóði verður
skilað því aptur í góðu og gildu
standi. Landssjóður borgar lield-
ur eigi skipshöfninni Iaun lienn-
ar fyrir þann sama tíma eða að-
gjörð á skipinu. En aptur verð-
ur liann að borga flutning á
vörunum á hinar ákveðnu haf’nir,
sem vonandi er að takist að
koma þeim á með „ÁÁsgeirs-
son “, eða þá öðru gufuskipi,
er aðeins verður leigt til Reykja-
vikur, sem aldrei getur kostað
landssjóð nein ósköp, enda á
hann flutningsgjaldið sjálfur.
Séi aðstoö er „ Yesta“ þarf
til þess að komast til útlanda,
«1 láta gjöra að stýrinu,
hleypur heldur eigi nppá lands-
sjéð.
Otto Watline sendi „Egil"
á stað norður þ. 1. þ. m., til
aðstoðar „Yestu*4. En skipið
hitti halishellu við Laturanes oo-
sá eigi út fyrir hanu ejitir að
hafa siglt 4 milur norður með haf-
isbrúninni, og varð frá að hverfa.