Austri - 07.05.1896, Qupperneq 1

Kemvr út 3 á m&nuði eða
36 blöð til nœsta nýárs, og
Jiostar 'Jiér á landi aðeins
3 lir., erlendis 4 l.r.
GjaJddar/i í. júli.

TJppsögn shriflcg himdin vtð
áramót. Ógild nema Jrom-
in sé til ritstj. fyrir 1. oldó-
ber. Auglýsingar 10 aura
línan, eða 60 a. hverþuml.
dálJis og hálfu dýrara á 1.
síðu.
VI.
SEYÐISFIRÐI, 7. MAÍ 3 896.
NK. 13
AMTSBÓKASAENIÐ á Seyðisfirðí
er opið á laugard. kl. 4—5 e. m..
SPARISJÓÐUR Seyðisfj. borgar
4°/0 vexti af innlögum.
ÚTLEE'DAE FKÉTTIE.
—o—
Danmörk. stoliðfrákon-
ungi um hálft hnndrað þús-
und króna. Konungur liafði
lengi tekið eptir J»ví, ab meiri
og minni peningar hvurfu úr
skrifborbsskúffunni í dagstofu
hans, þar sem hann geyrndi skot-
silfur sitt. En þó konungi þætti
þetta all-illt, þá hlífðist hann þó
lengi við að láta rannsaka málið.
En meb því þetta peninga-
hvarf ágerðist alltaf meir og
meir, og er lmrfu yfir 1000 kr.
úr skrifbörSi konúngs nú fi’á
nýári til raiðs marzmánabar, þá
afréð konungur loks aö láta lög-
reglustjóra bæjarins vita afpen-
ingalivarfinu, og hann setti svo
einn af hinum duglegustu leyni-
legu lögregluþjönum, Agúst
Kjær til að koma þjófnaöiuum
upp, sem lögreglustjóri eigi efað-
ist um að hér ætti sér staö.
Við nákvæma eptirgrennsl-
un komst þab upp, aö þjófnaöur-
inn var framinn 3. hvern dag,
og þá leiddist eblilega grunur-
inn að þeim herbergisþjónnm
konungs, er þá daga höfðu vörð
hjá konungi.
Bá heitir Oxenböll, er
grunurinn féll á, og liafði hann
verið mn 15 ár við' hirð kon-
ungs, og lengst þjónn hjá jöfur
sjálfum, og hefir líkað prýðilega
við hann.
þann 27. marzmánaðar s. 1.
voru þær prinsessurnar, þy ri og
Ingibj örg, dætur Eriðriks krón-
prinz, fermdar, og for þá öll hirð-
in í kirkju og var þánærmann-
laust eptir um kirkjutímann i
konungsliöllinni, Amalínborg.
ö ar þá lögð sú gildra fyrir hinn
grunaða konungsþjón, að láta
hann einmitt þá liafa einan vörb
í herbérgjum konungs og liafði
liann þá hiblientugasta tækifæri
til þess að stela frá kouungi, er
eigi þurfti aó óttast ab nokkur
kæmi að honuin að óvörum. En
lögregluþjónninn fól sig í dag-
stofu konungs, þar sem skrif-
borð hans var með nógum pen-
ingum í.
Lengi beið lögregluþjónninn
árangurslaust eptir liinuin vænt-
anlega j'jófi og hafði hann nær
örvænt um að hann mundi koma.
En loks kom Oxenböll inní her-
bergið og gekk rakleitt að skrif-
borði konungs, tók ]ykil upp úr
vasa sínum og la-uk því mjög
vanalega upp og tók þaðan of-
bob rólega seðlabunka og læsti
svo skrifborðinu aptur.
Daginn eptir ók Ágúst Kjær
með öðrum lögregluþjóni í dul-
arbúningi út til Oxenbölls, þar
sem liann bjó útí borginni og
föluðu af lionum lnis hans. til
kaups, sem þeir vissu að hann
vildi selja. jpeim samdist vel
um kaupin og báöu hann svo
að aka með sér til málafærslu-
manns til þess að fullgjöra þar
samningana. Oxenböll grunaði
þá eigi og fór strax með þeim;
en þeir óku rakleitt meb hann á
ráð- og dómhúsið, þar sem liann
var þegar yfirheyrbur og varð
að meðganga þennan stórþjófn-
ab frá konungi, sem hann hafði
framið í yfir 10 ár. Eyrst st,il
liann minni upphæðum, og færði
sig svo smátt og smátt uppá
skaptið. í síðasta skipti hafði
hann stolið 300 kr. í 'seðlnm.
Hann hefði og opt stolið
gullpeningum frá konungi. Einu
sinni liafbi lianu stolið gulli úr
peningabuddu konungs, er kon-
ungur hafði lagt frá sér á með-
an hann bjóst á „Bazar“, og lét
Oxenböll aptur í budduna nýja
tvíeyringa. Konungur lceypti á
Bazarnmn ýmsa muni, og ætlaði
að borga vel, og gaf nokkra
20 króna gullpeninga fyrir. En
I>að voru raunar eyrpeningar
Oxenbölls. þeim, sem við tók
peningunum, linykkti nokkuðvið,
er liann sá í liverju konungur
borgaði. Konungur tók eptir
því, og sagði brosandi: „ þ>eir eru
þó aklrei falskir. penii,garnir*?“
En binn sém við tók kom sór
eigi að því að segja liið sanna
þá strax, og fékk konungur fvrst
ab vita hið rétta, er liann var
heim kominn.
Oxenböll liélt sig mjögrík-
mannlega heíma hjá sér. Og er
kunningja hans furðaði á því,
hvað liann eyddi miklu, þar sem
laun hans voru þó eigi meiri
en 1200 kr.. lét hann í veðri
vaka, ab hann hefbi unnið mikib
fé í „Lotteríinu“,
þ>að telst svo til, að Oxen-
böll liafi í öll þessi ár stolið frá
konungi um 50,000 króna.
Nú situr Oxenböll í fangelsi
og bíður dóms.
— Stjórn bins sameinaða gufu-
skipafélags hefir ákveðið að
greiða skuli hlutbafendum 5°/0 í
vöxtu á umliönu ári, en leggja
150,000 kr. í viðlagasjóð. En
meb því lög félagsins mæla svo
fyrir, að í viðlagasjóð skuli að-
eins leggja „í mjög göðum árum“,
þá álíta félagsmenn að stjórnin
bafi enga heimild haft til að
auka viðlagasjóðinn á liðnu ári,
þar það megi eigi heita „mjög
gott‘!, og beri því að útborga
félagsmönmun þessar 1 50,000 kr.
sem vöxtn, og liefir því aðal-
fundur félagsins neitað ab sam-
þykkja reikning stjórnarínnar,
og viljað kalla til nýs aðalfundar,
og er dagblöðunum mjög tíðrætt
mn þetta mál. •
Vinstrimenn fóru hehlur
halloka við kosningarnar til
bæj arstj órnar Kauþma nnahafuar
síðast í marzmánuði, og höfðu
þö liaft viðbúnað mikinn til þess
að hlaða hægrimönnum bæjarins
vib kosningar þessar.
Italía. Ennþá liefir eigi
samizt meb ítöliun og Menelik
Abessiníukonungi, og nú ræðst
Mabdiinn á ítali i Cassala undir
forustu Osman Digma, er befir
áður reynzt Evropumönnum
skeinuhættur.
En Englendingar og Egypta-
landsmenn ráðast nú til liðs við
Itali og heitir sá Kirchner,
sem er fyrir liði Englendinga og
Egypta, og er hann sagður dug-
andi herforingi. En meinilla er
Frökkum, Kússum og Tyrkjum
við þessi yfirráð Englendinga á
Egyptalandi og Núbíu, en kinoka
sér við að leggja þar bláttbann
fyrir og krefjast brottfararþeirra,
af þvi þeir halda að þrírikja-
sambandið muni halda með Eng-
lendingum, ef til stórræða kæmi.
þau svik eru nú borin á
liinn fyrverandi ráðanfeytisfor-
seta,Crispi, að hann hafi stolið
heilum kistum með skjölum úr
ráðaneytinu áður en hann fór
frá, sem upp mundi hafa komið
ýmsum brellum lians og fjár-
drætti. Yarð um þetta nýlega
snarpasta rimma á hinu ítalska
ríkisþingi og báru þar vinstri-
menn og sósíalistar hinar þyngstu
sakir á Crispí, og kölluðu liann
og ráðaneyti hans öllum ónöfn-
um. Varð forsetí 2svar að slita
fundi. I þriðja sinn var og
lcomib að þvi, þvi þá lá við
áílogum milli þingmanna. En
þá bar við sá atburbur er mýkti
skap liinna reiðu þingmanna:
þegar skammirnar og óbljóðin
gengu som ákafast kom stór
grár (Angora-) köttur inní þing-
salinn og labbar ofboð rólega
uppað ráðgjafasætunnm, litast
þar urn og og stekkur svo upþá
boröið fyrir framan forsætisráð-
gjafann, Kudiní, og leggst þar
niður og fer að inala! [>íng.
menn liætta að skammast og
verður starsýnt á lcisu og hlaupa
til og vilja ná henni, en hún
er liðug i snúningunum og fer
undan þeim í flæmingi, en þíng-
heirnur allnr mjálmandi á eptir,
jafnt ungir sem gamlir, og sýndu
frábæron fimleik í ab stökkva
vfir borð og bokki á eptir kisu,
Loks náði sósíalistmn Agnini í
hnakkadriinbib á kisu og kom
lienni á dyr!
Hófust þá umræður í þing-
inu í fjórða sinn, og hafði þessi
eltingaleiknr við kisu haft svo
sefandi álirif á hugi þingmanna,
að málið var rætt með kyrrð
og spekt það eptír var.
Sá kvittur or og kominn
upp um Crispi, að hann hafi
mútao Menelik konungi tíl þess,
að lofa Itölum ab fara með
vopnum og öðrum herbúnaði úr
kastalanum Makalle og eigi ráða
á þá á apturförinni; en Menelik
konungur er sagöur mjög fógjarn
og stóð því eigi af sér fégjafir
Crispis.
En allt þykir þetta mjög
ólireint og lítt sæmandi fyrir
Críspi og ítali sjálfa yfir höfuð.
Spánn. Ilinum nýja yfir-
foringja Spánverja á Cuba,
Weyler, gengur engu betur en
fyrirrennara lians, Martinez