Austri - 19.10.1898, Blaðsíða 4

NR. 29
A0STRI.
116
SYENSKA CENTRIFUG AKTIE BOLAGET
STOCKHOLM.
for N:0 0 25 Liter
Haandnraft „ 1 75 „
skummer pr Time „ 2 150 „
„ 3 250 „
UUNDVÆRLIG
I ENHVER
HUSHOLD-
NING.
Modellen for 1898 er: eterft,
varíð, usæbvanlíð Ietöaaenbe, abso**
lut renskummenbe, ^berst enfcel
samt meðet let at bolbe ren.
Altsaa den værdifnldeste Skummemaskine.
Forsœlges hos:
Einar Hansen,
Lille Strandgade 4
Kristiania.
Alle sorter Smerkjærner leveres
Samanburður á smjörlíki (margarínsmjöri) og mjólkurbúsmjön.
Frá *EFNARANNSÓKNASTOFNUN EÆ.JAREFNAFBÆÐINGSINS.
Christiania 28. mai 1897.
Hr. Ang. Pellerin íils & €o
Christiania.
Eptir tilmælum yðar hefir stofnunin látið kaupa á ýmsum stöðum í bæn-
um sýnishorn af smjörlíki yðar (gæðin S. O. M.) og af mjólkurbúsmjöri.
Niðurstaðan af rannsókniuni:
Smjörlíki. Mjólkurbúsmjör.
Lykt, bragð,......................nýjabragð
Feiti . ........................... 86,47% 86,37%
Ostel'ni . . 0,75- 0,59-
Mjólkursykur ................... 0,96— 0,76—
Efni úr steinaríki (aðallega matarsalt) 3,83— 2,28--
Vatn............................ 7,99— 10,00—
100,00— 100,00—
L. Schmelk,
ÖTTÖ MOSSTEDS MARGARINE
ráðloggjum vér öUum að nota. J’að er hið bezta og ljúffcng.asta sinjörliki
<em mftgisb.'gt cr að búa ti!.
Biðjiö pví ígí íö nm
Fæst iijá kaiipmöinimmni.
Monsteds Margarme

[ fjærveru minni héfir horra
úrsmiður Stefán I Sveinsson á Vest-
dalscyri tekizt á liemiur að selja vörur
pær er eg hef eptir í verzlan minni
og taka á mót.i skublum. Bið eg pví
alla sem skubla mér að greiða pá
upphæð sem fyrst til bans, eða senda
inér hana í peningum eða gibiri og
góðri 'ivisan til Knupmannahafnar.
Bústaðnr minn par er:
Vodrof-vei 2, C. 3. S.
Kjöbenbavn F.
Seyðisfirði, 12. okt. 1898.
Magnús Einarsson.
Ný bökbandsverkstofa
á Fjarðaröldu.
Heiðrnðu bæjarbúar og nærsveita-
menn!
Eg undirskrifaður tek bœkur i bnnd
og allt er að bókbandi lýtur fyrir svo
lágt verð sem unnt er. Eg mun leysa
pað svo vel af hendi að pið fáið hvergi
betur innbundnar bækur á Austurlandi
en hjá mér.
Seyðisfirði, 12. okt. 1898.
Sigurður Sigurðsson.
Undertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede. almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Varer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjében-
havn,modtager Anmeluelser om Brand-
forsikkring; ineddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl D. Tulinius.
Samkvæmt auulýsingu í s ð-
asta blaði stunda eg iðn mína hér í
vetur, og cr heimili mittí húsi peirra
br. söðiasmiðs J. Grímssonar og lir.
snikkara Hallgr. Björnsson á Búðar-
eyri.
Pótur Jóhannsson,
bókbindari.
BÁTASMIÐUR.
Sökum pess að bátasiniður er ný-
lega dáinn á Sauðárkróki, er par á-
gæta atvinnu að f i fyrir vanan og góð-
an bátasmið, allt árið eða mestan hluta
pess. Helzt ætti sá er kynni að vilja
dytja pangað, að koma nú í haust,
með pví mest er par að gjöra seinni
part vetrar og að vorinu.
Húsnæði mun hægt að fá til íbúðar
og sömul. verkstæði til smíða.
Nánari upplýsingar gefur kaupmaður
Clir. Pojq) á Sauðárkrók.
Hvernig fá menn
bragðbeztan kafflholla?
Með því að nota
Fineste Skandinavisk
Bxport Kaffe Surrogat,
sem engir búa til nema
F. Bjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
porsteins J. O. Skaptasonar.
114
„Mauricc", sagði hún, ,.pér vitið að pað á að dæma fornvininn
okkar, Lefébre í dag. Hann er saklaus og eg verð og skal bera
vitni i máli hans. Eg hefi opt heyrt hann hrósa lýðveldinu. — Og
pessvegna hefi cg beðið yður að koma hingað til pess að fylgja mér
til dómsins".
„Við skulum pá halda pangað1, sagði Maurice Després.
Hún lót liann leiða sig og stefndu pau nú til Jakobínahallarinnar.
pau töluðu lágt saman um vin sinn.
„Honum tókst að fela sig um tima hjá ágætri konu, er pvoði
Jín fyrir mig; og par var liann óhultur. En svo gafst honuin færi
á að fiýja burt úi’ Parísarborg. Hann komst undan til Sevres, en
par pekktu Jakobínarnir liann og fóru aptur mcð liann tíl Parísar-
borgar, par sem hann fyrst var settur inn i La Buche og síðan
fiuttur í ,,Conciergeríið.“
„Deltinc, cg er vður pakklátur fyrir, að pér leituðuð til mín í
pessu efni“, sagði fylgdarmaður hennar.
„Eg blaut að snúa mér til pess manns, er eg vissi að hafði
bæði hugreidii og hetjuhjarta“, syaraði Delfine.
Fyrir framan dómhölHna var fjöldi fólks saman kominn.
„Menn mega elki sjá okkur saman. Eg vcrð að fara ein inn,
cn missið pér i kki sjónar á mcr; mér er hughreysting af að vita,
að pér bafið gætnr á mér“.
Hún var svo staðráðin í að fara einsömul, að pað tjáði ekkert
fyrir Dcprés að bjóða henni fylgd sína lcngra. Hann lét hana pá
ráða og fór í humátt á eptir henni.
Á liinum breiða uppgangi til hallarinnar voru mostu ólæti og
gauragangur og par sáust livorki lögreglupjónar eða hermenn, en
a’lir voru par vopnaðir með sverðum og sjijótum, og æptu peir og
skræktu og dönzuðu, svo að pað var nærri ómögulegt að beyra til
sjálfs sín.
„Hvort ætlið ]>ér kona góð?“ spurði maðnr á Jakobínnmussu
er vnr einn af vai ðmönnunum.
„Borgari, eg ætla upp í sal pinn, par ,sem verið er að yfir-
heyra Jösep Lefébre. Eg ætla að bera par vitni“.
Mttðurinn svaraði engr,, en kvennóhræsi nokkurt, er bar barn í
116
fangi sér, hrópaði upp með, að peir skyldu eigi láta „hefðarkonuna
koiuast inn til dómaranna“.
„])essi parna“. æpti bún, „ætlar að leika á dómarana með pví
að kveina og gráta framin í pá, Hún ætlar sér að töfra pá með
fegurð sinni, svo peir verði svo vitlausir að láta landráðamanninn
lausan!“
Delfine komst pó áfram og alla leið í geguum böllina og inn í
dómsalinn, par sem sækjandinn var að lesa npp ákæruskjalið.
Després hafði vel getað koniizt á eptir henni, pví að Jakobina-
búningur bans greiddi bonum veginn.
Orð úrpvættiskvendisins höfðu pó æst skrílinn og bráðum lieyrð-
ist öskrað:
„Drepum hefðarkonuna og landráðamanninn Lefébre! Háls-
höggvum pau bæði!“
En á meðan á pessum óhljóðum stóð, var mál Lefébre prófað
í réttinum. Ákæruskjalið var búið að lesa upji. Nú átti að leiða
ritnin.
fað voru mestu lygar og öfgar bornar út úr dómssalnum til
skrílsins. J»að var staðliæft, að Lefébre hefði gefið sjúklingunum inn
eitur í stað meðala. Og pegar skríllinn heyrði að vitnisburður
heíðarkonunnar hefði frelsað líf Lefébre, varð hánn hamslaus af
reiði og ætlaði að brjóOst inn í dómssalinn til pess að hefna sín á
henni, og var í pann veginn að brjóta dyrnar inn, cr Delfine gekk
sjálf út á riðið.
Skríllinn tók á móti henni með óhljóðum og úgnaði henni með
hnefum og hnúum.
Hún nam staðar efst á riðinu föl í andliti. Maurice var rétt á
eptir henni og ætlaði að hjálpa lienni, en augnatáð hennar varaði
hann við pví.
En alltaf uxu óhljóðin og létu kvennsniptirnar ennpá verr en
karlmennirnir.
En voðalegast allra lét pó kvennfjandinn með barnið í fanginu.
Hún óð að Delfine og rak hnefann rétt framan að henni og öskraði
djöfullega:
„Nú verður pér bráðum tekið blóð, landráðalandin pín!“