Austri - 11.03.1899, Blaðsíða 3

NR. 7
A Ú S T R I.
2Í
Nikulás keisari hefir njlega b ðað
skáldið fræga, Leo Tolstoj, á sinn fund
og beðið hann að styðja sem bezt frið-
armálið með ritsnilld sinni. Aður
hafði keisari látið utanríkismálaráð-
gjafa sinn, Murawiew, finna helzta
kvennskörung í liði friðarvina, baróns-
frú Berthu von Suthner, til að skora
á hana að fylgja málinu fram af al-
efli; og var pað auðfengið.
pað pykir mörgum spilla góðum
málstað keisara, að hann hefir svipt
Finnlondinga sjálfstjórn, og uua peir
illa við. sem vonlegt er.
Ekki missa Rússar sjónir á hags-
munum sínum í Asiu fyrir friðarmál-
inu, pví nýlega hafa peir fengið Em-
írinn af Afganistan til að lofa peim
að byggja járnbr.-mt til Hereat, og fer
pá að iialla undau fæti ofan með Indus-
íijóti til sjáfar. Er hætt við Englend-
ingum lítist miðlungi vel petta ná-
grenni.
Kritey. J>ar hefir Georg prínz
•sampykkt frjálsiega stjórnarskrá fyrir
cyna, og fer par nú alit ennpá slcap-
iega fram
Ungarn. par halfa nýlega orðið ráð-
jafaskipti. Er Baffy barón farinn
frá, en í hans stað orðinn forsætis-
ráð ' jafi Kolomou Szoll, og leit útfyr-
ir að pað ímmdi semjast allvel með
honum og pinginu.
Aufeturriki. |>ar eru ennpá ákafar
róstur á pinginu í Wien, milli Tsjekka
og J>jóðverja, og bítast peír og berj-
ast og gefa hvcr öðrum dálaglog glóð-
araugu.
England. |>að lítur helzt út fyrir
að riú muni semjast með Englending-
um og Erökkum útaf tollinnm á Mada-
gaskar og að Engíendingar fái par viija
sinum framgengt. Sá heitir Cam-pbeli-
Bannermann er nú er o ðinn foringi
frjálslyuda flokksins í neðri mál.4ofunni
i stað Harcourths, er sagði peirri
virðingu af sér.
Frakkland. þann 16. f. m. varð
ríkisforsetinn Fehx Faure bráðkvudd-
ur, fékk slag í sreti sínn vio skrifbord
sitt og dó rétt á eptir; var hann
jarðaður með mestu viðhöfn, og pyk-
ir hann hafa farið heldur vel við svo
vandasamt ernbætti.
Sá heitir Loubet, er piugið kaus
fyrir eptirmann Paures. og var hann
forseti í efri málstofunui, .,senatinu“,
og pykir vel úr vöudu ráðið, og valið
fullur ósigur fyjir horiuannaflokkinn.
Er haldið að Loubet sé hlynntur
endurskoðun Dreyfusarmálsins. það
mál á nú að dæma allur Oassations-
rétturinn, en ekki s ikamálsdoild rétt-
arins eingöngu; og pyldr pað tryggi-
iegra; og mun nú skammt dóms að
bíða.
í Svikarinn Esterhazy var nýlega í
París, og var yíirheyrdur af Oassati-
onsréttinum, en strauk svo burt úr
horginni, er hendur átti að hafa í hári
honum og hann hafði svikið töluvert
fé út úr herforingjumun, fyrir að pogja
yfir ýnssum ópokka úr peirri átt.
Spánn. þar hefir nú Sagasta gamli
sagfc af sér völdum, en aptuihalds-
mannaliokkurinn tekið við af honum,
er hefir nú rofið pingið og stefnt til
nýrra kosninga 1 apríl n. k.
Ekki ber enn til muna á Karlistum
par í landi.
Bandamenn hafa sýnt Spánverjum
á sanngirni, að veita peim leyfi
Þtil að flytja líkkistu með beinum
Kolumbusar heim til Spánar og var
| hún komin til Sevilla og á að reisa
| mikinn minnisvarða yfir beinum hinnar
| frægu sjóbetju.
| Bandaríkin. Senatið i Washirgton
J hefir loks með 3 atkvæðumun sam-
| pykkt friðarskilm slana í París og for-
j seti Mac Kinley skrifað undir pá. En
j illa gengur Bandarikjamöunum að friða
j Fiiippseyjar, par sem eyjarskeggjar
i veita peim enu harðsnúna mótstöðu
j undir forustu Aqvinaldos.
Kína. þaðan er sagt, að keisa.ra-
j ekkjan ætli sér að afsetja fyrir fullt
j og allt keisarann og veija annan í hans
stað, er henni er geðpekkari og leiði-
tamari. En ekki tekst stjörninni að
kæfa niður upproistina par i landi
er tremur fer vaxandi.
Níkolas Tesla hefir tekizt að drepa
berklabakteríuna með sterkum rafur-
magiisstraumi, og fullyrðir hinn frægi
læknir Benedikti Wien í að margafleiri
sjúkdóma muni mega lækna með rafur-
magnsstraumum.
Frézt hefir, að 1: • nnrnaður frá Iléð-
inshöfða á Tjörnesi liafi orðið úti
sunnud. 12. febr. — Meun fóru að
leita hennar á inánudag, og lentu pá
2 menn í snjóilóði. Káðist annar Pét-
ur búfræðingur frá Rauf, lifandi en
meiddur mjög, en hinn fannst ekki pá
pegar, og var talið víst, að hann næð-
ist eigi lifandi. Haan lét Bjarni Jóns-
son, ættaður af Vestfjörðum, mennt-
aður. maður og gáfaður. Hauu var
giptur og mun hafa átt börn.
Seyöisfirði, 11. marz. 1869.
Tíðarfa"’o !:efir fyrirfarandi viku
og framanaf pessari verið fremurkalt,
og frost, pó nokkur en nú síðustu dag-
ana hafa verið frostleysur.
Upsahlaup kom hér inn 9. p. m.
og fengu menn Im land ■ kaupmanns
milli 20 og 30 tunuur af upsa í einum
ádrætti os: var hann seldur bæjarmönn- j
fjrir mjög lágt verð.
BindináishreySngin. Mánudaginn p.
27. f. m. endurreisti síra Björn þor-
lákssou ásamt peim stúkubræðrum sín-
um úr „Gefn“ Jóni kennara Sigurðs
syni, Halli Ólafssyni og Jakobi Jóns-
syni G-ood Templarstúkuna „Tilraun“
í Borgariiröi með 40 meðlimum, og
er pað glæsileg upprisa úr fleiri ára
dvala.
Nýlega hefl- oss borizt fregn af pví,
að bú ð vœri líka að reisa við Good-
Templarastúkuna í .Xorðíirðí. Er oá
kornin samanhan andi Good Templar-
stúkuaröð á aila heiztu . eiðistaði hér i
anstanlands, er mun verða til heilla
bæði fyrir útvegsbændur og Sunnlend-
inga er róa hér á sumrum.
„Yaagenw, skinstj, Honeland, kom
hingað i gærkvöldi, eptir aðeins 3 daga
ferð frá Norvegi. Haí'ði hreppt dimm-
viðri mikið úti fyrir og tekið land hér
út af Seyðisiiiði og kom pví fyrst
hingað inn.
Skipið var hl.iðið vörum á ýmsar
hafnir.
Með skipinu komu peir kaupm.
Friðrik Wathne, koúsull I. (M. Han-
sen og borgari Vilhjálmur Árnason.
Yaagen fó.r í morgun suður á Djúpa-
vo.r, og kemur svo hingað aptur næstu
daga og heldur áfram ferð sinni norður.
„Thyraw kemur nú í stað „Vestu“ og
er hennar von á hverri stundu.
„H]álmar“ er einnig væntaulegur
hingað nrestu dagana.
Pantaðu sem allra fyrst
skemmti- og íræði-blaðið Haukur. þér
er óhætt að treysta pví, að pig iðrar
pess aldrei. — Kostar aðeins 2 kr.
„Hauk“ má panta hjá Halli Ólafs-
syni á Grýtáreyri.
Orgel-Harmöniain,
(4l/2 Oktav.) lítið eitt brúkað, er til
sölu bjá undirrituðum, með vægu verði
og borgunarkjörum.
Vopnafirði 22. febr. 1899.
Caii Jóh. Lilliendahl,
Ymsar vonsr
komu nú með „Vaagen" til verzlunar
Stefáns i Steinholti.
Nánari auglýsing síðar.
Alfa Colibri
skilvindu geta nú allir, er óska, fengið
að sjá og skoða hjá:
Stefáni i Steinholti.
b'akkakavIrr
Hér m< ð vottum \ ið undirrituð vort
ii.inlegt pakklæti herra kaupm. Sig.
Jóhansen fyrir gjafir hans til okkar
við sl. jól. Ennfremur vottum við vort
innilegasta pakklæti hinnm háttvirtu
frúm á Ejarðaröldu og Búðareyri, er
buðu börnum okkar til jólatrésskemt-
unar í jan.m. s. 1. og veittu peím par
ríkmanniega og skemmtu peim við danz
og hljóðfæraslátt.
Seyðisflrði 28. febr. 1899.
Halldóra Markúsdóttir.
Árni Sígurðsson.
2 ungar kýr
snemmbærar og góðar, til sölu í vor.
Ritstjórinn vísar á seljanda.
*
28
urinn, en eg vonast tíl að geta skroppið hingað úteptír endrum og
sinnum og verið hjá ykkur nokkra daga.“
— Kammoiherranum var meinilla við hunda; aðeins eitm hund-
ur var til á Birkidal, og hann var forsvaranlega bundinn með langri
lilekkjafesti við klafánn sinn; on pað v.-.r einsog öllum hunduimm í
porpinu væri uppsigað við kammerherrann, og hefðu óstjórniega löng-
un til að stökkva í fæturna á honum, pví pað var visst mark, að
pegar kammerherrann gekk um porpið, pá fylitist strætið af hundum,
sem putu geltandi út úr garðshliðanum, og poir, sem vofu bundnir,
toguðu aí öllum niætti í bandið, og geltu í ákafa til pess að reyna
líka að taka pátt í pessum móttökum félaga sinna.
þar vóru hundar, sem hringuðu skottin, og hundar selu dingluðu
rófunum, ogenn voru par röfulausir hundar, og öll pessi hunda-hjörð
gelti og gólaði, er kammerherrann gekk fram hjá peim með henduruar
krosslagðar á baki og án pess að líta við peim. Ivar sveiílaði staf
sínum og bandaði pessum hundagæg til hliðar.
jþá er peir nálguðust prestssetrið, kom stór og fallegur loðhund-
ur hiaupandi á ruótipeim. J>að varhundur, sem Mary átti, og Ivar
blístraði og kallaði: Tryggur — Tryggur.
Hundurinn staðnæmdist í’yrst, svo dinglaði hann skottinu og stöklv
upp á bringu á Ivari.
„Nú, nú, seppi greyið.“
Kammerherrann gaut hqrnauga til hundsins og gekk sinn tignar-
gang fram iijá honum.
í dagstofunni stóð presturinn og horfði með deplandi augunum
út urn gluggann. „Kona“ sagði hann, „eg heyri pað á lumdgánni, :ið
pað er annaðhvort betlari eða kammerherrann sem kemur — hver er
pað, kona?“
„það er kammerherrann og Ivar.“
„Hm — hm -— hunduriun sá arna, aldroi getur iiann siðazt“.
Hann liljóp út um dyrnar og tók á mótí gestunum í forstoí'unni.
Jafnvel pó kammerherrann og presturinn væru mjög ólíkir menn,
kom peim pó einkar-vel saman. Prestur sagði venjuiega aðeins
— hm — eða — he, á meðan kammerherrann var að halda sínar mærð-
arfullu tölur, sem hann opt mælti til prestskonumftir; pegar kammer-
25
okraians, og í l.vert skipti, er prautin var afstaðin, varð hann æfin-
lega hugsandi uui hríð, en pað var arnars ekki hans vani, né honum
eoiiiegt. .
Sjáifur kom hann endrum og sinnum iieim til okrarans, eu pað
var ólikt skemmtilegra að geta fengið peninga „uppá krít“ heldur en
að purfa að greiða vextina
J>að var svo skrambi útdráttarsamt að lifai höfuðborginni einsog
maimi líkaði bezt, An pess að ueita sér um of nrikið, hér var aðeins
um meinlausa skemmtun og nautn að ræða — nokkurn veginn mein-
lausa, að minnsta kosti, par sem ókvæntur maður átti hlut að máli.
Skemmtilegir lagsbræður eiga sjaldan skildinga, og menn taka sér
pað ekki nærri að láta peningana sjúka ef menn geta fengið góða
kvöldskemmtun í staðinn. Eiuar Hvit hafði ^eyndar verið nógu kátur,
en aidrei hafði liann haft út úr honum peninga, hann átti pá nóga
sjálí’ur — eji peir vom færri, peir kunningjarnir sem voru svo stál-
slegnir ineð. skiidinga. — Hver skrambinn skyldi annars hafa komið
honum til að taka jafn lítilmötlegri stöðu eirisog að verða húskennari.
J*að var alveg óskiljanlegt. Ætli hann hafi verið kominn í skulda-
kröggur einsog eg sjálfur? hugsaði Ivar, og var hann nú að reyna
að komast úr peim með pvi að fá sér pessa atvinnu?
En hvernig hann sjálfur átti að komast úr klóm gyðingsins, pað
var j rautin pyngri. Hans ei_ið skotsilfur hiEkb hvergi nærri — og
að segja föður sínuin frá öllu saman, pað vreri ljóta sagan! Honum
varð iitið uþp á mvndina. Haun átti ekkert minna á hættu en pað,
að ksimmei herratium hugkvæmdist að láta pennan eyðslusama son
aldrei fá Birkidai til umráða, pnð var skemmtileg tilhugsun.
Ingwersen liafði sagt að nógir peningar væru falir í borginni;já
hann pekkti eitt slíkt ávaxtartré sem bar gullpeninga í stað aldina
— bann átti einmitt að ^snæða miðdegisverð í skugga pess í dag.
Gullpeningar og faileg dóttir í pokkabót — ívar Winge og
Helga Petersen — ekki pótti honum hljómurinn í nöfnunum fara
vol saman. En á vorum tímum er aðeins tekið tillit til aups og
uppeldis.
Hm. Petersen, pað var pó leiða uafnið! Plest nöfn hafa látið
betur í eyrum. Hvað ætli systur hans segðu, pegar pær heyrðu