Austri - 29.03.1899, Page 2

tfR. 9
AUSTRI.
34
En þó pessi fyrivtæki liaíi öll verið
bænum til gagns og prýði, pá mundi
íshúsbyggingin ócfað verða mesta og
bezta gróðafyrirtæki kaupstaðarins.
Á Eyjafirði mun varla hafa í manna
minnum komið sá vetur, að par hafi
eigi verið síld, meiri eða mfnni, pó að
hún hafi eigi sézt á öðrum fjörðum
landsins. Eyjafjörður er pví rétt nefnt
síldarfordabúr landsins, er gæti byrgt
upp hinar aðrar veiðistöðvar pess í
viðlögum, og pangad sem ætti að mega
sækja síld til beitu á öllum tímurn
ársins af öllum peim veiðistöðum, er
síld vöntuðu. En hvílíkur gróðavegur
petta gæti orðið fyrir bæjarbúa og
hagur fyrir pær veiðistöðvar er vant-
aði beitú, en fiskur er nógur í sjó,
pað liggur í augum uppi.
Hér eystra er nú víða síldarlítið
eða sildarlaust á íshúsunum, og ef
aflaskot kæmi nú í vor, yrðu pau brátt
öll tæmd fyrir beitu. . En pá ættu
menn að geta notað hinar mörgu gufu-
skipaferðir milli Austur- og Norður-
landsins til að ná síld að sér af Akur-
eyri, ef par væri nú öflugt íshús til
að geyma síldina í; pví frosna mætti
vel ffytja hana hingað austur, pó liún
haldi sér illa ef hún piðnar.
Til Yesturlandsins, og jafnvel Suð-
urlandsins, ætti og að senda síld frá
pessu aðal-sildarforðabúri landsins á
Akureyri, ef par yrði nú byggt rúm-
gott ís- og frystihús. Og pó Eyfirð-
ingar fái nú allvel borgaðn síld sína,
pá má pað pó heita lágt verð, sem
peir fá, hjá pví, sem peir gætu fengið
fyrir hana frosna. Yér höfum að
minnsta kosti verið heyrnarvottur að
pví, að frosin síld hafi verið seld við
Faxaflóa á 8 aura hver út úr íshús-
inu.
Að ís- og frysti’núsi yrði og hin
mestu pægindi fyrir Akureyrarbúa
sjálfa til pess að geyma par matvæli,
einsog í íshúsinu í Reykjavik, sem er
mikið notað til pess.
Yér efumst ekki um pað, að pvilík
ishússtofnun yrði eitthvert mest arð-
berandi fyrirtæki landsius, sem Akur-
eyrarbúar ættu ekki að láta ganga úr
greipum sér og ekki fresta lengur að
framkvæma, pví annars mun pess eigi
langt að bíða, að aðrir komi og grípi
pennan feita bita úr höndum peim.
Akureyrarbúar! vindið nú bráðan
bug að pessu nytsama og arðuerahdi
fyrirtæki, ykkur sjálfum til sóma og
ómetanlegs gagns, eigi einungis fyrir
ykkar framgjörnu kaupstaðarbúa, held-
ur líka fyrir hina landsfjórðunga ís-
lands.
„Hotel Anna“.
Oss, sem vorum samvistum á Akur-
eyri við hinn ágæta veitingamann Jén-
sen, gleður pað mjög, að koma nú á
„Hotel Anna“, sem nú undir forstöðu
Vigfúsar borgara Siglússonar og fami-
líu, hefir nú aptur gjörzt sá fyrirmyndar
veitinga- og gististaður, sem pað var
undir stjórn gamla Jensens, að pað
mun vera leitun á jafn pægilegri að-
búð og viðurgjörniugi sem par; enda
er Vigfús borgari og alit hans fólk
alkunugt- sóma og heiðurs fólk, er var
sárt saknað af Vopnafirði, og jafnan
mun talið með helztu og beztu borg-
urum pess sveitafélags er pað býr í.
Er pað skemmtilegt fyrir Akureyrai-
kaupstað að vera búinn að fá aptur
svo hæfan og reglusaman gestgjafa
sem Vigfús Sigfússon er.
Norðurljósa rannsóknir.
Fjöllistadeild Kaupmannahafnar há-
skóla (Polyteknisk Læreanstalt) . ætl-
ar að senda upp seinni hluta sumars
4 menn til Akureyrar til pess að vera
par næstkomandi vetur til pess að
rannsaka norðurljósin. Búa peir á
Akureyri, en ætla að byggja sór skýli
uppí Vaðlaheiði til pess að gjöra par
athuganir sínar. Verður petta um
tíma góður viðbætir við menntamenn
Akureyrarkaupstaðar, og fröðlegt á
sínum tíma að fá að heyra árangur
pessaramerkilogu rannsókna, er eigimuu
áður að nokkru ráði verið gjörðar hér
á laudi. Og á háskólinn góðar pakkir
skilið fyrir áhuga sinn á pessum
merkilegu rannsóknum.
Mannúð. þegar „Vaagen“ kom til
fórshafnar á norðurleið, lá par mjög
veik kona, hverrar líf lá að öllum
líkindum við að geta komizt pá með
skipinu undir stöðuga lækuishjálp á
Akureyri. En pað var ekkert hæfi-
legt pláss í skipinu nema með svo
feldu móti að gengið væri úr rúmi
fyrir sjúklingnum, sem pau konsul Han-
sen og frú hans gjörðu, með að verða
par eptir á þórshöfn, og eigæ pað á
hættu, hvort veður leyfði skipstjóra
að taka pau par í austurleið, pví
meiru gat liinn mannúðlegi skipstjóri
Houeland eigi lofað, sökum ferðaáætl-
unar skipsins.
■ I annað skipti sýndi skipstj. Houe-
land pá greiðvilmi að setja menn í
land af Húsavík í Hrísey, sem pó var
ekkí yiðkomustaður skipsins.
J>esskonar mannúð og greiðvikni
kemur mönnum mjög vel, en hana
mundu skipstjórar 0. Wathnes erflngja
varla voga sér að sýna, ef peir vissu
liana eigi í góðu samræmi við mann-
úð og fi’jálslyudi farstjóra gufuskip-
anna og yfirstjórnar félagsins í Kaup-
mannahöfn.
ÚTLENDAR FRETTIH.
—o—
Norðurlönd. Óskar Svíakonungur
hetír fyrir skömmu legið veikur í íu-
fiuensu en er nú orðinn heill lieilsu
og lcominn suður í Bjarritz á Suðvest-
ur-Frakklandi til baðvistar sér til
heilsubótar, og var honum par vel
tekið.
I Höfn er mikið um dýrðir við
konunglega leikhúsið í minningu pess
að par hafði pá verið leikið í 150' ár
og voru nú haldnar veislur stórar í
höfuðborginm í minniugu pessa.
Stjórnendur konunglega leikhússins,
peir Peter Ransen og skBdið Eiríliur
B'ógh, segja nú af sér, og er Bögh
nú 77 ára gamall. Sá heitir Einar
Christjansen, ungur leikritahöfundu”,
er tekur við yfirstjórn leikhússins, en
ekki var nnn búið að velja mann í
stað gamla Eiríks Bögh.
Kýlátinn er fyrrum stiptamtmaður
greifi Bille Brahe, er pótti jafnan
nýtur embættismaður.
Hinn næsta almenna friðarfund
á að halda í surnar í Kristjaníu <í
Korvegí; og hefir stórping Norðmanna
veitt 50,000 kr. t 1 fundarhaldsins.
Frakkland. Kú er töluvert kvis
komið upp um pað, að lýðveldisfor-
setinn Faura lntfi verið drepinn á
eitri.
Dreyfusmálið lítur nú út fyrfr að
nálgast dómsúrslitin fyrir Cassations-
réttinum, er dæmir allur um raálið,
en pó munu peir 3 dómarar réttar-
ins, er áður höfðu látið í Ijós álit
sitt um að málið ætti að takast fyr-
ir á ný, víkja úr sæti.
Senator Froriaux hefir ákært tvo
úr hermannaráðinu fyrir að hafa keypt
óvandaðan einfaldan her.mann til pess
að bera ljúgvitni gegn Piqvart. ofursta.
Engiendingar og Frakkar hafa nú
sætzt heilum sáttum á landaprætumál
peirra í Afríku og pegar uudirskrifað
landamerki sín í milli.
Kú er landstjóri Englendinga í Suð-
ur Afríku, Cecil Bhodes, hjá Yil-
hjálmi II. fýskalandskeisara til að
semja við hann um jáinbrantarlagn-
íngu sunnan frá Kaplandinu og norð-
ur á Egyptaland, í gegnum landnám
Rióðverja í Mið-Afríku austanverðri,
og ætlar Cecil Bhodes sér hvorki
meira nó minna en að mynda eitt
I enskt nýJenduríki alla leið sunnan frá
Góðrarvonurhöfða norður að Kílár-
ósum.
Fiest öll stráin stínga nú Kinverja,
pvi nú heimta bæði Italir og Belgar
landskíka par eystra af peim.
Kýbrunnin er stór gistihöll, Windsor
Hotel t Kevv-York, og brunnu par
niargir menn inni. er voru uppi á paki
liússins, mest kvennfólk.
I Belgiu nálægt höfuðborginni Bryss-
el varð nýlega viðlíka járnbrautarslys
og í Gjentofte við Kaupmannahöfn í
fyrra suraar.
Yið Bryssel keyrði fyrir skömmu
liraðlest á aðra brautarlest er beið á
járnbrautarstöðvimum, af pví hrað-
lostarstjórinn sá ekld stöðvnnarmerkið.
Braut hraðlestin og bramlaði marga
folksflutningsvagna og tætti par í sund-
ur um 30 manns, en særði yfir 100.
fessi vetur hefir verið ákaflega
stormasamur, bæði hór í álfu og Fest-
urheimi, og miklir skipskaðar orðíð
víða við lönd og úti á höfum.
í f. m. gerði svo mikla blindhríð í
B índaríkjunum, að pingmenn komust
ek!d til pingsalsins í AYashington, ög
láu par á götunum 5 álna háir snjó-
skaflar; náði hríðin allt suður á Flor-
ídaskagann.
Soyðisfirði, 29, marz. 1899.
Tíðarfarið hefir nú síðustu dagana
verið mjög hart og all íslegt.
Fiskivart hefir orðið, bæði hér útaf
Seyðisfirði og Mjóafirði, en gæftir engar
til að reyna fyrir sér.
„Eiríkur“, skipstjóri Kofoed, hið
nýja fallega og hraðskreiða fiskigufu-
skip stórkaupmanns Thor E. Tuliníus,
kom liingað 24 p. tn. og fór snöggvast
til Borgarfjarðar og svo héðan suðurá
firði. Skipið hafði bjargað gufuskipinu
„Inga“ af skeri við Hjaltland inn til
Leirvíkur.
„¥íkingur,“ skipstjóri Hansen, kom
hingað 25. p' m. með töluvert af vör-
um til Pöntunarinnar og kaupmanns
Sig. Johansenso. fi. Fór daginu eptir
áleiðis noi-ður, en kom aptur á mánu-
daginn, hafði snúið aptur að sögn fyrir
ís við Langanes.
G-jof. J>a.u heiðurshjónin, Jón Kristj-
ánsson, og Björg Jónsdóttir á Skála-
uesi, hafa gefið hinum nýja spítala
alfært rúm, prýðilega vandað, ,og væri
óskandi að fleiri efnamenn vildu fara
að dæmi peirra.
Leikið- verður hér í síðasta sinni í
vor 2. í páskum, og ættu menn ekki
að sitja sig úr færi með að sjá jafn
skemtilegt leikrit leikið sem Varaskeifan
er, og svo prýðilega sem hún er líka
leikin.
„Egill,“ skipstjóri R. Endresen,
kom hingað í dag með 100 tunnur af
síld til íshúss „0. Wathnes erfingja.“
Hafði komið við á Djúpavóg og sett
par í land Stefán verzlunarrtjóra Guð-
mundsspfl. Hingað lcomu með skipinu:
ekkjufrú Guðrún®¥Yntlme, kaupmaður
Carl Wathne og ljósmyndari Hallgrím-
ur Einarsson. Egill fer suður á firði
á morgun og heldur svo aptur norður-
eptir, samkvæmt áætlaninni.
Ý Björn Eyjölfsson (gullsmiður),
dáinn 11. júlí 1898.
— o —
Er fannkrýnda fjalltinda glæsti,
og fegraði biómskrýdda lilíð —
um básumar — hádegissólin,
vér hugðum ei nærri oss strið.
Af unaðssöng lífsins og ljóssins
var loptið og jörðin og sær
svo fullt, að um fjarlægð og nálægð
barst fagnaðar hljómbylgja skær-
* *
*
Einn kvöldsólargeisli er gægðist
um gluggann í stofuna, sá
hvar liðin á hvílbeði hetja,
að helstríði enduðu, lá.
Sem engill frá ljósheimi liðinn,
hann leið gegnum rúðuna inn.
Harm kyssti á andvana enni,
og ekkjunnar grátprungnu kinn.
Hann stafaði sigurrún svása
á sofnaða snilhngsins brá.
Svo hvarf hann með Eygló til uuna.
Með árdegi rís hann peim frá.
pá hljóðnaði hugljúfur söngur,
pvi húmið var geiglegt og kalt:
og blómin í brekkunni grétu, —
sem brygðist peim vonir um allt.
* *
± . ,
Eg gekk framhjá glugganum seinna,
pars geislinn um kvöldið inn sveif.
En liúsið var autt, og hið auða
minn anda með söknuði hreif.
Eg saknaði Ijúfmennis liðins,
er lofsæla minning sér gat.
Hið sanna, hið fugra hið frjálsa
hann fjársjóðu dýrasta mat.
Hann leitaði' ei höfðingja hylli,
né liugði á metorð og auð.
Hann umhyggju dagshversfól drottni,
og daglegt sér aægja lét brauð.x
Hann miklaðist eigi, pótt allir
með aðdáun frægðu hans verk
sem öll báru einkenni snilldar,
pví auðmjúk var sálin, en sterk.
Eg saknaði valmennis-vinar,
sem vandaðri fjöldanum var.
Eg saknaði pess, er með preki,
og polgæði mótlætið bar.
Kú sakna hans einshugar allir,
sem umgengust hugljúfan beim;
pví autt er hans sæti, og sætið
pað sýnist ei auðskipað peim.
* *
*
Frosnu hauðri fannlag skýlir,
fölnuð eru vallar blóm.
Dauða pögn nú höfug hvílir
Helgum yfir lífsins óm.
Upp frá bjarta hryggu stíga
hljoðlát andvörp, biðja’ um frið;
fram að drottins fótum hníga.
Föðurbjartað kemst pá við.
Hann, senr Jireytta hejrir stynja,
huggun sendir mæddri sál.
Gegnum tár, sem hljóðlaust hrynja,
hjartað greinir dularmál.
,jFöðurlausra faðir telur
íöðurlausra’ og ekkna tár.
Meðul bezt' hans vizka velur,
voleg til að græða sár“.
„pú, sem- misstir makann blíða —
misstir pað sem kærst var pér —
Brennheit trega sárin svíða.
Sorg pín byggð á rökum er.
Huggun gé, að ástvin áttu
innfærðan í lífsins bók.
Herrans treysta, Jijastoð máttu.
Hann pér gaf og Jíka tók“.
* *
*
Hvíl pú í friði
hjartaprúði vinur! •
Blað eitt legg eg á legstað pinn.
Drottinn pig leiddi
dýrðar í sali;
hann meðtók blessað barnið sitt.
St. J.