Austri - 20.05.1899, Page 4

NR. 14
AÚSTfil.
56
Holmens Mineralvandfabrlk
í Stafangri.
Eigandi: Joh. I. G j emre
býður mönnura hérraeð til kaups sína nafnfrægu gosdrykki: LlMONADE,
8ÓDAYATN og SELTEB,SYATJST; og sömuleiðis EDÍK. Allar pantanir
frá íslandi verða afgreiddar viðstöðulaust. Einnig tekur hann til sölu allar
íslenzkar vörum, svo sera: ULL, ÆÐAKDÚN, LAMBSKINN, GÆRUB,
KJÖT, SALTEISK, SÍLD o. íl. Ennfremur tekur hann að sér að kaupa
fyrir menn allskonar útlendar vörur, fyrir vörur eða peninga, allt gegn sann-
gjörnum umboðslaunum.
H a 11 o!
Ýmilegt kom rm með „Agli!1, fleira
en hvalurinn. t. d. falleg glös með
indælli lykt, vönduð „AlbumK, barna-
leikspil, karlmanna-skötau óvanal. vand-
að, fínt kaffibrauð óg tví )ökur; ferða-
hálstau, saumnálar, silkitvinni, hör-
tvinni, hárgreiðnr. Éleira var til, og
fleira kom -— o" svo keraur „Ceres“
og bætir við. Allar nauðsynjavörur
mun eg selja svo ódýrar móti borg-
un út í liönd, að enginn iðrist eptir
að finna
Stefán í Steinholti.
Skilvindan
ALFA COLIBRI
aptur komin til
Stefáns í Steinholti.
Pantaðar
beztn prjónavélar
og kennt að nota þær, hjá
Stefáni í Steinholti.
Mjólkurskilvindan
ALFA COLIBRI
er liin bezta handskilvinda sem til
er, og er brúkuð allstaðar par sem
menn eru konmir lengst í smjörgjörð.
Ðanir brúka hana eingöngu.
Alfa Colibri hefir fengið 450 fyrsta
flokks verðlaun, og meir en 160,000
eru í brúki af henni út um allan lieim.
Kostar með ölln tilheyrandi 150 kr.
Yer höfumfengið fjöldamörg vottorð
frá Islandi, og bera pau öll með ser,
að þessi lilutur sé alveg ómissandi
fvrir landbóndann.
Prófastur Benedikt Kristjánsson á
Greujaðarstað skrifar:
Mjólkurskilvindan Alfa Colibri
hefir um tíma verið notuð á heimili
mínu og reynst mjög vel. Hún gefur
betra og meira smjör og sparar vinnu,
og mun pví að líkindum borga sig -á
l—2 árum par sem nokkur talsverð
mjólk er.
Eg tel pvi vél pessa mjög parflega
fyrir hvern pann sem hefir efni til að
kaupa hana.
Grenjaðarstað, 19. des. 1898.
B Kristjánsson.
Elinn alkunni og. ágæti búmaður,
síra Arnljótur Ólafsson á Sa iðanesi,
skrifar:
Mér cr sönn ánægja að votta, að
skilvindan og strokkurinn A L E A
C O L I B B I hafa reynst méi ágæt-
lega í alla staði, og pví tel eg hiklaust,
að pessi verkfæri sé hin bezta og
parfasta eign fyi ir hvern húandi mann
hér á landi er hefir meðal mjólkurbú
eður stærra, með pví að pau spara
mikið vinnu, drýgja smjörið töluvert
og gjöra pað að góðri og útgengilegri
vöru; pau fyrirgirða að mjólkin skemm-
ist í sumarhitunum af súr og óhreink-
ist í moldarhúsum, með pvi að mjölkin
erpegar sett úr skepnunni í skilvinduna,
og par af leiðir einnig, að mjólkurílát
vor þurfa eigi framar. En þa.ð álít
eg nauðsynlegt, að leiðarvísir á íslenzku
fylgi hverri skilvindu.
Sauðanesi, 11. marz 1899.
Arnljótr Ólafsson.
Mjólkurskilvindan ALEA CO- !
L I B BI fæst nú við allar verzlanir j
0rum & Wulffs, við Grams verzlanir,
og hjá kaupmönnuniun: Birni Kristj
ánssyni í Beykjavík, Skúla Thoroddsen
á ísafirði, Kristjáni Gíslasyni á Sanð-
áikrók, Halldóri GunnÍögssyni á
Oddeyri, Stefáni Ste.fánssyni á Seyðisf.
og Eriðrik Möller A Eskifirði.
Engir aðrir’en pessir menn, eða peir,
sem einkasalinn síðar kann að fela
pað, hafa levfi til að selja pessar
skilvindur á Islandi. Leiðarvisir á
íslenzku er sendur öllum hreppsnefnd-
uni á Islandi.
Vér höfum einnig stærri skilvindur
senx má knýja með hestafli, vatns- eða
gufuafli; einnig hinn ágæta A L E A
STEOKK.
Ei'nkasölu til íslands hefir:
Jakolí Gannlögsson,
Niels Juelsgade 14
Kjöbenhavn K.
taka ull til kembingar, spuna og tvinn-
unar með eptirfylgjandi verði fyrir
pundið:
Kemlnng í plötu .... kr. 0,18
---- - lopa .... — 0,26
Spuni á bandi og ívafi úr
góðri ull, ekki fínt ... — 0,16—0,22
Spuni á bandi og ívafi
úr slæmri ull eða mjiig
fínt ._.............‘ . — 0,22—0,25
Spuni á præði, eptir stærð
og uilargæðum...........— 0,20—0,28
Tvinnuu.................— 0,10—0,12
Hespun..................— 0,05
Verðlag petta, er rniðað við penínga,
en móti vörum er puð 10° 0 hærra.
Eyrir kemhingu á peirri ull, sem
kemur í maí, júni, júlí, verður iðtek,
Fyrir plötu . . . kr. 0,17
lopa ... — 0,24
Aðrar undanpágur frá hinu ákveðna
verðlagi, verða eigi gjörðar.
Fólk í fjarliggjandi sveitum er heð-
ið að snúa sér til urahoðsmanna
stofnunarinnar, sem gefur nauðsynlegar
upplýsingar, og annast um sendingu
verkefnisins hingað á pann hátt, að
eigendum verði sem kostiiaðarminnst.
Allt verkeftii verður svo sent til
peirra aptur, og sjá peir um afgreiðslu
pess, en eigi verðnr pað afhent fyr
en borgunin er koiiiin.
| Umboðsmenn á Austurlandi eru pessir:
A. Jpörsböfn factor Snæbjörn Arnijótss.
•— Yopmifirði verzlm. Karl Liliendahl.
— BorgarCrði kaupra. B. Thorsteinsson.
— Seyðisf. kaupm. St. Stefánss. Steinh.
]xáð mun verða kostað kapps um
að leysa vinnuna sem íijótast og bezt
af hendi að unnt er, og yfir höfuð reynt
að fara sem næst óskum eigendanua.
Utanáskript:
„Tóvélar Eyíirðingau
Aknreyri.
Akureyri, 20. apríl 1899.
Aðalsteinn Ealldórsson,
(vélastjöri.)
Fr. Kristjánsson,
(gæzlustjóri.)
Vert að lesa!
Eg undirskrifaður tek að mér að
smíða hús og gjöra að gömlum. Einnig
smíða eg allskonar iiúsgögn, svo sem
kommóðu.', bóka- og klæðaskápa, ser-
vanta; borð, margskonar, svo sem
matborð, spilaborð, skrifborð og
blómsturborð. Einnig má nefna sauma.
kassa, maskínukassa, kofort og rúm-
stæði o. fi.
F.innig tek eg að méi að gjöra við
al'ikonar gamla muni, er að minni iðn
lúta.
Komið og pantið hjá mér, eða látið
rnig vita á annan hátt íivers pér
parfnist af pví sem áðnr er greint.
Allt ódýrara en óður hefir pekkzt.
Eskifirði í mai 1899.
Með vxrðingu
Arni Stephánsson,
snikkari.
EJÁBMABK Hallgríms Olasonar
á Yíðastöðuni er: Tvistýft fr. hægra,
hamarskorið vinstra.
Ahyrgðarmaður og ritstjóri:
Caiui. pliil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
f>orsteins J. O. Skaptasonar.
54
óg fríður. og að í hinum svörtu augum hans lá stundum mikil blíða.
|>að var langt síðan að henni hafði hitnað svo um hjartaræturnar
til nokkurs karlmanns — og hvaða mein gat hinu æruverðugi að-
míráll haft af pví, pó hún væri í greiðugra lagi á brosum og hand-
prýstingum — pað var aldroi annað en meinlaust gaman.
Undir öðium kringumstæðum hefði Einar máske ekki mislikað
eptirgangsmunir frúarinnar, en i petta skipti voru peir honum móti
skapi.
Aðmírálsfrúin gætti pess, að þau Eva og Einar jrðu aldrei ein
saman, liún fann pað, að paðan átti hún mótstöðu að vænta, og
áhrif Evu pyrfti hún að sigra, ef hún ætti að geta hænt Einar
að sór.
Aðmírálsfrúin lót sér mjög annt uin búning sinn. ,.]><> að eg
sé oi'ðin tuttugu og átta ára, pá held eg verði pó að fylla hóp þeirra
ungu og dansa" sagði hún um daginn, skömmu á undan dansleiknum.
„Erænka okkar er orðin miunisdauf", hvíslaði Ivar að Evu, hún
hefir gleymt tíu árum af ætínni“.
Eva brosti og tók fyrir munn honum.
„Fyrsta dansinn ætla eg yður, vinur minn“, sagði hún við Einar
sem stóð’ við hliðina á Evu og var uð hjálpa henni til að festa skúf
á blævæng.
„pað er mér mestur sómi sýndur“, svaraði Einar og hneigði
sig, „en líklega tekur parmeð gæfa mín enda. Eröken Eva hefir
víst engan dans afgangs?“ hann hafði snúið sér að henni og leit með
angist á hana.
Hún leit á hanu og sá nú í fyrsta sinn heita bæn i augnaráði
hans, er kom henni á óvart.
Var hún pess pá megnug að gcta glatt hann eða sært? Hún
réði í, hvernig svipur hans mundi verða ef liún segðist engan dans
hafa afgangs — en — hvernig ætli honum yrði við — ef -----------.
„Eruð pér ánægður með annan dausiun ?“ spurði hún broshýr
og án pess að líta af honum.
En nú hitti Evu þuð augnaráð, er gjörði hana kafrjóða í fram-
an, og hún fanu til þeirrar ánægju, að geta glatt annan inann svo
innilega.
„Eg fæ eigi lýst pví, hvað sæll eg mundi verða við þá von“.
55
„Úú ættir ekki að binda pig of ípikið, par til pú hefir séð
fallegu stúlkurnar okkar hér í grenndinni við fulla ljósbirtu“ sagði
ívar hlæjandi.
„Eru hór margar af peim?“ spurði aðmíráisfrúin.
„Heil hersveit, er ailar eiga hæstu verðlaun skilið“.
„J>eim er pó ekki til nokkurs að reyna pað“ sagði Einar.
„Eg átti ekki von á svo smekklausu smjaðri hjá yður“, svaraði
aðmírslsfrúin; hún hélt hann meint-i sig.
Einar hló meinleysislega um leið og hann leit til Ivars.
Hann átti nú að fá að dausa annan dunsinn með hinni lígulegu
dóttur kammeiherrans, og pví fór pað að líkindum, að hann stóð nú
glaður upp í rimum stigans og hlýddi með ánægju fyrirskipunura Evu
fyrir pví, hvernig skreyta skyldi danssalinn með fánum, par sem hann
átti að dansa við hana yfir hið hála gólf — með handlegginn utan-
urn mitti bennar! Hann settist í rimarnar.
„Svimar yðar?“ spurði Eva.
„Já, fröken.“
„Æ farið pér pá strax ofanúr stiganum; pað fer nú allt vel.“
ívar dansaði syngjandi með Nancy framhjá peim og sagði: „Komið
pið líka útá gólfið.“
Einar gat ekki staðizt freistnina.
„Eigum við ekki líka að reyna gólfið?“ bað hann auðrnjúkur.
Eva brosti,; og bráðum föru pau á harðadansi. eptir gólfinu.
Giöð og ánægð skildu pau svo, til pess að byrja á að skrýðast
dansbúninginum, er svo mikið var undir komið.
Gestunum var vísað inní hinn rúmgóða suníarsal, þar sem hinir
ljósu skrautlegu kvennbúningar áttu svo vol við hið blýja góðviðriskvöld.
Karlmennirnir stóðu í hópum úti á svöluimm og drukku par te,
ei' öliuni nýjum gestum var pegar boðið.
Kammerherrann gekk á inilli gestanna, og var stundum svo lítii-
látur að gjöra að gamni sínu við pá.
Eva og Nancy skiptust á að standa fyrir beina og tala við
gestina.
fað var glatt á hjalla í sumarsalnum, pví par mættust nú
góðar og gamlar kunningjakonur, stallsystur og nágrannar, er eigi