Austri - 04.05.1900, Síða 1
Kcma út Sll2btað á m&n. eð i
42 arkir minnst til næsia
mjárs; kostar hér á landi
aðeins 8 lcr., erlendis 4 kr.
Gjaíddagí 1. júlí.
X. AK. j
Seyðisílrði. 4. maí 1900.
ÍJpps'ógn sTirifleg hundtn við
áramót. Ógild nema kom-
in sé til Titstj. fýrÍT 1 okH-
lcr. lnnl. augl. 10 aurt,
iínan, eða 70 a. hverþuml.
dálks og liálfn dýrara, á 1.
síðu.
I IÍR 16.
-----—T.-r-T--:. ■ II - in«n
AMTSBOKASAFNIÐ á Seyðisfirði
er opið á laugardðgum frá kl. 4—5 e. m.
Vigilantia.
Munið eptir pví, að Yigilantia tekur
á móti bæði starfandi og ekki starf-
nndi meðliroum hriuginn í kring um
ísland. Eyði blöð fyrir upjiljóstrauii
um ó!/'%lpga veiði botnverpirga fást
á lyfjabúðinni á Seyðisfirði.
Consnl I. Y. HAYSTSEH
Oddeyri 0fjord
anbefaler sin vel assorterede Eandel
til SMbe og Eejsende.
amkvæmt ákvörðun fundar pess,
er námssveinar Eiðaskölans héldu
14. maí 1892, er hér með skorað á pá
sem lært hafa hér á skólanum, að
koma hór. saman föstudaginn 18. mai
næstkomandi.
Eiðum 17. apríl 1900
Jónas Eiriksson.
A u s i r i.
]?eir af kaupendum Austra, sem nú
í vor flytja sig búferlúm eða hafa
vistaskipti, eru vinsamlega beðnir að
tilkynna pað ritstjóranum sem fyrst.
Crarðarsfélagið.
— 0--
Herra sýslumaður og hæjarfógeti
Jóhannes Jóhannesson hefir í blaðinu
Austra pann 28. apríl svarað hréfi
mínu af 21. apríl þannig, aðhann. ekki
hafi pegið einn einasta eyri af
Garðarsfélaginu. pessa sömu yfirlýs-
ingu hefir herra bæjarfógetinn einnig
staðhæft í dömsúrskurði sínum 21. p.
m. par sem hann neitar að víkja úr
dómarasæti. Herra bæjarfógetinn ber
mér pað ábrýn, að eg sé lygari. Aptur
á móti staðhæfi eg að eg hafi í hönd-
um skjöl undirrituð af premur sjálf-
stæðum mönnum, sem sanna, að herra
hæjarfógetinn hafi í septembermánuði
í fyna fengið 200 kr. hjá Garðarsfé-
laginu h nda sjálfnm sér persónulega.
það verður víst skemn tileg réttarrann
sókn um pað, hvort pessi skjöl eru
fölsk i ða söi.n, uni p^ö, hvort stjói n
félagsins hafi lagt pe-ssa skildinga af-
síðis eða eigi, og um pað, hvor okkar
bæjorfógi tans er sanrsögulli.
Herra ba>jarfóaetinn Jiefir opinber-
lega troðið við m;g illsakir; eg hefi
pegar svorað honum, en nota nú tæki
færið t.il pess að koma fram með
nokkrar staðhæfingar um Garðarsfél-
agið, sem vorða alroenning.
Yeturirm 1897 hitti eg hevra I. M.
Hansen á fjölleikahúsi, og par skýrði
lrann mér frá fyrirætlun sinni um að
reyna til pess að stofna islenzkt fiski-
veiðafélag með útleudu fé og vel borg-
uðurn íslenzkum leppum, pareð tilraun
sú, er hann hafði ejört par til í Diin-
; kerque, eigi hafði heppnazt.
þann 31. mai 1898 var svo félag
petta stofnað á aðalfundi til undir-
búnings á Seyðisfirði. Á pei'.n fundi
tók herra bæjarfögetinn að sér hina
launúðu endurskoðun, og pareð hann
liefir nndirritað fnndargjörð undir-
, búningsfundar pessa sem rsotarius
i publicns, pá munu f ir verða til að
: trúa p?í, að hann ekki hafi \itað af
. pví að hann var tiltekinn í lögum
í félagsins sem endurskoðunarmaður
[ pess.
jj fann 26. júli 1899 var annar að-
; alfundur haldinn, og var pá breytt
nokkrum gr.einuro í lögnm félagsins og
sömuleiðis ákveðið að laun félags-
I stjórnarinnar og endursboðunarmanns
væru komin í gjalddaga ug suyldu
. útborgast. Á pessum aðalfundi rnætti
eg sem uinboðsmaður fyrir alla hluti
í félaginu, er námu 162,000 kr.
Á pessum aðalfundi átti enginn af
stjórnendum félagsins nokkurt hluta-
hréf, að undanskildum herra I. M.
í Hansen, sem átti nokkrar aktiur, að
j 7
nokkru leyti sem borgun fyrir hús hans,
er hann hafði selt félaginu fyrir 10,000
kr., og lánaði hann svo hverjum með-
j stjórnenda sínum eina aktíu. Herra
{ bæjarfógetinn var á aðalfundinum 26.
júli 1899 til staðar sem vitni og sem
notaríus puhlicus.
Samkvæmt lögum féb'gsins átti
stjórnin að hafa 4800 kr. í lauu.
Seinna meir í septemher borgaði
svo stjórnin sjálfri sér hér af 800 kr.
og sagði mér frá pví, að hún hefði
tekið aktíur fyrir pær 4000 kr. er
eptir stóðu af laununum, svo að stjórn-
endurnir væru réttir hluthafar sam-
kvæmt lögum félagsins.
Herra cand. juris Björgvin Yig-
fússon hefir gefið pann lagalegan úr-
sknrð, að samkvæmt íslenzkum lögum
væri pað fyllilega heimilt, að útlend-
ingar eða útlend félög ættu aktíur
í íslenzkum fiskiveiðafólögum.
Herra hæjarfógetinu hefir einnig
undirritað petta skjal sem notarias
publicus.
þann 18. gúst 1899 var í Lundún-
um slofi íið lih.taféla i', th< ,.1J < p Sea
Fi'-I eri -Comjiiiíi' y,“ er eu u skyldipar
hciroa, 0£i vai luð lufaöaog iinihorgaða
stofuié félagsius 600,000 kr. Áform
persa félags var að kaupa allar pær
aktíur í Garðarsfélaginu, erekkivorn
pcgar seldar.
I stjórn hlutafélagsins „the Deep
Sea Fiskeri Gompagiy,“ voru hinir
sömu stjórnendur og eptirlitsroenn-
irnir í Gaiðarsfplaginu, sem hinnihér-
verandi stjórn Garðarfélagins her
samkvæmt lögunum að hlýða í öilum
greinum.
Hvað mikið.fé, og til hvers að hafi
verið eytt frá Garðarsfélaginu fram
á penuan tíma, get eg ekki borið um;
pó veit eg með vissu, að eptirlitsmenn-
irnir hafa borgað sjálfum sér 30,000
| krónur í ómakslaun fyrir að hafa kom-
ið hlntafélaginu, „the Deep Sea Fiskeri
j Compagny“ á laggirnar, og skemmti-
; ferðir óviðkomandi manna hefir Garðar-
! félagið verið 'átið borga og einum
eftirlitsmannanna hefir ólöglega verið
i greiddar 40,000 krónur.
Auk pess hcfir Garðarsfélagið verið
látið borga 5000 kr. fyrir að bóka
skjöl og skilríki hlutafélagsins „the
Deep Sea Fiskeri Compagnvs,41 o. s-
írv.
Herra I. M. Hansen hefi eg í allt
borgað um 20,000 kr. og hefi eg ekki
til pessa tíma getað haft út úr hon-
um skilagrein fyrir peim peningum.
Hvað við víkur íbúð Hansens í
| húsi Garðarsfélagsins, brúkun hans á
j kolum Garðarsfélagsins, Garðars
! steinolíu og Garðars matvælum, er
; hér varla ómaksins vert að minnast
j á.
í Herra jþorsteinn Erlingsson, pápinn
; að lagafrumvarpinu um, að engum út-
lendingi sé leyft að kaupa fasteignir
á íslandi — hefir fengið tiltölulega
fremur litla mjólk úr Garðars-kussu.
Að undantekinni hinni gefins
skemmtiferð hans suður í lönd, verður
hann líklega að láta sér nægja drauminn
um uppfyllingu heitustu óskar hans:
1200 kr. árlegan styrk til Bjarka
hans, og rafui magnshraðpressuw- er
Garðarskussa átti allt að mjólka
honuro, ræflinum.
Að pvílíkt ásigkomulag hlyti að
enda með skelfingu, purfti engan spek-
ing til að sjá fyrir, og að eg mundi bera
par mest fjártjónið, pareð aðal- hl\iti
launa minna átti að takast af ágóð-
anum!
En all- merkilegt er pað, að eg
skuli enn pá pann dag í dag ekki
hafa fengið nokkta löglega tilkynn-
ingu um pað, með hvaða rétti og af
hvaða nstæðum mér væri vikið frá
sem frambvæmdarstjóra Garðarsfélags-
ius.
í»að sem ste’ndur í Bjarka um að
mér sé vikið frá sem framkvæmdar-
stjóra Garðarsfélagsins fyrir vanhirðu-
semi, er svo sem að sjálfsögðu ósann-
i di, o_ .-.ko a cg á pcmian blaðiæf]
að koma fram með sannanir og st.<ð
reynd fyrir óhróði i þessum, eða viður-
kenna að hlaðið hafi logið pessu upp
frá rótum.
Eg hýð peim manni 500 kr. er
getur vísað mér á pann, er fyrst hefir
borið pað út, að eg væri flúiun aí
Englandi með 900 pund sterling af
fé Garðarsíélagsins, svo að mér gef-
I ist kostur á að draga petta fúlmenni
j fyrir lög og dóm.
Með pvílíkum óhróðri reynir nú
stjórn Garðarsfélagsins og hinir ensku
eptirlitsmenn að bjarga hinni sökkv-
j vandi Garðarsfleytu,
| Ur áður umgetnu álitsskjali herra
i Hermanns Halkjers, sem eg gat um í
bréíi mínu 21. apríl, skal egleyfamér
að tilgreina eptirfarandi málsgrein
orðrétta:
„það mun trauðlega hæta málstsð
félagsstjórnarinnar, að pað lítur út
fyrir að húri hafi hyrjað ófriðinn við
framkvæmdarstjórann einmitt eptir
að hann hafði tjáð síg fusan til pess
að ganga að peim samningi, er fé-
lagsstjórnin sjálf hafði stungið upp á,
Og ekki keld-ar pað, að svo virðist
sem eptirlitsmennirnir í Lundúnum
hafi ráðið mestu í félagmu og að
engin fólagsstjórn hefir verið á ís-
landi (§ 12), en aðeins tveir með-
limir, sem verða að hlýða
nefndinni í Lundúnum, pó að hinir
tveir félagsstjórar á íslandi hafi
gefið starfsbræðrum sínum almennt
umboð.. J>ví síður, ef að stjórnar-
meðlimirnir hafa látið aðra hags-
muni, en félagsins, sitja í fyrirrúmi.
Ekki heldur, ef pað sannast, að ó-
hlýðni framkvæmdarstjóra er sprott-
in af velvild hans við félagið. Eg
skal leyfa mér að hæta pví hér við,
að, að svo miklu leyti sem herra
Herrmann hefir komið fram sem
skiptaráðandi fyrir félagið „Frem”,
pá parf hann alls ekki að hlýða
fyrirskipunum stjórnar Garðarsfél-
agsins, og honum er sem lánar-
■ drottni „Frem“-félagsins heimilt
að gæta réttar síns án til-
lits til aðgjörða Garðarsfélags-
ins,
|>á hefir pað og sannazt, að álit
herra cand. juris Björgvins Yigfússon-
ar er alveg rangt og að Garðarsfél-
agið heíir verið ólöglegt frá byrjnn
pess. Hin íslenzku lög hanna pau
hlutafélög, er gefa út hlutabréf til
handhafans og leyfa aðeins að '/3 hluti
af stofnfé skipaútgerðar- hlutafélaga
sé útlendur.
Hvernin lízt nú yfirboðurum pessara
íslenzku lögfræðinga Garðarsfélagsins
á pessa pjóna Islands og föðurlands-
vini ?
Af 800,000 kr. af innborguðu stofnfé
hlutafélagsins, er aðeins 8000 kr. eign
Islendinga (5000, sem Hansen á og
3000 ölrausugjöf til hinna Garðars-
->t|ói ncndanna)
Sem hlutaeigandi i Garðarsfólastinú
kiefst eg opinberrar rannsóknar á
pví, hvort allt petta ráðlag og laga-
skýringar sé lögum samkvæmt.
Skaðabótakröfur mínar verða mjög
háar, pareð staða mía við Garðarsfó-
lagið var ujip á óákveðinn tíma,og eg
veit pað að Englendingar muni reyna
til að selja í laumi allar eignir fó-
lagsins eða afhenda pær öðrum, áður
en pað getur fallið dómur í máli
mínu, til pess að ónýta fyrir mér
dóminn og fullnægingu hans.
Nú pegar er allt petta mál í
ópægilegu nágrenni við hegningarlögin,
og taki málið pá stefnu, langar mig
ekkert til að vera í sporum Garðars-
J