Austri - 01.10.1900, Side 4

NR. 34
A U S T R I.
4
H.St
nsen
jee
JV1ARGARINE
Idenníiii
v
Agætt
ilanskt Merkt
Margarine TXnA af n
í stað snijors.
I smáum 10—20 pd. öskjum (öskjurnar fá menn ókeypis) hentugt ti
heimilisbrúks. Betra og ódýrara en annað Margarine. Fæst innan skamms
í öllum verzlunum á íslandi.
H. Steeiisens Margarinefabrik,
Tejle.
Beynið hin nýju okta litarbréf fra
BBt H’ LITARVERKSMIÐJU
Nýr egta demantssvartur litur | Nýr egta dökkblár litur
— — hálf-blár — | — — sæblár —
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran egta lit, og gerist pess
eigi þörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (án ,,beitze“).
Til heimalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti fram með sínum viður-
kenndu öflugu og fögru litum, sem til eru í alls konar litbreytingum.
Fást hjá Kaupmönnum hvívetna á íslandi.
Buch’s litunarverksmiðja,
Kaupmannahöfn V.
Stofnuð 1842 — Sœmd verðlaunum 1888.
Sundmagar
vel verkaðir eru keyptir hæðstu verði
móti vörum og peningum við
verzlan Andr. Rasmussens
á Seyðisfirði.
Saltfisknr
vel verkaður er keyptur móti vörum
og peningum við verzlan Andr. Ras-
mussens á Seyðisfirði.
Fiskinn má leggja inn á Markhellum
og við verzlanina á Fjarðaröldu.
I The
North British
Ropework Company
Kirkcaldy í Skotlandi
Oontractors to H. M. Government
bua til: russneskar og ítalskar
fiskilínur og færi,
Manilla og rússneska kaðla, allt sér
lega vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einka-umboðsmaður fyrir Danmörk
ísland og Færeyjar:
Jakob Gunulögsson
Kjöbenhavn K.
Við verzlun
O.Wathiiescrfingja
a Reyðaríirði
er verð á flestum vörum sett niður um
30—50°| 0 frá 1. p. m.
par á meðal:
mikið úrval af hvítum léreptum
og skyrtutauum aðeins k kv. 0,14 al.
Margar tegundír af
borðdúkum, hvítum og mislitum,
rúmteppum, handklæðum og
gluggatjaldatauum, hvítum og misiitum
Treflar, bæði hauda konum og körlum
margar tegundir af
sjölum og borðdúkum.
Drengjaföt á 7—10 kr.,
karlmanna alfatnaður á 12—35 kr.,
yfirfrakkar á 15—30 kr.,
regnkápur á 11—20 kr.
Miklar byrgðir af mjög laglegum
bollapörum, diskum, skálum, krúsum,
og margt fl,
Búðareyri við Reyðarfjörð,
______Jón Ó. Finnbogasori.
Allar aðgjörðir
á lirimi og klukkuin
eru mjög vandaðar og óvenjulega fljótt
ef hendi leystar
á úrsmðaverkstofu
Friðriks Císlasonar.
Lif sábyrgðarfélagið
„S t a r*
heör hagkvæmara og betra lífsábyrgð-
arfyrirkomulag en önnnr lífsábyrgð-
arfélög og hefir pví unnið sér meiri ;
útbreiðslu um öll Korðurlönd en nokk-
urt slíkt félag.
Allir sem tryggja vilja líf sitt ættu »
að gjöra það í „Star“
Umboðsmaður félagsins á Eskifirði
er:
Arnór Johannsson,
verzlnnarmaður.
Agætt íslenskt saltkjöt
fæst við Wathnes verzlan,
Seyðisf. 23. júní 1900.
Jóh. Vigfússon
126
-
Prjónavélar
með innkaupsverði
að viðbættum flutningskostnaði, nia
panta hjá: |
Jóh. Kr. Jónssyni
á Seyðisfirði
Islenzk uinhoðsverzlun
kaupir og . !ur vörur einungis jynf
kaupmenn.
Jakob Grunnlögsson,
N'ieU. Juelsgade 14
Kjöbenbavn K.
Eg undirskrifaður hefi næst undaB-
fariu tvö ár reyut Kíua-lífs-elixír
ValdéiBars Petersens, sem herra H-
Johnsen og herraM. S. Blöndal kaup*
menn hafa til sölu, o hefi eg alls
enga magabit-tcra fundið jafn gððaseiö
áminnstan Kínabittei Yaldemars og
skal pví af eigin reynslu og sannfær"
ingu ráða 'Hendingum til að kaupá
og brúka pennán bitter við öllu®
magaviiki-aium og slæmri melting
(dispi pni), af íiverri helzt orsök seffl
magaveikindi manna eru sprottin, pw
p tö er sai.nleiki, ,,‘>ð sæld manna
ungra sem garaalla er komin undtf
góðii meltingu-“ En eg liefi reynt
marga fieiri svo kallaða magabittera
(arkana), og tek pennan bitter langt
fram yiir þá alla.
Sjónarhól,
L. Pálsson,
praktísórandi læknir.
Kínfi.J.ifs-elixiriun fæst hjá fles^uio
kaupmönnum á í slandi.
Til pess «3 vora viss um, að
hinn ekta Svhia-lífs-elixír, eru kaup'
eudur beðnir að líta eptir pví,
V. P
standi á fliískunum í grænu lakki, °S
eins eptir binu skrásetta vörumerki a
ílöskumiðanum: Kínverji með glas 1
hendi, og firmanafnið Vaklemar 1’t‘t'
ersen, Frederikshavn Danmark.
Abyrgð■■..rmaður og ritstjóri:
Cand. phii. hk'ipti Jósepsson.
l’re ntsmiðja
porsteins J. O. Skaptasonar.
112
frú Laroque og sjáJfir munu komast að raun um, þegar við kynn.
umst betur.----------Mér hefir reyndar pótt of mikið gaman að
kvennfólkinu; pað er ekki til neins fyrir mig að neita pví. En það
sýnir aðeins bjartagæzku mína. En nú er eg kominn í böfn. Og
mér þykir ógn vænt um það, þvi eg verð að trúa yður fyrit' því,
að aldurinn fer nú bráðum að þyngja mig. En framvegis ætla eg
einungis að bugsa ura konu mina og börnin, og svo er eg yður sam-
dóma í því, að fröken Marguerite mnni una vel hag sínum hjá mér,
þó það verði engin paradís, sera heldur er ekki lengur að finna hér
á jaroríki. Eg skal vera góður við konu mína og neita henni ekki
um neitt, jafnvel reyna til að uppfylla allar óskir hennar eptir
fremsta megni, fari hún aðeins ekki fiam á neina vitleysu.-------- —
Og lofið mér svo enn þá einu sinni að taka i hendina á yður!“
Eg rétti honum hendina, og hann stóð nú upp og bjóst tií
brottgöngu. — „Munið mig nú um það að verða hér kyrrir.-------------
Og svo verðum við að slétta úr hrukkunum á enni yðar.
Við skulum reyna til þess að stytta yður hér stundír,
en þá verðið þér sjálfir að hjálpa okkur til þess! —----------------
pér mrgið ekki fara svo mikið einíörum.--------— fér megið ekki
taka mér það illa upp, þó eg segi að þér lifið liér sem einsetumaður
frá morgni til kvölds. J>6r eruð annars mjög uudarlegur ungur mað-
ur, er eigi er svo auðhlaupið að sjá út. þ>ór verðíð nú að manna
yður upp! þér eruð þó enu þá ungur maður og fríður, gáfaður og
vel að yður. Hvers vegna notið þér eigi betur þvílíka yfirburði?
—--------Nú kemúr mér einmitt gott ráð í hug. Hvernig lízt yður
á að gjöra dálitlar gælur við fröken Helouin? —------------Hún er
svei mér lagleg, og eg held hún sé til í það — — — En hamingjan
hjálpi mér!-----------— Eg gleymi víst hinni háu hágöfugu hjónabands-
tign, er eg nálgast nú óðum-------— Hana þá, verið þér blessaðir
og sælir, Maxime minn, eg vona, að við sjáumst á morgun?“
„Já á morgun, það er víst.“
Og svo fór þessi „góði drengur," sem reyndar ekki er annað
en einn af þessum hversdagsmönnum, or heimurinn er svo fullur af,
og lét mig einan eptir með mínum sorglegu hugleiðingum.
113
þunii I. október.
Undarleg tilviljun! — Royndar hofa afleiðingarnar ekki veri^
sem heppilegastar, en þær hafa þó létt Jcap mitt. Eg tók mér
svo narri trúlofun froken Marguerite, ae eg vissi varla í þennan
heim. Nú hefir þó aptur fæi zt líf og fjör í mig, og er pað nú 1
fyrsta sinni eptir þrjár langar vikur, að eg liefi hug og krapta til
þess að opna dagbók mína og halda henni áfram.
þareð eg hafði fongið a!!a þá upprei t hjá fyrirfólkinu, er eÉ5
gat krafizt, þá sá eg 'enga ástæðu til þess að fara nú í burtu og
yfirgefa þá stöðu, er veitti okkur sysikii.unum daglegt brauð, og
sem mér yroi mjög örðugt að fá jafn góðr, nptur. Og þó eg sí»*
það fyrir, að vera m.'n þarna á ss<ma stað mnndi kvelja • mig, þa
átti eg eigi með að láta það nlða fyrir mór, or vellíðan systuf
minnar var undir því komin að eg væri kyr. Og svo vildi eg sí2*
láta hrottför mína líta svo út i augum l'i öken Marguerite, að eg
hefði flýtt mér svo mikið burtu, af þv,: vonir mínar liefðu svo il!ilega
brugðizt mér, og heiður minn lá því þar við, að koma nú fram me3
venjulegri ró og stilljngu, en enginn gat skyggnzt inn í hjarta niit*;
— Eg lét mér því nægja að skrifa herra Laupépín, að stöðu mim11
væri nú þannig háttað, að svo gæti vel að borið, að eg neyddist til
að fara héðan, og hað haun leitast i'yrir n:>’ð að útvega mér frjiUs-
ari stöðu, þó hún væri eigi svo hálaunuð sera þessi.
Eg fór því til hallarinnar daginn ep'i og tók h-rrade Bévcllau
mjög vingjarnlega á raóti mér. Eg heilsaði þeim mæðgum eins
hlátt áfram og mér var frekast unnt. Mér virtist frú Laroque i
nokkurri geðshræringu og mjög áhyggjufnll. Fröken Marguerit®
hafði varla náð sér frá því kvöldinu áður, eu var þó kurteis við
mig, en fröken Helouin var mjög föl og leit va.rla npþ frá saumunuD*
sínura, enda bafði hún vesalingur litla Asíæðn til þess að hælastyfir
afleiðingumim af rógi hennar. Hún reyndi við og við að líta
ógnandi til herra de Bévellans, en hann bevði sig kollóttan uiú
tillit hennar og lét sem ekkort væri.. ]>að va,r auðséð að peSS*
dæmalausa ósvífni ergði frökeu Helouin, en hélt henni um leið í
skefjum. Hcfði hún verið viss um þu’* að geta dregið herra
Bévellan ofan í ógæfuna með sér, þá er eg þess fullviss að bú11