Austri - 10.09.1901, Síða 3

NR. 33
ADSTfil.
113 1
íyrstir að Norðurheimskautinu, ef mr.
Baldwin, er hér hefir verið getið
áður í blaöinn, misheppnast að ná
pangað norður.
Sökum hinna Akaflegu hita er gengið
hafa um Ameríku og skemmt allan
jarðargróða, telja menn víst, að upp-
skera muni verða par i ár mörgum
hundrað millíón króna minna virði en
í meðalári; er hætt við að pað hafi
ill áhrif á hveitiverðið hér í álfu.
Yoðalegt skiptjón varð ný-
lega við strendur Alaska, par sem
fólksilutningsskipið „I s 1 a n d e r“
rakst um nótt í myrkri á stóran ísjaka,
ev braut stórt gat á skipið, svo pað
sökk skjótt; förust par 65 manns, og
Tar pað helmingur farpegja, par á
meðal landstjórinn í Alaska, Ross,
með konu og börnum. Flestir far-
pegjar vo»u gnllnemar frá Klondyke,
stukku sumir pe rra í sjóinn með
gullfang sitt, er sökti peim til
botns.
Sjóræning-ja, hefir á seinni árum
lítt verið getið nema helzt í Kína.
En nú er komian fregn um pað frá
Aden í Arabíu, að par á ströndinni
hafi hið pýzka skip „Asturien“
strandað nálægl, lanii, en enskt skip
bjargaði skipshöfninni, en parlendir
ræningjar ræntu par öllu fémætu úr
skipinu er sogt er a.ð hafi numið 3
milliónum kröna virðú Hið pýzka
herskip „Colambo“ reyndi að skjóta
á ræningjana, en varð frá að hverfa
sökum óveðurs og briros.
Alþiögi
var slitið pann. 26. ágúst.
Stjórnarskrármálið var
loks samþykkt í e. d. með 6 atkv. gegn
5. og eiga pá nýjar pingkosningar að
fara fram að ári.
Heimastjórnarmenn n. d., að með-
töldum sira Einari á Kirkjubæ, höfðu
ritað e. d. áskorun ura að fresta
málinu að pessu sinni til samkomulags
við stjórnina, en meiri hluti e. d,
neitaði pví.
E. d., sendi konungi árarp um að
sampykkja stjórnarfrv. Hafnarstjórn-
armanna, en n. d. sendi ekkert pví-
likt ávarp.
Heimastjórnarmenu sendu svo á
sinn kostnað hæjarfógeta H a n n e s
Hafsteinmeð „Ceres“ með ávarp
írá peim til lslands ráðgjafa, og var
pað hygí'ilega og drengilega. gjört
Ávarp um pað írí Heimastjórnar-
mönnum, að stjórniu legði fyrir næsta
alpmgi ríflegra stjórnarskipnimrfrv.
en dr. Yaltýs, féll par með 11 atkv. á
móti 11 eptir snarpar umræður. þeirri
tillögu gaf séra Einar atkv, sitt, og
mátti víst telja hann eptir ráðaneyta-
skiptin til flokks HeimastjörnarmanDa.
en pá var til allrar ógæfu málið útrætt
í n. d.
Bankaraálið var sampykkt með
peirri stórvægilegu breytingu, að lands-
bankinn skyldi standa óhreyfður og
hafa söma seðlafjölda í veltu og áður,
pó hlutafélagsbankinn kæmist á. Er
nu óvíst að hinir dönsku forgöngumenn
pess hanka vilji ganga, að pessum
kostum, par sem seðlaútgáfuréttur
peirra er líka færður ofan í 30 ár.
Endurskoðandi landsbaukaus var
kosinn cand phil. Jón Jakobsson.
Fengu peir Björn Olatsson augna,-
læknir og hann sín 17 atkv. hvor, en
hhitur Jóns Jakobssonar kom upp við
hlu'kesti,
Yaraforseti n. d. í fjærveru
hins reglulega forseta, varð Sk. Th.
við hlutkesti. feir H. porsteinsson
og hann, vinirnir, böfðu jöfn atkv. Sýna
báðar pessar kosningar, hve jat'nir
flokkarmr voru nú á pessu pingi.
í þjóðvinafélaginu kaus n.
d. Tr. Gunnarsson fyrir forseta og
Eirík Briera varaforseta,, en Björn M.
Olsen, Jón Jakobssoa og Hannes J>or-
steinsson í ritnefnd í stað flokksmanna
Yaltýingana, er hana skipuðu.
Fjárlögin gengu fram án pess
að koma í sameinað ping með litlum
breytingum.
Tekjuhallinn er áætlaður 133,000 kr.
Prestkosningin í Laufásprestakalli
fór pannig. að síra Björn Bjarnarson,
er verið hafði aðstoðarprestur hjá
tengdaföður síuum, hlaut öll atkvæði
nema 2, er síra Arni Jónsson fékk.
Síra Eyjólfur K. Eyjölfsson fékk
ekkert atkvæði.
Sira Matth. Jochumssyni og konu
hans, er verið hafa syðra í snmar,
héldu Reykvíkiagar fjölmenna veizlu
að skilnaði.
Bæjarbruni. ]?anu 4. p. m. brann
bærinn á Litla- Eynrrlandi við Akur-
eyri og 150 hestar af töðu á svip-
stundu.
T í ð a r f a r hefir nú síðustu
dagana verið fremur kalt, en á
Æ g i d i u s m e s s u og dagana par I
á eptir var inndælasta veður, er að
gamallra manna trú á að boða gott
’naust.
E i s k a f 1 i fremur tregur og langt
sóttur
Síldarafl i alltaf á Suðurfjörð-
urn.
„H e i m d a 11 u r“ Captain Hov-
gaard, kom hér að kveldi 2. p. m. og
för daginn eptir.
pað kvað nú hafa tekizt Ciptain
Hovgaard með hinu lofsverða eptirliti
sínu og árvekni að hepta að mestu
hinn hneyxlanlega kaupskap við
Trawlarana, sem mest hefir verið
lagður oss ísleudingum út til svívirðu
erlendis. A hann par fyrir góða
pökk skilið, sem annan dugnað sinn í
sumar hér heima.
11 í a n a. Captain Haumer, kom
hér 5. p. m. og íór héðan alfarinn
8. p. m.
„Laura“ Captain Aasberg kom
liér 6. p. m. og fór daginn ep tir.
Með skipinu var mesti a.ragrúi af
farpeg,jum; par á meðal aipíngismenn
sýslunnar, sýslum. Jóh. Jóhannesson.
og prófastur Einar Jónsson.
Sýslumaður Axel Tulinius mun in fa
verið með ,,Hólum“ en Guttormur
Yigfússon farið landveg heiin til
sín.
„E g i 11,“ skipstjóri Houeland, kom
hitigað 7. p. ra. frá útlöndum.
„A Asgeirsso n,“ flutoingsskip
stórkaupm. Asgeirs kom hingað 8. p.
m. og fór snemma í gær.
Y eiziu héldu peir I. M. Hansen, !
Kristján læknir Kristjánrson og nokkrir
aðrir bæjarmenn pingmönnum vorum
á „Hótel Seyðisfjörd“ að kveldi p.
7. p. m.
Til tíe Ðöve. En rig Dame, som
er bleven helbredet for Dövhed og
Oresosen ved Hjælp af Dr. Nicholsons
kunstiee Trommehinder, har skænket
hans Institut 20,000 Kr., for at fattige
Döve, som ikke kunne kjöbe disse Trom-
mehinder, kunne faa dem uden Betaling.
Skriv til: Institnt „Longcott“ Gun-
nershury London, W., England.
Verzlan
ANDR. RASMUSSBNS
kaupir sláturfé og fé á fæti
gegn peningum og vörnm.
— Miklar birgðir til af
alskonar vörum.
Lauritz Kliiver
Bergen
besorger solgt alle mulige
Slags Islandsvarer til hoieste
Priser.
Contant Opgjor.
1131!?" Atvinna fæst við barnakenslu
á Bóravinsstaðaeyri í Seyðisfirði frá
1. nóv. til 30. apríl. Umsækendur
snúi sér til undirskrifaðs.
Dvergasteini, 2. septbr. 1901.
Bjorn í’orláksson.
„Hank hinn unga“
raá panta hjá
verzlunarm. Jóni A. Ólafssyni
á Vestdalseyri.
Islenzk mnhoðsverzlun
kaupir og selur vörur einungis
fyrir kaupmenn.
Jakob Gunnlögsson,
Niels Juelsgade 14
Kjöbenbavn. K,'
88
1’ Europe“ fvrst, og skal svo fiuna yður; ef péf víljíð svo veí
gjöra að koma pángað?“
get kornið pangað í snma mund og pér, sagði Melton og
fór svo að aðgæta pá fai'pega nákvæmlega, er ætluðu að halda
áfram yfir Sundið.
pá, Eortescue hafði komið peirn mæðgurn fyrir á gistihöllinni
fór hann niður til pess að hitta Melton, sera kom strax.
„Við skulum setja okkur hérna í krókinu,“ sagði hann. Eg er
mjög forvitinn eptir að fá að heyra pá fregn, er Volborth kunningi
okkar vildi hvorki skrifa mér eða senda mér hraðskeyti um.
Fortescue sagði nú Melt m í fáum orðum frá helvélinni, og
hvar Delaval hefði skilið sig við hana, en pagði yfir makki peirra
furstinnu Palitziu c-g Dnbrowski og fáleik peim, er var á milli
Ilmu og Boris, pví Yolborth hafði ekki heðið hann fyrir pað. Pyrst
varð Melton mjög áhyggjufullur, síðan sagði hann fokvondur:
„Fjárinn hafi varasemi pessara Rússa. J>ví gat nú ekkj
Yolborth, sem í rauninni er einhver ágætastur peirra, sent mér
hraðskeyti um petta áður en pað var um seinan,“
„lím seinan?“ hrópaði nú Fortescue. „Eg vona pó, að
Delaval sé ekkí genginn úr greipum yðar?“
,,Ekki alveg“- En eg lofaði honum að fara — fyrir nokkrar
upplýsingar, er eg hólt að okkur gæti komið að haldi — en eptir
peim fregnum, er pér flytjið mér, er rcér nær að halda, að pær
reynist einskis virði og að einasti arfur eptir prælbeinið sé lykillinn
að villuletri, sem eg hefi ekkert gagn af.“
„Hafið pér lykilinn að villuletri hans? pað getur kornið sér
mjög ve), herra Melotn,“ hrópaði Eortcscue mjög áuægjulega.“ Eg
er ekki forvitinn, en mér pætti vænt um að fá að heyra pað sem
pér getið sagt öðrum frá. Gjörið svo vel að taka yður hér hita
með mér.“
85
aptur að Breslau og hátiðarhaldinu par. En pó gekk fyrst fram
af henni, er Fortescue sagði: ,
„Heimsóknin hefði farið öll npp á hið ákjósanlegasta, hefði eigi
komið eitt óhappa atvik fyrir —
„En hvað var pað?“ ssgði furstinnan í bliðum málróm.
„I>að lék grunur á pví, að einn af foringjunum 1 lífverði keisar-
ans væri í einhverju makki við Nihilista og njósnaði fyrir pá um
ferðalag keisarans," svaraði Fortescue blátt áfrara, er fékk Lauru
mikillar hræðslu, en hún gat eigi annað en varað hann við með að
stíga á fót honum, sem hann pó gaf sig ekkert að, en horfði aðeins
á furstinnuna.
„fó held eg, að petta hafi aðeins verið orðasveimur“ sagði
liann, „pó eigi sé vant að rjúka, nema eldur sé undir“.
l>að varð' nú pögn, en Fortescue hevrði pó, að furstinnan lamdi
stígvélahælnum í gólfið, en að öðru leyti bar ekkert á pví, að petta
mál kæmi henni nokkuð við, og sagði húu loks ofboð rólega:
„Eg pekki flesta foringjana í lífverðinum. En hvað hét sá, er
grunaður var?“
„Fyrirgefið mér, en pað get eg eigi sagt yður,“ svaraði Fortescue
„J>að var óbirt enn alpýðu.“
Lauru létti við petta svar:
„þetta var víst allt klókindabragð af Fortescue, sem sjálfsagt
hefir einhvern tilgaug með pQ3su samtali, pví annars hefði hann
ekki faiið að bæta hér við ósannindum.“
„Hefir pessi grunsemd bakað hinum grunaða pegar angelsi?“
spurði furstínnan nú áhyggjulaus.
„Ekki heyrði eg pess getið að nokkur af varðliðsforingjunum
væri settur í höpt og petta er máskc tómur tilbúningur,“ svaraði
Fortescue. Laúra var nú moira og meir hissa, en furstinuan lét
ekkert á sér bera. Hún horfði stundarkorn út um gluggann og
fór að skrafa, við frú Metcalí um pað hvað maturinn væri góður á
„Grand“ höteli, par til pau nálguðust járnbrautirstöðvarnar við
Boves og var paðan fjórðungsstundarferð til Amiens.
Nú hallaði íurstinnan sér aptur 5 liægindið, tók óskrifað blað
upp úr innri vasa sínum og fór að rita eitthvað á pað með ritblýi