Austri - 10.09.1901, Síða 4

NR. 33
A U S T R I.
114
TTJBORG 0L frá hina stóra ölgerðarhúsi Tuborg Fabrikker í Khöfn
er alþekkt svo som hin bragðbezta og nœringarmrsÍM bjór-
tegund og lieldur sér afbragðsvel.
TTJBÖRG 0L, sem heíir hlotið mestan orðstír hvervetna, par sem >að
hefir verið haft á sýningu, rennur út svo ört, að af pví
seljast 50,000,000 fl. á ári, sem sýnir, hve miklar mætur
almenningur hefir á pví.
TTJBORG 0L fæst nærn því alstaðar á íslandi og ættu allir bjórneyt-
endur að kaupa pað.
en
Aalgaards Ullarverksmiðjur
vefa margbreyttari, fastari, og fallegri dúka úr íslenzkri ull
nokkrar aðrar verksmiðjur í Norvegi, enda hafa alltaf hlotið
fPIP' hæstu Yerðlaun *^||fg
á hverri sýníngu.
N O BD MENN sjálfir álíta Aalgaards ullarverksmiðjur langbeztar af öllum
samskonar verksmiðjum par í landi.
A ltíLANDI eru Aalgaards uilarverksmiðjur orðnar lang-útbreiddastar og
fer álit og viðskipti peirra vaxandi árlega.
AALQiAABD S U L L iE V EB K S M1Ð J V B hafa byggt sérstak
vefnaðarhús fyrir íslenzka ull, og er afgreiðsla paðan langtum
fljótari en frá nokkurri annari verksmiðju.
V E B Ð L 1 8 T AB sendast ókeypis, og sýnishorn af vefnaðinum er hægt
að skoða hjá umboðsmönnum.
SENDIÐ p VÍ ULL YDAB til umboðsmanna verksmiðjunnar, sem eru:
í Reykjavík herra kaupm. Ben. S. þórjirinsson,
á Akranesi
B o r ð e y r i
B 1 ö n d u ó s
Sauðárkrók
Akur eyri
Húsaví k
J>órshöfn
E skifir ði
Eáskrúðsfir ði
Djúpavog
Hornafirði
búfræðingur Arni Ó Thorlacius,
verzlunarmaður Guðm. Theodorsson,
J>órður Guðmundsson þorkellshóli,
verzluDarmaður Pétur Pétursson,
verzlunarma*ur M. B. Blöndal,
Aðalsteinn Kristjánsson,
verzlunarmaður Jón Jónsson,
úrsmiður Jón Hermannsson,
ljósmyndari Asgr. Yigfússon, Búðum,
verzlunarmaður PállH. Gíslason,
hreppstj óri J> o r 1. J ó n s s o n, Hólum.
eða aðalumboðsmannsins
Eyj. Jónssonar
Seyðisfirði.
Nýir umboðsmenn í Vestmanneyjum, Stykkishólmi, Isafirði og Yonafiriði
verða teknir með góðum kjörum.
MAGAVEIKI.
Eg hefi um langan tíma pjáðst af
magaveiki, sem rændi mig öllum svefni,
Eg viðhafði mér til heilsubótar ýmis-
leg meðöl, en batnaði eigi af peim.
En nú, er eg hefi notað Kína-lífs-
Elixiriun frá herra Waldemar Peteisen
í Friðrikshöfh í nokkrar vikur, pá
hefir mér batnað svo vel að eg pet
sagt, að eg megi nú heita orðinn
albata. J>að er mér pví sönn ánægja
að ráðleggja öðrum, sem pjást af lík-
um sjúkdómi, að nota petta ágæta
heilsubótarmeðal.
Jóhannes Sveinsson.
Keykjavík.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flestuin
kaupmönnum á íslandi án nokkurrar
tollhækkunar og kostar pví eins og
áður aðeins 1 kr. 50 aura flaskan.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
Y. P
~AT~
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
Tvævetur kvíga
af bezta kyni er til sölu.
Kitstjóri vísar á seljandann.
Engin verðhækkun
á Kína-lífs-clixír.
{>6 nú só tollur lagður a hana.
Mér hefir verið tjáð pað, að nokkr-
ir kaupendur að Kína-lífs-elixir min-
um hafi orðið að borga Elixirinn með
hærra verði eptir að tollurinn var
lagður á hanu á íslandi. Eg skal
p^ss vegna leyfa mér að geta pess,
að kaupmenn fá Elixirinn framvegis
með sama verði og áður, og að
útsöluprísi :n á Elixirnum er öbreytt-
ur, 1 króna og 50 aurar fyrir
flöskuna, eins og stendnr á ein-
kunnarmiðanum. Eg bið menn pví
að láta mig vita af pvi, ef nokkur
kaupmaður tekur meira en petta fyrir
Elixirinn, par pað er óieyfilegt og
mun verða leiðrétt.
Hinn góði gamli Kína-
1 í v s - e ] i x i r verður framvegis til
útsöle á forðabúri mínu á Fáskruðs-
firði, og fæst líka b e i n a 1 e i ð f'rá
stórkaupmanni T h o r E. Tulinius.
Ernst Reinh Voigt.
Markneutirchen
No. 640,
hefir til sölu
allskonar
hljó|færi,
hin heztu og ðdýrustu.
Verðiisti sendist ókeypis,
peim sem óslca.
Undertegnede Agent for Islands
Östland, for det kongelige octroje-
rede, almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Varer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Kjpben-
'>avn, modtager Anmeláelser omBrand-
i’orsikring; meddeler Oplysninger om
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí I899 .
Carl D. Tulinius.
Waldemar Petersen
Friðrikshöfn
Skrifstofa og forðabúr Nyvei 16
Kjöbenhavn Y.
Tii gamle og unge Mæird|
anbefales paa det bedste det nyliggl
i betydelig udvidet Udgave udkomneS
Skrift af Med.-B.aad Dr. Múller
om et
forstyrret Nerve- og
Sexual-System
og om dets radikale Helbredelse.
Priis incl. Forsendelse i. Kon-
volut 1 kr. i Frimærker.
Curt Röber, Braunschweig.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Oand. phil. Skapti Jósepsson,
Prentsmiðja
porsteins J. G. SJcaptasonar.
86
í gullumgjörð, og hafði hún rétt lokið pvi, er eimreiðin hægði ferð-
ina við Amiens, er var eini biðstaðurinn á leiðinni, og leit hún nú
á Fortescne, sem var að spauga við Lauru eins og ekkert væri um
að vera, og var auðséð, að furstinnan hélt pauvera einfeldninga, sem
Fortescue einmitt vildi:
„pið hafið mínir elskulegu Englendingar, verið svo vinsamlegir
við mig, að eg dirfist að biðja yður, herra minn, um að sýna mér
ennpá eÍDa greiðasemi," sagði hún „Eg hefi skrifað hér hraðskeyti,
er mig langar til að senda viðskiptavinum mínum í Kaupmannahöfn,
ef eg mætti biðja yður svo vel gjöra að koma pvi á framfæri hér á
járnbrautarstöðvunum. J>essi viðbjóðslegi rússneski leynilögreglupjónn
hefir gjört mig smeyka við að fara út á pallinn. Hann gæti hafa
náð í lestina og komzit með henni.“
Fortescue kvaðst reiðubúinn og hún fékk honum braðskeytið
með peningum undir pað. Jægar eimlestin nam staðar, fór hann
út úr vagninum, en hún kallaði pá í hann:
„Kunnið pér rússnesku, herra minn?“ spurði hún. —
„Fyrst svo er ekki, pá er bezt að eg ieiðbeini yður. Eg hefi
skrifað utanáskriptina á frakknesku, en ef pór verðið spurðir, pá
svarið pér pví, að hraðtkeytið sjálft sé á rússnesku. Svo var pa?
ekki meira.“
Fortescue leit ekki á hraðskeytið fyrr en hann var kominn í
hvarf við vagninn og inn á hraðskeyta stofuna, en við að líta á pað,
flautaði bann lágt, og sagði við sjálfan sig:
„J>að er tvennt ölíkt, að kunna rússnesku, og að sjá pað, að
petta er ekki rússneska.“
Utan" skriptin hljóðaði pannig: „A. M. Serjow, poste restante
Kaupmannahöfn.11 En orðin í hraðskeytinu líktust ekki neinu
Norðurálfu tungumáli ög var auðséð að hraðskeytið var ritað með
villuletri.
Hraðskeytið var stutt, og pareð eimreiðin stóð 20 mínútur við
í Amiens, pá hafði Fortescue góðan tíma til að taka eptirrit af
pví.
„Mér væri mikil forvitni á að fá að vita hvaða svikabrall hér
býr undir pessu skeyti,“ hugsaði hann um leið og hann fékk hraðrit-
87
aranum afskriptina, en stakk frumritinu í vasabók sína. „E11 eg gat
eigi stöðvað hraðskeytið. J>ví pað hefði styggt fúlmennin frá peirri
gildru, er Volbortú hefir lagt fyrir pá “
J>á er hann kom aptur inn í vagninn, pakkaði furstinnan honum
innilega fyrir greiðviknina, og fór svo að tala við Lauru um
dýraveiðar á Skotlandi, og var mjög forvitin í að fá að vita við
hvað Bússakeisari, — er hún kvaðst vera svo holl — mundi aðhafast
á Skotlandi.
„Hann fer líklega á dýraveiðar með ótal pjóna í hælunum með
stóla, aukabyssur og konjakstárið, eins og pe3sir auðmenn frá Suður-
Afríku eru nú farnir að tíðka og koma svo heim tómhentir að
kvöldi,“ sagði Laura.
„Laura!“ hrcpaði frú Metcalf leið, „J>ú gleymir, að pú talar
um keisara Palitzin furstinnu, og pað svona ósæmilega.“
En furstinnan brosti við Lauru og spurði nú svo ýtarlega um,
hvernig pvílíkar stórhöfðingja dýraveiðar færu fram hjá peim á
Skotlandi, að Fortescue hét pví, að dýraveiðafylgd keisarans skyldi
valin með mestu aðgætni.
J>au ræddu enn um dýraveið.ir, pá er pau kom 1 að efri járnbrautar
stöðinni í Boulogne og par fékk Fortescue að vita, að furstinuan
ætlaði ekki að halda viðstöðulaust ferðinni áfra m yfir Sundið, pví
hún kvaddi parna „sína kæru Englendinga,“ meinti náttúrlega „sína
kæru einfeldninga,“ og fór út úr vagninum.
Að tíu mínútum liðnum hélt eimreiðin áfram ofan að hafnar-
stöðinni, en par pverneitaði frú Metcalf að halda áfram yfir Sundið
í pvílíkum ósjó og ofviðri, pareð hún væri sjóveik og hlytu pau
að verða parna í nótt til pess er veðrið lægði.
En er Fortescue var að senda farangur peirra til gistihallarinnar
var sagt við hlið hans:
„Svo pér ætlið pá ekki yfir um Sundið í dag herra minn.“
Er hann snéri sér við, var par kominn Melton, er hann hafði
ekki fyrr getað komið auga á.
„Nei, og pví höfurn við nægan tíma fyrir okkur,“ svaraðj
hann. „En eg verð að koma konum pessum upp á „Hotel de