Austri - 19.09.1903, Blaðsíða 4

NR. 31
A U S T R I
116
Ekta Krónöl, Kronupiisner og export Dobbeltö
hiuum sameinuðu ölgjörðarhúsum í Kaupmannahöfn 1
■ eru hinar fínustu skattfríar tegundir-
Salanvar: 1894—95: 248564 fl. 1898—99: 9445958 fl.
1895—96: 2976683 „ 1899—1900: 10141448 -
1996—97: 5769991 „ 1900—1901: 10940250 -
1897—98: 7853821 „ 1901—1902: 12090326 -
Hvar er bezt að verzla?
I*ar sem menn fá bezt kaup.“
Þar sem verurnar eru vandaðastar."
„par sem nóg er ui að velja“ og
„þar sem eins er hugsað um
hag kaupanda sem seljanda.“
Engin verzlun úppfyllir betur þessi, skilyrði en
verzlun St. Th. Jonssonar
, á Seyðisfirði.
ODÝRASTA VERZLUN IBÆNUM.
Verzlunarmeginregla: ódýrar vörur, $tuttuv lánstím, shMlaus viðsJcíptu
Engin verzlun fengið jafnmarga viðskiptamenn á jafnstuttum tíma.
Allt með 10°/0 afslætt^3gn peningum.
Allar íslenzkar vörnr verða i ár keyptar
með hæsta markaðsverði bæði gegn vörumozpeningum án j»ess að
binda sig við það, er aðrir kunna að gefa fyrir þær.
Skoðið fyrst vorur hjá
St, Th. Jónssyni,
áðnr en þið kaupið annnarstaðar.
H
_MARGARINE
HiJen
H. Steensens
smjorlíki
er œtíð Mð bezta, og œtti pví að vera notað á bverju heimíli.
Verksmiðja i Veile. Aðalbyrgðir i Kaupmaunaböfn.
Umboðsmaður fyrir Island Lanrits Jensen
Reverdilsgade Kaupmannahöfn.
10
«Og pig!“
Gundula brosti.
„Eg segi pér, frænka, að eg kæri mig ekki minnsta ögn um auð-
inn.“
J æderens
U ldvarefabrike
hafa áunnið sér hylli allra peirra er reynt hafa fyrir vandaða VÍnnn Og
framúrskarandi fljöta afgreiðsln. Sem dæmi upp á afgreiðsluna, má
geta þess, að úr ull þeirri er send var héðan af Seyðisfirði 4. febr. 25.mirz
og 15. maí s. 1. komu dúkarnir hingað 5. apr. 13. maí og 23. júní.
Aðalumboðsmaður á íslandi JÓn Jónsson Múla, Seyðisfirði.
Umboðsmann:A Seyðisfirði verzlunarmaður Karl Jónasson
— Norðfirði kaupmaður Pálmi Pálma3oa
— Eskifirði verzlunarstóri Sigfús Dinielsson
— Breiðdalsvík, pöntunarstjóri B|örn R. Stefánrso n
— Stykkishólrai. verzlnnarmaður Hjálmar Sígurðsso n
— ísaflrði, verzlnnarmaður Helgi Sveinsson
— Steingrímsfirði Chr. Pr, Nielsen
— Oddeyri, verzlunarmaður Kristján Guðmundsson
— Húsavík. snikkari Jón Eyjólfsson
— Kelduhverfi hreppstjóri Arni Kristjánsson Lóni
— pórshöfn, kaupmaður Björn Guðmundssou
— Vopnafirði. verzlunarmaður Ólafur Metúsalemsson
Verksmiðjan tekur til tæzlu, ásamt uJlinni, vel pveguar tuskur úr u 1 li,
Sýnishorn af fatadúkum frá verksmiðjunni — sem einnig vinnur sjöl, rúmteppl
og gólffteppi — hefir hver umbrðsmaður- — Sjáið pau og seudið ull yðar ti
umboðsmannanna, ef pér viljið fá vandaða dúka og fljöta afgreiðslu
Aalgaards
ullarverksmiðjur
hafa náb meiri vibskiptum hér á landi en nokkrar aðrar verk-
smibjur og áunnið sér almennings hylli.
T>ær vinna úr íslenzkri ull fjölbreyttar tegundir af
karlmaimsfataefnum, kjóladúkum og gölfteppnm.
Rúmábreiður bæði eiulitar og köblóttar, mjög skrautlegar,
kvenusjöl og allskonar prjóuafatuað.
Verð hjá þeim er lægra en hjá flestum öðruin og
afgreiðsla hin allra bezta,
Umboðsmenn verksmiðjunnar hér á landi era.
Á Borgarfirði hr. porst. Jóussou.
— Vopnafirði — Einar Runólfsson.
— þórshöfn — Jón Jónsson.
— Húsavík — Aðalst. Kristjánss.
— Akureyri — M. B. Blöndal.
— Siglufirði — Guðm. Davíðsson.
— Skagafirði — Pétur Pétursson.
— Borðeyri — Guðm.Theodórssou.
A ísafirði hr. Sigurgeir Bjarnason
— Dýrafirði — Guðni Guðmundsson.
í Rojkjavík — Bm. S. J>órarinsson
— Vestm-eyj, — Gísli J. Johnsen.
Á Hornafirði — porleifur Jónsson,
— Djúpavog — Páll H. Gislason.
— Eskifirði — Jón Hermannsson.
— Seyðisfirði — Eyjóltur Jónsson.
Hún mælti petta svo innilegu og stálgráu au gun henDar ljóm-
UÖU'
Agathe átti í stríði við sjálfau sig. Svo stundi húu við og strauk
blíðlega um vanga sinnar elskuðu fósturdóttur.
„Nei, barnið mitt, eg vil ekki svipta pig trú pinni og traustí.
Guð ræður fyrir framtíð piuui, en eg vil biðja pig einnar bónar,
alvarlegrar, innilegrar bónar."
„Præuka! Elsku frænka —------------“
„Paðir pinn hefic í dag samið erfðaskrá sína, og ánafnað pér
allar sínar eigur eptir sinn dxg og veitt pér full umráð yfir peim —
hann hefir gjórt petta prátt fyrir ftrekaða bón mína, og ekki sett
nein skilyrði, pó að hann viti að pið hjónin hafið sameign. Hann er
nú ætíð sérvitur, og ræður sér sjálfur, og eg er viss um að hann
hefir breytt eptir beztu smnfæringu. J>ú gjálf, pví miður, berð ekki
skyn á peningaraálefm freranr en barn, og mér tekst víst ekki að
gjöra pér skiljanlegt að framtíð þinni er hætta búin af þessari arf-
leiðsluskrá. En pessvegra er bón mín á rökum byggð, og eg vontv
að pú neitir mér ekki um hana, pó pú ekki vitir nú til hvers bún
miðar.“
„Segðu mér hana, elsku frænka!“
„J>ú veizt að Mxrgrét frændkona mín hefir arfleitt pig að öllum
slnum eigum, með pvi skilyrði að eg skulí njóta vaxtanna, meðan eg
lifi.“
„Jáj frænka! Eg vona að guð gefi að pú megir njóta peirraúm
mörg ár!“ *
Agathe heyrði ekki þessi síðustu orð, heldur hélt áfram,
„Pánm er kunnugt um pennan arf, faðir pinn hsfir aldrei mionzt
á hann við mig, og hefir víst heldur ekki sagt Pciðrik Karli neitt
um hann, peir mágarnir hafa víst ekki talað neitt um fjármálin enn
pá. ‘Maðurinn þinn veit pví ekki um þennan arf, ef pú ekki segir
honum frá pví sjálf.“
Reynið bin nýju ekta litarbréffrá
BUCH’S LITARVERKSIDJU
Nýr ekta demantssvartur litir — Kýr ekta dökkblár litur
- - bálfblár - — — sæblár -
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran ekta lit, og gerist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (án „beitze“).
Tii heiraalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti fram með siuum viður-
kenndu, öflugu og fögru litum, sem til eru í allskonar íitbreytmgum.
Fást hjá kaupmönnum hvervetna á íslandi.
BneVs litarverksmiðja,
Kaupmaanahafn V
Stofnuð 1842 — Sœmd verðlaunutn 1888.
Naar de sender 15 Kroner
til Klædevæveriet Arden, Daumark, faar de omgaaende Portofrit
tilsendt 5 al. 2Vi al. br, blaa eller sort Kamgarn: Stof til en
jernstærk elegant Herredragt. Por 10 Kr. sendes Portofrit 10.
al. Marineblaa Cheviot til en solid og smuk Damekjole.
Abyrgðarmaður og ritsstjóri: | P r e n ts m i ð j a
Cand. phil. Sknptl Jósepsoa. | ]?ovstsin‘. J. <?. Skaptasonar.