Austri - 10.12.1903, Blaðsíða 4

NR. 41
A U S T R I
.156
Sá er illa blekktur,
sem hefir keypt flösku aí KÍNA. LÍFS'ELIXÍE, og pað reyuist svo,
að'pað væri ekki hið e k t a, heldur léleg eptirstælÍDg.
Hiu feiknamikla útbreiðsla. sem mitt viðurkennda og óviðiafnanlega
lyf, KÍXA LIFS-ELIXIR. hefir aflað sér um allan heiminu, hefir valdið
því, að menn hafa stæit hann, og það svo tálslega líkt að umbúðum, að
almenningur k örðugt raeð að pekkja minn ekta Elixír frá slíkri eftir-
öpun.
Eg hef komizt að pví, að síðan tollurinn var hækkTÖurá Islandi —
1 kr. glasið — er par búinn tii bitter, sem að nokkru leyti er i umbúð^
um eins og mitt viðurkennda styrkjandi Eiixír, án pess pó að hafa pess
eiginleika til að bera. og pvi get eg ekki nógsamlega aðvarað neytendur
hins ekta Kína Lífs elixírs um,a,ð gæta pess, að nafn lyfgjörðarmannsins
Waldemar Petersen Fredrikshavn, standi á miðanum, og á tappanum
Y p
—^—: í grænu lakki.
Yara sú sem pannig er verið að hafa á boðstólum, er ekkert annað
enn léieg epirst æd i n g. sem getur haft s k a ð 1 e g áhrif, í stað
pess nytsama Jækniskrafts, sem mitt ekta elixír hefir samkvæmt bæði
íækna og leikmanna ummælum.
Til pess að almenningur gæti fengið elixirin fyrir gamla verðið — 1
kr. 50 au. — voru miklar birgðir fluttar til Islands áður en tollhækkunin
komst á og verður verðið ekki hækkað meðan pær endast.
Lyfgjörðamaðurinn WaLdemar Petersen er pakklátnr liverjum er
læ ?r hann vita, ef hærra, verð er heimtað eða eptirstælingar seldar
eptir hans alkuana elixír og er beðið að stíla slíRt til aðal útsölunnar:
Kjöbeuhavn V, Nyve 16.
Grætið pess vel. að á miðanum standi vörumerkið: Kínverji með
glas í hendi, og nafnið Waldemar Petersen Frederikshavn, en á tappanum
V. P
—p—■’ í grænu lakki. 011 önnur elixír með eftirstæling pessara kenni*-
merkja eru svik.
SkófatnadcR.
Ennpá einu sinni eru komnar miklar birgðir af h.aldgÓðum,
legmn Og ódýrum skófatnaði til verzluuar undirritaðs.
Flýtið ykkur að ná í hann fyrir jólin.
Búðareyri 9. desember 1903
Sigurður Sveinsson.
prýði-
IVaar de sender 15 Kroner
til Klædevæveriet Arden, Danmark, faar de omgaaende Portofrit
tilsendt 5 al. 2'/4 al. br. blaa eller sort Ka ngaru: Stof til en
jernstærk elegant Iíerredragt. For 10 Kr. seades Portjfrit 10
al. Marineblaa Cheviot til en solid og smuk Damekjole.
CRAWF0RDS
1 j ú f f e n g a
BISOUITS (smákökur)
tilbúið af CRAWEORD & SONS,
Edinbursh 02 Loudon
stofnað 1813
Einkasali fyrir Island 0; Eæreyjar
F, H,jorth & Co.
K/obenhavn K.
Fálka neftöbakið
er
bezta neftóbafað.
The Edinburg Roperie
& Sailcloth
Oo. Ltd. Glasaow
stofnsett 1750.
b ú a til: f i s k i 1 í n u , h á k a r 1 a-
línu, kaðla, netjagarn, f e g 1
gt r n s e g 1 d ú k a. v a t n s h e 1 d a r
preseninga 0. fl.
Eiuka umboðsmenn fyri íslaud og
Færeyjar:
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn. K
Jarðir
lausar til ábúðar í fardögura 1904 með
gððum kjörum: Austclalur, Hjálmár-
strönd, og hálr Breíðavík.
Bjarn í*orliksson.
SKANDINAVISK
Exportkaífe Surrogat
F. Hjorth& Co -- Kjöbenhavn
Seyðisfjarðar apotek
hefir nú til ágætt meðal við
níðuvgangssýki á fé, er hefir
reynzt ágætlega í útlöndum.
Ættu fjáreigendur þvi ab ná
meðalinu ab sér sem fyrst, svo
þeir gætu þegar gripið til þess
er fé þeirra veikist af þessum
sjúkdómi. Mebalið er mjög
ódý; t,
SJ
jóvetlingar
verða keyptir við verzlun
V. T. Thostrups Efterf.
Brnun & Andersen
0g v a í aklú t a i lmvötn
k roeðmæling sem hin beztu nýtízku
ilmefni.
Ábyrgðarinírður og ritstjóri:
Cand. ph.il. Skapti Jósepsson.
P r e n ts in i ð j a
þw'stfiiiifi J. Q, ftknp\asonar.
52
styrktarsjóð gamalla, fátækra sjómanna. Guntram Kraft undi
vel bag sínum, og langaði ekki mikið útí heiminn.
Og pó var móðir haus nógu skarpskyggn til að sjá, að opt var
punglyndisblær á hinu fríða, karlmannlega andliti hans, og að hanu
horfði út í bláinn eins og í draumi, pegar hanu sagði upp úr
purru:
„Nú hefir Jörgen Riem gengið að eiga Önnu litlu, sem heflr
elskað hann síðan hann var barn —“ eða — „veiztu, mamma, að
Georg Wnlff befir fæðzt sonur í nótt — mndæll stör strákur — hann
hljóðar eins hátt og tín aðrir, og Geoig er eins upp með sér, eins
og hann hefði verið kjörinn til keisara“; og eptir litla pöTn gat hann
svo bætt við: „Finnst pér ekki vera einmanalegt og pögult hér á
Hohen- Esp? pað væri ekkert að pví, pó fáeinir ungir birnir værn
hér á ferli!“ Haun hló- reyndar, en bláu augun hans voru svo undur
alvarleg.
þá var sem Gundula vaknaði af löngum draumi. Húu sat
lengi hugsandi, og sagði svo:
„Já, nú er tíminn kominn.“
Nú stóð hún við hallargluggann og horfði yfir trén, sem íellt
höfðu blöðin og stoimurinn lamdi.
I nætur og daga hafði hún átt í hörðu stríði við sjálfa sig, til
að komast að réttri niðnrstöðu.
Guntram Kraft var orðinn fulltíða maður og hjarta hans práði
ást, práði fagra og góða konu.
Gundula hafði verið andvaka margar nætur áður en hún git
sætt sig við pað, sem ekki varð hjá komizt.
Sonur hennar varð að dvelja um veturinn í höfuðborginni, kynn-
ast mönnum og íara í samkvæmi; pað var nauðsynlegt! það voru
engin önnur úrræði!
Eptir andlát Agathe frænku sinnar átti hún enga ættingja, að
minnsta kosti enga, sera áttu gjafvaxta dætur, sem hún gat sent son
sinn til, eins og annan Jakob til að sækja sér konu.
Guntram Kraft mátti ekki eiga einhverja sjómannsdóttnr —
hin nýja ættmóðir á Hohen-Esp átti að vera syni hennar jöfn að
ættgöfgi — en skyldi Guntram Kraft verða heppinn í valinu?
53
Já, án efa, hún hefir innrætt honum sínar skoðanir.
Mun heimurinn ekki leggja tálsnörur síoar fyrir hann?
Mun hann ekki glepja honum sýn og töfra hann, svo að hann
verði fráhverfur sínu kyrláta heiraili?
Nei, hann mun ekki láta tælast!
Gundula er viss ura son sinn. þvi útsæði, sem hún lieíir sáð
um mörg ár, m n ekki verða, fleygt burtu á einu roissi'i.
Sonur hennar mun ekki líta heiminu giepia sig — hatm mua
finna dýtmæían gímstein, og síðai mun hann koraa heim nv'ð dýrgrip
siun.
Hún seodir hann heidur ekki einsamlan á stað. Gatnli m&ðarinn,
herbergispjónninn mannsins hennar, sem hefir pikkt Gunduiu pegar
húu giptist, og borið Guutra.m Kraft í fangi sínu, Anton gamli, sem
var svo tryggur og áreiðanlegur, hann á að vera. með hinum unga
húsbónda sínum á farðalaginu.
Gundula starir út um gluggann, og pegar hún heyrir fótatak
sonar síns h bak við sig' snýr hún sér við og horfir á han>’ al-
varlega.
„Björgunarbátuiinn okkar er orðinn cnýtnr, mamma — honum
er ekki treystandi út í brimgarðinn í óveðri, — mér finnst pað
hneyxli, að ekkert skuli vera til tryggingar sjóforðum við ströndina
hjá okkur, — næsta björgunarstoð er allt of langt bnrtu — mér
hefir opt komið til hngar að reyna að fá stjórnina til að setja hér
á stofn biörgunarstöð á pessan hættulegu strönd —hvað virðistpér,
mamma, heldorðu að pað væri t;l nokkurs, að fara pess á leit?„
Greilaírúin lagði höndina á öxlina á honnm og svaraði
hægt:
„I höfuðborginni munt pú fá hezt tækifæri til að tala m iU
pínu við roeDn, og koma áformum pínum fram.“
„I köfuðborginni?“
„Eg nefi eina ósk, Gnntrfiiu Kraft, sem eg vona að pú látir
rsetast."
Hann horfði á hana forviöa, tók hönd hennar og kyssti hana
pegjatdi.