Austri - 26.09.1904, Síða 3

' JL *■
NE. 29
A U S T E I
111
Lyfjabúðin
a Seyðisfirði
heíir nú í haustverzlunÍDni ýmsan nið--
nrsoðinn mat,
svo sem:
ANSJÓSUE,
KRYDD SÍLD, o. s, frv.
LEYBEPOSTEI.
GEISESYLTE,
/8TLTET0I,
ÝMISLEGT KRYDD,
GrJÆRPULVER,
HANDSÁPU,
MJÓLKURDUPT.
Allar vörurnar eru ágætar og mjög
ódýrar.
JpjP" Aldrei gefst betra tækif.,
t. d. fyrir bjrjanda að eignast nauð-
synlegustu áböld til bókbands en ein-
mitt nú. Enn get eg selt ýmisl. verkf.
per á meðal „btíi“ fl. teg. með afar
lágu verði.
Pétur Jóhannsson.
Fi ski skipstj ór askólinn
í Friðrikshöfn
býr nemendur UEdir bið lögboðna fiski
skipstjórapróf. Nýr námskalli ’nefst í
iok sgústmán. og í öndverðum desem-
berm jnuði (próbn í aóvember og marz
— Frekari upplýsÍDgar lætur í'orstöðu
maðnr skólans, Mýgind i té; sömu-
leiðis formaður nefndarinnar, konsúll
Cbristian Cioos-
B æ j a r b ú a r!
Munið eptir, að bæjargjöld
öil eiga að vera greidd í seinasta lagi
fyrir 1. október.
Bæjargialdkeri Seyðisfj, kanpstaðar
23. september 1904.
Á. Jó-hannssoii.
„ Orgel, fortepiano og flygel“
eru til sölu hjá undirritnðum — frá
hinni n-ifnfrægu bljóðfæraverksmið ju,
Ostliudo Almqvist Arvika, Gautaborg
með mjög góðum kjörnm.
Aðalumboðsmaður hefir sjálfir baft
orgel frá verksmiðjunui í fleiri ár, sem
heiir reynzt ágætlega.
Yerðlisti og ruvndir af hljóðfærun-
um eru til sýni* hjá aðalumboðsman -ii
verksnitðjun>.ar á Islandi,
kaupmanni Gisla Hjálmarssyni
Norðíirði.
Angl Jsing.
Hérmeð tilkynnist kaupstaðarbúum
og sveitunum, að undirritaður tekur að
sér allskonar járnsmiði, b 1 i k k -
s m í ð i og smíði d nýjum d ó s u m
til niðursuðu eptir pöntun í tæka
tíð.
Búðaieyri, Bláhúsi 14. sept 1904.
Sigurjón Ketilsson.
Ábyrgðarmaður og ritstjón:
Cand oHil. Sk»ipts Jöse>tsS'>«.
Preutsmiðja
^orstelns jj. Kj, JSkaptasonar.
AALGAARl )S
ullarverksmidjur.
Aalgaards ullarverksmibjur hafa nú í ár sent til umboðsmanna
sinna ekki minna en 16 bækur af nýjum sýnishornum
(bin eldri sýnishom eru öll úr giidi)
Sýnishornin, bessi nýju, eru langtum fjölbreyttari en áður, og
gefa ekkert eptir fínustu útlendum tauum.
A hverri sýnisbornabók er prentab bvað kostar að vinna hverja
alin af hinum ýmsu tegundum og bvað mikla ull senda
þarf.
Afgreiðsla er í bezta lagi, svo að tau úr ull, er send var beðan
20. april, kom hingað 24. maí o. s. frv.
Til pess að gjöra mönnum léttara að skipta við verksmiðjur
þessar, verður innskrift við allar verzlanir áSeyðisfirði
tekin sem gdd borgun.
Notið þvi þetta tækd'æri og skoðið jiessi sýnishorn áður en þið
sendið ull til annara.
Umboðsmenn verksmiðja pessara eru pessir:
Á Borgarfirði hr. porst, Jónsson A Borðeyri hr. Guðm, Theodóisson
— Yopnaiirði — Einar Runólfsson — ísafirði — Arni Arnason
— Rórshöfn — Steinpór GuDnl.son I Reykjavík — Ben. S. pórarinsson
— Húsavík — Abalst. Kristjánss. —Yestm.eyjum— Gísli J. Johnsen
— Akureyri — M. B. Blöndal A Hornafirði — porleiiiir Jónsson
— Siglufirði — Guðm. DavíðssoD — Djúpavogi — Páll H. Gíslason
— Sauðárkrók — Pétur Pétursson — Mjóatírði — Eiríkur Isfeldt
Á Seyðisfirði Eyj* Jónsson.
ar borgaðir félagsmönnum í
b o n u s.
Yátryggið j>ví líf yðar eða
barna yðar, eða kaupið vður
lífrentu eða ellistyrk í DAN!
Bindindismenn !
„Dan“er hið eina félag á Norð-
urlöndum er befir sérstaka deiid
fyrir bindii:dismenn og veitir
bindindismönnum sérstök hlunn--
indi.
Aðalumboðsmaður félagsins á
Islandi gefur allar frekari
upplýsingar.
Lifs abyrgðar f élagiö
Dan
i Kaupmannahefn.
tekur að sér lífsábyrgðir á ls-
landi iyrir lægia gjald en nokk-
urt annað félag. 1 Jiessu íélagi
geta menn með góðum kjörum
trygt sjálfum sér ellistyrk, eða
ættingjum sínum lífrentu og
hvergi er eins ódýrt að vátryggja
bprn á hvaða aldri sem er og í
jiessu félagi.
Af ágóða félagsins eru 3U hlut
138
Greifafrúin stakk myndinni á sig, stóð á fætur og lagði hendina
á 0x1 sonar síns.
„Já, sgeðu mér frá pví. Nú flefir pú hlastað á mig, svo skulum
við nú líka tala um pin áhugamál." Henni varð nú fyrst litið fram-
an í soti sinn. „En hvað gengur að pér? Hefi- eitthvað ópægilegt
komið fyrir?’1 spurði hún áhyggjulega. „j>ú ert ekki eins og pú
átt að pér að vera — ertu ekki trískur?11
Hann bar sig að svara glaðlega.
„Jú, frískur er eg — og pó eitthvað smávægilegt sé að hér og
hvar, pá ætti pað ekki að vekja manni gremju. Yfirleitt er eg vel
árægður með björgunarstöðina. — En veiztu að pað er farið að
byggja fátækraskýlið á Walsleben?11
„Já auðvitað.11
„Hver hefir á hendi umsjón með pvi?“
„Ráðsmaðurinn okkar, — oflkur kom saman um að hafa pag
svo.“
„Eg hefi verið að hugsa »m pað mamma. Mér finnst pað eigin-
lega ekki rétt að við höfum ekki sjálf yfirumsjón með byggingar-
störfunum11
„Brun ráðsmaður er full áreiðaulegur.11
„Mér pætti gaman að fara pangað og líta eptir hvernig par
gengur —.“
„Og mér pætti vænt um, ef pú færir pangið. Ætlarðu að fara
á moigur?11
„A morgun? Neí!“ svaraði greifinn fljótlega. „Eg get ekki vel
farið héðan serc stendur.11
„Hve nær hefir pú pá hugsað pér að fara?11
Greifinn sneri sér undan.
„Eins fljótt og eg get! Ef til vill í byrjun næsta mánaðar,*1
sagði bann, en bætti svo við blíðlega: „Korcdu með mér niður í
aldingarðinn, mamma, Ceðrið er svo yndislegt í kvöld, og mig lang-
ar til að sjá hvernig garðyrkjumanninum gengur með plöntunina.11
135
Hún tók aptur mynd Gabriellu og virti hana fyrir sér. Hún
var svo hrifin af pessu fríða andliti o? djúpu augunum, sem löðuðu
hana að sér með einhverju töfravaldi.
Eu varlega er myndum írejrstandi. Má vera, að pessi nnga
scúlka sé ekki neitt skemmtileg í raun og veru, eu pess varð nú
samt að freista.
Gundula hugsar sig ekki leugi um, heldur sezt niður, og skriíar
frú v. Sprendlingen, að Gabriella dóttir hennar skuli vera hjartan-
lega velkomin á sitt heimili,
XV.
Nokkrir dagar liðu.
j>á var pað eitt kvold í rökkrinu að Guntram Kraft, er var
Dýkominn heim og hafði haft fataskipti, gekk til herbergis mðður
sinnar, ætlaði hann að segja her^pi frá nýja björgunarbátnum, sem
peir höfðu reynt um daginn.
Gundula gekk á móti houum, venju fremur fjörleg í bragði.
Hún hélt á bréfi í hendinni, og sagði glaðlega.
„Loksins kemur pú pá; eg hefi beðið pin með ópreyju. j>essa
seinustu daga hefi eg aitaf ætlað að ráðfæra mig við pig um mál
nokkurt, en pú hefir aldrei haft tíma til að hlusta á mig. Nú er
pað afráðið, og pví er meir en mál til komið að pú fáir vitneskju
um pað“
Greifinn horfði á móður sína hálf forvitnislega, hún settist niður
og hélt áfram máli sínu, en með hálfgjörðri feimni.
„Eg befi nú um mörg ár farið á mis við allan kunningsskap við