Austri - 21.11.1914, Blaðsíða 1

Blaðið kemur 41 3—4
sinnum á mánuði hyarjum,
42 arkir minn3t til nsesta
nýárs. Blaðið kostar um
árið hér á Lndi aðains h
krónur, mndis 4 krönur.
(Ijalddagi 1. júli hér á
lnndi, erlendis boigiut biað-
ið íyrirfram.
XXI?. Ar.
Sejðisflrði 21. DÓvember 1914.
Uppsðgo skTÍfle*, bundi*
yið áraroót, ógild nema
komin sé til ritstjórs fyrir
1. októbsr os katipandi
sé skuldlaus fyrir blaðið.
Innlendar auglýsingar: 40
aurar hyer centimetri dálks,
og priðjungi dýrara á 1.
siðu.
5TB 47
til Austra.
(Áður birt á fregmaiðum).
Rv. 15/n-
Ófriðurinn.
Central News sírnar frá Lon~
don í rnorgun;
Orusturnar á vestari herlin-
uDni eru ekki eins ákafar og
áður, nema við Ypres; þar er
bárizt, af grimmd mikilli.
Bandamenn vinna smámsaman.
Bretar hafa unnið mikinn
sigur yfir prússneska lííverðin-
um, sem lét 700 dauða.
Rússar hata tekið bæinn Krosno
1 Grabziu.
Orusta við Soldau heldur enn
áfram.
J>ýzku beitiskipin Lcipzig og
Dresden eru komin til Valparaiso.
Yísir.
Rv. 1#/u-
London í dag:
Parisaríregnir segja að Pjóð-
verjar hali í gærdag verið
hraktír á norðurbökkum Yser-
skurðarins.
Freguir frá Pefrograd segja:
Kússar sækja áfram til Krakau.
Her Austurríkismanna, er
barízt hefir í Póllandi, kvað
hafa hörfað á svæðinu milli
Kalisch og Weilum.
Sagt að Kússar ^hafi unnið
lítið eitt kringum Soldau.
Brezkt beitiskip hefir skotið
á kastalann við Sheiksaid við
Kauðahafið.
JS’ýlega landsett indverskt
herlið kvað hafa sigrað Tyrki.
Ra. 17/u*
London í dag:
Yatnsflóð geysar yfir landið
6 kilometra fyrir norðan Bix-
schoote í Belgíu.
01]um árásum f)jóðverja hefir
verið hrucdið,
f'ýzkri herdeild var gjoreytt
nálægt Bixschoote.
Bandamenn hafa annarstaðar
náð góðum herstöðvum.
Veðrátta bprð á bardaga-
svæðunum.
Brá Amsterdam er simað
fijóðverjar segiast hafa sigrað
Kússa nálægt Thorn.
Frá Róm er símaó: Rússar
eru nú byrjaðir umsátur um
Krakau, Hafa þeir með skot-
um sínum kveykt í borginni,
svo hún brennur nú..
Prinzinn af Wales er nú kom-
inn til Frakklands og er oróinu
meðlimur herforingjaráðsins í
aðal-heretöðunum á Frakklandi.
Yíslr.
Ctao iir heimi.
Danmörk.
Við aðra unitæðu fjárlaganna í
fólkspirginu, korn einu þingmaður
með tillögu, or hann beiudi til dóms-
málaráðherrans, um að Alberti yrði
náðaður og levstur iir fangavistinni.
Kvað pmgmaður það eigi saajrýmast
mannúðaríilfinningu pjóðarinnar, að
halda Alberti lengur í fangelsi, þar
eð hann væti orðinn svo veikur, og
pyldi eigi að vera þannig hnepptur
inrtan fjtjgra veggia; mundi hann ef-
laust deyja iunan skarnms, ef hann
væri eigi leystur úr íangavisíinni.
Auðvitað væri hedsa Albertis farin,
svo hann mundi aðeins geta lifað
skamman tíma, pó úr fangtlsi kæm-
ist; eu mannúðlegra virtist, að ieyfa
Alberti að deyja tttan íangelsismúr-
anna, þótt harm hefði verið mikill af-
brotamaður.
Eigi hofum vér enn séð, hvaða
svar ddmsmálaráðherrann hefir gefið.
— Tveir nafnkunnir menn dóu í
í Danmörku 25’ f. ro., þeir Sofus
Eugelst^d prófessor, 91 árs gamall,
og Gustav Wied rithöfundur, 56 ára
að aldii.
Engelsted prófessor var nafnfrægur
læknir, sérfiæðiagur í húðsjúkdóm-
um. Pegar koleran geysaði í Kaup-
maunahdfn 1853. vann Engelsted sér
mikið álit fytir dugnað siun og á-
gætu íramgöngu og læknÍDgaheppni.
Gustav Wied er nafnfrægur leik-
ritahöfundur, og munu sura leikrit
hans kunrt hér á landí, t. d. „Förste
7iolin.“ Ritháttur hans var fyodinn
og sárbeittur, réðist á hið hátíðlega
og tilgerðarlega, en hyllti jafníramt
hið þéttlynda, Mergjaða og fyndna.
Leikrit hans voru sýnd víða utan
Danmerkur, einkurn á Pýzkalandi.
Noregnr.
Norðmenn éru nú all-gramir við
Englendmga yfir því, að hefta sigl-
ingarnar um . Norðursjóinn, svo og
sigliuguna fyrir norðan England til
Amevíku. Eu mest er þó gremjan
yfir því, að Eoglendingar hafa tekið
norsk skip, sem komið hafa frá Ame-
ríku með vörur, og farið með skipin
irm til hafrta á Englandi, og stundnm
iátið skipa vörunum þar á land, bæði
kornmat og fleiru. Pví Englendingar
eru sem sé hræddir um, að bæði
Norðmenn, Svíar og Danir hjálpi
Pjóðverjum á þaim hátt, að flytja til
þeirra ýmsar nauðsynjar með skipum
aiuum. Og nsá vel vera að sá grun-
ar Englendinga sé á rökum bvggð*
ur.
Nú þegar annað stærsta skipNorð-
manua, Bergensfjörður, kom frá Ame-
ríku og sigldi fyiir norðan Skotland,
3. þ. m., var skipið stoðvað af
brezkam beitiskipum og fatið með
það inn til Kirkwall á Orkneyjum.
var þar nákværnlega athuguð farm-
skrá skipsins, og síðan tekið í land
all-mikið af gumati (strokleðri), sem
fara átti bæði til Bei'gen og Krist-
ianiu.
Ennfremur var skömmu áður tekið
sænska skipið Prinsessan Yictoria, og
tíutt til Kirkwail. Kom það nieð
húðir frá Bombay á Iudlandi, og
átti að afferma í Noregi og Svíþjóð.
Ur því skipi táku Englendingar 4500
húðir, áður eu þeir slepptu skipinu
lausu.
— Bæningjaflokkur virðist vera á
ferðinni á Suunmæri, því þar. hafa
víða verið gjörð strandhogg að g0ml-
um sið, brotnar upp skemmur og
hús, og þaðan stolið bæði matvælum,
fatnaði og peningum. Koma ræn-
ingjarnir siglandi á mótorbát, og láta
greipar sópa um eigur Sunnmæringa,
en hverfa svo á burt, og enginn veit
hvert. Eitt sinn sást til þessa ræn-
ingjabáts, og ætluðn Sunnmæringar
að sækja að honum, en ræningjar
vorðu sig með skotum os; komust
undan. 8. þ. m. var eigi búið að
handsama ræningja þessa.
Er fólk um þessar slóðir víða ótta-
slegið yfir því, að mega búast við
atlögum og ráni á hverri nóttu. Ó-
trúlegt samt að langt líði þar til
hægt verði að handsama þennan
rœnÍDgjaflokk.
— Urgur eru nú sem fyrri milli
stjórnœálaflokkanna Tilefnið er að
þessn sinni einkum bréf, sem fyrv.
ráðherra, Bratlie, skrifaði í suraav til
formanns vinstri flokksins, Konows,
fyrv. ráðherra, þar «em Bratlie talar
um Evrópuófriðinn, sem þá var í að-
sígi, og lætur í ljós vuntraust á for-
sætisráðherra. Guunari Knudsen, und-
ir slíkuni kringumstæðum.
Ófriðarinn.
Eptir síðustu fregoum að dæma, er
útlit fyr>r, að Rússar séu nú að ná
yfirtökunum.
Eins og breiður #g striður straum-
ur velta nú milljóna-herfylkingar
Rússa inn á |>ýzkaland, norðan frá
sjó á Anstur-Prússlaudi og suður-
eptir landmærunam.
Árstíœinn er líka hentugur fyvir
Rússa, votnrirm er gengion í garð,
og ár, v0tn og mýrar eru heldam
í? þakið, svo að yfirferðln er Rús?um
greiðari, og þeir eru kuldanum van-
ari en J>jððverjar.
Ef Rússar halda áfram innrás sinni
á Pýzkalaud nokkra stund enn, þá
fara menn að sjá fyrir endann á
þessnm hryllilega ófriði.
Fregnirnar, sem berast nú upp á
síðkastið, virðast benda til þess, að
kraptnr Pjöðverja sé að iinast. Land-
ið hefir takmarkaðan hevmannafjolda
til að fylla upp í skörðin, en banda-
menu standa þar betur að vfgi, hafa
fleirum á að skipa, sérstaklega Rúss-
ar, og hafa að ölla leyti betri skil-
yrði til þess að geta haldið lengur
út.
Fyrirhyggja Pjóðverja hefir verið
mikil, útbúnaðurinn framúrskarandi
góður, og hreysti þeirra og herstjórn
aðdáanleg. — En ölln eru takmörk
sett, og svo virðist einnig hér. Eng-
inn má við margnum. —
pungbært hlýtur |>jóðverjum ef-
lanst aó vita til þess, að nú er verið
að hrifsa hinar auðugu, biómlegu ný-
lendur frá þeim. Einkum muu þeim
hafa, fallið þungt þegar Tsingtau
iéll.
I>ar anstur frá í Kína hafa þýzkir
verkfræðingar starfað ósleitilega og
með dugnaði og kunnáttu breytt ó-
yrkta landflæmi í gróðursæla akræ
og blómsturlönd, byggt ýmsar verk-
smiðjur, og stóra borg með nútíðar-
byggingum.. Hér vorn ágætar gróðr-
arstsðvar og miðstöð fyrir þýzka
verzlnn þar eystra. Og bpfðu pjóð-
verjar lagt fram marga tugi milljóna
til eflingar þessari * cýlendu sinrti,
Kiauschau.
En nú hafa „gnlu djpflarnir", Japan-
ar, stolið öllu hnossinu írá pjóðverj-
um.
Hingað til hefir verið eptirtektar-
vert samband milli viðburðanna á
anstur- og vestarherstoðvunum. í hvert
sinn sem bandamenn hafa unnið veru-
lega á að vestan, þá hafa Rússar
orðið að láta undan síga austur frá,
og svo aptur þvert á móti; þegar fram-
sókn Frakka í byrjun stríðsins var
sf öðvuð í Belgín, þá héldu Rússar
sigri hrósandi inn á Austur'Piússland
en þegar bandamenn unnu sigurinn
við Marne, urðu Rússar að hrekjast
undan Pjóðverjum austur aí' Prúss-
landi.
Nú munu standa yfir úrslitaorustur
bæði á austur og vestur vígstöðvunum.
Og þó Pjóðverjar hafi ef til vill haft
nokkurn framgang vestur frá, tekið