Austri - 18.12.1915, Blaðsíða 1

Sk&3 k e»*r út ijót**
tioBuxu á mánuði hrerium.
42 aildr múrnst til n»sta
nýfis. Blaðið kostar utu
áiið hér á 'fndi aðeins 3
krénur, e.uendis 4 krðnur.
öíalddagi 1. júlí hér á
"udi, erlendis boigist biaðið
yrirfrani.
X3T>r. A.r.
Sejðisílrði 18. öesember 1915-
í*orst. J. G. Skaptason
ritstjóri.
f. 9. okt. 1873, d. 28. uóv. 1915.
Eins og getið var um i síðasta töl-
ublaði „Aiistra“ er nú sá maður
látinn sem um 10 ár hefir verið rit-
stjóxi þessa blaðs.
í ors t eimi Jósep Gnnnar
Skaptason var fæddur í Grafar-
ósi í Skagaijarðarsýslu 9. október
1873. Var faðir hans Skap'i
Jósepsson fyrv. rjstjóri Austra.
flann var af hinni alkunnu Hnausa-
sett, sona.r Jóseps Skaptasonar læknis
og 0nnu Margrétar Bjorusdóttur
Ólsen á pingeyrum. Var bann stofn-
andi „Norðlingr* á Akureyri og rit-
stjéri hans um 7 ára skeið.
Móðir porsteins er Sigríður í’orsteius"
dóttir, dóttír sira porsteins Pálssonar
á Hálsi í Pnjóskadal, mesta merkis"
prests, sem pekktur var víða um land
fyrir lækningar sinar,
forsteinn heitinn fluttist til Seyðis-
fjarðar með foreldrum sínum árið
1891. |>á storna?i faðir hans blaðið
Austra og átti prentsmiðju. Lærði
^orsteinn pá prentiðn og sigldi tveim
árum slðar tíl flaupmannabafnar til
pess að fullnuma sig í peirri iðn.
líann dvaldi par veturinn 1893—1894
og lauk fullnaðarprófi í prentlist.
þorste'nn var ekki skólagenginn
maður, og ekki vísindamaður, en vel
menntaður var hann á alla almenna
menníun og lýsti það sér jafnt í við-
tali og í pvi er hann reit, enda var
hann afbragðsvel viti borinn. H fði
hann lært mest i heimahúsum enda
hafði faðirinn pí.r af gnægtum
að taka.
Eptir að Borsteinn v,;.rð f'ullnuma í
iðn sinni. vsr hann í nokkur ár að-
stoðarmaður föður síns við prentun og
ri’stjórn blaðsins. Kn árið 1904 va.r
hann skipaðnr póstafgreiðálumadur á
Seyðisfirði, og hafði hann pað sjarf til
dauðadags. Paðir hans lézt, sem áð-
Ur er sagt, árið 1905 og erfði pá por-
steinn Austra, ásamt systkinum sínum
og móður, og gjörðist ritstjóri hans.
Ekki pótti Porsteinn eins mikill
skörungur í blaðamennsku, sem Lðir
hans var, en samt vann hann par margt
upp með lipurð sjnni og saungi'ni.
Pramgjörnum stjórnmálaraönnrm
pótti ekki Þorsteinn vera eins harð-
fylginn máluuum, sem peir vildu, en
pví olli friðlund hans og óbe't á 111—
deilum, sem og tilfiníiing hans fyrir
pví, að hver hefir til eíns máh nokko
uð.
En aldrei gat hann polað, að á
hlut íslendinga væri gengið. og var
haun par allfastnr fyrir. þorsteínn
var allmikið viðviðinn bæjarmál hér.
Hann var í bæjarstjórn 3 ór, og í
sóknarnefnd var hann all-lengi og var
pað er hann dó. —
Þoisteinn kvæntist árjð 1910 Póru
dóttur p.jóðskáldsins Afafthiasir Joch-,
umssonar og lifir fiiin mann s n \ á-
sarnt prem dætrum peirra.
Borsteinn varð aðeinss42 áia gam-
all, og mundi mörgnm hafa pótt óíík-
legt, er sáu hann fyrir iát m árum,
pegar heilsan var ágæt, og hann í
blóma lífsins, að par mundi dauði
svo skjótt skuld beimta.
Hann var fiiður maðnr sýnum, vel
limaður og svaraði sér vöxturirn,
munnfríður, réttnefjaður, blóeygur,
enn;ð kvelft og hátt og svipurinn góð-
legur. fíann var krapfaint ður með
afbiigðum, sem hann átti kyn til.
Gleðimaður var Porsteinu ruikiU
og hmn skemmdiegast' í kunningja-
hóp, rjangmaður góður, og pótti ung-
kprlum opt gott á bekk er hann var.
Pessar minníngar fi úga okkur i hug
við fráfall marniins, o.r sár er
irinn .iyrir syskjain hans,

- ‘ini,
konuna og dæturoar ungu.
Banamein hans varð krabbi í höfði,
sem hann pjáðist af um hartuær eins
árs bil. Bar hann pæ. pjiiningar
með framú.skarandi preki og stilliug .
J. G. Skaptasoii.
Skiljast vegir
skapum reuna
m I aldrejri
maður neinn.
M ';n pú barst
með hugarprýði
lengi.'Og vel,
pÓtt. loa'ins féUir.
Með per liðu
móðir og kooa
Ky-tir og bi óðir
í ,ib ðn hjarta.
vSár v.ir peim raun
að sjá p'-S Hða
dau'an uál.’sst
UppAgn shciðeg b ndin
Tið ér.unót, ógild nema
komin sé til ritstjóia fvrir
1. oktöber og kaupandi sé
skuldlaus tyrir blaðið.
lnnlendar auglýsingar: 40
aurar kver centnneiri dálks
og priðjungi dýrara á iysta
síðu.
Lííðu svo vel,
í ljósfin * hei ni
hittBiust við aftur
heilir bi'áðnm;
Öl'Uuv. sú VQIl
um etui rt.n;!i,
trúira ástvin .
tar mnn p na!
NR.4
Hel'ar valdi horð vor t 0rlög
hamla raá háaldruð, i

halur engi móður sköpuð,
né hóp i uudan. eð missi soniun .
Einn er falbnn V ð koraast allir
ýta’ að velli, vir.ir pínir,
á bezta aldri sá-t pót*i (ap
bmtu liðinn; úr siuum 1 ópi
viutar nú pegsr hinn glaða
í \ina hóp prekoa og fiíða
gö!'g-n drerg vantaði lilyn
cg góðbjaitað in. á vina bekki
filt var helstrið Bót er peim eia
ha-.t o.i pungt í boii pnngu •
s;úkdó.ns mein er hljóta' að satna
pó seinast beygði horííns vinar,
hreysti pína að nú ertu hAtt
o(i helju fæ ði i heimi tegri
' herfana sitt, alheil) og frjáis x
að herrans vilja. eibfðar til.
Séð er «ú f>eir, sem á jörðu
,og sanmið vd pyrgstar ra .nir
að hieystm góða lungferðjr bera
lij lpir eigi; að Iifsirs end.a,
iár ssHindi pessu i hásolum munu
lyr hafi spáð bimna föðurs
uit æfi pín . sæbist r vería
\rði' ei lengri' og sæmdir hljóta.
Svo fellur viðnr J>é'' skuiu fjáoir
f.igur og hár, pakk’r bez'ar
styrkur og urigur, fy'i’ póða samvist
fyr’ st iriii dai ð .ns, o.i glað »r stui dn;
svó' sem hinn veiki ' fylg'ja pér rnaigar
og vanna á.'ki t'i farnrheilla
tyc Ulatn gusti árnaðarkveðjur
i b nd fölvum! i uppheiirs-sali.
S ir var pin raun Minnast pín allir
á sjúsr»beði, — nieð hlýjum orðnnr
pjuig e.u skop gamlir og utfgir
p'U. er skilnaði góðkunningjar.
.uerum ástvinum s.'kn ; piii aili.
kon i og snóoúr , á Sevðisfirði
s.vsfur og böinum I eichvei 'sem kyani
IV,á snii.m va'da! af pé,- höfðu!
8 i g. B a I d v i n - s > n.