Austri - 17.11.1917, Blaðsíða 3

4SSTRI
3
Miðveldaherinn sækir enn fram
í Ítalíu með góðum árangri.
Kósakkar fylgja Kerenskij, Korni-
loff og Kaledin að málum; eru á
leiðinni til Petrograd.
Almennur fundur heíir verið
haldinn út af verðhækkuninni á
sykrinum. Varð árangurslaus.
Rv. 12. nóv. 1917.
ítalir hörfa enn undan. Aust-
urrikismenn eru koranir að Piave-
ánni. Svo hafa þeir tekið borgina
Asiago (fyrir vestan ána Brenta).
Bretar liafa gert fótgönguJiðs-
áhlaup norður af Passchendaele.
Það er borið til baka að Þjóð-
verjar hafi tekið Álandseyjar.
Engar fregnir frá Rússlandi.
Frjálslyndi flokkurinn í Þýzka-
landi er ánægður með Hartling-
stjórnina*
Verkamannafélagið hér í Reykja-
Vik hefir hækkað dagkaup upp í
75 aura uin klukkustundina.
Fulltrúi borgaratjóra er orðinn
Ólafur Lárusson l*gmaður.
Leikfélagið hér er tekið til starfa
með »Tengdapabba«. Lék í fyrsta
sinn í fyrrakvöld.
Rv. 13. nóv. 1917.
Bandamenn hafa veitt ítölum
fé af herlánum sínum til að koma
Upp varnarstöðvum hji Piave.
Austurríkismenn eru komnir til
Setlecommuni.
Franski hershöfðinginn Fayolle
stjórnar liði bandamanna í Ítalíu.
Áhlaup Breta í Flandern hafa
mishepnast.
Engar áreíðanlegar fregnir ber-
ast nú beint frá Petrograd.
Sendiherrar Rússa í Norður-
álfu.neita að viðurkenna stjórn
Maximalista.
Frá Wien og Stockhólmi kem-
ur sú fregn, að Kerenskij haíi
unnið sigur í orustu við Maximal-
ista í nánd við Petrograd. Maxi-
malistar hafi þá látið hugfallast.
Ráðherrum þeim, sem settir voru
í varðhald, sé slept lausum. Vel-
ferðarnefnd ve”ið stofnuð.
Bandamenn virðast ætla að sam-
þykkja yfirráð þremenninganna
Kefenskijs, Korniloffs og Kaledins.
Þeir hafa tekið boi'gina Czar-
kojaselo og ráðist inn í Petro-
grad.
50 þús. verkamenn í Vínarborg
hafa krafist vopnahlés.
Herir Miðveldanna hafa hand-
tekið 14,000 ítali í efri hluta Piave-
dalsins.
Payer dómari er orðinn vara-
kanslari Þýzkalands.
»Gullfoss« e? kominn til New
York. Brezkt og ameríkskt út-
flutningslevfi er aðeins fengið fyrir
hálfum farminum. Af farmi í »Lag-
arfoss« er leyfi fengið fyrir litlu
eiau. Útflutningur á hveiti er ó-
fáanlegur sem stendur.
Rv. 14. nóv. 1917.
Sibiría kvað hafa lýst sig sjálf-
stætt ríki og tekið Nikulás fyr-
verandi Rússakeisara, til keisara
yfir sig.
Ræðismaður Rússa í Stockhólmi
kveðst hafa fengið skeyti frá Petro-
grad um að Kerenskij sé kominn
til borgarinnar og að friður sé
kominn á. Maximalistar hafi beðið
ösigur og Kerenskij náð öllum
símum á sitt vald.
Cadorna neitar að taka sæti i
hermálanefnd bandamanna.J
Þjöðverjar eru komnir í nánd
við Venedig. ítalir yfirgefa borgina.
ítalir veita viðnám hjá Piave.
»Geisli« heitir gamanblað, sem
komið hefir hér út þrisvar sinnum.
Ritstjórinn, Ólafur Guðnason að
nafni, var tekinn fastur um sið-
ustu helgi fyrir að hafa falsað
tékkávísun á Landsbankann. Situr
nú í gæzluvarðhaldi.
Þjófnaðir nokkrir hafa orðið
hér siðastliðna viku á kjöti, sykri,
peningum, rjúpum o. fl
»Francis Hyde« korn hingað í
fyrrakvöld frá Ameríku með stein-
olíu til landsverzlunarinnar.
Atvinnuskrifstofú hefir stjórnin
sett á stofn, er var opnuð í dag.
400 manns hafa þegar sótt um vt-
vnnu.
Rv. 15. nóv. 1917.
Painleve, forsætisráðherra Frakka,
hefir sagt af sér. Þing Frakka
krefst þess að rætt verði um inn-
anríkisstjórnmál
Frá París er simað að Kerenskij,
Korniloff og Kaledin hafi gersigr-
að her Lenins (ekki Lenúr) í
Petrograd með blóðugum orustum.
En síðustu fregnir herma að Petro-
grad brenni, Maximalistar hafi
tekið Gatzhina aftur og her Ker-
enskijs liörfi undan.
Bretar hafa unnið sigur hjá
Hebron.
Austurríkismenn hafa tekið borg-
ina Feltre.
Rv. 16. nóv. 1917.
Clemenceau er orðinn forsætis-
ráðherra Frakka.
Bretar eiga aðeins 15 kílómetra
ófarna til Jerúsalem.
Finsku Jafnaðarmennirnir hafa
uppleyst öldungaráðið og lands-
þingið alveg mótstöðulaust og tek-
ið öll völdin í sínar hendur.
Konungar Norðurlanda og for-
sætisog utanríkismálaráðherrar eiga
fund með sér í Kristjaníu 28. þ. m.
Sykurskatturinn var afnuminn í
morgun.
Danska seglskipið »Helene« kom
liingað í gærmorgun með 180
smálestir af vörum til kaupmanna.
Ján.
Smásögnsafn.
4. Merkið.
Niðurl.
Á þessu ári bar margt til tíð-
inda. Móðii* Jóhönnu dó og Ja-
kob bróðir hennar fór í siglingar
undireins og hann var orðin 14
ára. Um sama leyti hætti skip-
stjórinn á »Evu« sjóferðum og
buðu þá útgerðarmenn skipsins
Yilhjálmi stýrimanni skipstjóra-
stöðuna. Voru nú liðnir allmargir
mánuðir frá því Jóhanna hafði
frétt nokkuð af honum. En einn
góðan veðurdag kom hann alveg
að óvörum inn i stofuna til henn-
ar. Hún roðnaði af gleði og ósk-
aði honum til hamingju með skip-
stjórastöðuna. En þrátt fyrir alt
þetta var Vilhjálmur jafn fáorður
og hann var vanur, og ekki var
hann orðinn hugaðri en fyr. Alt
í einu stóð hann á fætur, hann
gat ekki stilt sig lengur. Hann
langaði svo mikið til að taka hana
í faðm sinn og láta í Ijós heitustu
ósk sína; en þcgar til kom varð
enn alt að engu fyrir honum.
Þegar hann var að fara, stansaði
hann í dyrunnm og gerði nil
síðustu tilraunina og sagði: »Jó-
hanna, þú — — —« og svo komst
hann ekki lengra; svitinn spratt
fram á enni hans og hann gat
aðeins nefnt stafina þrjá, »B Qj
G«, sem hann þóttist vita að hún
skildi ekki. Jóhanna left fi'aman í
hann hlægjandi og hafði upp eftir
honum staíina.
»Já, það vil eg gjarnan,« bætti
hún svo við lágt og bliðlega.
Hann varð sem steini lostinn
og leit á hana. Hún vissi þá hvað
þetta merki þýddil Hjarta han»
barðist ótt af gleði. Hann laut
niður, tók hana í faðm sinn og
þrýsti heitum kossi á varir hennar.
»Þakka þér fyrir, Jóhanna, þakka
þér fyrir,« sagði hann himin lif-
andi glaður.
Merkið var skilið og því svarað.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Kensla.
Nokkur börn geta fengið tilsögn
hjá undirrituðum í lestri, skrift og
reikningi, kl. 4—6 daglega.
Jón Sigurðsson.
Auglýsing.
1 haust var mér dreginn hvítur
lambhrútur og gimbur með mínu
marki: Sneitt framan, biti aftan
hægra. Ómarkað vinstra. — Sá
sem á lömb þessi, vitji þeirra sem
fyrst og borgi á fallin kostnað.
Sigurður Pórðarson,
Hvannstóði, Borgarfirði.
96
Hann lýsir öllum kringHmstæðum sínum svo
ljóslf»g«.“ Hún beati á bréfið.
„Nei, aei, eg held að alt sem hann segir só
satt. Carval hefíi ekki tekið pennau unga útlend-
ing svona að sér, ef hann hefði ekki verið ríkur,
og Fouret hefir oft sagt mér að hann ætlaði að
setjast að á Frakklandi. En hver er Jessi herra
Alfied Fouret?“
„Hamrngjan góða, hann er sonur föður síns,
hins ríka plantekru-eiganda."
„Ágætt, Adelaide, ágætt!“ sagði barónninn og
hló við. „Og hver er þessi faðir? Fyrir morgum
árum síðan fór hanu til Nýju Caledónín, og var
þá bláfátækui; kona hans tór með honum, það
hefir souur hans sagt mer, og sömuleiðis Carval.
Ln hver var ástæðan til þ<*ss að þessar manu-
eskiur fóru af landi burt?“ Hanu spratt á fætur
og gekk hratt fram og aftur í herberginu.
„Líklega fátækt,“ sagði kona hans.
„En sf það skyld* nú hafa verið glæpur, sem
hefði rekið þau í útlegð? Skyldi Fouret vera
hið rétta nafn? Ný^a Ivaledóuía er sakamanna-
nýlenda.“
„Armsnd!“
„það er ekki einsdæmi að sakamenn, sem
dæmdir hafa verið i útlegð þangað, hafí grætt
þar té, og orðið mikils metnir.“
„krmand, þú lætur ImyndunaraSið hlaupa
með þig í gefnur, ‘ aagði barónsfrúin, en henni
varð þó ekki um sel, og röddin var breytt er
93
hefi reyndav búist við því jafnlengi og við höf-
um þekt lunn unga mann, en mér pykir samt
bónorðið koma of fljótt."
„Hversvegna?*4
„Af því eg vildi að Céfise yrði dálítið lengur
f foieldrahúsum, og af því mér finst hún veraof
nng ennþá.“ Andlit barónsfrúarinnar var eun
frítt og unglegt; hún varð viðkvæmnisleg á svip
og henni vöknaðl um augu,
Barónninn viknaði einnig, en sagði samt:
„|>ú varat ekki eldri þegar við giftum okkur,
Adelaide, og samt helir þú reyust mér góð
eiginkona, fyrirtaks húsmóðir, og batni okkar
hin ágætasta móðir.“ Hann kysti innilega á hönd
hennar. .
„Pakka þér fyrir, elsku vinur,11 svaraði hún,
býr á svip, „og eg efast heldur ekki um að
Céfise muni farnast eins vel, ef hún f»r þana
mana sem hún elskar."
„Og það heldur þú að sé — —“ Hann horfði
áhyggjufullur á hana.
„Alfred Fouret,“ svaraði hún einbeitt, án
þess að hugsa sig rituud um.
„Ertu svo viss um það? Hefir hún minst á
það við þig?“ spurði hann.
Barónsfruin brosti blíðlega og svaraöi:
„þess þarf ekki með, þ°gar jafn innilegt sam-
komulag er á milli mæðgna, eins og milli mín
og Céfise. Hún hefir alls ekkert sagt raér, en
samt veit eg að hún elskar Alfted Fouret, og
mun aldrei elska nokkurn annan mann.“