Stefnir - 26.03.1902, Page 4

48
pRjúpurJ
kaupir liæsta verbi í vetur, til 30. marz
consul J. y. Havsteen.
Sjóstígvjel
fást hvergi biilegri nje betri en hjá
Gruðl. Sigurðss. & V. Gunnlaugssyni.
Hjer með sel jeg undirrituð eignarmark
mitt: tvístýft fr. liægra, miðhlutað vinstra, hr.
útvegseiganda Arna Jónssyni á Akureyri, og
afsala jeg því honum í hendur ölluní rjetti
til marks þessa, sem jeg áður heti keypt.
p. t. Akureyri, 5. marz 1902.
Sigríður Jónsdóttir frá Reistará.
Vottar: handsalað.
Lárus Thorarensen, Pálmi Kristjánsson.
* ^ *
Samkvæmt ofanskráðu hanna jeg ölium
að nota þetta mark án minnar vitundnr og
leyfis frá birtingardögum þessarar auglýsingar.
Akureyri, 5. marz. 1902.
Arni Jónsson.
Grott íbrtðarhús
12x8 al. með góðum kjallara og öðru búsi
frá skildu 8x6 al. er til sölu lijá
Ólafi Jónaíanssyni á Oddeyri.
Stofugögn (Meubler)
húsgögn o. íl. er til sölu. Útgefandi
þessa blnðs vísar á.
GEÐVEIKI.
I sex undanfarin ár hefi jeg þiáðst aí I
niegnum veikindum á sálunni. og heti jeg !
krúk ð ýms lueðöl, en ekkert hetir dugað. |
þ>ar til nú fyrir 5 vikurn að jeg fór að brúka
Kina lifs-elixir Valdemars Petersens frá
Friðrikshöfn; brá þá strax svo við, að jeg
fór að geta sofið reglulega, og þegar jeg
var búinn að brúka 3 flöskur var jeg orð-
inn taisvert betri, og hefi þá von, að jeg
með áframhaldandi brúkun verði aíbata.
þetta er mjer sönn ánægja að votta.
Staddur í lteykjavík.
Pjetur Bjarnason
frá Laudakoti.
Að frarnanskráð ytírlýsing sje af frjáls-
um vilja gefið og að hlutaðeigandi sje með
fullri sk ynsemi, vottar.
L. Pálsson, prakt læknir.
Kína-lífs-elexíriim fæst hjá flestum
kaupmönmim á Islandi, án tollálags á 1
krómi og 50 anra hver flaska.
Til þess að vera viss unr, að fá hinn
ekta Kina-lífs-elexir, eru kaupendur beðn-
V. I\
ir að líta vel eptir því, að ——' standi
á flöskustútnum í grænu lakki, og eins aí
á flöskumiðanum sje: Kínverji með glas í
hendi. og tírmanafnið Valdemar Petersen,
Erederikshavn. — Skrifstota og vörubúr:
Nyvej 16, Kjöbenhavn.
Indti! 10.000 Kr. pr. Aar kanSBgjp
enhver let opnaa v:d solid Ge-Spll
vinstspeculation. Maaedlig Risikojpfi
5 Kr. — Henvendelser til: |p||
Emil Gagner, Maimö No. 64. j|JÍ|
Skautar fundust lijer á Pollinum ný-
lega. Eigandi vitji þeirra á prentsmiðju
Stefnis gegn borgun.
Tii! de Döve. — En rig I)amo, som er ble-
vet Iiclbredet for Dövhed og Ö esusen vo l JSjæip
af Dr. Nicholsons kunstiuc Troramehiudef, har
skanket hans lustitut ‘20.000 tvr., for at fattigo
Döve, som ikko kmine kjöbe disse Trommehinder,
kunno faa dcui udcn lietaling. Skvivtil: institut
Li>ng:c()ti“, Uu: nersbi.ry, Lomtou, IV., Eugian
Frá í dag lána jeg engin verkfæri nema
fyrir borgun fyrirfram, með hjer settu verði
fyrir daginn.
Kerru 0,75. sleða 0,35, járnkall
0,25, sleggjur og annað eptir saiukoinulagi.
Gadduherti 0.50, taðkistur 0,10, roipi 0,15,
reiðinga og annað eptir samkomulagi.
Öllu verður að skila til mín strax og
það er ekki brúkað, ella verður t.ekið fyr-
ir það eins og notuð sje, allt í ábyrgð not-
anda. ’/s rÓ2
Jakob Gíslason.
Utgefandi og prcntari Björn .Tónsson.
26
Vitnisburður frú Kane var þess cfnis, að 1. nóv. 1895
hefði kvennmaður, Miss Milgar að nafni, flutt til sín i
tíhelly Koad, St. Johns Wood, og síðan flutt burt aptuv
síðustu dagana í apríl 1896. Atferli hennar í þessa sex
mánuði var öldungis hið sama og frú Presk og frú Rro.vn
höfðu sagt frá. 1 tilefni af þessu og með tillifi til gula
vagnsins og gulu stofunnar, hikaði frú Kane ekki við að
fullyrða, að hin myrta Miss Ligram væri sama manneskjan
og liinn hlálegi leigjandi hennar Miss Milgar.
Miss Bain frá G'rescent Villa, Hampstead sagði, að þessi
íiökkukona hefði nefnt sig þar Margil, og að hún hefði
komið til sín í nóvembermánuði 1893 — eins og hún var
vön á gula vagninum. Meðan hún bjó hjá Miss Bain var
liún stöðugt að grulia í draumabókum og vitrana ráðning-
um. Húsfreyjan gat aldrei grafið neitt upp um hennar fyrri
daga, eða hvaðan hún kom, þrátt fyrir kosfgæfilegar t.il-
raunir. Hin svonef'nda Miss Margil flutti með eigur sínar
nálægt aprílmánaðarlokum 1894, án þess að segja livert
liún færi.
Miss Lamb í Kichmond hafði þessa óþekktu konu í
liúsum sínum frá nóvcmberlokum 1894 til aprílloka 1895.
Hún þekkti hana einungis undir nafninu Kamlig; lienni
þótti það skrítið, og kvaðst allt af hafa álitið hana liálf-
geggjaða, vegna hennar einkennilegu lifnaðarhátta og trúar
á alls konar fyrirburði. pegar Miss Kamlig talaði stundum
umihátt um hamingju sína í þessu lífi, flýtti hún sjer á-
vallt strax á eptir að berja neðan í borðið, til þess að af-
stýra hegningunni. Sífelt heyrðist hún tauta fyrir munni
sjer eptirfylgjandi orð og málsgreinar: »Absit oinen«;
»Umberiifen((; »Leyfið mjer að eins að segja það á lient-
ugum tíma«; »N’importe«; og hún var yfir liöfuð að tala
ambátt alls konar hjátrúar. Hún þorði ekki að ganga und-
ir stiga; ef hún missti niður ögn af salti, henti hún strax
salti aptur fyrir sig upp yfir öxlina; ef hún af hendingu
mætti fljúgandi fugli, krypplingi eða rangeygum manni, eða
skjóttum hesti, varð hún annaðhvort of'sakát eða óumræði-
lega skelkuð. Hún var fámálug og neitaði öllnm nákunn-
ingsskap við Miss Lamb. Allan tímann, sem hún var þar,
sagði hún ekkort eða gjörði, sem gæti getið upplýsingar um
íyrri daga hennar; ekki gat Miss Lamb hcldur haft það
27
upp, hvert hún æthiði, þegar hún flutti burt. Ræði þcgar
hún kom, og þegar hún fór og meðan hún var þar, var
Miss Kairilig óráðanleg gáta.
Miss Cass, eigandi Myrtle-Banka í Shepherd’s Bush,
grindhoruð ineykerlilig, sagði Gehb, að frá fyrsta maí til
októberloka 1894 hefði Miss Migral nokkur búið lijá sjer.
Hún kom á sama vagninum, sem hin vitnin höfðu talað
um, og borgaði henni sömuleiðis tvöfalda leigu, fil þess að
mega nota sinn eigin húshúnað. Hún var, að því er Miss
Cass sagðist frá, fram úr öllu hófi hjátrúarfull; lnin spáði
um ókomna tímann í tebollum, á sama liátt og fákænar
vinnukonnr. Miss Migral fór aldrei í kirkju og átti enga
biblíu, svo Miss Cass vissi t.il; en aptur á móti grúskgði
liún í spádómsbókum og töfrabókum. Tvær af liennar upp-
áhaldsbókum voru »Forlagabókin« og »Draumabókin«, og
hún virtist hafa óslökkvandi löngun til að vit.a örlög sín;
en ástæðuna fyrir því var Miss Cass ómögulegt að fá, hve
mikið sem hún leit.aðist við það. pessi undarlega sál fór
úr húsinu síðasta daginn í október 1894, án þess að nokk-
ur vissi, hvert hún íór.
Vitnisburð frú l’resk þekkjum við. Svo framarlega
sem þetta skyndilega fráfall Miss Ligram hefði ekki stöðv-
að iiana á þessum (lögranda, liefði hún einnig að líkindum
búið sex mánuði í Paradise Kovv, og síðan horfið á jafn
leyndardómsfullan hátt og hún kom.
Gebb hlustaði með eptirtekt og ánægju á allar þessar
ræður, sern allar hljóðuðu nálega eins. Með tilstyrk þeirra
gat, hann nú rakið slóð hinnar framliðnu aptur í nóvember
1893, en þar tók fvrir slóðina. Enda þótt málið væri nú
orðið alþekkt og þrátt fvrir allar auglýsingar og gangskör
Gebbs sjálfs, fengust engin fleiri vitni, sem gætu gefið upp-
lýsingar um fortíð Miss Ligram. Lögregluspæjarinn ljet
þvi við þessar npplýsingar sitja í bráðina, sem hann var
liúinn að íá. Sjálfum sjer tii hægðarauka skrifaði hann
npptalningu af nöfnuin og heiinilum MissLigram, enn freni-
iir nöfn fvrverandi liúsmæðra hennar, og hvenær hún hefði
búið hjá þeim. I>essi iisti leit, þannig út:
Miss ltain, Hampstead . . Margil, nóv. 1893-apríl 1894.
ÍVIiss Cass, ^jhepherd’s Bush Migral, maí - - október 18h4.
Miss Lamb, Rtekraoiul . . Raralig, nóv. 1894—april 1895
Erú Brovvn, W. Keusington Limrag, maí — októbcr 189o,