Dagskrá - 31.08.1897, Side 1
Kcmtir ut hyern virkan cla|r.
Verð ársfjórðungs (minnst
75 arkir) kr. 1,50. í
R.vík mánaðarl. kr. 0,50.
— Arsfjórð. erlendis 2,50.
Verð ái'jar.gs .yrir cldri i'>"i •
csidnr innnul;r"':s.
A' krónur.
m
52.
Reykjavík, þriðjdaginn 31. ágúst.
1897.
Útíendar frjettir.
Friðarsamningurinn er ekki undirritaður enn.
en nú er þó loks búist við bráðum enda á hinum lang-
varandi samkomuiagstilraunum. — Sagt er að nú standi
helst á því, að stórveldin komi sjer saman um trygg-
ingu þá er Tyrkir eiga að fá fyrir skilvísri greiðslu
herkostnaðarins. — England krefst,þess áður en skrif-
að sje undir, að stórveldin hafi fulla vissu fyrir því, að
Grikkir geti innt gjaldið af hendi, hinir, einkum Þjóð-
verjar halda því fram, að Grikkir muni aldrei fá neitt
lán fyr en friðarsamningurinn sje kominn á.
Sendiherrar Breta, Frakka og Rússa í Aþenu hafa
tilkynnt hvor sinni stjórn að Grikkir gœtu ekki borgað
meira en 2 milljónir (enskra) punda — og er sagt að
eitt af stórveldunum hafi þegar fallist á að halda þessu
fram Grikkja vegna gagnvart Tyrkjum.
Þýskalandskeisari er nú sem stendur ekki
hinn vinsælasti meðal Þjóðverja. Er sagt að hann hafi
nýlega verið við hersýning nokkra í Pjetursborg þar
sem ein deild af fótgönguliði Rússa, sem kosið hafði
Vilhjálm keisara fyrir heiðursofursta, veitti honum sjer-
stök lotningarmerki; gengu liðsforingjar deildarinnar fyr-
ir keisarann og var honum sagt til nafns þeirra, eins
og siður er til. — í viðræðunum við foringjana er svo
hermt frá að keisarinn hafi látið orð falla á þá leið:
»að hann mundi gleðjast mjög ef hann sæi nokkra her-
deild heima á Þýskalandi bera sig svo ágætlega sem
þessi deild hefði gjört í dag«. —
Eitt blað enskt bætir aptan við söguna, »að lítið
muni verða um vinsældir Vilhjálms keisara, ef her Þjóð-
verja hætti að hafa mætur á honum«.
Faure, lýðveldisforsetinn fransld, hefur einnig ný-
lega dvalið í höfuðborg Russa og hlotið þar svo stór-
kostlegar og ágætar viðtökur að fá dæmi munu vera
til slíks um hina kaldlyndu Moskovíta. Alstaðar þar
setn eyru voru til að heyra, hljómaði Marseillar-söngur-
inn um endilanga borgina, götuprangarar seldu alls konar
smávarning, vafinn silkiblæjum með flagglitum Frakka eða
merktan með orðtækjum frakkneskra konunga, og’hvarsem
sást til nokkurs af ninni ríkmannlegu fylgd forsetans voru
hattarnir á lopti. — Meðal annars er hr. Faure gjörði
Rússum til heiðurs á þessari ferð er það talið að hann
lagði forkunnar vel gjörða og dýrmæta olíuviðargrein
úr skýru gulli á leiði Alexanders III. — Hraðskeyti
var sent lýðveldisforsetanum frá ráðaneyti hans í Paris
þessa innihalds:
»Ráðaneytið fagnar af hjarta fregnum þeim er bor-
ist hafa um hinar ágætu viðtökur er stjórn og þjóð
Rússa hefiir auðsýnt æðsta stjórnanda Frakklands og
biður forsetann að ílytja hinuni Keisaraiegu Hátignum
lotningarfyllsta þakklæti ráðaneytisins í nafni allrar þjóð-
arinnar á Frakklandi, sem nu fremur en nokkru sinni
áður rjettir hendur sínar út til vináttusambands við
Rússa«.
Frá índiandi berast fregnir um nýjar og nýjar
smáorustur, hjer og þar. Hreifingiir virðist fara sívax-
andi, og uppreistarmenn verða djarfari eptir því sem
líður. 300 Sepoyar (indverskir liðsmenn í Brctaþjón-
ustu) voru höggnir niður af Afridum nálægt víginu Ali
Musjid. 4000 af þessum sama þjóðflokki standa nú
undir vopnum við Lukarai, sem er um 3 danskar mílur
frá víginu Bara, suðaustur af Jamrud. — Svo er sagt
að hinir og þessir höfðingjar Afrida haldi sjerstökum
höfðingjum á mála, sem fara fram og aptur urn lönd
Afridanna endilöng, og knýi menn meö báli og brandi
til þess að taka þátt í uppreistinni. -—■ Yms vígi og þýð-
ingarmildar herstöðvar voru nýteknar frá Bretum þá er
síðast frjettist, og innlendir liðsmenn ganga daglega
undan merkjum Fnglendinga.
Hækkað verð á kornvöru. — Auðmanna-
fjelag eitt í Chícago kvað vera þess valdandi að korn-
vara, einkum hveiti, hefur stigið mjög í verði, á síðustu
þrem mánuðum. í Frakklandi hefur verið stungið upp
á, að afnema innflutningstoll á hveiti til þess að lækka
verðið niður í það sem gefið var fyrir þessa vöru áður
en hún tók að stíga, en ekki er álitið að stjórn eða
þing muni sinna því. — í Englandi hefur brauð stigið
jafnt og þjett upp um nokkurn tíma, og í Ungverja-
landi eru horfurnar hinar verstu í þessu efni. —
Menn halda að vísu að Vesturheimsmenn muni að
lokum tapa á þessari kaupmannabrellu sinni ■— en það
er einhuga áiit að verðhækkun þessi muni í öllu falli
haldast nokkurn tíma, og ýmsir sem fróðir eru um þcssa
hluti ætla að mikiö muni velta á uppskeruuni í Argent-
inu (í nóvember) —• þaðan mundi það korn koma er
»fyllti mælirinn« og hindraði Ameríkumenn frá því að
bjóða Evrópingum byrginn — ef sú uppskera yrði í
góðu meðallagi eða betri.
Allra síðustu frjettir scgja að hveiti liafi fallið stór-
kostlaga 24. þ. m. í Nýju jórvík, á nokkrum klukku-
tímum. Bændur vestra gjöra allt sem þeir geta til þess
að koma hveiti síuu í vcrð, með því að þeir óttast að
það falli enn meir. — í Kansas eru allar götur fullar
af vögnum fermdum af hveiti, sem komast ekki áfram
hvor fyrir öðrum.
Kaupmaður G. Thordai nýkominn frá Fng
landi með gufuskip »Bradford«, hlaðið kolum. Farþegjar,
auk frú Thordal, hr. O. V. Sigurðsson og kona hans,
frá Lundúnum.