Dagskrá - 13.08.1898, Blaðsíða 4

20

Núer ,Thyra‘ komin,
Me5 henni fékk verælxinin
,Edinborg
meðal annars:
í vefnaðarvörudeild:
Hálfklæði. — Sirs. —
Svartan og misl. Shirting. — Tvinna
margskonar. — Bleikt og óbleikt lérept. —
Tvististauin breiðu. —
Handklæðin hentugu. —
Hvíta og misl. vasaklúta. —
Hvíta og misl. borðdúka. —
Regnkápur handa konum og körlum —
Ionahúfurnar, sem allir kaupa. —
Flókahúfur handa börnum. —
Stólarnir þægilegu o. m. m. fl.
I nýlendu og pakkhúsdeild:
Overhead — Bankabygg. — Hrísgjón. —
Klofnar baunir. — Haframél. —
Kaffi. — Kandis. — Melis. —
Púðursykur. — Sveskjur. — Rúsínur. —
Gráííkjur. — Grænsápu. — Stangasápu. —
Soda. — Leirvöru allskonar. —
Þakjárnið þekkta. o. m. m. fl.
Rvlk 8. ágúst 1898.
ÁSGEIR SIGURÐSSON,
Leiðbeining
fyrir almenning,
1. Böðin hreinsa húðina, þvo af henni
ryk og gamalt þornað útrennsli úr húðkyrtlun-
um (svita úr svitakyrtlunum, feiti úr fitukyrtlun-
um); þau fjörgaallar lífshræringar í líkaman-
um, hafa heillarík áhrif á blóðrásina og auka
viðnámsþrótt líkamans gegn snöggum um-
skiptum hita og kulda, er opt hafa í för með
sjer ýmsa sjúkdóma.
2. Öllum heilbrigðum manneskjum eru
böðin holl og nauðsynleg, jafnt ungum sem
gömlurn, konum sem körlum.
3. Það er óhætt að lauga sig á hvaða
tíma dags sem er. Einungis ber þess að gæta,
að fara ekki í bað rjett á eptir mat, ekki fyr,
en 2 stundir eru liðnar frá síðustu máltíð.
4. Heit böð hreinsa húðina miklu betur
en kalt vatn; þau lífga, liðka og styrkja líkam-
ann, ef þau eru rjett noíuð; finnst það bezt, ef
menn fara í baðið að kveldi dags, að aflokinni,
erfiðri vinnu.
Hitinn í lauginni má vera 25—30° R.; flest- •
ir kunna einna best við 270 hita.
Menn sjeu ekki lengur en x/4 stundar í vatn-
inu.
Allir ættu að venja sig á kalt steypibað á
eptir; það er nóg að láta kalda vatnið streyma
niður á bak og brjóst; það ver því, að mönnum
verði ómótt eptir heitu laugina.
Til þess að halda húðinni vel hreinni, er
nauðsynlegt að fara í heitt bað, að minnsta kosti
einusinni á viku, — og gleyma þá ekki að nota
sápu. -
5. Köldu steypiböðin herða og styrkja
likamann- eyða kveifarskap og kulvísi, og auka
viðnámsþrótt líkamans gegn kvefsóttum og öðr-
um sjúkdómum, er stafað geta af snöggum um-
skiptum hita og kulda.
Þau eru best handa unglingum og fullorðnu
fólki. Börn, veikbyggt kvennfólk og gamal-
menni þola þau opt ekki vel.
Þeir sem eru óvanir köldu vatni, sjeu ekki
lengur en 1 eða 2 mínútur í baðinu í senn, og
aldrei lengur en 5 mínútur.
Mönnum er óhætt að fá sjer kalt steypibað
þó að sveittir sjeu og heitir, ef þeir gæta þess
að eins, að láta sjer renna mæðina á undan.
Þegar komið er úr kalda vatninu, er holl-
ast að þurka sig í snatri á snörpu handklæði,
núa sig allan með því, þangað til roði og
hiti hleypur í húðina, og flýta sjer svo í fötin.
Köldu steypiböðin koma því að einsað full-
um notum, að þau sjeu notuð opt, —• á hverj-
um degi eða annan hvern dag, og þá helzt á
morgnana.
6. Þeir, sem eru heilsuveikir, eða ann-
ara hluta vegna eru í vafa um það, hvort þeim
sje hollt að baða sig, ættu að ráðfæra sig við
lækni um það efni.
Eg undirskrifuð hef í mörg árveriðsjúk
af taugaveiklun, og hef þjáðst bæði á sál og
líkama. Eptir margar árangurslausar lækna-
tilraunir, reyndi eg fyrir 2 árum „Kína-lífs-
elixír" fra hr. Waldemar PeterseníFred-
erikshavn, og þá er eg hafði neytt úr fjór-
um flöskum varð eg undir eins miklu hress-
ari. En þá hafði eg ekki föng á að kaupa
meira.
Nú er sjúkleikinn aptur að ágerast, og
má sjá af því, að batinn var hinum ágæta
bitter að þakka.
Litlu Háeyri.
Guðrún Símonardóttir.
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá flestum kaup-
mönnum á Islandi.
Til þess að vera viss um, að fá hinn ekta
Kína-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir að líta vel
eptir því, að VþP- standi á flöskunum í grænu
lakki, og eins eptir , hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í hendi, firma-
nafnið Valdemar Petersen, Frederikshavn, Dan-
mark.
HESTUR
hefur tapast jarpskjóttur að lit 4. v gamall
járnaður á 3 fótum og tálguð laut í hófinr.
á hægra framfæti. Hver sem hitta kynni
hest þennan er vinsaml. beðinn að skila
honum gegn ómakslaunum að Ulfarsfelli í
Mosfellssveit eða til Guðm. H. Sigurðssonar
Vesturg. nr. 5 Rvík.
SAMKOMA
verður haldin á Þingvöllum laugardaginn 20,
þ. m., og þá meðal annars opnað hið nýja
gisti- og fundahús, er þar hefur verið reist.
Ræður haldnar. Allir velkomnir. Skemmt-
anir eptir föngum. — Veitingar (kaífi, öl o.
fl.) verða líklega á staðnum.
Reykjavík, 11. ágúst 1898.
Skálafélagið.
North Brítish &
Mercantile
Insurance
Company
Stofnað 1809.
Elzta og öflugasta
vátryggingarfélag í
Bretalöndlum.
Félagrssjóður yfir
270 millíónir króna.
Greið borgun á brunabótum.
Lág iðgj öld.
Allar nánari upplýsingar fást hjá:
T. G. Paterson,
aðalumboðsmanni á Islandi
og
Hannesi Ó. Magnússyni,
umboðsmanni fyrir Reykjavík og Suðurland.
Lesið
Mikið upplag af hestajárnum,
ljábökkum
stálverkfærnm t. d. slaghamra, hnoð-
hamra, spísshamra, klöppur, setthamra, sett-
járn og fleiga,
enn fremur sljettunarspaðana sem öllum
þykja góð verkfæri
og byrgðir af jaktarönglum, sem fá gott orð.
Allt selst þetta mjög ódýrt móti pen-
ingum og með afslætti sje mildð keypt.
Reykjavík 22. júní. 1898.
EIRÍKUR BJARNASON.
Vonarstræti, (Tjarnargata er gengin að húsinu).
Undrakrossinn.
Utdráttur af „Laufskálahátíðin" eptir FritzWerner.
.... Þegar Eifik hafði lokið frásögu
sinn’ tók hinn riki verksmiðjueigandi Fried-
lænder til máls: Herrar mínir, jeg finn það
skyldu mína að stuðla til þess að sannleikur-
inn sje viðurkenndur; því jeg hef líka tekið
eptir hinum undursamlegu áhrifum Voitakross-
ins. Þjer vitið allir hvernig jeg í mörg ár
þjáðist af taugaveiklun og brúkaði meðul, tók
böð og leitaði margskonar lækninga, en allt
árangurslaust. Svo var mjer ráðlagt að bera
Voltakrossinn og — jeg var frelsaður og
heilbrigður. En þetta urðu ekki einu afleið-
ingarnar. Jeg keypti nefnil. fleiri Voltakrossa
til þess að reyna verkanir hans á ýmsa menn
sem jeg hafði saman við að sælda. Jeg gaf
mínum gamla dyraverði einn krossinn og
hafði hann alla þá tíð, sem jeg hafði þekkt
hann, þjáðst mikið af gigtveiki. Eptir fáa
daga sagði hann mjer, frá sjer numinn
gleði, að sársaukarnir væru horfnir. Annan
kross gaf jeg einum af skrifurum mínum, sem
var mjög blóðlítill og áður en ]i4 dagar voru
liðnir var hann alveg heilbrigður. Svo vann
ung stúlka í verksmiðju minni, sem þjáðist
mjög af bleiksótt og tauguveiklun. Jeg kenndi
í brjósti um vesalings stúlkuna, sem var að
vinna fyrir gamalli móður sinni, gaf henni
þessvegna Voltakrossinn og hafði hún tæp-
lega borið hann 6 vikur áður en hún varð
alveg frisk, og þannig hef jeg næstliðið á
útbýtt ekki minna en 30 Voltakrossum til
skrifstofu- og verksmiðju- fólks míns og he-
haft mikla ánægju af því. Það er sannnefnd-
ur töfrasproti fyrir alla sem þjást og enga
hjálp hafa getað fundið.
Hver ekta kross á að vera stimplaður á
öskjunum. Kejserlig kgl. Patent ella ónýt
eptirlíking.
Voltakross professor Heskiers
kostar 1 kr. 50 au. hver og fæst á eptir-
fylgjandi stöðum;
í Reykjavík hjá hr. kaupm. Birni Kristjánssyni
Gunn. Einarssyni.
Á Dýrafirði — — —
ísafirði hjá hr. kaupm.
Skagastr. -------
- Eyjafirði — —
- Húsavík —
- Raufarhöfn —
- Seyðisfirði —
- Reyðarfirði------—
- Eskifirði — — —
N. Chr. Gram.
Skúla Thorenoddsen
F. H. Berndsen
Gránufjelaginu
Sigfúsi Jónssyni
Sigv. Þorsteinss.
J. A. Jakobssyni
Sveini Einarssyni
C. Wathne
S. Stefánssyni
Gránufjelaginu
Fr. Wathne
Fr. Möller.
Einkaútsölu fyrir ísland og Færeyjar
hefur stórkaupmaður Jakob Gunnlögsson, Cort
Adelersgade 4 Kjöbenhavn K. —
Abyrgðarmaður: Einar Benediktsson.
Prentsmiðja Dagskrár.
18
aðstoðarmaður. Frá því þjer byrjuðuð og þangað til öllu var lokið, leið einungis
ein klukkustund. Jeg hef aldrei sjeð nokkkrum lækni farast eins fimlega. Þegar
þjer voruð að enda, hreifði barnið hægri höndina og dró andann þungt tvisvar
sinnum. Þegar öllu var lokið og þjer munduð hafa sest niður til þess að þvo sjúkl-
Inginn, ef allt hefði farið eins og vanalega á sjer stað, þá virtust þjer missa
kjarkinn allt í einu. Þjer sögðuð mjer að þjer ætluðuð að fara aptur inn í her-
bergi yðar, og kom mjer það nokkuð undarlega fyrir eptir kringumstæðum. Jeg
lcit framan í yður og sá að þjer voruð næstum máttvana. Þjer stauluðust fremur
en genguð fram að dyrum. Jeg hef aldrei sjeð nokkurn mann svo þreytulegan á
-æfi minni. „Það er ekki að undra" sagði jeg. „Eliot, jeggjörði þetta sofandi".
„Nei, nei!“ svaraði hann með ákafa, »þjer getið aldrei fengið mig til að
trúa því; þjer voruð glaðvakandi. Jeg hefi aldrei sjeð nokkurn mann gjöra nokk-
•urt verk með fyllra ráði og staðfestu".
„Jeg var steinsofandi" svaraði jeg »mig dreymdi það allt; jeg man allt,
sem þjer hafið sagt mjer, mig dreymdi það allt. — Guð minn góður! jeg hlýt ann-
ars að hafa gjört það í raun og veru; mig hefur ekki einungis dreymt það. Get-
nr þetta veriðf Þjer hljótið annars að vera að gjöra gys að mjer".
„Því fer fjarri. Hjerna eru verkfærin yðar, það hefur enn ekki verið þurk-
að af þeim; skoðið þau, komið því næst og sjáið barnið, það er á batavegi".
„I guðs nafni; lofið mjer að vera hjer einum saman dálitla stund" sagði
jeg. «Sje þetta ekki eintómur draumur, þá er það hin undursamlegasta dáleiðsla,
sern nokkru sinni hefur átt sjer stað. Leyfið mjer að vera einum saman svolitla
stund, Eliot! Jeg ætla að klæða mig og koma svo til yðar inn í sjúkrastofuna; það
er að segja, ef jeg verð ekki orðinn bandvitlaus áður".
„Því ætlið þjer að verða vitlausf" sagði Eliot, „ef þjer hafið gjört þetta
sofandi þá mættuð þjer vera glaðir yfir því að hafa tekist betur í svefni en nokkr-
um öðrum mönnum hefði getað tekist vakandi. Verið rólegur Halifax; það get
jeg fullvissað yður um, að hvort sem þjer hafið verið sofandi eða vakandi þá hlýt-
ur guðs almættishönd að hafa stjórnað gjörðum yðar í nótt".
Eliot fór út og jeg settist niður stundarkorn og huldi andlitið í höndum
mjer. jeg gat ckki trúað þessari sögu og þó hlaut jeg að sannfærast um hanaþar
sem verkfærin voru á borðinu. Eptir nokkra stund klæddi jeg mig í mesta flýti,
rak höfuðið tvisvar eðaþrisvar sinnum ofaní kalt vatnogfórþví næst inn ásjúkraherbergið.
Jeg hafði náð mjer að mestu leyti: það er að segja, geðshræringarnar höfðu dálítið
minnkað, en jeg var hálfmáttfarinn og mjer fannst sem jeg væri fullum sex árum
19
eldri en jeg var. í herberginu lá litli drengurinn með fallegu augun opin. Lítið
bros Ijek um varir hans og roði var að færast aftur í kinnarnar. Móðir hans sat
hjá honum og þar stóð flal allur afmyndaður í framan, rjett eins og hann hefði
grátið í heila viku; þegar jeg kom, gekk hann tvö skret á móti mjer, lagði stóru
barnslegu hendurnar sínar á hvora öxl á mjer og benti mjer að koma inn í daglegu
stofuna".
„Guð minn góður!" sagði hann »Halifax, dæmalaus ósköp hafa gengið á«.
„Það er allt komið í samt lag aptur" svaraði jeg „drengurinn er úr allri
hættu. Mig langar til að biðja þig að senda eptir Fieldmann, jeg þarf að segja
honum upp alla söguna".
»Jeg skal senda eftir öllum sáralæknum í Lundúnaborg, ef þú óskar«.
„Nei, Hal" sagði jeg og reyndi að tala með sem mestri stillingu, en atti
erfitt með það, því jeg var í ákafri geðshræringu. »Jeg hefi unnið yfirnáttúrlegt
verk; jeg verð að segja Fieldmann frá því og sýna honum það, jeg gjörði þetta
sofandi, gamli vinur minn Hal".
„Það er sagt svo; en hvað varðar mig um hvort þú gjörðir það sofandi
eða vakandi! Þú bjargaðir drengnum. Mjer er sama hvernig þú gjörðir það,
Halifax; þú ert besti maðurinn á allri jörðunni — langbesti".
„Mig langar til að finna Fieldmann" sagði jeg og hnje niður í stólinn.
Við gjörðum orð eptir lækninum og hann kom um kveldið. Jeg sagði honum frá
þessum undraverða atburði; hann horfði á mig með mestu athygli, horfði alvarlega
framan í mig, tók á lífæðinni og leit í augu mjer".
Þjer megið ekkert vinna í heilan mánuð, þjer eruð taugaveiklaður
sagði hann.
»Jeg fulivissa yður um að þjer megið fara burt undir eins.
„Áður en við skiljum verðið þjer að segja mjer, hvernig yður líst á dreng-
inn, sagði jeg.„
»Jæja, verið þjer kyrrir þar sem þjer eruð, jeg skal koma til yðar bráðum
aptur. Hann fór í burt og kom aptur eptir tæpa hálfa stund".
„Læknistilraunin heiur óefað heppnast ágætlega" sagði hann. Drengurinn
verður sjálfsagt alveg jafngóður; það sem hann þarfnast nú er einungis hvíld. Það
veit guð að þjer hafið gjört aðdáanlega læknistilraun Halifax. Hlustið nú á orð
mín. Gætið þess vandlega að gjöra slíkt aldrei optar".
Jeg hef einatt síðar hitt fyrir mjer tilfelli á læknisleið minni sem hafa minnt
mig á þetta einasta kraptaverk sem hin æðri völd ljetu mig framkvæma, en aldrei