Baldur - 29.03.1905, Side 3

BALDUR, 29. maiíz 1905.
3
elli yðar áhyggjulausa. Værij
það nfi mjög ósanngjarnt af mjer,
þótt jeg einnig vildi sjá mjer að M
nokkru borgið í ellinni ?
,,3. Þjer borgið mjer að sönnu I
fyrir vinnu mína, og fyrir þá þekk-1 j/K
ing ástarfinu, er jeg hefi fram yfirj/l^
aðra starfsmenn yðar, en hvað
borgið þjcr mjer fyrir freistni þá,
Krókur á móti
bragði.
Eftir Albert Wxbster.
CþÝTT).
(Framhald).
Brjefið hljóðaði þannig:
„Til
Forseta og Meðráðamanna
N— Bankans.
..Hcrrar mínir!
,,Jeg leyfi mjer hjer með undir-
gefnast, að endurnýja beiðni mfna
um hækkun á launum mfnum 6r
fjórum þúsundum f fimm þftsund.
Jeger knúður til, að fara þessu á
flot a f þ v f, að jeg er sann-
færður um, að mjer er ekki sóma-
samlega borgað verk það, er jeg
vinn, og ennfremur af þvf, að
menn, cr hafa sömu störf á hendi
við aðra banka, hafa miklu hærri
árslaun og að sfðustu af þvf, að
jeg er f þann veginn að kvongast. | til, að þjer minnist þess, að afar
I
».Jeg man mikið vel, að svarjstórar peninga-upphæðir ganga í
yðar upp á fyrri bciðni mfna var gegnum hendur mfnar daglega, og
ákveðið n e i, og jeg kcndi sjálf-1 að hin allra minnsta gleymska, gá-
um mjcr um það, að jeg mundi leysi, þckkingarskortur eða ói%ð‘
ekki hafa s'kýrt mál þctta nægilcga vcndni af m i nn i hálfu, gæti
fyrir yður. Mcð lcyfi yðar skal gjört yður óbætanlegt tjón.
jeg nú bæta úr þeirri yfírsjón
minni, og skýra stuttlega frá þeim
ástæðum, cr jeg vona að sýni og
/is
/l>
i/S
F Á I Ð BEZTU SKILYINDUNA
/\
/K
3VL E Xj O T T
cr þjer daglega leiðið mig í ? Þjer
borgið mjer fyrir það, sem j :g
gjöri, en hverju launið þjer mjer|
fyrir það sem jcg gæti gjört en (hV
gjöri c k k i ? Er það, cr jeg læt /j\
ógjört ekki all-mikils virði ?,
Það álft jcg. Ef yður vantar j
sönnun fyrir þvf, þá spyrjið Þáer('^
hafa haft óráðvanda starfsmenn, /j\
hvert þeir mundu ckki hafa viljað
eefa nokkra dali til þess, að þeir
hefðu getað komið í veg fyrir o- |
ráðvendni þessara manna. /IV
/IV
/IV
/IV
/IV
!l
!é
VJER
rctoidæa^sik:
SELJUM :
IL'VXlSriDTTIR,
threshietg belts,
I AGRIOTTLTTTRAX
w/
vi/
VI/
VI/
VJ/
vl/
VI/
VI/
VI/
vl/
VI/
VI/
VI/
VI/
f
vi/
VI/
VI/
VI/
VI/
VI/
VI/
,,En þetta er leiðinlegt umtals-; /IV
efni, er jeg vil ekki fara fleiri orð- /IV
um.
Jeg skal aðeins mælast | ý
MJeg leyfi mjer hjer með, að
biðja yður að athuga þessar ástæð-
ur mfnar, þótt mjer, ef til vill.ekki
sanni, að þcssi krafa mín sje áj hafi heppnast.að koma sem heppi-
rjcttmætum rökum byggð.
1. Fyrir tfu árum sömdum
við um það, að kaup mitt skyldi
vera þrjú þúsund dollarar, og
þrem árum sfðar varð það einnig
að samningi með okkur, að Irhup
mitt væri fært upp f fjögur þúsund
dollara, þareð verk mitt hefði auk-
ist tillölulega sem þeirri hækkun
svaraði; er það þá ekki cðlilcgt og
rjettmætt, að jcg biðji nú um lftils-
háttar launahækkun, þar sem pen-
inga verzlun yðar, og þar af lcið-
andi starf mitt, hefir meir en tvö-
faldast síðan síðasti samningur
okkar á mflli var dagsettur ?
,,Það hcfir verið algjörlega nauð-
synlegt fyrir mig, að kynna mjcr
nákvœmlega eiginhandarnöfn og
verzlunar ástæður tvöfallt fleiri
viðskiftamanna cn áður o<r mötru-
leikinn fýrir mig til þcss, hlaupa á
mig, hcfir aukist að sama hlutfalli.
En mjer hefir engin yfirsjón orðið
á, og er það sönnun fyrir Jivf, að
jeg hcfi verið kostgæfinn og at-
hugull.
„Þetta hefir kostað heila minn
og lfkama all-mikla áreyr.slu, er
jeg álít, að mjcr beri borgun
fyrir.
,,2. Jeg mun, cins og þjer,
einhverntfma komast á þann aldur,
er líkami og sál eru ekki lengur
fær um, að vinna fyrir sjer.
,,En sá mikli munur mundi
verða á milli mfn og yðar undir
STTCTIORT XXOSE.|
M/
MELOTTE CREAM SEPARATOR Co* VI/
124 FBINCESS STREET
wiNnriPBG ^
1
/IV
/IV
/b
þcssum kringumstæðum, að
þjer munduð hafa hrúgað upp auð-
æfum, er myndu nægja tii að upp- ur-
legustum orðuin að þeim. Jeg
hcfi fengið fulla sannfæring fyrir
þvf, að þessi krafa mfn sje sann-
gjörn, og jcg bíð áhyggjufullur
eftir svari yðar.
Jeg er með virðingu yðar hiýðin
þjónn,
Fields,
gjaldkjeri* ‘.
Þá cr forsetinn hafði lokið brjcf-
lestrinum, leit hann brosandi til
áhcyrendanna og mælti: „Þarna
hafið þjer brjefið'*.
En tveir áheyrendanna voru
steinsofnaðir. Hinn þriðji var
niðursokkinn í að rcikna út gróða-
fyrirtæki, er hann hafði á prjónun-
um.
Forsetinn tók til máls.
, ,Fyrst að Ficlds gjörir svona
mikið veður úr þessu, hcld jcg að
bezt sje, að jeg svari honum skrif-
ega, cn ekki jnunnlega“.
,,Já svarið þjcr honum skiiflcga
og neitið honum skorinort og á-
kveðið,“ var gripið framm í fyrir
forsetanum.
,,Og svo cr líklegast, að jcg lesi
það upp fyrir bankastjórninni á
fundi næsta föstudag,“ sagði for-
seti.
Þessi eini áhcyrandi cr vaknað-
ur var, ljet nú til sín heyra : ,,Já,1
—já, sjálfsagt að lesa það fyrir
bankastjórninni á föstudaginn kem-i
ur. Það ycrður sjálfsagt sam-
þykkt. Það cr lögum samkvœmt.
,,En það var um Steinmcyer, j
sem mig langaði til að tala við yð-}
fylla allar þarfir yðar, en jcg
mundi verða að mæta ellinni blá-
snauður, þrátt fyrir það, þótt jeg
hafi átt fullt eins mikinn þátt f þvf
éins og þjer sjálfir, að draga sam-
an auð þann hinn mikla,
Þcgar maður eins og Stein-1
mcyer gjörir sig sckan um skfka!
—en við skulum koma snöggvast
út að glugganum'1.
Hann leiddi forsetan
II.
Fields var rnjög áhyggjufullur.
Eins og hann hafði skýrt frá f
brjcfi sfnu, stóð brúðkaup hans
fyrir dyrum og hann vildi fyrir
hvern mun hafa samninginn við
bankastjórnina fullgjörðan sem
fyrst, þar cð hann hafði beðið
helzt til lengi cftir honum. Heit-
mey hans var yndislcg stúlk*, er
átti hcimili hjá móður sinni út á
landi, cn hafði m.sst föður sinn.
Þegar loks var búið að ákvcða
að halda brúðkaups-daginn, tók
ekkjan að láta hressa upp á híbýl-
in, svo þau yrðu scm ný mcð nýj-
um húsbœndum. I il þcss að
standast kostnaðinn, vaið húu að
grfpa til peninga þeirra cr hún átt
á banka.
Þessi upphæð var ekki há, og
hún var ckki að eins fje það, er
hún hafði lagt fyrir af afrakstrj
búsins, heldur voru Ifka þar f
rentur af $12,000 höfuðstól, er
ckkjan átti 1 hlutabrjefum f gróða-
fjclagi nokkru.
l'ields hafði einnig cytt nálega
öllum launum sfnum. Einn fjórða
bluta þe.rra brúkaði hann \ana-
lega f eigiiT þarfir, en afganginum
varði hann til hjálpar öldruðum
forcldrum, er hann annaðist að
öllu leyti. Þanniger það auðsætt,
að beiðni Fields urn launahækkun
var ekki að nauðsynjalausu.
Einmitt um þetta leyti varð
eldsvoðinn mikli f Chicago. Fields
fór að verða hræddur um þcssa
$1 2,000 cr ekkjan átti f fjelag
inu. Hraðskeyti dundu yfir bæ
inn hundruðum saman, og með
! hverri klukkustundinni varð útlitið
; fskyggilegra.
Og ótti I'ields reyndist á rökum
byggður. Pcningar ckkjnnna-
urðu eldinum að bráð og einskon-
dauðamók fjell yfir heimili

BALBTTBS
PRENTSMID JAN
Leysir <tf licncli. allskonar prcntun
it
sto sem: ;i r
REIKMGSHABSA | i
KVITTIRINGAR j!
BRJEFHMJSA
1
OG MARGT FLEIRA
"Y7"erðiö er sanngjarnt. ScncTið inn pítntanir
ykkar það bráðasta og sannfœrist um
G-ott vcrk, T .átt verð, GK'ð skiL’
<sf>

• •••*
B. B. OLSON,!
SAMNIXGARITARl
OG
INNKÖ LLU N ARMAðUR.
gimli, manitoba.
i BONNAR &.
* HARTLEY
BARRISTERS Etc. ^
P. O. Box 223, ^
WINNirEG, MAN.
irs* Nlr. BONNAlt er
ar
hennar. Smiðirnir, steinhöggv- Dr. O. STEPHENSEN
1 ararnir og málararnir fóru frá hálf-
út að: gjörðu verki, en grafar-kyrð kom f
glugganum, og meira var
ekki átt! staðínn.
(Framh.)
643 Ross St.
WINNIPEG.
hinn langsnjaltasti málafærslu-
| maður, scm nú er f ^
1 þcssu fytki. P
cr gjörir j við brjef Fields þann dag.
Telefón nr. 1498.