Dagblaðið - 16.11.1906, Síða 3
DAGBLAÐIÐ
3£». bl.
jíýlt! jlýtt! Jíýtt!
„Snnbeam^ sápuduft.
Fjarlægir saur og fitu, mýkir hart
vatn. Sparar grænsápu og sóda.
Fyrirtak til þess að þvo vélar, gólf,
tréahöld, giugga, silfur-og járnmuni,
mjólkurfötur, postulín, gler-og leirvör-
ur. I pakki, uppleystur í I pott af
heitu vatni, verður að grænsápu þegar
kólnað er.
Notkunarreglur a hverjum pakka.
Pakkinn kostar 12 aura.
Fæst hvergi nema í
o/^rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrso
IVIikið úrval
af
Klukkum, úrum og úrfestum.
Ennfremur:
Loftvogir.
Steinhringir.
Armbönd. Hitamælar,
Serviettuhringir. Gleraugu.
Slipsnælur. Harmóníkur.
Manchettuhn. Munnhörpur.
Alt yandað, smekklegt og ódýrt,
Aðgerðir íljótt og vel af hendi leystar.
I,eningabuddux•.
Vasahnífar.
Eplahnífar.
Vasakompásar.
Album (Prospektk.)
cJófí. <JÍ. dónasson
Laugaveg; líi.
0^000000^^0 -^OO kOOóOOOOGOOOOOOOOOOOOOOO
Nýhaínardeildinni,
Vörum til
viðskiýtamannanna
er ekið ákeypis á hestvagni á þess-
um tímum, kl. 10 árd., 12 á hád.,
2, 4 og 6 siðd.
3-Kveiktar
steinoliuvélar
eru komnar aftur í
gazarðeilðina,
Hafnarstr. 17.
Rjúpur
fást í
Matardeildinni.
Stórt úrval
4 X 5 og 5V2 X 5V2 al.
Gólfteppi
komu með »Veslu«.
Glæsileg »M u n s t u r« seld
ódýrt.
£h. íhorsteinssons
jWanúýaktúrverzlun,
Inoólfehvoli.
Feeði, húsnæði og þjónustu geta tveir
menn fengið í góðu húsi. Kitstj. ávísar.
Bariiastúkan ..tiiinir** 38
hefir í sami'áði við framkvæmda-
nefnd sina ákveðið að halda fundi
fyi'st um sinn á Föstudögum kl.
5 síðd. á venjulegum stað.
Heiðruðu dömur!
Hvergi fáið þér eins fínt og
smekklegt efni í kvöldkápur
eða marghreyttari saumaskap en á
Laugaveg 10.
S. ^allðirsson.
Sá, sem tók kvenúrid á barna-
vagninum fyrir utan apótekið á Laug-
ardaginn var, er beðinn að skila því
í Gutenberg. Annars er hætt við að
hann fái óþægilega heimsókn, Því að
hann sást þegar hann hljóp burt með
úrið.
22
dóminum skyldi fullnægja og ið fölva, þjáða og
limlesta andlit De Foe’s sást blóði drifið í gapa-
stokknum gagnvart múgþyrpingunni, þá stakk svo
i stúf frá því sem vant var, að öllu sló í grafar-
þögn. Enginn kastaði neinu, enginn hrópaði nokkurt
smanarorð. Menn þekktu alt of vel De Foe. En
einn úr hópnnm lét lyfta sér upp og setti lárviðar-
krans um ennið á inum limlesta manni.
Eg var drengur, er ég las þetta, en þessi
mynd brendi mót sitt á sálu mína, og ég hugsaði
þa með sjalfum mér, að svona liti sannleikurinn
einatt út Ég hugsaði: Ef maður fyndl nokkru
sinni þvílíkan vesalings svívirtan og pyndaðan
sannleik í gapastokknum, þá hiyti það að vera
fagurt augnablik í lífi manns, ef hann gæti nálgast
hann og lagt honum heiðurskransinn um enni.
19
skynsamlegt. Hann þaut eins og örskot á dyr og
út á ritsímastöðina og sendi hraðskeyti tilmálflytjand-
ans svo látandi:
„Komdu undir eins. Víst brýn þörf á þér“.
Mr. Marshall brá þegar við, er hann fékk
hraðskeytið og fór með fyrstu eimlest. Hann tók
með sér öli hjartnæmu bréfin frá Mrs. Clara Maylord
og allar fyrirskipanirnar, sem nafn Mrs. Fairfax
var ritað undir og þeir félagar höfðu fengið til að
fara eftir. Hann naði út til Saxbridge alveg í tæka
tíð til að geta kastað höfundi fyrirskipananna, Mr.
Strangeways, á dyr, og samið nýja erfðaskrá fyrir
Mrs. Fairfax.
Nokkrum mánuðum síðar spurði Mrs. Marshaii
manmnn sinn :