Dagfari - 23.07.1906, Blaðsíða 1

DAG FARI
5^Ust\óv\ 0$ C\$at\d\*. JW\ 3 ónssotv oawd. \ut.
I. árg.
Eskifirði mámiclaginii 23. júlí 1906.
21. töluúl.
ISISISISISISISISISIIISISIIBSISISISKISISISISISISISISI
Dagfari kemur út að minnsta kosti þrisvar á mánuði.
Verð árgangsins: 3 kr. innan lands, er borgist fyrir 1. september; 4 kr. erlendis,
er borgist fyrirfram.
Uppsögn bundin við áramót, ógild nema skrifleg sje og komin til útgefanda fyrir
1. nóvember.
!KKtas8»im»isiiBiKiiKKmimiK:i
Til sunnlenzkra sjómanna!
Austurland—Reykjavík.
24. okt. 1906.
Hjer með leyfum vjer oss að vekja athygli yðar á,
að gufuskipið Kong Inge fer frá Vopnafirði 24. okt.
næstkomandi suður um land og kemur við á Seyðsfirði,
Mjóafirði, Norðfirði, Eskifirði og fleiri höfnum, ef þörf
gerist. Þetta verður hagkvæmasta ferðin, er sunnlenzkir
sjómenn eiga kost á, og skal einkum bent á, að kostað
verður kapps um, að sem bezt fari um fólkið á leiðinni.
Allar milliþiljur skipsins verða auðar, svo að það þurfi
ekki að Hggja ofan á kjöttunnum og öðrum vörum og
innan um kýr og hesta, eins og borið hefir við til þessa.
Þjer sjómenn! Munið eftir þessu.
Eskifirði 23. jiili 1906.
Með virðingu.
G-ufuskipafjelagið Thore.
£. \ d\s cw
Og
St»t\tat\ds5’ót
—o---
Þess var lauslega getið í síðasta
blaði, að rithöfundurinn og Græn-
landsfarinn danski, Mylius Erichsen,
væri kominn hingað til Eskifjarðar. En
þá var ekki tími til að skýra nákvæmar
frá för hans og þeirra fjelaga, því að
blaðið var þá að eins óprentað.
Þeir komu hjer að morgni dags 18.
júlí. Þegar þeir komu í land, vóru
þeir skinnklæddir og að öllu hinir
sjómannlegustu. Hitti jeg oddvita
fararinnar, Mylius, óðara og bað hann
leyfis að sjá skipið og segja mjer frá
för sinni og fyrirætlun allri. Gerði
hann það óðara — og er hann maður
kurteis og alúðlegur í viðmóti.
Um kveldið þokaðist skipið upp að
bryggju Tuliniusar og var þar, unz
þeir lögðu af stað. Hlóðu þeir það
hjer kolum og ýmsum öðrum útbún-
aði til fararinnar, er sendur var hingað
á Kong Inge um daginn. Þeir höfðu
og lagt drögur fyrir að fá hjer hesta,
8 talsins, en urðu að hætta við það,
því að ekki var rúm í skipinu. Svo
mjög er það hlaðið birgðum og vist-
um og — grænlenzkum hundum. Hafa
þeir um 120 hunda meðferðis, alla
grænlenzka. Vóru þeir fluttir til Fær-
eyja, þar sem þeir vóru settir á skips-
fjalir Danmerkur. Var Grænlendingur
einn sendur til Grænlands til að kaupa
þá þar á vesturströndinni. Eru þeir ófá-
anlegir á austurströndinni, þar sem
þeir konia fyrst að landi. Hundurinn
kostar venjulega 10—12 kr. Þeir
gelta ekki, sem íslenzkir hundar, en
ýlfra ákaflega. Háralagið er og öðru
vísi, nieira ullarkennt. Beita þeir þeim
fyrir sleða sína á Grænlandi og Græn-
landsjöklum. Keyptu þeir hjer hval
á hvalveiðastöðinni á Svínaskála handa
þeim, er þeir ala þá á, á leiðinni,
ásamt kálfskjöti o. fl. Allir eru þeir á
5»3\ o$ $fc,cmmt\lcc^ f\ctW$\
Jást m\ö$ ód\^tt, um lct\$t\ cSa ^cmmvi
t\ma, á^ó^j/Jtfcdcwsfcot^”, ^csUv-
oold^a&c 9\, ^Caupmaww&KóSw.
*
3stcw&\ws|um ocVUat c^óHat o\SVól\ut.
Harald Paaske.
Grænlandsskipið Danmörk.
þiljuni uppi, lausir, en allt af eru
verðir á ferli að gæta þeirra.
Þessi leiðangur er gerður f vísinda-
skyni. Eru þar á skipinu dýrafræð-
ingar, jarðfræðingar, veðurfræðingar,
læknar, landbrjefamenn (kartografer) o.
fl. fræðimenn. Mylius-Erichsen fæst
sjálfur einkum við fornmenjarannsóknir,
sem síðar greinir.
Þeir ætla sjer fyrst að komast norður
til höfða þess, er Bismarck heitir eða
þar í grennd. Þar verða þeir í vetur.
Þaðan fara þeir svo á sleðum um
landið og rannsaka það. Þar fyrir
norðan eru geysistór flæmi gersamlega
ókönnuð. En þegar mjög langt dregur
norður, konia svæði, sem Peary hefir
kannað. Keppa þeir þangað eða svo