Frækorn - 27.11.1908, Síða 7

FRÆKORN
215
— Ef nokkur maður hefir lært til
forsetastöðu og haldið námiriu við,
og orðið að ganga í skóla erfiðrar
reynslu, er veitt hefir honum æðsta
og fullkomnasta þroska, þá er sá
maður Mr. Taft. Frá upphafi hefir
hann hreytt sér, óvitandi nákvæmlega
eins og hann hefði gert það sér með-
vitandi, eins og hann hefði verið
sólginn í forseta-tignina, eins og hann
vissi meðsér,að hannhefði gert samn-
ing um hana við amerísku þjóðina.
En með þeim hætti er stærstu afreks-
verkunum því nær alt af hrundið í
framkvæmd hér í heimi.
Mr. Taft. bjó sig undir forsetastöð-
uua, án þess hann vissi af, með því
að hlýða æfinlega þyngdarlögmáli
sjálfs síns eðlis, því eðli, sem knúði
hann jafnan til að gera alt eins og
hann gat bezt. Eðliseinkunn hans
er ekki margbrotin. Rað er ekki
erfitt að lýsa henni. Hún er stór,
heil,hrein,sterk,einföld. En frumeðl-
ið, kjarninn, lífsaflið í henni ér
það, sem knýr hann til, hvernig
sem á stendur og í hverju starfi
sem er, hvern dag, stund, augna-
blik að neyta allrar sinnar orku,
að gleyma sjálfum sér, að halda
engu eftir af afli skyldunnar, að vinda
sér að því sem hann á að gera með
öllum sínum kröftum beint af áhuga
á að gera það, eða af því að honum
var einhvern veginn alls ekki hægt
að gera annað. F*að rennur púrítana-
blóð í æðum hans, og skyldan er
guð hagsýnna nútíðar-púrítana.-------
Um dómarastörf Tafts í Cincinnatti
er af þessum orðum:
— Hér gerði hann enn eins og
hann gat bezt. Skyldan var húsbóndi
hans. Hann kvað upp úrskurði
um vinnumál, sem enn er mjög deilt
um og bökuðu honum meiri eða
mittni aðfinslurfrá verkalýðsforingum
Og þeirra talsmönnum. En það varekki
síður áræði beitt en samvizkusemi í
þeim dómum. Einn þeirra var kveð-
inn upp á umbrota-tímum. Þá var
járnbrautar-verkfall;ólga íástríðuuuni;
verkamenn þyrptust inn í dómsalinn,
og sögðu, að ef dómurinn yrði þeim
mótdrægur, þá skyldi dómarinn ekki
komast lifandi út úr húsinu. Dómar-
inn horfði við þeim bláuntaugunum,
hógværlega og brosandi; hann kvað
upp dóntinn ofurrólega. Þá hvarf
brosið, eldur brann úr augunum, í
borðinu small stór og sterkur hnefi,
og skær rödd drundi við ísalnum:
— Pegar þið farið héðan út vona eg
að þið gerið það með þeirri vissu, að
svo fratnarlega sem herlið Bandaríkja
er nógu öflugt til að halda þessum
eimlestum ígangi.þá skal það verða
gert. — Dómarinn stikaði út úr saln-
um ósmeykur, og fúll manngrúinn
dreifðist burt. Eimlestirnar voru
látnar ganga eins og vera átti.
Það er ekki talið eiga hvað minstan
þátt í kjöri Mr, Tafts, að fyrirrennari
hans, Roosevelt, sá hinn stórmikils
metni og vinsæli höfðingi Banda-
manna, er nú þokar úr forsetastöðu,
hefir lagt eindregið til með honum
bæði í kosningahrt'ðinni sjálfri og
fyrir hana.
Hann liefir verið hermálaráðgjafi
síðan 1904. Og Roosevelt metið
hann allra manna mest fyrir sakir
óvenjumikillar atorku og elju. Rað
hefir verið komist svo að orði um
hann, að hann sé stóreflis-gufuvél,
sem er í gangi dag og nótt.
Mr. Taft er kominn af gömlum
embættisættum; fæddist upp í Cin-
cinnatti í Bandaríkjum. í æsku skar-
aði hann jafnt fram úr í leikum og
lærdómi. í skóla hafði stóri Bill Taft,
svo sem hann var nefndur, ekki ein-
ungis mesta hylli í sínum bekk, held-
ur var hann foringi alls bekkjarins til
hvers sem gera þyrfti.
Hann hafði haft á henditýms mik-
ils háttar embætti, er McKinl .-y for-
seti bað hann taka að sér stjórn
Filippseyja árið 1900 og koma þar
lagi á eftir margra alda östjórn Spán-
verja. Rað mikla vandaverk leysti
hann af hendi með þeirri frábærri lip-
urð, viturleik og skörungsskap, a.ð
hann fekk almannalof fyrir.
Regar hann kom heitu aftur þaðan,
árið 1904, gerði Roosevelt forseti
hann að hermálaráðgjafa sínum (ekki
utanríkis) og þykir hann hafa staðið
prýðilega f þeirri stöðu. Fyrir 2 ár-
um var alt komið í ólag og stjórn-
leysi í eynni Kúbu, er Bandamenn
unnu frá Spánverjum um leið og
Filippseyjar og gerðu að sæmilega
óháðu lýðveldi. Taft bregður sér
þangað og kipti þar flestu í lag aftur
á skömmum tíma.
Fyrir nokkrum tnissirum fór hann
ferð kringum hnöttinn og hitti þá að
máli ýmsa þjóðhöfðingja, þar á með-
al Japatiskeisara og Rússakeisara.
Hann fór með vináttumál við þá af
hálfu Bandaríkja og tókst mætavel.
Mr. Taft er hinn mesti iðjumaður.,
Hann vinnur frá kl. 8 að morgni til
miðnættis. Og vimtur af kappi.
Hann gerir alt af kappi, hvað sem er.
Vinnur af kappi, skemtir sér af kappi,
sefur af kappi, borðar af kappi.
I Hvítahúsinu, forsetahöllinni í
Washington, mun verða mikil ró-
senti, mikil þolitnnæði að hlusta
á mál manna og rannsaka rnála-j
vexti, mikið starfsþrek, mikið glað-
lyndi, mikill friður. íf.
Eeiðrcttina.
í laginu við : »Eg kent frá so11\
synda« Í25. tbl. »Fræk.« hefir slæðst
inn viila: I annarri nótnalínu, 5.
takti undir orðinu v a r stendur í
bassanum es-b í staðinn fyrir c-b.
j-j-4i