Gjallarhorn - 26.05.1911, Blaðsíða 2

V.
OJALLARHORN.
72
77/ skólameistara Stefáns Stefánssonar Kveðja
við heimkomu hans af þingi vorið 1911. ^il MagtlÚsar EÍnarSSOtiar
frá söngfélaginu »Gígja“.
Frd nemendum Gagnfrœðaskólans á Akureyri. _______
Hægum fetum himinsunna
hefur för um norðurgeim.
Undralífið lifsins brunna
lofum, grípum örmum tveim!
Flyt þú, glóey, glaða daga
gömlu landi og frjálsri þjóð.
Skreyttu grund og grœnka haga,
göfga alt sem vermir blóð!
* *
*
Þegar vinir vin sinn finna
vökvast hjörtun gleðiskúr.
— Fjarlægð gaf það köld til kynna,
hvað ’ann var þeim sannur, trúr.
Eins og þráir lækur líða
langan veg í unnar skaut,
þráir hjartað heita, blíða
hjarta vinar, langt á braut!
* *
*
Velkominn til vína þinna,
vinur kær, þér héilsum öll.
Loksins þig vér fengum finna
— frikkar lið í vorri höll!
Verum glöð á góðri stundu,
garpinn snjalla færði oss vor.
Lifðu heill á Garðars grundu,
gœfan blessi hvert þitt spor!
Eimreiðin,
XVII. ár, 2. heffi.
Lengi hefir rit þetta verið kærkom-
inn gestur og flutt þjóð vorri ágætan
og fjöllitan fróðleik. En þetta hefti er
einna jafnast að gæðum—Hkist kaup-
skipi, sem brýzt gegnum hafís Horna
milli (líkt og nú!) og færir oss óvænta
björg á borð og um leið gull og glys-
varning, sem gleður og nærir — líkt
og lambið gróandinn, og speninn á
góðu vori (líkt og nú).
Helztu ritgerðir í heftinu eru:
Jón biskup Arason (M. J.)
Þráinn, smásaga eftir Jakob Jóhann-
esson.*
Um íslenzkan landbúnað, eftir Jón
J. Bíldfell, ágæt hugvekja, með góðum
og ítarlegum eftirmála eftir ritstjórann,
sem skal bent á síðar.
Ásta meisiari (með mynd); þýtt.
Framiíðarsamband Dana og íslend-
inga. Eftir Dr. Knud Berlín. Þá rit-
gerð þurfa allir íslendingar að lesa,
og melta — því fremur sem hún er
eftir danskan höfund.
Auk þessa alls fiytur heftið mjög
merka ritdóma, svo vel samda, að eg
man ekki til að hafa séð jafnmargra
bóka minst í einu með meiri skynsemi
og minni hótfyndni. Og loks eru marg-
ir kveðlingar í heftinu, og taka kvæð-
in »Ur norðrinu«, eftir Guðm. Frið-
jónsson þeim öllum fram, eins, og ekki
sízt, kvæði Steph. G. Stephánssonar:
»Fossa-föll«. Eins og mörg önnur hálf-
kveðin og harðsnúin kvæði þess skálds
minnir þetta smákvæði á lestur sankti
Páls yfir þeim, sem töluðu tungurnar!
»Hver hefir gagn af því sem hann
* Leiðslusaga úr sjúku ímyndunarafii, en
bpr um leið vott um frumlega skáld-
gáfu.
Eins og rósir lifna í lundum,
laufgast blóm um fjöll og sveit.
Þér er lagið liprum mundum
líf að grœða’ i sálum heit.
Jurtir þær, er þú oss grœddir,
þökkum, geymum alla tið;
— hulda strengi hreyfðir, glœddir,
hljóma gafst þeim, sönglög blið!
Timans hylur breiða bára
bundin öfl i djúpri ró.
Þó — að baki ótal ára
efst þau verða’ á mannlífs sjó.
Þú vilt böndin brjóta af öflum,
bundin sem að felast enn,
ryðja veg og varna sköjlum:
verðum stöðugt betri menn!
Fagurt er að stilla strengi,
stefna rétt á gæfubraut.
Fegra mun þó auðnu engi
aftur gefa horfið skraut.
Heill sé þér og þeirra störfum,
þessi lönd er grœða’ á ný.
Minning ykkar munum, örfum,
meðan yljar sólin hlý!
Tr. Svörfuöur.
skilur ekki?« Jú, meir en þykist eg
skilja, hvað skáldið fer, en það er
ófullleiki — einkum hjá miklum vit-
mönnum — að segja ekki eða yrkja
svo fólk með fullu viti skilji, eða mis-
skilji og fari á mis við gullið. Er ekki
svo ? M. J.
Söngskemtun.
Skemtisamkoma var haldin í Good-
templarahúsinu síðastliðinn sunnudag.
Skemtun þessi var allvel sótt og hefðu
þó bæjarbúar átt að fjölmenna betur
en raun varð á, þar sem ágóðinn átti
að ganga lil min'nisvarða Jóns Sigurðs-
sonar. Ef til vill hefir vantað »dans á
eftir«, því það lítur út fyrir að hann
hafi mest aðdráttarafl, þegar um skemt-
anir er að ræða, þó leitt sé frá að
segja.
Söngfélagið »Gígja« söng nokkur
lög, vel að vanda. Það félag er búið
að ná miklum vinsældum hjá bæjar-
búum, og það að verðleikum. Góður
kórsöngur hefir ekki verið hér að öll-
um jafnaði á boðstólum.
Læknarnir Valdemar Steffensen og
Sigurður Einarsson sungu tvo ,dúetta‘,
sá fyrri tókst ekki sem bezt, en hinn
síðari, »Herbst!ied« eftir Mendelsohn,
tókst allvel. — Sig. Einarsson söng
tvo einsöngva mikið laglega. Valdemar
Steffensen söng einnig cinsöngva :
»Vaagn af din Slummer« og »Kongen«
eftir Heyse. V. St. hefir prýðisfallega
rödd og söng hann bæði þessi lög
snildarvel, einkum »Kongen«.
Frú Guðrún, kona Sig. Einarssonar,
lék á slaghörpu, er þeir sungu lækn-
arnir, mjög smekklega.
Til hvíldar las V. Knudsen upp nokk-
ur kvæði úr hinu nýju Ijóðasafni Guðm.
Guðmundssonar, »Friður á jörðu«.
. Söngvinur.
Það fer svo oft, að þeir sem vaskast
vinna,
og vekja menn og leiða á nýja braut,
og þeir, sem bezt að blómum vors-
ins hlynna
og berjast einir gegnum hverja þraut,
að launin þeir og lofið hljóta eigi,
þó lífsstarf þeirra beri fagran arð,
því fjöldans hugur flanar sína vegi,
þar fyrir ofan eða neðan garð.
Og þú ert einn, sem vanst þitt verk
með snilli,
þó vinnan gæfi stundum lítinn feng.
Er brandi fleygðir »bardaganna milli«
þú bogan greips og knúðir fiðlustreng.
Og marga sál með söngsins tónum
vaktir,
þó sjaldan væru laun á móti greidd,
og margan kalinn reit þú rósum þaktir,
þó reiknum ekki þeirra lengd né breidd.
Hún »Gígja« vildi fegin laun þér færa,
en fjár er vant, þó hugur góður sé.
Og starf þitt vill hún litlu Ijóði mæra
og Iáta sína hjartans þökk í té.
Þú sönggyðjunnar vinur, vaski, djarfi,
sem veittir okkur marga gleðistund,
far heill á braut, kom heill að söngs-
ins starfi,
er haustar að og fölna blóm á grund.
Kvæði þetta er orkt af Páli Jóns-
syni kennara, og var sungið í sam-
sæti, er söngféiagið »Gígja« hélt hr.
Magnúsi Einarssyni söngstjóra síðastl.
þriðjudag, bæði í tilefni af því, að
hann er á förum héðan burt úr bænum
um nokkurn tíma, og svo af því, að
hann hefir sagt upp organleikarastöðu
sinni hér við Akureyrarkirkju, sem hann
hefir — eins og öllu sínu söngkenslu-
starfi—.gengt með stökustu alúð og
samvizkusemi í 38 ár (að frádregnu
3V2 ári, er hann dyaldi á Húsavík,
og þar við sama starf) oftast við sára-
lítil laun, svo hann hefir orðið að ber-
jast fyrir lífinu á ýmsan annan hátt.
M. E. segir, að ekki minsta ástæðan
til þess, að hann hætti starfi sínu við
kirkjuna, sé sú, að hann sé orðinn
þreyttur á því, að berjast fyrir kirkju-
söngnum, sem aðallega gengur illa að
hafa í góðu lagi vegna þess, að engu
fé sé til þess varið. Aftur á móti seg-
ist hann muni halda áfram öðrum störf-
um sínum í þarfir sönglistarinnar, og
þar á meðal söngfél. »Gígju«, er hann
hefir stýrt tvo síðastl. vetur. Það fé-
lag er með fullum blóma, og hefir
getið sér hinn bezta orðstír fyrir söng
sinn.
Magnús hefir hugsað sér að dvelja
austur á Langanesi í sumar og stunda
þaðan sjóróðra, til þess að reyna að
bæta sér upp þann tekjumissi, er af
því leiðir, að hætta organleikarastarfi
við kirkjuna, og líklega við barnaskóla
bæjarins.
Björn Jónsson
ritstjóri »ísafoldar«, fór til útlanda sér
til heilsubótar nú með »Sterling.
80 miljónir króna
gefnartil útrýmingar á berklaveiki
Miljónamæringurinn Jim Patten í
Nýju Jórvík hefir ákveðið að gefa 80
miljónir kr. til vísindalegra rannsókna,
er miði að útrýming á berklaveiki.
Jim Patten varð frægur fyrir kaup-
hallargróðabráll sitt í fyrra. Kvað svo
ramt að hræðslu annara kauphallar-
manna við gróðabrall hans, að í fýrra,
þegar hann kom til Lundúna-kaup
hallar, var gerður aðsúgur að honum
svo mjög, að hann varð að fá lög-
regluhjálp út þaðan og flýði þegar til
heimkynnis síns. Patten hefir nú hætt
öllu gróðabralli og ætlar að lifa ró-
legu lífi það sem hann á eftir ólifað.
Július Júlíusson
Skipstjóri á »Austra« varð fyrir því ó-
happi, á Seyðisfirði á leiðinni hingað, að
mjórri pípan á öðrum fæti hans brotnaði
niður við ökla, brotið þó ekki slæmt, svo
vonandi á hann ekki lengi í því.
Bæjarfógetahjónin
hér urðu fýrir þeirri sorg, 22. þ. m. að
missa fósturdóttur sína, Guðlaugu Jóhann-
esdóttur, (dóttir frú Karólínu Guðlaugs-
dóttur og Jóhannesar Jósefssonar). Hún
var sérlaga efnilegt barn. Jarðarförin er á-
kveðin 1. júní n. k.
Stefán Stefánsson
skólameistari kom heim af alþingi á
laugardagsnóttina var með skipi, er »Sjö-
gutten« heitir, frá Seyðisfirði, þangað flutti
»ísl. Falk« hann frá Reykjavík. Óhætt er
að segja, að margir urðu fegnir komu hans,
og þó skólinn mest — óskyldra
A láugardaginn kl. 4 síðd. komu nem-
endur og kennarar Gagnfræðaskólans sam-
an í samkomusal skólans til að fagna meist-
ara sínum. Haraldur Guðmundsson (frá
Gufudal) hafði orð fyrir nemendunum og
söngflokkur skólans söng kvæði það, sem
prentað er hér á öðrum stað í blaðinu.
Unsifrú Herdis Matthíasdóttlr
kom hingað til bæjarins með »Austra«,
eftir rúmlega þriggja ára dvöl erlendis
við söngnám. Ungfrúin hefir notið kenslu
hjá beztu söngkennurum Dana, svo marga
bæjarbúa mun langa til, að hún eigi dragi
Iengi að láta til sín heyra opinberlega.
Og varla vafi á að þeir sæki þá skemtun
vel.
Gaznfræðaskólinn-
Þar er nú lokið prófi í fyrsta og öðrum
bekk.
Prófi í þriðja bekk verður lokið eftir
helgina skólanum verður svo sagt upp.
Islands Falk.
Hann ætlaði með þingmenn til Norður-
landsins, en varð að snúa við sökum íss
við Langanes.
„Austri",
Hann komst austhr fyrit land.
„Vestri".
Sökum ýmsra tafa á Húnaflóa, er hann
orðinn á eflir áætlun.
Ritstjóri Gjallarhorns
er væntanlegur heim næsta sunnudags-
kvöld.