Höfuðstaðurinn - 08.11.1916, Qupperneq 4

HÖFU.ÐST AÐURINN
Lengd herlínanna.
Ef vér berum saman lengd or-
ustulínanna nú við það sem sðgur
fara af úr eldri styrjðldum þá er
naumast að vér trúum vorum eigin
augum.
Ein aðalorsökin til þess að or-
ustulínurnar eru orðnar svo iangar
er vafalaust fjöldi hermannanna.
Auk þess er þess að gæta, að þeg-
ar svo að segja altaf er barist með
skotvopnum, en ekki þannig að
senda fram sveitir manna, þá eru
það aðeins þeir sem eru í fremstu
rððunum sem berjast. Það er
áætlað að bys3U þurfi á 4. hvert
fet. 12000 manna herdeild þarf
því á 5 kilometra langa herlínu.
Þetta skýrir hvernig stendur á
þessum víðáttumiklu óslitnu víg-
stððvum.
Við Kúnersdorf voru í Sjöára-
stríðinu 70.000 Rússar á 5.4 kilo-
metrn Iöngu svæði. Þær 75 þús-
undir, sem Napoleon hafði við
Austrelitz voru á 12 kilometra svæði
og þær 86 þúsundir Austurríkis-
manna og Rússa sem á móti hon-
um voru, voru á 15 kilometra löngu
svæði. Við Königgraiz höfðu
215.000 Austurríkismenn 10 kilo-
metra langa herlínu, en Prússar
15 kilometra.
Svipað þessu var það í ófriön-
um milli Frakka og Þjóðverja 1870
—71. Það er ekki fyr en í ófriðn-
um milli Rússa og Japana að fer
að bera á löngum herlínum. í or-
ustunni við Liaogang var Rúss-
neski herinn, nálægt 130.000 manna,
á 40 kilometra svæði. Við Shar
10. okt. 1904 voru 200,000 Rúss-
ar á 60 kiiometra Iöngu bili, en
170.000 Japanar á 10 kilometrum
lengra svæði.
Við Gravelotte 1870 voru að .
jafnaði 13.000 Þjóðverjar á hverj-
kilometer, en aftur á móti voru
ekki nema 2500 Búlgarar á hverj-
um kilometer, við Lule-Burgas i
Balkanófriðnum síðasta.
En hvað hafa þessar tölui að
aegja móti því sem nú er.
Um eitt skeið var sóknarifna
Austurríkismanna í Galiziu 350 kilo-
metrar, og sóknarlína Þjóðverja í
Póllandi var þá samtímis 1000 kilo-
metrar, en á öllu þessu svæði voru
ekki nema 1500 menn á hverjum
kilometer.
Af þessti sést að breytingin geng-
ur í þá átt að lengja orustusvæðin
og fá lengra bil á milli hermann-
anna. Nú gætu menn hugsað sem
svo, að úr því að svo sé þá þurfi
tiltölulega færri hermenn, en því
fer fjarri að svo sé. Á bak við
herlínurnar verður að vera ógrynni
varaliðs til þess að vera ávalt reiðu-
búið að fylla skörðin. Auk þess þarf
mikils mannfjölda við þegar áhlaup
eru gerð.
Þegar þess er gætt aö nú má
svo segja sem óslitnar vfgstöðvar
séu alt frá Austusjónum suður með
Þýzkalandi, Austurríki og Ungverja-
landi og norður með þessum lönd-
um að vestan alla leið til hafs, þá
komast herlínur þær sem sagan
hefir áður þekt, ekki langt í sam-
anburðinum.
Unnusta hermannsins.
Norsk saga.
— o— Frh.
Trína kunni að segja frá svo
fjarskalega mörgu. Gagnvart Maríu
var hún sem samsafn vizku og
þekkingar.
Lika hafði Trína komið á svo
mörg sölutorg og í svo fjarskalega
margar skrautsölubúðir. Og sagði
hún vinkonu sinni frá ýmsu, sem
þar hafði borið henni fyrir augu.
Svo einn góðan veðurdag, kom
Trína heim til Maríu og skaut því
að henni að múrararnir ætluðu að
halda útsölu eða »Bazar*. Hún hafði
þegar fengið tilboð um að vera
þar viö afgreiðslu og vildi hún
endiiega hafa Maríu með sér.
María fór þegar til foreldra sinna
og bað um leyfi aö vera við út-
söluna. Var það mál auðsótt, því
þeim þótti meiri voa að eitthvað
rættist af henni þunglyndið þarna,
í glöðum hóp ungra manna og
kvenna, Þar að auki var >Bazar«
ætíð haldinn í góðgerða skyni og
nú skyldi þaö vera til styrktar fyrir
sjúkrasjóð iátækra múrara.
En potturinn og pannan í þvf
að Trína fór til Maríu, til að fá
hana með sér á útsöluna, var eng-
inn annar en Jensen sððlasmiður.
* *
•
Rússinn stóð úti fyrir krárdyrun-
um í Orænalundi og þruskaðí í
vösum sínum.
Um síðir fann hantt nokkra ó-
hreina svildinga. Leit hann á þá í
lófa sfnum og sneri síðan inn í
krána og bað um staup af brenni-
vínú
Rússanum hafði stöðugt verið
veítt eftirtekt og sá sem það gerði
hélt nú inn í krána á eftir honum.
Það var doktor Jordan.
Hann bað um hálf-flösku af öli
og fékk sér sæti andspænis Rúss-
anum, sem nú hafði tæmt staupið
I *
^vvxxv&a.
2 íslenskir hundar óskast til kaups nú þegar.
J&yóttv &u&xxittxv&ssoxví Ivaupm.
Orjótagötu 14.
Versl. á Laugavegl 2
heíir fengið mikið úrval af
DRENGJAFÖTUM
góðum og ódýrum.
Komið og Skoðið.
um í tóman bikarinn.
Doktorinn vatt sér að nábúa sín-
um og mælti:
— Má ekki bjóða yður einn
bikar víns, Frantzen?
— Þér farið víst manna vilt,
eg heiti ekki Frantzen, svaraði Rúss-
inn og var þá auöséð á svip hans,
að hann myndi feginn hafa viljað
vera sá er til var talað.
— Sama er mér, hvort þér heit-
ið Frantzen eða eitthvað annað, þér
i getið þó víst drukkið mér til sam-
i lætis.
i
*
Bókbandsyinnustofa
Jónasar og Björns
er á Laugaveg 4.
Rússinn þakkaði fyrir sig, og
augu bans Ijómuðu af ánægju.
Hann færði sig þegar nær, og eftir
litla stund var bikar hans fleytifull-
ur af safrangulum, freyðandi og
ginnandi drykk.
| Doktor Jordan græddi ekki mik-
ið á Rússanum. Fyrst í stað var
hann fáorður sem hann var vanur,
en er hann hafði tæmt bikar sinn
í þriðja skiftið, fór honum að verða
liðugra um málið. Hann var sýni-
lega hrifinn af örlæti þessa nýja
kunningja síns.
Nú byrjaði doktorinn líka að
leita frétta.
— Hann er víst dável efnaður
þessi Hólmkvist, sem þér eruð hjá?
— J*> Það er hann víst.
— Hann er víst dugandi kaup-
maður?
Frh.
Kven-budda með peningum í
fundin á götum bæjarins.
A. v. á finnanda.
^ HðroÍTABflRlÍÍ'^
Hólar
komu í morgun, klukkan um 6.
Botnfa
fór ekki í gærkveldi, eins og tíl
stóð, en ráðgert að hún farí í kvöid
kl. 6.
Earl Hereford
kom til Fleetwood í gær.
Fjölbreyttust og fallegust fs-
lervzk tækifæriskort eru til sölu
á Laugaveg 43 B, hjá Friöfinni
G u ð j ó n s s y n i.
Veðrið.
Undanfarna daga hefir verið há-
vaðavindur af norðri, og er svo
enn í dag. — Skýjabólstrar eru á
fjöllum og all-kalt. Bæjarmenn
ganga um göturnar í þykkum yfir-
höfnum, og er nú vetrarsvipnr á
ðllum.
Höfuðstaðurinn
kostar 6 5 a u r a um
mánuðinn, fyrir fasta
kaupendur. — Pantið
blaðið í síma 5 7 5
----eða 2 7.----
Útgefandi Þ. Þ. Clementz
Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz. 1916.