Lögrétta - 12.01.1910, Blaðsíða 4

12
LÖGRJETTA
með heilabúið galtómt að hugsunum,
gúlinn fullan af stóiyrðum og hjartað
Jjrútið af harmi yfir smekkleysi mann-
anna, sem vilja heldur lesa Lögr. en
hans eigið blað — það gleypir sögurn-
ar og setur þær í blaðið sitt, með þeim
formála, sem sögumaðurinn hefur látið
fylgja. Svo sjá menn í ísaf., að þetta
hafi verið staðhæft um allan bæinn —
stundum fúleggjakaup.stundumsímskeyta-
stuldir o. fl; o. fl. — Þeir, sem ennþá endast
til að lesa ísaf., rekaupp stór augu. »Hef-
urðu heyrt þetta, sem gengið hefur um
allan bæinn, jafnvel um aðra lands-
fjórðunga Iíka?« Þannig spyrhverann-
an. En svarið er altaf á einn veg.
Enginn hefur heyrt söguna, ekki nokk-
ur pál, nema þeir fáu úr lífverðinum,
sem höfundurinn hafði náð til frá því
að hann bjó æfintýrið til handa barn-
inu og þangað til blaðið kom út með
þ*ð-
Nú vita menn hvernig stendur á sög-
unuro. Þær eru æfintýri handa börn-
um. Barnfóstra.
leirihluta-þmgmaima-fuiidur.
Heyrst hefur, að þingmenn meiri-
hlutans hafi skotið á fundi fyrra sunnu-
dag, til þess að ræða um gæslu-
stjóramálið. Sagt er, að Skúli Thor-
oddsen hafi haldið þar fram þeim
skilningi, eins og hann líka hefur
gert í „Þjóðviljanum", að ráðherra
hefði ekki vald til þess að hrófla
neitt við hinum þingkosnu gæslu-
stjórum eftir að nýju bankalögin væru
komin í gildi. Sömu skoðun hafði
verið haldið fram af Sig. Sigurðs-
syni. Hinir höfðu fátt mælt, nema
hvað Björn Kristjánsson hafði sagt
fram sakargiftir stjórnarinnar á hend-
ur fráviknu bankastjórninni, og hafði
hann reyndar ekki flaggað með öðru
en því einu, að lán væru illa trygð.
En það ér víst og augljóst hverjum
manni, að um þetta atriði yfirleitt
er ransóknarnefnd ráðherra ekki fær að
dæma og getur ekki verið það, og
nýju bankastjórarnir ekki heldur enn
sem komið er. — Annars kvað ekk-
ert hafa gerst á fundinum. Ekki
ráðið, að hefjast handa gegn stjórn-
inni, og ekki heldur hitt, að styðja
hana. Dr Jón Þorkeisson hafði
ekki verið á fundinum, en síra Jens
Pálsson hafði verið þar og þeir 7
meirihlutaþingmenn, sem hjer eru
búsettir auk þeirra dr. J. Þ. og Kr. J.
Reykjavík.
Landnbankinn. Þar er nú sagt,
að við sje bætt þremur nýjum starfs-
mönnum. Einn er Jón Pálsson, áður
verslunarmaður við Brydes-verslun.
Hann mun eiga að koma í stað
Pjeturs Zóphóníassonar, er sagt hefur
upp starfi í bankanum og fer þaðan
bráðlega. Annar er Guðmundur
Oddgeirsson frá Vestmannaeyjum,
með 1800 kr. árslaunum að sögn.
Honum er bætt við. Þriðji er Guðm;
Jakobsson snikkari, og kvað eiga að
sjá um leigu á húseignum bankans.
Árslaunin sögð 2300 kr.
Friðriki Ólafssyni, sem sjeð hefur
um ljós og hitun bankans, hefur verið
sagt upp starfinu, enda er hann minni
hluta maður, og hefur stjórnarvini
aftur verið veitt það.
Bæjarstjórnarkosningin. Um
hana er nú farið að ræða töluvert
í fjelögum í bænum. Tr. Gunnars-
son fyrrum bankastjóri verður í kjöri,
og án efa kosinn. Sagt er, að tvær
konur verði í kjöri, frú Katrín Magn-
ússon, sem undanfarið hefur verið í
bæjarstjórn, og frk. Ingibjörg H.
Bjarnason skólaforstöðukona.
Blaðið „Reykjavík“ hefur skift
um ritstjóra. Ritstjóri blaðsins er nú
Stefán Runólfsson, áður útgefandi
„Hauks", en fyrv. ritstjóri þess, Jón
Ólafsson, mun einnig rita í það
framvegis. Stjórnmálastefna blaðsins
er óbreytt.
„Pjóðólfur“. Á honum eru nú
orðin eigendaskifti og ritstjóraskifti
frá áramótunum. Hannes Þorsteins-
son hefur kvatt, en Pjetur Zóphónías-
son er tekinn við. Jafnframt hefur
blaðið algerlega sagt sig úr sveit
með stjórnarfylgifiskunum. Ávarp
nýja ritstjórans til lesendanna endar
með þessum: „Enga dul vil jeg
draga á það, að blaðið mun eindreg-
ið, en þó með allri sanngirni og
gætni, fylgja að málum stjórnarand-
stæðingum. Því það þykir mjer sýnt,
að stjórn sú, er nú setur að völdum,
sje ekki fær um að sitja við stjórn-
artaumana".
Leiðrjetting. í síðasta tbl. Lögr.
átti b að standa undir greininni „Til-
trúin til ráðherrans", en ekki undir
greininni næst á undan, „Sveinn og
Thore".
Prjú herbergi og eldhús óskast
frá þessum tíma, eða 14. maí næstk.,
nál. miðbænum. Upplýsingar í Þing-
holtsstr. 17.
A Haudará
fæst nú nýmjólk allan daginn, 18
aura pt., einnig rjómi og undanrenna.
Á þilskip.
Stýrim. og nokkrir duglegir há-
setar geta fengið skiprúm. Góð
kjör. Fáið upplýsingar á Lauga*
veg- 34 B. [—4
Munið að borga Lögrjettu
ÆœjarfijörsKrá
Reykjavíkur liggur almenningi til sýnis á bæjarþings-
stofunni 9.—22. janúar, hvern virkan dag, kl. 12—4.
Kærur sjeu sendar kjörstjórninni sem fyrst, og ekki
seinna en fyrir þ. 24. jan. kl. 12 á hádegi.
K jörstjómiii.
&asæöa-innlasiim.
Tveir menn geta fengið að læra að leggja gasæðar í
húsum, og að loknu námi fá þeir væntanlega löggildingu
bæjarstjórnar sem innlagningamenn. Umsóknir sendist
undirrituðum borgarstjóra fyrir 20. þ. m.
Borgarstjóri Reykjavíkur, 9. jan. 1910.
Páll Einarsson.
Kaðlar (tjöruhamps og cocus)
frá Mandals Reberbane fást í
Timbur- og kolaversl. Reykjavík.
ANDERSEN fi JENSEN
Overgaden n. Vandet 15.
Talsfmi 1650.
Kjöbenhavn.
Desimal-
búða- og-
skála-
vogir.
Austurstr. 17. Laugav. 40.
Til þvotta:
Prima græn sápa, pundið á 14 aii.
Prima brún sápa, pd. á . . 19 —
Ekta Lessive Lútarduft, pd. á 20 —-
Ektakemiskirsápuspænir.pd.á 35 —
Prima Marserillesápa, pd. á . 25 —
Prima Salmíakssápa, pd. á . 30 —-
K.villafa-Gfalde §ápa,
burtnemur bletti, stk. á . . 20 au.
Geldasápa (á litað tauý/^pd. á 35 —
Handsápur:
Stór jurtasápa (*, 3 pd.) stk. á 15 au.
Stór tjörusápa (*/3 pd.) stk. á 30 —
Stór Karbólsápa (*/3 pd.) stk. á 30 —
§chous Barnasápa,
(ómissandi á börn), stk. á . 25 aui
3 stk. af ekta fjóíusápu á . 27 —
Til bökunar:
Florians Eggjaduft (jafngildi
6 eggja) á..............10 au.
3 skamtar Florians búðings-
duft á..................27 —
10 au. Vanille-bökunarduft á 8 au.
5 » do. . . . 4 —
3 stórar Vanillestengur á . . 25 —
1 glas með ávaxtalit á . .10 —
Möndlu-, sitrón- og vanille-
dropar, af 2 stærðum, glas-
ið á...............15—30 —
Fínasta Livornó-súkkat,pd. á 68 —
Ilmef ni:
Stór flaska af Brillantine (í
hárið) á...............45 au.
Ilmefni í lausri vigt, iogröm á 10 —
Svartur, brúnn og gulur skó-
áburðurí stórum öskjum á 20 au.
f minni do. á . . . .12 —
3 dósirafjúnó áburði(ábox-
calfskó) á..............27 —
Sápuhúsið, Austurstræti 17,
Sápubúðin, Laugaveg 40,
selur tómar, stórar grænsáputunnur
frá...............kr. 1,50—2,00.
h|f Sápuhúsið, Sápubúðin,
Austurstræti 17. Laugaveg 40.
Koncert
heldur fiðluleikari
(Bsoar dofianson,
með aðstoð frk. Kr. Hallgrímsson,
næsta þriðjudag, 18. þ. m„ í Iðn-
aðarmannahúsinu kl. 8V2 síðfl.
Nánar á göluauglýsingnm.
Skinnkragi (Boa) hefur tapast í
Hafnarstræti. Finnandi skili í Liver-
pool, gegn fundariaunum.
Oöð íbúð óskast til leigu frá
14. muí næstk. Skrifleg tilboð.
T. Fredriksen.
Timbur- og kolaverslunin
Reykjavík
selur als konar árap.
Stúlka á Vegamótastíg 1 tekur
að sjer að prjóna og sauma.
Auglýsingum i „Lög-
rjettu“ tekur ritstjórinn við
eða prentsmiðjan.
(Bscar dofíansen
á Hotel ísland veitir tilsögn í
fíðluspili.
174 _ 175
Örjánn hrópaði við eyra hans: »Nú
er úti um alt, Breki! Kastalinn brennur!«
»Þvi segirðu það?« sagði Breki.
»Vesturhliðin stendur í björtu báli«,
svaraði Brjánn. ».Teg get ekki ráðið
við það bál!«
Brjánn var, eins og hann átti vanda
til, kaldur og rólegur, þegar hann sagði
þetta. En Breki tók ekki fregninni
með sömu ró.
»Drottinn og allir himinsins englar
varðveiti okkur«, sagði hann. »Hvað
eigum við að gera? Jeg lofa Nikulási
helga Ijósastiku úr skíru gulli, ef þetta
endar vel«.
»Lofaðu engu«, sagði Brjánn, »en
hlustaðu á mig. Kallaðu alla menn
þína ofan af múrunum. Ljúktu svo
upp bakdyrunum. Þar eru aðeins tveir
menn fyrir og þeim ryðjið þið niður
f kastalagröfina. Svo gerið þið árás á*
útvirkið. Jafnframt kem jeg út um
aðaldyrnar og ræðst á útvirkið að utan.
Ef við náum því aftur, þá erum við
vissir með að geta varist þaðan, þang-
að til við fáum hjálp«.
»Þetta er vel ráðið«, svaraði Breki.
».Teg skal gera þetta, og jeg treysti þjer
til þess, að svíkja mig ekki, Brjánn«.
»Jeg lofa þjer því fastlega, að bregð-
ast þjer ekkk, svaraði Brjánn. »En
flýttu þjer nú í guðs nafni«.
Breki safnaði í flýti mönnum sín-
um saman, fór með flokkinn niður að
bakdyrum kastalans og opnaði þær
þegar. En jafnskjótt og þær voru
opnaðar, ruddist svarti riddarinn inn
og skeytti því engu, þótt fleiri væru
þar fyrir. Tveir af mönnum Breka,
sem fremstir voru, fjellu undir eins
fyrir exi hans, en hinir hopuðu þá á
bak aftur, þótt Breki eggjaði þá fast.
»Hundar!« katlaði hann. »Ætlið þið
að láta tvo menn verja okkur eina
veginn, sem okkur er nú opinn til
þess að frelsa lif okkar?«
»Það er djöfullinn sjálfur«, sagði
gamall hermaður, sem hörfaði aftur á
bak undan höggum svarta riddarans.
»Þó það aldrei væri nema djöfullinn
sjálfur«, sagði Breki, »þá dugar nú
ekki að ílýja undan, þvi kastalinn
stendur í björtu báli á bak við okkur.
Þið eruð bölvaðir aumingjar! Lofið
þið mjer þá að komast að; jeg skal
fást við þennan mann!«
Breki riddari var orðlagður hreysti-
maður og hafði marga hildi háð í
borgarastríðunum á Englandi, enda
varð það harður atgangur, er bardag-
inn tókst milli hans og svarta riddar-
ans. Þeir áttust við í dyrahvelfingu
innan við hakdyr kastalans. Breki
barðist með sverði, en hinn með exi.
Eftir nokkra viðureign fjekk þó Breki
högg í höfuðið svo mikið, að hann
fjell endilangur á steingólfið. Með
skildinum hafði hann þó að nokkru
leyti getað borið höggið af sjer, svo að
það varð ekki banahögg.
»Gefstu upp, Breki«, sagði svarti
riddarinn og taut niður að honum með
rýting í hendinni og bjóst til að stinga
hann, en það var siður riddaranna, að
deyða fallna mótstöðumenn á þann
hátt. »Gefstu upp, Breki riddari, án
allra skilmála«, endurtók svarti ridd-
arinn, »eða jeg geri viðstöðulaust enda
á lífi þínu«.
»Jeg gefst ekki upp íyrir óþektum
sigurvegara«, svaraði Breki lágt. »Segðu
nafn þitt, eða gerðu við mig eins og
þjer líkar«.
Svarti riddarinn hvíslaði einhverju
að honum.
»Jeg gefst upp —án allra skilmála«,
svaraði Breki. Hann talaði enn lágt,
en málrómurinn var breyttuE Það
var nú eins og hann talaði við yfir-
mann sinn.
»Farðu þá út í útvirkið«, sagði svarti
riddarinn byrstur, »og bíddu þar þang-
að til þú færð frá mjer nýja skipun«.
»Lofaðu mjer samt fyrst að segja
þjer eitt, sem jeg ímynda mjer að þú
viljir gjarnan vita«, sagði Breki. »ívar
hlújárn liggur hjer særður í kastalan-
um og ferst í bálinu, ef honum er
þess verða grimmilega hefnt. — Vísaðu
mjer á, hvar hann er!«
»Farðu upp vindustigann þarna«,
svaraði Breki; »þá kemurðu upp í her-
bergi hans. — Á jeg annars ekki að
fylgja þjer?« spurði hann með auð-
mjúkum málróm.
»Nei«, svaraði svarti riddarinn.
»Farðu út í útvirkið og bíddu mín
þar. Jeg treysti þjer ekki, Breki«.
Meðan þessu fór fram, sem nú hefur
verið lýst, hafði Siðríkur gengið fram '
með flokk manna móti liði Breka.
Þegar umsátursmenn sáu í útvirkinu,
að dyrnar voru opnaðar, ruddust þeir
yfir brúna og inn, og var Prestshúsa-
klerkurinn þar fremstur í flokki. Nú
sóttu þeir fast fram, svo að menn
Breka gátu lítið viðnám veitt; sumir
báðu um grið, en flestir flýðu inn í
kastalagarðinn. Breki stóð nú á fætur
og leit á eftir svarta riddaranum. »Hann
segist ekki treysta mjer«, sagði hann
við sjálfan sig, og jeg hef heldur ekki
verðskuldað transt hans«. Svo tólc
hann af sjer hjálminn til merkis um,
að hann væri sigraður, greip sverð sitt
upp af gólfinu og gekk út í útvirkið. Þar
mætti hann fyrst Húnboga og rjetti
honum sverðið.
Þegar eldurinn íór að breiðast út,
gerði hann skjótt vart við sig í her-
berginu, sem ívar hlújárn var í, eins
og annarstaðar. Rebekka sat þar hjá
sjúklingnum, eins og áður segir. Hann
hafði vaknað við háreystina frá bar-
um, hvernig bardaginn gengi. En brátt
fór svo, að hún sá ekkert fyrir reyk,
og loks fór herbergið, sem þau voru
i, að fyllast af honum, svo að þau sáu,
hver hætta var á ferðum«.
»Kastalinn er að brenna«, sagði Re-
bekka. »Hvað eigum við nú að taka
tii bragðs?«
»Flýðu, Rebekka, og forðaðu lífinu«,
svaraði ívar, »því mjer getur ekkert
hjálpað framar«.
»Jig flý ekki«, svaraði Rebekka,
ekki bjargað«.
»Er ívar hlújárn fangi hjer?« spurði
svarti riddarinn undrandi. »Ef þið daganum og Rebekka hafði aftur sesl
“ iátið sviðna eitt hár á höfði hans, skal við gluggann, til þess að geta sagt hon-