Lögrétta - 29.01.1913, Blaðsíða 3

L0GRJETTA
17
keypt það af Helga kennara Yaltýs-
syni: Hallgr. Jónsson, Jör. Brynjólfs-
son og Stgr. Arason.
Jarðarför biskupsfrúarinnar mun
eiga að fara fram mánudaginn 3.
febrúar.
liækningaslyfi. I3að vildi til
nýlega á Ríkisspítalanum í Khöfn,
að karbólsjTa var sett inn í sjúk-
ling í stað olíu, og beið hann
bana af.
Samgöiigusamningarnir.
Lögr. sýndi i síðasta tbl. fram
á ýms ranghermi, sem um þá
höfðu verið sögð í öðrum blöð-
um. Jón Ólafsson alþm. hefur
nú leiðrjett í »Rvík« fyrri um-
mæli sín um samningana þar í
blaðinu, og »ísaf.« hefur einnig
diegið úr því, sem þar var áður
sagt um málið. »Inglf.« er líka
að leiðrjetta eitthvað al' því, sem
þar hafði áður staðið, og eru það
hjákátleg mannalæti — eins og þar
væri nú farið að hugsa um það,
hvort sagt væri rangt eða rjett frá!!
ísland erlendis.
»Den danske Frue paa Hof« heitir
ný skáldsaga eftir Gunnar Gunnars-
son, framhald af sögunni »Ormar
Orlygsson«, sem út kom hjá Gyl-
dendal síðastl. haust. Gyldendals
bókaverslun hefur einnig tekið
þessa nýju sögu til útgáfu.
»Fjalla-Eyvindur«. Nú á önn-
ur útgáfa af honum að fara að
koma út á dönsku, og kvað það
vera sjaldgæft þar um ný leikrit.
I Gautaborg í Svíþjóð var »Ey-
vindur« leikinn í vetur. Frú Vetter-
green ljek Höllu. Frábærlega góð-
ur rómur var gerður að leikritinu
°g leiknum. Lófaklappinu ætlaði
aldrei að linna, og Jóh. Sigurjóns-
son, sem þar var staddur, var hvað
eftir annað kallaður fram á leik-
sviðið. Öll blöðin þar hlóðu Iofi
á leikinn.
í Múnehen var hann leikinn í
Residensleikhúsinu 28. des. Rar
var leiknum einnig vel tekið. J.
S. var þá líka þar staddur og var
kallaður fram á leiksviðið. Svo á
»Eyvindur« að leikast í Hamborg,
Bremen og Köln og víðar í Þýska-
landi. Eitt blað í Munchen hafði
rifið leikinn niður, en í blöðum
þaðan.’ sem Lögr. hefur sjeð, er
honum hrósað.
Enskur botnvörpungur strandaði
fyrra mánudagskvöld, 20. þ. m., í
Grindavík. Hann hjet „Varonel", frá
Grimsby, og lenti á land í hríðarbyl
og myrkri. Þrír menn druknuðu.
beir höfðu farið í bát og ætlað að
koma kaðli í land, en bátnum hvolfdi.
Hinum skipsmönnunum var bjargað
næsta dag af Giindvíkingum.
Björgunarskipið „Geir“ reyndi að
ná botnvörpungnum út, en varð frá
að hverfa vegna brims. Skipið hafði
þó verið litið brotið, er mennirnir
komust úr því. En ilt er aðstöð.u
þarna til björgunar, og engin von
um að skipið náist út úr þessu.
Aflabrögð. Góður afli er nú við
Vestfirði, sömul. í Vestmannaeyjum,
og eins hjer í Miðnessjó.
Þingkosningar í Barðastrandar-
sýslu, Suður-Múlasýslu og Gullbringu-
og Kjósarsýslu eiga að fara fram
13. maí næstk.
Úr Fáskrúðsfirði er skrifað : „..
Það fæddist hjer í fyrra vetur póli- •
tiskt fjelag, er var vatni ausið og nafn
gefið; sömuleiðis var kosin í það stjórn
og varastjóm o. s. frv. Tilgangur
fjelagsins var sá sami og fjel. „Fram“
í Reykjavík, að halda saman góðum
Heimastjórnarmönnum og hlynna að
málefni þeirra með fundahöldum og
fjelagsskap. Það var útlit fyrir að
fjelag þetta mundi fjölment verða,
eftir fæðingardeginum að dæma, en
því miður hefur aldrei síðan til neins
fundar verið boðað. Þrátt fyrir það er
jeg sannfærður um, ef til kosninga
kæmi, að Heimastjórnarmenn stæðu
sem einn maður, eins og þeir svo
oft hafa gert hjer á Fáskrúðsfirði.
Verslanir eru hjer aðallega tvær,
og eru þær aðalvinnuveitendur hjer
nú sem stendur. Þær hafa vjela-
bátaútgerð báðar, og þar sem fiski-
veiðar eru atvinnuvegur svo að segja
hvers manns hjer, þá verða menn að
sækja til þeirra atvinnu sína, sem
oftast nær er allsæmilega borguð,
80—90 kr. um mánuðinn, í 4—5
mánuði af árinu, og svo náttúrlega
taka hjá þeim nauðsynjar sínar, sem
verslanir þessar eru báðar svo ákaf-
lega vel samtaka um að selja 50—
100% dýrari en víðast hvar annar-
staðar á landinu. Nú þegar menn
ekki hafa atvinnu mema 4—5 mán-
aða tima af árinu, leiðir það af sjálfu
sjer, að kaup þeirra hrekkur ekki til
lífsvirðurhalds þeim og fjölskyldum
þeirra yfir árið, og þar eð vörur allar
eru með svo uppsprengdu verði, hljóta
þeir að hlaða á sig skuldum til mik-
illa muna. Afleiðingin verður því
sú, að allur uppburður manna geng-
ur inn í skuldareikninga, enginn fær
vinnu sína borgaða með peningum,
og er þar með sviftur öllum ráðum
til að ná í betri viðskifti annarstaðar.
Jeg hef talað við menn, sem búnir
hafa verið að vinna hjá verslunum
þessum svo árum skiftir, án þess að
hafa eignast svo mikið sem eina
krónu í peningum allan þann tíma.
Svona er nú verslunarástandið hjerna,
og er þó ekki nema hálfsögð sagan.
Þetta sumar hefur verið með betra
móti, bæði hvað tíðarfar og afla
snertir, Heilsufar manna hefur verið
mjög gott, síðan í sumar að inflú-
ensan geisaði og tíndi upp hvern
mann“.
Laus prestaköll. Garðar á Álfta-
nesi, Garða- og Bessastaðasóknir og
Kálfatjarnarsóknir, er sameiningin
kemst á. Heimatekjur: prestsetrið
ásamt 2 túnblettum í Hafnarfirði og
fjailendi kr. 408,00. Prestsetrið má
færa til Hafnafjarðar, er söfnuðurinn
hefur fært Garðakirkju þangað.
Kirkjubær í Hróarstungu og Sand-
fell í öræfum enduraugiýst.
Umsóknarfrestur allra er til 7.
mars næstkomandi.
Dáinn er hjer í bænum 26. þ. m.
Guðlaugur M. Jónsson, Laugaveg 46 A.
Veðrið. Það er nú mjög hlýtt,
og hefur verið svo nær ailan janúar-
mánuð. í dag er rigning.
Gasið. Von kvað vera á manni
frá firmanu G. Franke, til að líta
eftir gasinu, nú bráðlega.
Til solu
búseignin nr. 70 við Laugaveg,
Reykjavík.
(Eign GuðmundarÁmundasonar).
1, íbúðarhús að stærð 13x11 al.
1 hæð með porti og risi, ibúð
í kjallara.
2, Hesthús yfir 16 hesta með
steyptum flór, básar aðskildir
með timbri, einnig steinlímd
safnþró, geymsla íyrir reiðtýgi
o. fl. Heyhlöður fyrir c. 200
hesta. Port bygt af steini og
járni fyrir 25—30 hesta.
3, Ennfremurhúseign Laugav. 77,
sem er hesthús yfir 16 hesta,
og heyhlaða, sem tekur c. 150
hesta.
Alt nýtt og vel um búið. Gas-
og vatnsleiðsla í öllum húsum.
Lysthafendur snúi sjer til
Guðtri. Ámundasonar,
Laugaveg 70,
Reykjavík.
ÍBÚÐIR.
Nokkrar stórar og góðar
íbúðir eru lil leigu frá 14.
maí n. k. Allar í miðbænum.
Finnið
Jóh. Jóhannesson.
Laugaveg lí>.
við biiið í Viðey er laus frá næstu
fardögum.
Umsóknir sendist fyrir lok febrú-
ar þ. á. til undirritaðs, sem einnig
gefur allar upplýsingar.
Reykjavík 28. janúar 1913.
pr. h/f. P. I. Thorsteinsson & Co.
Tlior Jensen.
Kaupið húsin.
Nú þegar er til sölu íbúðarhús með
stórri ræktaðri lóð. Verð 3,600 kr.; en við
afsal þarf aðeins að borga 400 krónur;
en að öðru leyti má kaupverðið borg-
ast á 15 árum, án þess að hafa ábyrgðar-
menn.
Auk þessa hef jeg fjöldamargar
húseignir til sölu víðsvegar um bæinn
með ákjósanlegustu skilmálum.
Notið nú tækifærið áður en hús-
eignir hækka í verði, enda býður enginn
í bænum 15 til 20 ára borgunarfrest,
nema jeg, og auk þess hef jeg úr svo
miklu að velja.
c3ófí. cSófíannessQit.
Laugaveg 10.
Ciníta-útsala
i Reykjavik á smjöri jrá mjólkurskólanum á Hvitárvöllum
verdur frá 1. febrúar nœstk. og framvegis i smjörhúsinu,
Hajnarstrœti 22.
Srönfalóf.
éCús.
Hús á Vesturgötu til sölu, mjög ódgrt. Má borgast
á 15 árurn. Mjög litil útborgun.
<3ófí. <3ófíannasson.
Laugaveg 19.
Kjerskrá
til alþingiskosninga í Reykjavík, er gildir frá 1. júlí 1913 til 30. júní
1914, verður lögð fram á bæjarþingsstofunni almenningi til sýnis frá í.
febrúar til 15. sm. frá dagmálum lil miðaftans á degi hverjum. Kærur
yfir kjörskránni sendist borgarstjóra fyrir 22. febrúar.
Borgarstjóri Reykjavíkur, 21. jan. 1913.
Páll Einarsson.
Gunnar Gunnarsson Hefndin.
76
En stundum yíirbugaði sorgin hann.
Þá gekk hann burt frá bænum —
vegleysur, þar sem hann átti ekki á
hættu að hitta neinn, og grjet. Hann
var ekki orðinn svo gamall, að hon-
um væri varnað táranna. —
Stundum saman gat hann staðið
kyr á árbakkanum og starað í hyl-
dýpið. Hann yfirvegaði alvarlega
hvort hann ætti ekki að drekkja sjer.
En hann hætti við það, — foreldra
sinna og systkina vegna .... eða
var það einungis fyrirbára, sem hann
friðaði þorleysi sitt meðf
Hann lá oft andvaka og braut
heilann. Stundum kom honum ekki
svefn á auga alla nóttina. En heila-
brotin komu lítið að haldi —: hann
gat hreint ekki skilið í því, sem
skeð var. Hann slcildi ekki að
virkileikinn gæti ekki verið virki-
leiki, — stundum fanst honum að
betta, sem hann harmaði, hlyti að
vera ljótur draumur, sem hann bráð-
um mundi vakna af. En tíminn leið,
og hann vaknaði ekki af draumnum,
77
sem var sjálfur virkileikinn, grár og
miskunnarlaus.
Þegar sumarið leið, hætti hann að
geta grátið. En sorgin var söm, —
honum hafði aldrei fundist hún ó-
bærilegri. En smám saman sljóvg-
aðist þó lund hans. Viðkvæmustu
og innilegustu tilfinningar hans dóu,
— það brustu ýmsir strengir í brjósti
hans, og aðrir töpuðu hljómgáfunni.
Hann fór að geta hugsað rólegur
um það, sem skeð var, og hann
gerði sjer ljóst og reyndi að sætta
sig við, að Hrefna — æskudraumur
hans og fyrsta ást — var honum
töpuð.
Hann fjekk matarlystina aftir. Fór
að geta sofið um nætur og hegðað
sjer sem heilvita maður að degi til.
Vorið og sumarið höfðu tært hold
hans — gjört hann fölan og magran.
En haustið færði honum aftur hold
og heilbrigðan lit. —
En vorið og sumarið höfðu einnig
tært hold og lit annars manns —
Sigurðar vinar hans, bróður Hrefnu.
78
Og svo leið haustið, og fram á
veturinn, að hann náði sjer ekki í
útliti.
III.
Dag einn um miðsvetrarleitið var
Einar staddur á hlaði úti, þegar
hann sá Sigurð bera að garði, fót-
gangandi.
Einar gekk til móts við hann.
Sigurður heilsaði vingjarnlega.
En var annars fámæltur. Hann
spurði um föður Einars, — og gekk
strax inn, þegar hann hafði fengið
að vita að hann var heima.
Einar hinkraði við nokkra stund
úti á hlaðinu. Hvað skyldi nú á ný
ganga að Sigurði? Augun í honum
höfðu verið svo hörð — leiftrað,
sýndist Einari, og hann hafði dregið
andann ört og móðlega, gegn um
nefið. Og var hann ekki enn þá
fölari í dag en síðast þegar þeir
hittust ?
Einar stóð stundarkorn og hugs-
aði iim þetta — og vakti minning-
79
arnar, sem koma Sigurður ætíð vakti
hjá honum. Svo gekk hann inní stofu-
herbergið, þar sem hann vissi að
hann mundi finna föður sinn og Sig-
urð, til þess að grenslast eftir hvað
fyrir hefði komið. Honum var líka
forvitni á, hvert erindi Sigurður gæti
átt til föður hans.
Hann gekk rakleitt inn, án þess
að kveðja dyra, eins og hann átti
vanda til — og sá þá Sigurð skyndi-
lega strjúka brjefpeninga nokkura
af borðinu ofan í vasa sinn. Síðan
stóð Sigurður á fætur og bjóst til
farar.
Einari sýndist augnaráð hans og
föður síns vera einkennilega starandi,
eins og þeir reyndu til að má úr
þeim eitthvað, sem þeir væru hræddir
um að hann kynni að geta lesið þar
— og þótti þeim dveljast kynlega
lengi í handabandinu. Hann fylgdi
Sigurði til dyra, þegjandi.
Sigurði lá á.
Hann þrýsti báðum höndum Ein-
ars, opnaði varirnar, en kom ekki
upp því, sem hann hafði ætlað að
80
segja. Andlitsvöðvarnir skulfu, eins
og hann ætti bágt með að verjast
gráti.
„Hvað gengur að þjer, Siggi
minn?“ Einar hálfstamaði og var
loðmæltur.
Sigurður hallaði sjer nær honum
og stundi fram lágt:
„Vertu blessaður og sæll ....
vinur minn".
Einar sá að það var óstyrkur í
honum. Hann varð að herða sig
upp, til þess að geta svarað rólega:
„Vertu blessaður---------". Hann
tautaði eitthvað meira, óskýrt, stóð
svo grafkyr og starði eftir Sigurði.
Faðir hans kom út á hlaðvarp-
ann, — karli var, venju fremur,
skapfátt. Hann talaði lágt, eins og
hann væri staddur í guðshúsi:
„Þú fleiprar því ekki, að Sigurður
hafi fengið peninga hjá mjer“.
Að svo mæltu gekk hann burt,
hljóðlega eins og hann var kominn.
Einari skildist að hann mundi ekki
verða margs vísari, þó hann reyndi
að spyrja. —