Lögrétta - 11.12.1918, Side 2

200
LÖGRJETTA
kær vottur þess, aS þrátt fyrir af-
skekta hnattstööu ættjarSar minnar,
er hennar og þjóSkirkju hennar, sem
jeg er skipaður tilsjónarmaSur yfir,
minst með vinsemdarhug í „landi
hínna þúsund vatna“. Jeg get þá líka
fullvissaS herra erkibiskupinn um, aS
samlanda mína brestur ekki heldur
samúSarþel til hinnar finsku þjóSar,
svo margt sem er hvaö öðru svipaS í
sögulegum þróunarferli þjóSanna
beggja, þrátt fyrir mikla fjarlægS og
n.Jög litiS samband landanna sín á milli.
Hjá oss hafa því fregnirnar um allar
þær þrengingar, sem orðiS hafa hlut-
skifti Finnlands næstliSin hörmunga-
ár, vakiS hina dýpstu hluttekningu
cg þær inniilegar óskir bærst í brjóst-
um vorum, aS betri og bjartari tím-
ar mættu renna upp yfir „sonum
Kalevu“.
Þær óskir hafa nú aS nokkru leyti
rætst meS viSurkendu sjálfstæSi
Finnlands og fullu sjálfræSi finsku
þjóSarinnar í landi sínu. Hefur það
veriS oss sannarlegt gleSiefni. ÞaS
er nú innileg ósk mín, sem jeg ber
fram í nafni hinnar íslensku kirkju,
aS í staS hinna erfiSu byltingatíma,
meS allri þeirri óvissu, sem þeim er
samfara, megi nú upprenna Finnlandi
bjartir og friSsælir blómatímar, bless-
aSir af guði hersveitanna, a S hin
finska þjóS megi eiga dýrlega fram-
tíS fyrír höndum, a S hinni evan-
gelisku-lútersku kirkju Finnlands
veitist náS til aS halda fram blessun-
arríku starfi sínu þjóSinni til heilla
og guSsríki til eflingar, bæSi á ná-
lægum og öllum ókomnum tímum.
Guð blessi Finnlands þjóS og kirkju!
MeS bróSurlegri kveSju í drotni —
fyrir hönd hinnar íslensku kirkju.
Jón Helgason,
dr. theol., biskup íslands."
Ferð yfir Sprengisand.
ÞórSur bóndi frá Svartárkoti í
Þingeyjarsýslu, faSir sjera Erlend-
ar í Odda, fór seint í sumar, sem leiS,
meS fjárrekstur suSur yfir Sprengi-
sand, og hefur sent Lögr. eftirfar-
ancþ lýsingu á ferSalaginu:
Jeg fór á staS aS heiman frá Odda
þann 28. ágúst síSastl., í vondu veSri
meS stórrigningu, út aS ÆgisíSu, til
aS senda símskeyti norSur í Reykja-
hlíð, og láta vita, aS jeg væri kom-
inn á staS norSur. ÞangaS kom til
min fylgdarmaSur minn, Ásgeir Ás-
mundsson bóndi í Kálfholtshjáleigu,
ættaSur frá Stóruvöllum í BárSar-
dal. Tilgangur fararinnar var aS
sækja fje mitt og barna minna, Er-
lendar og Bjargar, norSur í Svartár-
kot. Svo hjeldum viS áfram frá Ægis-
siSu, hittum alþingismann okkar,
Einar á Geld'ingalæk, töfSum þar lít-
ið, hjeldum svo áfram út aS Gaita-
læk, og komum þar kl. 7 um kvöldiS.
Þar er höfSinglega búiS, samanvalin
heiSurshjón, bóndi Finnbogi og Mar-
grjet kona hans. Þetta er eitt meS
þeim allra mestu heimilum, svona
langt uppi í landi, annáluS gestrisni
og búskapurinn hinn allra besti. Þar
vorum viS nóttina, og þáSum höfS-
inglegan greiSa, sem títt er hjer á
Rangárvöllum. Gott var veSur um
morguninn, norSangola köld, og fór
bóndinn sjálfur meS okkur norSur
aS Túná. ÞaS er langur vegur, hraun
og sandar. Komum viS aS ferjunni
kl. 5, stóSum nokkuS viS, tókum þar
dagverS. Svo var nú fariS aS ferja
okkur. ViS fengum bátinn lánaSan
hjá Holtamönnum, og höfSum hann
hjá okkur á meSan viS vorum fyrir
norSan. Þar skyldi Finnbogi viS okk-
ur, og þáSj enga borgun fyrir fylgd-
ina; hann náSi aS eins háttum heim.
En nú hjeldum viS frá ánni út norS-
ur meS graslitlum hálsi og grýttum,
út í Klifshagatorfur; þar er gangna-
kofi Holtamanna, lítiS graslendi, smá
lauf og mýrlendis hýjungur. Þá var
fremur vont veSur, norSan kuldi með
nokkurri úrkomu. Þarna tjölduSum
viS og máttum binda saman hestana
um nóttina. Um morguninn bruna-
frost meS aftakastormi á norSan, og
sandfoki. LögSum viS á staS kl. 6
norSur yfir hálsinn ofan viS Hvann-
gil og alt út aS Svartá; þaS er lítiS
vatnsfall, en mikil var aurbleyta í
henni, þar sem ekki var stórgrýti. ViS
hittum af og til grasbletti á leiSinni,
og var jeg aS athuga þessa leiS, til
aS geta rataS hana aftur meS fje. Svo
hjeldum viS hvíldarlaust út í „Þúfu-
ver“. Þar er mikiS og fagurt gras-
landi, tjarnir meS stör og mýrgresi,
stórt pláss norSaustur af Sóleyjar-
höfSa. ÞaSan sáum viS kólgumökkinn
grúfa sig yfir Sprengisandinn, töldum
viS ófært veSur yfir hann þá, ofsa-
veSur meS bruna-skafrenningi, bæSi á
Arnarfellsjökli og Hofsjökli, því þeir
liggja saman á bak viS ArnarfelljS.
1 Svo hjeldum viS áfram norSur yfir
Þúfuvers-kvíslina, ÞaS er lítil á, en
sjerlega vond yfirferSar, mikiS stór-
grýtt og svo laust grjótjS, aS hest-
arnir sukku á milli steinanna alt aS
kviS. Um kvöldiS kl. komum viS
í Eyvindarver. Þar er ljómandi fal-
legt útsýni, en kuldalegt, og víst het-
ur þar veriS kuldi mikill hjá Eyvindi
okkar gamla á vetrum, og brjóstum-
kennanlegur hefur hann veriS þar, en
haganlega voru kofarnir bygSir, en
litlir. ÞaS eru 4 tættur samfastar, og
er vatnslind leidd inn í gegn um eina
tóftina. Þær eru alt aS því ijú alin á
dýpt, munu hafa veriS um 3 álnir á
kant. Svo var hvast um nóttina, aS
tjaldjiS ætlaSi aS slitna upp; mátt-
um viS strengja reipi fram af því og
bera grjót á. Sama veSur um morg-
uninn, mikil úrkoma af hríS. Lagt var
nú upp á þennan graslausa Sprengi-
sand. Dimt var alla leiS, rjett aS
hægt var meS aSgætslu aS halda viS
vörSumar; vorum viS 9 kl.st. ofan i
KiSagil. Snjór af og til, þá autt og
eftir þaS. GiliS er djúpt og talsverS
á rennur eftir því. Nú var komin
þteytandi þoka á norSan. ViS töfS-
um í Kvíagili Jú tíma, þá dimdi af
nótt og var líka óglöggur vegur.
Kdmumst viS út x Mjóadalinn; þar
máttum viS setjast aS sökum myrk-
urs. Þar er ljómandi fallegt og ágætt
graslendi, mikiS sveitarlegt; er þaS
afrjett þeirra, sem eru vestan Skjálf-
andafljóts. Komum viS í íshól, sem
er í eySi nú, fallegt bæjarstæSi, stórt
og mikiS silungsvatn fyrir neSan. Út
í Mýri komum viS kl. 8j4 ; voru þar
góSar viStökur aS vanda.
Þann 4. sept. lögSum viS á staS
3 frá Svartárkoti, því jeg fjekk Jón
Sigurtryggvason á Mýri mjer til
fylgdar suSur. Alls rákum viS á staS
86 kindur, þar af var einn hrútur
þriggja vetra, sem vóg frá 240—250
pd. Svo hjeldum viS yfjir part af Ó-
dáSahrauni; þar var þaS graslítiS og
vont yfirferSar. Fórum viS svo fram
HafurstaSaeyrar; mjög fallegt og
sijett graslandi, og þar í múlanum
fann Erlendur sonur minn fyrir
nokkrum árum ^ilfur, sem virtist vera
rnundi brotasilfur frá 11. öld; er þa8
nú á fornmenjasafninu.
Þann 5. rákum viS yfir Skjálfanda-
fljót, alt á sund. Gekk þaS vel; var þá
sunnan hvassveSur. Fórum svo í Kvíj-
ar. Þar eru mikil mellönd og ágætir
hagar. — Þann 6. var kuldastormur.
Bórum viS fram meS fljótinu,ogerþar
af og til graslendi meS grjótöldum
í milli. Frammi í fljótsdalnum er fal-
legur grashvammur, og hjeldum viS
í Tjarnardrag um kvöldiS; þar er
Ijótt land, en dáMtlir hagar þó. —
Nú sá jeg, aS stóri-hrútsi mundi
verSa sárfættur af því aS ganga allan
næsta dag á tómu grjóti, og gerSum
viS honum skó úr skinni, sem jeg
bafSi yfir hnakk mínum, og dugSu
þeir nokkuS. Þá rákum viS í 12 kl.st.
á graslausum söndum, en fengum þá
gott veSur. FariS var rjett austan viS
FjórSungsöldu. ÞaS er hár grjót-
hryggur grastógalaus, og liggur út
og suSur, meS æSi stóru vatni norS-
vestan undjr.
ViS stefndum heint á Tungnafells-
jökulinn og náSum þangaS kl. 8 um
kvöldiS á graslendistógar litlar, en
víSáttumiklar. Skildum viS fjeS þar
eftir, en fórum aS leita aS jökuldaln-.
um, og gekk ekki vel aS finna hann,
því í mynni hans eru geysiháar grjót-
öldur, og þröngt skarS á milli. Þegar
inn í dalinn kemur, er hann nokkuS
breiSur og sljettur, meS talsverSu
graslendi, mest töSugresi; lítill kvist-
ur er þar einnig. ViS vorum alt aS
: kl.st. aS ríSa inn í botn á honum;
hann liggur suSvestur í jökulinn, og
austur meS honum aS sunnan, þar eru
upptökin aS FjórSungskvíslinni, en
hún er ekki vatnsmikil þar. ViS hvíld-
tm fjeS einn dag í dalnum, en þá
sáum viS aS veSur fór aS breytast, og
aSfaranótt þess 9. s. m. var krapa-
hríS alla nóttina, en birti upp um
morguninn meS kuldastormi ánorSan.
Þá gerSi jeg hrútsa gamla aSra skó
g'óSa, því jeg kveiS fyrir þeiim grjót-
um, sem framundan voru. Stefndum
viS nú beint á Arnarfell. Vestur þang-
aS eru eintómir sandar og öldur, til
Háumýra. Þar er ljótt graslendi og
j siæmt. Þá nótt var krapaveSur á norS-
, an og sá í kólgumökkinn út undan.
Þann 10. var haldiS inn undir Sól-
eyjarhöfSa. ÞaS er hár grashóll, fal-
legur og snýr á móti suSvestri. —
Nú fór alt fjeS aS ganga betur, þann
11., því nú höfSum viS af og til bestu
haga meSfram Þjórsá. NáSum viS í
Hvanngil um kvöldiS. Þar er mncid
| land og góSir hagar. Holtamenn áttu
| þar margt fje. — Þann 12. var bruna-
! frost og vont aS reka fjeS fyrir gaddi
j í flögum. Samt komumst viS út undir
| Túná. Þá nótt var gaddfrost og verstu
j hagar. —- Þann 13. komum viS aS
j ferjunni, og gekk þaS alt vel. Vorum
j viS 4 kl.st. aS ferja. Þar er lítjS gras-
! lendi, mest hraun. Fórum viS suSur
j Leirdalinn og í Afangagil um kvöld-
iS. Þá, þann 14., var heljarfrost. Ligg-
j ur svo leiSin ofan Sölvahraun. Þar
j eru smágraslautir; liggur þaSan varS-
; aSur vegur austur í Skaftártungur.
ViS fórum hjá Rangárbotnum og ofan
á Rjúpnavelli. Þá var ein kind orSin
mjög lúin, og skildum viS hana eftir
þar, ien fórum meS hitt fjeS lítiS
lengra. RiSum svo heim aS Galtalæk.
j Var þá kl. 5 síSd. TöfSum viS þar
ofurlítiS, nema Jón, fylgdarmaSur
minn, er varS eftir hjá fjenu. Sótti
jeg fjeS eftir þriggja daga hvíld. ViS
Ásgeir fórum heim um nóttina, frísk-
ir og glaSir yfúr ferSinni á allan hátt.
Prjettir.
Tíðin er nú stööugt hin ákjósan-
legasta, sunnanátt og 5—7 st. hiti,
en rigning öSru hvoru. Um alt land
sögS þessu lík veSrátta.
Skipaferðir. Gullfoss kom til New-
York 4. þ. m. — Lagarfoss fór frá
SeySisfirSi áleiSis hingaS aSfaranótt
10. þ. m., en átti aS koma viS á ReyS-
arfirSi. — Sterling er á leiS norSur
um land. — Botnía á aS koma frá
Khöfn fyrir jólin.
Heiðursmerki. 1. þ. m. urSu ráS-
herrarnir íslensku allir kommandörar
af Dbr., 2. gr., Jóh. Jóhannesson bæj-
arfógeti, sem áSur var riddari af
Dbr., varS dannebrogsmaSur, og þeir
Bjarni Jónsson docent frá Vogi. Einar
• Á.mórsson prófessor og Þorst. M.
Jónsson alþm. riddarar af Dbr.
Mannalát. 28. f. m. andaSist hjer í
bænum frú Elinborg FriSriksdóttir
Kristjánsson, móSir frú Kristínar
Jacobson, Jóns sál. Vídalíns konsúls
cg þeirra systkina, ekkja Benedikts
prófasts Kristjánssonar frá Múla, en
áSur gift Páli Vídalín alþm., dóttir
sjera Fr. Eggerz heitins. Sonardóttir
hennar, Helga, dóttir Páls sál. Vída-
lín frá Laxnesi, andaSist 2 dögum
áSur á VífilsstaSahælinu. — Á Þing-
eyri er nýdáinn, úr inflúensunni, Jó-
hannes Proppe kaupmaSur. — Ný-
lega er og dáinn á Akureyri merkis-
bóndinn Sigurjón Jóhannesspn frá
Laxamýri.
Leiðrjetting. í greinni um stríSs-
lokin í næstsíSasta tbl., voru nokkrar
prentvillur, sem þó eigi virSist ástæSa
til aS leiSrjetta. En á miSjum 3. dálki
hefur fallS úr setning, s;em alveg
breytir frásögninni. Þar átti aS
standa : Sendi hann (Vilhj. keisari)
þá eftir Hindenburg, og fregnirnar
segja, aS nokkur sundurþykja hafi
orSiS þeirra í milli, er Hindenburg
tjáSi honum o. s. frv.
Prestaköll. Sandfell í Öræfum er
veitt sjera Eiríki Helgasyni, settum
presti þar, og Mosfell í Grímsnesi
sjera Þorsteiini Briem á Hrafnagili
í Eyjafiröi.
Fyrsta íslenska dieselvjelskipið,
Fyrir skömmu kom hingaS frá Dan-
mörku vjelskipiS „Fönix“, éign fiski-
veiSafjelagsins Hauks, sem P. J.
Thorsteinsson veitir forstöSu. Mun
þetta vera fyrsta dieselvjelskipiö, sem
kemur hingaS til lands, og fyrsta die-
selvjelskipiS er þaS, sem íslendingar
eignast. ÞaS er jámskip, um 600 tonn
aS stærS, og alt vandaö aS gerS, meS
160 h. a. vjel og 8 mílna ganghraöa,
bygt í Danmörk fyrir 3 árum, en
keypt af P. J. Thorsteinsson í mai
siSastl. fyrir fjelagiS Hauk, og á
skipið nú aS breyta nafni og kallast
„Haukur“. Alt til þessa hefur þaS
veriS í skylduferðum fyrir Englend-
inga, síöan þaS varS íslensk eign, og
fer nú einnig hjeSan út fyrir þá meS
fiskfarm, en þar meS mun skyldu-
ferSunum vera lokiS. Dieselskipin eru
mun ódýrari í rekstri en eimskipin og
aS mörgu þægílegri, og öll líkindi eru
til þess, aö þau rySji sjer meira og
meira til rúms. Þetta skip kostaSi 630
þús. kr.
íselndingar í Khöfn. Frá þeim er
símaS 2. þ. m.: 30oíslendingaríKaup-
mannahöfn hjeldu fullveldisdaginn
hátíðlegan og fór hátíSin prýSilega
fram. Hún hófst meS því aS sungiS
var „Ó guS vors lands“, og ljek hljóS-
færasveit undir. SíSan flutti Finnur
prófessor Jónsson erindi um sjálf-
stæSisbaráttu íslendinga. Jón Magn-
ússon forsætfisráSherra mælti fyrir
minni konungs. Símskeyti voru send
konungi, Zahle, Kiiieger, Hage og
Jóhannesi Jóhannessyni forseta sam.
Alþingis. Þá var sest aS kvöldverði
og etiS smurt brauö. Knstján Alberts-
son mælti fyrir minni íslands. Thor.
Tulinius fyrir minni Danmerkur og
Sigfús Blöndal fyrir minni NorSur-
landa. Síöan var sest aS drykkju, dans
stiginn og margar ræSur haldnar. A'ö
lokum var stofnaSur sjóöur til hjálp-
ar sjúkunx og bágstöddurn á íslandi
og söfnuöust um 3000 krónur.
Form. ísl. sambandslaganefndarinn-
ar, Jóh. Jóh. bæjarfógeti, fjekk svo-
hljóSandi símskeyti frá samkomunni,
undirskrifaSa af Finni Jónssyni pró-
fessor: „íslendingar, sem komið hafa
saman hjer 1. desember, óska aS láta
í Ijósi viS yður og samnefndarmenn
ySar í sambandslaganefndinni viöur-
kenningu sína á ágætu starfi ySar,
sem leiddi til þéss, áS skilyrSi feng-
ust fyrir auknum og áframhaldandi
framförum á fslandi sem óháSu landi,
og auknum skilningi hvorrar þjóöar
á hinni, og frjálsmannlegum viSskift-
um Dana og íslendinga.“
Slys. MaSur fanst örendur í flæö-
armáli fyrir neSan BaugstaSi í Flóa.
HafSi veriS aö gæta þar aö kindum,
Hann hjet Siggeir GuSmundsson, frá
Baugstöðum.
Konungsúrskurður. Um leiS og
sambandslögin voru staðfest af kon-
ungi, gaf hann út úrskurS, sem nem-
ur úr gildi úrskurS útgefinn 1915 um
aö íslensk mál skuli berast upp fyr-
ir konungi í ríkisráSinu,- Enn fremur
gaf hann út úrskurS um breytingu
á lögum um skrásetning skipa og um
rjett íslands banka til seðlaútgáfu. —
ÚrskurS um flaggiS gaf hann loks út
sama daginn og þar meö rjett allra
opinberra stofnana til þess aS nota
klofna flaggiö.
Vestur-íslendingar. Frá blööum
þeirra hafa komiS símskeyti til
stjórnarráSs og landlæknis og þar
veriS boSiö að beitast fyrir samskot-
um til þess aS bæta úr tjóni af völd-
um inflúenzunnar og Kötlugossiris.
Hefir þeim veriS þakkaS fyrir boðiö,
en samskotanna ekki óskaö.
Eldur hefir tvívegis nú aS undan-
förnu komiS upp í húsu landlæknis,
en veriS slöktur, án þess aS mikiS
brynni. Spjöll á innanhússmunum
hafa þó aS sjálfsögSu orðiS mikil af
vatni því, sem inn hefur veriS hleypt.
Sambandslaganefndin. FormaSur
dönsku nefndarinnar svaraSi kveðju-
skeyti ísl. nefndarinnar, sem birt var
i síSasta tbl., meS svohlj. skeyti:
„Dönsku sendinefndarmennirnir
þakka kveöju íslensku samverka-
mannanna og láta þá von í ljósi, aS
verk þaS, sem leitt hefur verið til
lykta í bróSemi, megi verSa undir-
staöa farsællegra framfara á kom-
andi tíS.“
Fimtugsafmæli átti Haraldur pró-
fessor Níelsson 30. f. m. og sýndu
margir honum vináttumerki viS þaS
tækifæri. SafnaSarfólk hans hjer í
bænum sendi honum 2100 kr. aö gjöf.
Lærisveinar hans frá vjelstjóraskól-
anum sendu honum silfurbikar meS
600 kr. í gulli. Háskólalærisveinar
hans sendu honum biblíu í mjög
skrautlegu bandi. Hamingjuóska-
skeytin voru fjöldamörg.
Einlyndi og marglyndi. Almenn-
ingsfyrirlestra sína um þetta efni
byrjaöi Sig. Nordal prófessor i haust,
áöur en veikindin lögöust yfir bæinn,
en vegna veikindanna uröu þeir aS
lcggjast niöur um hríS. Nú byrjaöi
hann aftur síSastl. mánudag, hjelt þá
2. fyrirlesturinn. Fult hús áheyrenda
hefur hann haft í bæöi skiftin, og
fyrirlestrarnir eru bæSi fróölegir og
skemtilegir.
Stórveldið og gasstöðin. Á bæjar-
stjórnarfundi 5. þ. m. skýrSi borgar-
stjóri frá því, aS í Englandi lægi nú
ferSbúiS skip meS kol til gasstöSvar-
innar hjer, en enska stjórnin hefði,
meö milligöngu konsúls síns hjer, lát-
ið S|ig vita, aö skipiS fengi ekki farar-
leyfi hingaS til lands, nema gasstööv-
arstjóranum hjer, hr. Borchenhagen,
yrö sagt upp stööunni, en hann er
þýskur maöur, sem dvaliS hefur hjer
alllengi, og er ráðinn til starfsins mett
3ja mánaða uppsagnarfresti. Bæjar-
stjórnin samþykti, aS segja mannin-
cm upp heldur en aS veröa af kol-
unum. En svo haröorSur hafSi einn
bæjarfulltrúanna, Ól. Friöriksson,
oröiS um þetta skilyrði ensku stjórn-
arinnar, aS rjettara þótti aS ræða mál-
iö fyrir luktum dyrurn, og var áheyr-
endum vísaS á burt úr fundarsalnum.
í bænum hefur máliið vakiö mikla
grernju, eins og eSlilegt er, og hefui
ekki um annaS veriS tíðræddara en
þetta síðustu dagana. Haldi Bretar
þannig áfram, eftir að svo á aS heita,
aö heimurinn loks fái friS fyrir mortt-
tólum ófriðarþjóSanna, þá munu þeir
verða fáir, utan þeirra eigin lands,
sem fagna yfir sigri þeirra. Og skop-
legt er þaS í aSra röndina, aS hugsa
sjer þetta volduga, sigrandi heims-
veldi reka nefið inn í gasstööina hjer
í Rvík, til þess aS láta einn af starfs-
mönnum hennar finna sína hegnandi
hönd fyrir þaS, aS móöir hans fæddi
hann suöur í Þýskalandi og hann bei
þýskt nafn, þótt ekki sje vltanlegt, aS
hann hafi á nokkurn hátt komiö nærri
ófriSarmálunum. ÁstæSan, sem opin-
berlega hefur komiS fram fyrir af-
setningarkröfunni, er svo ljettvæg og
einskis nýt, aS hún er ekk einu sinni
hafandi eftir: að nokkrir múrsteinar
innan í ofna hafi veriS keyptir til gas-
stöövarinnar í SvíþjóS eftíir tilvisuu
þýsks manns.
P. O. Bernburg er hverjum manni
hjer í bænum kunnur fyrir margra
ára starf sitt aS hljómleikum viS ým-
isleg tækifæri og mikinn og góSan
áhuga á því, aS efla þá list hjer sem
mest, og er hann vinsæll maSur og
vel látinn. — Frá 28. ágúst i surttar,
sem leiS, var hann ráðinn til þess aS
stjórna hljóðfæraflokki á kaffihúsinu
SkjaldbreiS, sem skemtir þar á kvöld-
in, og var samiS til 14. maí 1919. 20.
f. m., er manndauðinn var sem rnestur
hjer í bænum, fjekk hann svohljóð-
andi brjef frá borgarstjóra: „Vegna
atburða þeirra, sem oröiS hafa hjer
í bænum síöustu vikunar, mundi jeg
ttlja þaS æskilegt, aS engar opinberar
skemtanir yrSu haldnar fyrst um
sinn, þar á meöal, að ekki yrSi spilaS
á hljóSfæri á veitingastööum.“P.O.B.
tjáöi þetta stjórnendum kaffihússins,
en þeir vildu ekki hafa þaS aS neinu,
og heimtuöu, aS hann kærrti meS
hljóðfæraflokkinn engu aS síður.
Flann kvaöst ekki kunna viS þaS,
benti á, aS annarstaðar í bænum væri
fariS eftir ósk borgarstjóra, svo sem
á kaffihúsinu „ísland“, og neitaöi aS
koma. 24. f. m. fjekk hann uppsögn á
samningnum og er þaö eitt, sem hjer
hefur veriS frá sagt, tekiö fram sem
uppsagnarsök. —- Allir hljóta aS sjá
aS hjer er urn megnasta ranglæti aS
ræSa gegn hr. Bernburg, og aö þaS
er hart fyrir hann, ef hann verður aS
þola það án bóta. LögfræSingar kvaS
ráöa honum frá málshöföun gegn
kaffihúss-stjórninni, enda þótt eng-
inn muni afsaka framferöi henn-
ar. En væri þá ekki rjett, aS bæjar-
stjórnin gerði hann skaðlausan ai
þessu, úr þvi aS borgarstjóri hefur
att nokkurn hlut í því, aS hann misti
atvinnuna? Bernburg er fátækur maS-
ur og hefur fyrir mörgum börnum
aS sjá, svo aS hann má illa vjð þvi
tapi, sem þetta skapar honum.
Stafrófskver Hallgr. Jónssonar
kennara er nýkomiS út í 2. útgáfu,
sem er fullkomnari en sú fyrri, meS
því að hefur veriö bætt þar inn í
mörgum myndum. Fylgir mynd
hverjum staf í stafrófinu og eru valin
eins atkvriíöisorS meS hverri. Aftar
í kverinu eru einnig myndir. Lögr.
lýst vel á þetta kver og hyggur hún
aS þaS sje góS kenslubók.
Um kvefpest (inflúenzu) heitit
bæklingur eftir G. Björnson land-
lækni, sem landstjórnin hefur gefiS
út og sendur mun hafa veriS ókeypis