Lögrétta - 25.02.1919, Síða 3

LÖGRJETTA
3i
imir me8 mótmælaópum. „ósigurinn
er ekki stjórnarbyltingunni að kenna,
og ekki heldur matarskorturinn,"
sagöi Ebert, en þá kváSu aftur viö
mótmælaóp íhaldsflokkanna. En er
Ebert sneri máli sínu aö bandamönn-
um og mótmælti framferöi þeirra
gegn Þýskalandi, komu samsinningar-
óp frá öllum flokkum jafnt. Þá virt-
ist þingiö vera ein óslitin heild, og
allir hlustuöu meö athygli. „Við aö-
vörum óvinina," sagöi Ebert með
bárri raust, „aö þeir kunni sjer hóf
og egni okkur ekki upp til hins ítr-
asta. Sú stund getur komið, að hver
þýsk stjórn fari aö eins og Winter-
feldt hershöfðingi, þ. e. neiti aö eiga
viö nokkra samninga viö bandamenn.
Og veröi friðarsamningarnir aö engu
gerðir, fellur þar meö ógurleg ábyrgð
á óvinina. Við höfum lagt vopnm
niöu í trausti til Wilsons forseta, og
viö væntum friðar í samræmi viö þau
skilyrði, sem fram höföu verið sett af
honum.“ Þessum ummælum fylgdu
almenn samsinningaróp frá þing-
mönnum. Og þeim var haldið áfram,
cr hann talaði um, aö hin þýsku hjer-
uö Austurríkis ætluöu aö ganga í
samband við þýska ríkið. Hann lauk
ræöu sinni meö þessum orðum: „-
Og gangið svo til starfa fyrir rjett-
indi Þýskalands!"
í skeytafregnunum aö undanförnu
hafa ýmsir verið tilnefndir, sem
væntanlegir ríkisforsetar. En um þaö
leyti sem þingiö er sett, er í útlendum
blööum gert ráö fyrir að Ebert veröi
ríkisforseti, en Scheidemann forsæt-
isráöherra. Þaö er sagt, aö helmingur
stjórnarinnar muni veröa tekinn úr
þeirra flokki, þ. e. meirihlutasósíal-
ista-flokknum, en hinum helmingnum
skifti demókratar og miðflokkurinn
meö sjer. Ráðherraembættin eigi aö
verða 14. Forseti þingsins var valinn
dr. David, úr stjórnarflokknum, meö
yfirgnæfandi meirihluta.
Síðustu frjettir,
Fregn frá 20. þ. m. segir, aö
Clemenceau forsætisráðherra hafi
verið sýnt banatilræði á götu í París,
skotið á hann 5 skotum, en hann
sat í bíl. Eitt skotiö hitti og fór gegn
um annað lungað. í lækni náðist þeg-
ar í staö, og virðist svo, sem Sárið
sje ekki banvænt.
Kaupmannahafnarfregn frá 22. þ.
m. segir frá borgarastyrjöld í Bayern.
ííefur forsætisráöherrann þar, Kurt
F.isner, úr flokki óháðra sósíalista,
verið drepinn. Spartacus-menn hafa
ráðist á þingið i Bayern og sært 3
af ráðherrunum og 2 þingmenn.
Vopnahljessamningunum, sem áttu
aö framlengjast 17. þ. m., var ekki
lokið 2i., en gert er ráö fyrir sam-.
komulagi í þessari viku. í þýska Aust-
urríki eru þingkosningar ný afstaön-
at og náöu sósíalistar meirihluta. —
Þingið er meö sameiningunni viö
þýska ríkið.
Bolsjevíkar hafa unnið mikinn
sigur á her móðstööuflokkanna í
Kákasus II. þ. m. og tekið 31 þús.
fanga.
Danir hafa kosið fulltrúa til frið-
arþingsings: Munch ráöherra og
þingmennina Foss, Neergaard og
Bramsen.
fslensk framtfð oo iiir.
VII.
Þar sem ekki fæst skilningur á þeim
sannindum sem hjer er verið aö vekja
máls á, þar er Vítisstefnunni haldiö
til enda. Slysajelin veröa þar stór-
kostlegri og stórkostlegri, uns ekki
er framar kostur stefnubreytingar eöa
viðreisnar og loks alt líf líöur undir
lok.
Þaö er í augum uppi, að einmitt þau
sartnindi, sem leiöa til þess aö stefn-
unni er breytt frá Vítisáttinni til líf-
stefnunnar, eru þaö sem erfiðast er aö
koma mönnum í skilning um i Vít-
unum. Öllum skollanum trúa menn
þar, nema mjög merkilegum visinda-
legum sannindum. „Hann er vitlaus"
var sagt um vitringinn, sem fyrst
kendi mönnum þá stórkostlegu hugs-
tm, aö þessir blikandi ljósdeplar, sem
þeir höföu nefnt óreikular stjörnur
eöa fastastjörnur, eru sólir og eiga
sjer fylgihnetti þó að ósýnilegir sjeu
hjeðan af jörðu. Og líkt þessu hefur
oftar átt sjer stað. Þekkingin á yfir-
leitt öröugt uppdráttar á jöröu hjer;
die Richtigheit grosser Entdeckungen
wird anfangs meistens bestritten, seg-
ir hinn mikli sænski eölisfræöingur,
Svante Arrhenius („menn neita þyi
vanalega fyrst, að miklar uppgötv-
anir sjeu rjettar“); eða með öörum
orðum: Þegar einhver segist hafa
fundið eitthvað merkilegt og þýðing-
armikið, þá er svarað vanalega á
þessa leið: Þú segir ekki satt; og þó
hefur vana.lega verið satt sagt. Það
er varla ofmælt, að almenningi sje
ennþá ekki orðið ljóst, aö aukning
þekkingar hefur gefið meiri arð —
þó aö sjálfir þekkingarinnar menn
hafi jafnan notið þar lítils af — en
nokkuð annað, sem ráðist hefur veriö
í á jöröu hjer. Þekkingin hefur marg-
faldað orku þá sem mannkynið ræður
yfir, og er þó ekki komið til fulls
á vísindaleiðina ennþá, því aö það
er ekki gert fyr en með þeim upp-
götvunum, sem breyta stefnunm.
Viöleitnin til stefnubreytingar
kemur fram á þrem stigum. Fyrst
er trúarhöfundurinn. Meira eða minna
af þeim höfuösannindum, sem vita
þarf til þess að breytt verði stefn-
unni, kemur fram í huga hans fyrir
vitsamband við merkilega veru á öðr-
um hnetti. En trúarhöfundurinn boö-
ar þessi sannindi, án þess að skilja
þau sjálfur nema aö litlu leyti, og
þau aflagast þess vegna meira eöa
minna í huga' hans. Svo langt er hann
frá því að skilja, a,ð hann talar stund'
um um, aö menn eigi að eta hans hold
og drekka blóð hans (sbr. blótsiði
í Mexico, t. d.). Orkusambandið, víxl-
magnanin er þaö, sem átt er við.
Mætti um þetta margt rita, nefna
ýmsa trúarhöfunda og sýna hvernig
höfuðsannindi í líffræði og heims-
fvæöi búa undir ýmsum setningum
þeirra. Aö þeir töluðu ekki ljósar,
kom af því, að þeir skildu ekki sjálf-
ir. Einn af merkilegustu trúarhöf-
undum var Búddha. Aðalgallinn á
kenningu Búddha kom af því, aö hann
vissi ekki að þessum heimi, þessari
jörö, verður að snúa til fullkomn-
unar. Hjer er leiðin fram. Sigurinn
er ekki unninn meö því, að deyja
þannig, að menn fæöist ekki aftur,
eins og Búddha kendi, heldur meö þvi
að fæðast til þess að deyja ekki fram-
ar.
Annað stig er kenning heimspek-
ingsins. Þar er meira af sjálfshugs-
un en hjá trúarhöfundinum, en þó
er kenning heimspekingsins ekki alt
af og aö öllu leyti nær hinu rjetta;
heimspekingurinn hefur sumstaðar
vilst meir, einmitt af því aö hann
hefur hugsaö meir, en án nægilegrar
þekkingar. Þess vegna vill það verða
margt í því sem kallað hefur verið
filosofi (heimspeki) sem rjettara
væri aö nefna kenologi (tómfræði;
sbr. þessi orö eftir Aristoteles, sem
áöur voru rituð). Til dæmis má nefna
nýplatóningana, bæði fornmenn, Pló-
tín, og síðari menn, Hegel og Schel-
ling, og á vorum dögum William
James og Henri Bergson. Þaö eru
menn sem hafa mikla röksemdahæfi-
leika og skrifa margt mjög merki-
legt, en hafa ekki gert þær undir-
stöðuathuganir, sem gera þarf, tit
þess að komast á vísindaleiöina.
VIII.
Þriöja stigiö er, aö gerðar eru
þær athuganir, fundin þau sann-
indi, sem finna þarf til að kom-
ast til fulls á vísindaleiðina. —
Eðli drauma er fundiö, lífgeislanar-
sambandiö, bæði manna á milli á
jörðu hjer, og eins þó á ýmsum hnött-
um eigi heima,. Og eigi einungis
inanna á milli. Að þesskonar sam-
band getur átt sjer staö milli manna
og dýra, sýnir sagan af hesti Va.l-
garös Styrmissonar; og annars getur
hver sjeö það, sem með nægilegri
greind lítur á samstarf góöra hesta
og góðra reiðmanna. — Náð er til
skilnings á viöleitni og eöli trúar-
höfunda og heimspekinga; glögt er
sjeö, hvað býr undir trú manna á
andaheim og anda, guði, vætti og
djöfla; yfirlit fæst yfir framsókn lífs-
ins, frá fyrstlingnum, þessari örsmáu
veru, sem á hinum kólnandi hnetti
gerir svolitla byrjun til aö stjórna
kröftum hinnar líflausu náttúru, og
upp að vættum, guðum og djöflum
(die Teufel sind die úbermenschen
der infernalen Entwicklungsricht-
ung). Afaráríðandi er skilningurinn
á því, að framsóknarstefnurnar eru
tvær, önnur sem liggur til guölegrar
fullkomnunar, fullkominna samtaka
og samstillingar, sigurs á þjáningum
og dauða; og hin, sem liggur, þegar
sú leið er lengst farin, til djöfullegr-
ar fullkomnunar, fullkomnunar Í öllu
því sem miðar til þess aö magnast
ú því að kvelja lífið úr öðrum. Endar
sú framsókn alt af þannig, að einnig
kvalararnir líða undir lok, þó að þar
sjeu býsna langar sumar sögur.
Á því, hvaö erfitt er í Vítunum
að sækja fram gegn því sem þar
stefnir sterkast, byggist undarleg
og alkunn trúarsetning, sem mikið
fylgi hefur á slíkum stöðum. Tala
þeir í Vítunum oft eins og þeir tryðu
á guði, sem meir líktust annarskonar
verum og væru reiðigjarnir og refs-
ingasamir.
Miklir örðugleikar rísa af því,
hverskonar menn þaö eru, sem í Vít-
unum finna þau sannindi, sem finna
þarf til þess, að stefnunni verði
breytt. Þaö eru engir af þeim, sem í
Vítunum þrífast best og þar eru mest
metnir. Sá sem gerir hina miklu
v.ppgötvun, er ekki herforingi eöa
stjórnmálamaður, ekki auðkýfingur,
ekki páfi eða erkibiskup, í stuttu
máli, ekkert af því, sem lengi hefur
vaxið fram samkvæmt Vítisstefnunni,
lieldur maður, sem frá barnsaldri hef-
ur metið þaö meira en annað, aö leita
þekkingar, og fer ýmsar aðrar leiö-
ir en þær, sem vanalegastar eru, ef
til vill maður, sem er máttfarinn eft-
ir erfiöa æfi. — Þaö er svo margt í
Víti, sem þesskonar mönnum vill
standa fyrir þrifum, — maður, sem
ekki er auðvelt aö sjá, öðrum en
þeim, sem vitrastir eru og best að
sjer, aö nokkuð hafi til síns ágæt-
is. Og eftir að hin rjetta leið er
fundin, eftir að sjeö er, hvernig ráða
mætti bót á hörmungunum, og kem-
ur þó fyrir ekki, þó að um sje talað,
getur slíkum manni á stundum, kom-
iö í hug þetta, sem ritað hefur vís-
indamaöur i einu af hinum vægari
Vítum: Þó að erfitt sje í Víti að
finna sannleikann, þá er samt ennþá
erfiðara að hafa fundiö hann: dif-
ficile est in infernis invenire veritat-
em, difficilius invenisse.
Meira.
Helgi Pjeturss.
Frjettir.
Tíðin. Eftir miðja síðastl. viku
hlýnaöi og gekk í austanátt meö mik-
illi snjókomu, sem þó stóð stutt, en
síðan hefur veriö besta veður.—• Afla-
brögð góð.
Skipaferðir. „Gullfoss“ fór vestur
um haf 22. þ. m. og „Sterling“ sama
dag austur um land í strandferð. —
,,Lagarfoss“ kom til New York 18.
þ. m.
Mannalát. Dáinn er hjer i bænum
19. þ. m. Jóhannes Zoega trjesmiður.
— Einnig er dáinn hjer í bænum aö-
faranótt 21. þ. m. Oddur Ögmunds-
son, faðir Jóh. Ömundar kaupmanns.
Flóaáveitan. Eins og auglýst var
hjer í blaðinu fyrir nokkru, var aö-
a’fundur Flóaáveitufjelagsins haldinn
14. þ. m. Milli 50 og 60 atkvæðisbær-
ir menn voru á fundinum. Hjeðan úr
Rvik voru þeir þar Sig. Sigurösson
alþm., einn af stjórnendunum, og E.
Briem, formaöur Búnaöarfél. íslands.
Svohlj. tillögur voru samþyktar:
1. Fundurinn felur fjelagsstjórninni
að útvega ían, alt að 1 r/2 miljón kr.,
til fyrirtækisins, og að hrinda verk-
inu áfram jafnskjótt og lánið sje
fengið. 2. Fundurinn ljet þá ósk í
ljósi, að Landsbankaútbúið við Ölfus-
árbrú yrði lánveitandinn. 3. Stjóm-
inni var heimilað aö verja fje eftir
þörfum til þess að gera athuganir í
þá átt, hvernig vatnið yrði sem best
notað, svo að það kæmi að sem fylstu
gagni.
Stjórn fjelagsins var endurkosin.
þeir Sig. Sigursson alþm., Eggert
Benediktsson í Laugardælum og
Bjarni Grimsson frá Óseyrarnesi.
Það kom eindregið fram á fundin-
um, að menn vildu ekki láta fresta
verkinu, enda þótti þaö koma ljóst
fram síöastl. sumar, að áveitusvæö-
in væru þau graslendi, sem síst brigð-
ust, er mest reyndi á. Von kvaö vera
um, að hið umrædda* lán fáist hjá
Landsbankanum. Landssjóður leggur
fram Yi hluta kostnaðarins. í lögum
er ákveðið, að landsstjórnin hafi um-
sión meö öllum undirbúningi verks'
ins, og er þá gert ráð fyrir, aö hún
láti rannsaka, aö hve miklu leyti
vinnuvjelum verði komiö þar við, svo
sem viö skurðagerð o. fl., en þarna
virðist vera verkefni fyrir skurö-
graftarvjelar, ef þaö er nokkursstað'-
ar hjer á landi.
Stjórnarskifti í Danmörk. Símaö
er frá Khöfn 22. þ. m., aö búist sje
viö aö danska stjórnin segi af sjer.
Dansk-íslenska fjelagið
— Dansk-islandsk Samfund —
Tilgangur fjelagsins er að efla andlegt samband me5 Dönum og Is-
lendingum.
AT-stillag- er 2 fccr. Fjelagar fá ókeypis smárit fjelagsins.
Nýir fjelagar, sem borga 4 kr. fá að auki bókina „ísland“. Þeir sem
vilja gerast meðlimir gefi sig fram við stud. theol. Hálíd.an Ilelga-
son Tjarnargötu 26, Reykjavík. Skýrsla um s t a r f fjelagsins og f y r-
i r æ 11 a n i r fæst ókeypis á sama stað.
Vinstrimenn og íhaldsmenn sjeu á
raóti ríkisláninu nýja.
Vjelbátur strandar. Aðfaranótt 19.
þ. m. rak vjelbát frá Vestmannaeyjum
a land í Vogavík. 2 menn voru á
bátnum og komust báöir af.
Leikhúsið. Þar er nú sýndur nýr
sjónleikur eftir Pál Steingrímsson og
beitir „Skuggar". Páll hefur áður
samið leiki, sem sýndir hafa verið
hjer og þótt góðir, en hefur þó ekki
látið nafns síns getið. Lögr. hefur
enn ekki sjeð þennan leik, en vel er
af honum látið.
Fiskkaup Dana. Þaö er nú sagt,
sð ekkert verði úr fyrirhuguðum
fiskkaupum dönsku stjórnarinnar
hjer, sem frá hefur verið sagt hjer
i blaðinu.
Fiskv.hlutafjel. „Haukur“ hefur
keypt Bráðræðiseignina hjer vestan
við bæinn, hús og land, fyrir eitthvað
um 100 þús. krónur.
Inflúensan. I Lögb.bl. frá 20. þ. m.
er augl. að Hesteyrar-, Stykkishólms-
cg Ólafsvikur-læknishjeruð teljist nú
til sýktra og grunaðra hjeraða. — í
útlendum blöðum segir, að spánska
veikin hafi gengið á ný i Noregi
hyrrihluta janúarmánaöar. Var hún
þá skæð í Þrándheimi og víðar, eink-
um vesturhluta Noregs. Úr einu hjer-
aði í Austur-Noregi er það sagt, að
hestar fái veikina og fleiri dýr, og
lýsi hún sjer hjá þeim á líkan hátt
og hjá mönnum.
Karlakór K. F. U. M. hefur haft
þrjá samsöngva í Bárubúð, undir
stjórn Jóns Halldórssonar landsfje-
hiröis, og þykir syngja vel. Húsfyllir
í öll skiftin.
Dáinn J. Aall-Hansen konsúll. Þaö
sorglega slys vildi til aðiaranótt 21.
þ. m., aö Aall-Hansen konsúll drukn-
aöi hjer við hafnargarðinn, var aö
koma úr norsku skipi, sem þar ligg-
ur, en fjell út af landgöngubrúnni í
sjóinn. Snjóveður var mikið, koldimt
cg allhvast. — Lík hans hefur ekki
fundist enn.
Aall-Hansen var miðaldra maöur
og haföi dvaliö hjer lengi. Var fyrst
viö verslun hjá D. Thomsen, síðan
umboðssali, og síöast var hann sett-
ur norskur konsúll. Hann var mjög
vel látinn maöur. Hann var kvæntur
norskri konu, og áttu þau eina dótt-
ur stálpaða. Eru þær mæögurnar
nú báðar í Noregi. Áöur en Aall-
Hansen kom hingað hafði hann ver-
iö um hríð í Þýskalandi og Ameríku
og m. a. fengist viö blaðamensku.
Jólablað Khafnarblaðsins „Hoved-
staden“ nú i vetur var helgaö íslandi,
en það blaö hefur oft áður, svo sem
kunnugt er, rætt íslensk mál af vel-
vild og góöum skilningi. í þessu jóla-
blaði er fremst þýðing á jólanætur-
minningu eftir Þórir Bergsson (úr
,,Eimr.“), gerö af A. Zimsen. Þá er
þar jólaræða eftir Jón biskup Helga-
son, ritdómur um „Fóstbræöur"
Gunnars Gunnarssonar, eftir Paul
Brodersen; ritgerö um Hallgrím
Pjeturssonar eftir Ingibjörgu Olats-
son; „Hilsen til lsland“, kvæði eítir
sjera Þórð Tómasson, sem birtist hjer
i blaöinu; þýðing Ol. Hansen á þjóö-
söng sjera Matth. Jochumssonar, „Ó,
guö vors lands“; kvæði Jónasar Guð-
laugssonar: „Det islandske Folk“ ;
kafli úr riti Jóns biskups Helgasonar:
„Fra Islands Dæmringstid“, og grein
um ísland og Suður-Jótland eftir Jón
Dúason.
Háskólinn. Þar hefur nýlokiö fyrri
hluta læknaprófs Egill Jónsson frá
Egilsstöðum á Völlum, með 1. eink.
Borgarafundur á Eskifirði. Ár
1919, mánudag 27. janúar, var al-
mennur borgarafundur Eskfirðinga
og Reyðfirðinga settur og haldinn í
fundarsal barnaskólans á Eskifirði
samkvæmt fundarboði ýmsra borgara
út nefndum fjörðum, „tál þess að
ræða um afleiðingar af dýrtíðarráð-
stöfunum þings og stjómar, svo sem
ráðgerða landsjóðseinokun á kolum
o. fl.“ — Fundarstjóri var kosinn
Björn R. Stefánsson alþm. á Reyð-
arfirði en skrifari Marteinn Bjarna-
son bankafjehirðir á Eskifirði. Fund-
inn sóttu á annað hundrað borga.rar
og bændur og voru aö loknum um-
ræöum samþ. þessar ályktanir:
1) Með tilliti til hinna afarmiklu
dýrtíðarerfiðleika, er ka.uptún og
sjávarþorp hafa orðið að sæta und-
anfarið, í því, er snertir kaup á kol-
um og öðru eldsneyti, tjáir fundur-
inn sig algert mótfallinn einokun á
kolabirgðum landsjóðs og aö lagt
verði nokkurt verulegt gjald á að-
flutt kol, fram yfir sannvirði þeirra,
og væntir, aö landstjórnin finni önn-
ur hagfeldari ráð til að jafna þann
lialla, er kann að stafa f dýrtíðar-
ráðstöfunum þings og stjórnar. Sam-
þykt með 103 samhlj. atkv.
2) Fundurinn lætur í ljósi það álit
sitt.aö aðflutningar á þeimvörum,sem
landstjórn eða landsverslun hafa ha.ft
einkasölu á, hafi til þessa verið lítt
viðunandj, að því er Suður-Múlasýslu
snertir, er sækja þarf vörurnar tor-
sótta leið í a,ðra sýslu, en skipagöng-
ur hingað bæði sjaldgæfar og óviss-
ar, — telur slíka samgöngu- og flutn-
ingatilhögun algerlega óviðunandi
framvegis — og væntir þess, að land-
stjórnin hlutist til um að úr henni
verði bætt hið allra bráðasta. Samþ.
með öllum samhlj. atkv.
3) Fundurinn telur æskilegast, að
öll verslun verði sem fyrst gefin
frjáls, að svo miklu leyti sem auðiö
er og væntir þess, að þing og stjórn
geri alt, sem unt er, til þess, að sam-
göngur og verslun landsins komist
sem fyrst í gott horf. Samþ. í einu
hljóði.
Enn fremur samþykti fundurinn
eftirfarandi ályktanir:
4) Fundurinn telur brýna nauðsyn
á„ að komið sje á föstum mótor-
bátsferðum um Reyðarfjörð og bein-
ir þeirri ósk til sýslunefndarmanna
hjeraðsins, aö þeif gangist fyrir ríf-
legum styrk úr sýslusjóði til þessara
ferða,, og skorar jafnframt á þing-
menn kjördæmisins, aö útvega álit-
legan styrk til þeirra úr landsjóði.
Samþ. í einu hljóði.
Viöaukatillaga: Fundurinn samþ.
að kjósa 5 manna nefnd til að undir-
búa málið undir næsta sýslufund Suö-
ur-Múlasýslu. Samþykt með öllum
þorra atkvæða gegn einu.
í nefndina voru kosnir: J. C. F.
Arnesen konsúll, Eskifiröi, Sig. H.
Kvaran læknir, Eskif., R. Johansen
kaupm., Reyðarfiröi, Árni Jónasson
sýslunefndarmaður, Svínaskála, Bj.
Sigurðsson sýslunefndarm., Eskif.
5) Fundurinn lítur á það sem hið
mesta nauðsynjamál, að komið sje
upp bókasafni á Eskifirði. Viröist
honum það fyrirkomulag vænlegast,
að bókasafnið sje sumpart sameign
nærliggjandi hreppa, en sumpart alis
sýslufjelagsins. — Beinir fundurinn
þeirri ósk til oddvita sýslunefndar-
innar í Suður-Múlasýslu, aö hann
beri þetta mál upp við sýslunefndina
og leiti undirtekta hennar og sam-
vinnu um stofnun bókasafnsins. —
Samþ. í einu hljóði.
Kosnir í nefnd til að undirbúa
bókasafns-stofnunina af hálfu Eski-
fjarðarkauptúns: Sig. H. Kvaran
hjeraöslæknir, Árni Jóhannsson út-
bússtjóri, J. C. F. Arnesen konsúll.
Fleiri mál komu ekki til umræðu.
Fundi slitiö.
B. R. Stefánsson. Mart. Bjarnason.
Brjefpistill úrBorgarf.sýslu,sunnan
heiðar, á miðþorra 1919: Við byrjun
þessa vetrar litu margir með kviða til
vetrarins, ef hann skyldi reynast
harður, þar sem bæði haföi heyjast