Lögrétta - 25.08.1919, Side 2

2
LÖGRJETTA
LÖGRJETTA kemur út á hverjum mið-
vikudegi, og auk þess aukablöð við og við,
Verð kr. 7.50 árg. á Islandi, erlendis kr.
10.00. Gjalddagi I. júlí.
ina aö undirbúa, í samráði viíS Bún-
aSarfjelag íslands, og leggja fyrir
r.æsla Alþingi, frumvaip til laga um
mat á fóöurbæti eSa kjarnfóSri, er
gengur kaupum og sölum i landinu,
eöa urn aðra tryggingu gegn þvi, að
sú vara seljist skemd eða ónýt.
12. Um póstferðir á Vestur.
landi. Flm.: B. J. frá Vogi, Hák.
Krist. og Sig. Stef. — Neöri deild
Alþingis ályktar að skora á stjórn-
ina að hlutast til um! 1. Að Vestur-
landspósturinn verði látinn fara sömu
leið úr Borgarnesi til ísafjarðar, sem
hann hefur farið mörg undanfarin ár.
2. Að pósturinn frá ísafirði til Hest-
evrar verði í hverri ferð látinn bíða
ettir Aðalvikurpóstinum.
13. Um loftskeytastöö í Grímsey.
I'lm.: Stef. Stef. og E. Árnas. — Al-
þingi ályktar að skora á landsstjórn-
ina að láta reisa loftskeytastöð, með
móttöku- og senditækjum, í Grímsey
i Eyjafjarðarsýslu, svo fljótt sem á-
stæöur leyfa.
14. Um bætur vegna skemda og
tjóns af Kötlugosinu. Flm.: Gísli Sv.
— Alþingi ályktar að heimila lands-
stjórninni, vegna skemda þeirra og
tións, sem Kötlugosið 1918 hefur
valdið: 1. A8 veita öllum leiguliðum
á opinberum jörðum (þjóðeignum og
kirkjujöröum) í Vestur-Skaftafells-
sýslu eftirgjöf á jarðareftirgjaldi fyr-
ir fardagaárið 1918—19. 2. Að verja
úr rikissjóði nauðsynlegri fjárhæð til
þcss að ljetta undi með búendum á
öskusvæðinu i öflun fóðurbætis fyrir
næsta vetur, eftir samráði við sýslu-
mann Skaftafellssýslu og forseta
Eúnaðarfjelags íslands.
15. Till. út af athugasemdum yf-
irskoðunarmanna landsreikninganna
fyrir árin 1916 og 1917. Frá fjárhags-
nefnd. — Alþingi ályktar að skora
á ráðaneytið : 1. Aö halda’ frá byrj-
un næsta fjárhagstímabils algerlega
aöskildum reikningum ríkissjóðs og
víðlagasjóðs. 2. Að brýna fyrir for-
stöðumönnum skóla og annara stofn.
ana, sem fá greitt fje úr ríkissjóði, að
nota það í þeim tilgangi, sem fjár-
lög ákveða, eftir því sem við verður
komið. 3. A8 sjá um, að endurgreitt
verði í ríkissjóð við hver áramót það,
sem óeytt kann að vera af þvi fje,
sem ávísað hefur veriö á árinu til
forstöðumanna skóla og annara stofn-
ana, nema um óverulegar fjárhæðir
sje að ræða.
16. Um prentsmiðju fyrir landið.
Frá fjárveitinganefnd. — Alþingi á-
lyktar að skora á landsstjórnina að
afla ábyggilegra upplýsinga um: 1.
Hvort eigi væri hagkvæmt, að landið
ætti prentsmiðju sjálft til eigin nota.
2. Hvað fullkomin og hæfilega stór
prentsmiðja með húsum og öllum út-
búnaöi mundi kosta. ‘3. Hverjar horf-
ur væri að öðru leyti á þvi, að slíku
fyrirtæki yrði komið á með góðum
starfskröftum og forstöðu. 4. A8
leggja árangurinn af þessari rannsókn
fvrir næsta þing. — í greinargerð
scgir: Eins og kunnugt er, fer prent-
un fyrir ríkið (landið) stöðugt vax-
andi, ekki einungis að krónutali sök-
um dýrtíðar, heldur og að umfangi.
Má benda á Alþingi, stjórnarráð,
pósthús, landssima, hagstofú o. fl.
Fer prentun fyrir þessar stofnanir
sívaxandi nú og framvegis, og eftir
lauslegri athugun nefndarinnar mun
kostnaðurinn, að pappír meðtöldum,
vera kominn yfir 150 þúsund kr. á
ári, og er þó ýmisleg prentun fyrir
opinberar stofnanir þarna að auki.
Margra álit er, að þessi kostnaður
rnundi verða nokkuð mikið Ijettari,
ef landið hefði sína eigin prentsmiðju,
og eru flestir í fjárveitinganefndinni
jæirrar skoðunar, svo framarlega sem
slíkt fyrirtæki væri hyggilega stofn-
að og því vel stjónað. Nefndinni virð-
ist því nauðsynlegt, að mál þetta sje
gaumgæfil. rannsakað sem fyrst, enda
liafa henni borist ýmsar hvatningar
í þá átt.
17. Um fóðurbætiskaup. Frá big
Sig. og Jör. Brynj. — Alþingi á-
lyktar að skora á landsstjórnina að
utvega síld til skepnufóðurs eða ann-
an fóðurbæti, og selja þá vöru al-
menningi, einkum í þeim hjeruðum
landsins, er harðast verða úti vegu„
ohagstæðrar veðráttu um heyskapar-
tímann. Er stjórninni heimilt að verja
r.auðsynlegu fje til ráðstafana, er að
þessu lúta.
18. Um rannsókn símleiða. Frá
samgöngumálanefnd. Neðri deild Al-
þingis ályktar að skora á ríkisstjórn-
ina að hlutast til um, að nú í sumar,
cöa svo fljótt sem kostur er á, verði
rannsökuð: 1, Til fullnaöar aðal-
símaleiðin sunnanlands milli Víkur
og Hornafjarðar. 2. Hin fyrirhugaða
simaleið frá Kiðjabergi í Grímsnesi
um Minni-Borg að Torfastöðum 1
Biskupstungum og þaðan austur í
Hreppa. Jafnframt sje þaö rannsak-
að, hvort heppilegra muni eða kostn-
aðarminna að leggja símann upp í
Hreppana frá Þjórsártúni upp Skeið
eða hina Jeiðina — frá Torfastöðum
— svo sem lögákveðið er. 3. Leiðin
fyá Minni-Borg og út i Grafning að
Úlfljótsvatni, og hvað kosta muni að
leggja síma þá leið. 4. Leiðin milli
Þórshafnar og Skála á Langanesi.
5. Hvar heppilegast muni að leggja
síma frá Tálknafirði til Hvestu í
Dalahreppi og Selárdals í sama
hreppi. 6. Leiðin aö Arnarstapa á
Snæfellsnesi. Og að rannsókn lok-
inni verði byrjaö á framkvæmdum
svo fljótt sem unt er.
19. Um vegamál. Alþingi ályktar
að skora á stjórnina: 1. að láta gera
rannsókn á því, hvort eigi sje rjett-
mætt að fjölga þjóðvegum og flutn-
iugabrautum, og hvar slík fjölgun
a'tti helst að_ verða; 2. að taka til at-
Lugunar, hvort ekki sje rjett að lög
ákveða framlög úr landssjóði til
sýsluvega, er minst sje helmingur
kostnaðar; 3. að athuga og gera til-
lögur urn, hvort ekki sje rjett að taka
lán til að flýta fyrir vegagerðum i
landinu; 4. að gera tillögur um gjald-
stofna sýslusjóða vegna vegagerða,.
aðra eða fleiri en þá, sem nú eru.
Lög frá Alþingi.
1. Um viðauka við lög nr. 24, 12.
sept. 1917, um húsaleigu í Reykjavík.
T. gr. Bæjarstjón Reykjavíkur skal
l-cimilt að taka til sinna umráða auð-
ar íbúðir og ráðstafa þeim til afnota
handa húsnæðislausu fólki, enda
komi fult endurgjald fyrir. Áður en
þetta sje gert ,skal Húsaleigunefnd
rannsaka málið og síðan úrskurða,
hvort íbúð skuli tekin og ákveða
leigu-upphæð, tímalengd og annað, er
þörf þykir að taka ákvörðun um og
málsaðiljum ekki kemur saman um.
Úrskurður Húsaleigunefndar er fulln-
aðarúrskurður. Með sömu skilyrðum
tkal bæjarstjórninni heimilt að taka
til sinna umráða annað ónotað hús-
næði og útbúa það til íbúðar. 2. gr.
I.ög þessi öðlast gildi þegar ístað. —
Lög þessi eru samhlj. bráðab.lögum
frá 14. okt. 1918.
Allsherjarnefnd Ed. segir svo um
málið: Það kom til tals í nefndinni
aö koma fram með þann viðauka
viö frumvarpið, að það skyldi ekki
j'á til nýrra húsbygginga, og jafn-
vel ekki húsaleigulögin sjálf, þar sem
ckki viröist ólíklegt, að þetta dragi
ur áhuga manna til þess að koma upp
nýjum byggingum. En nefndin verð-
ur að treysta því, að ákvæði þessu
verði ekki beitt rpma í ítrustu nauð-
syn og að húsaleigulögunum ver.ði
ekki haldið í gildi lengur en brýn
þörf er á.
2. .Um bráðabirgðainnflutnings-
gjald af síldartunnum og efni í þær.
1. gr. Af hverri síldartunnu af venju-
legri stærð, sem flutt er til landsins
eða inn í landhelgi til ísöltunar, skal,
hvort sem hún er í heilu lagi eða stöf..
um, greiða í ríkissjóð 5 — fimm —
króna gjald og hlutfallslega meira
eöa minna ef tunnan er stærri eða
minni, þó þannig, að mismunur til eða
frá undir venjulegrar tunnustærð-
ar kemur ekki til greina. Ennfremur
skal greiða i ríkissjóð 5 króna gjald
af hverjum 20 kílógrömmum af efnt
í sildartunnur, sem flutt er til lands--
ins eða inn í landhelgi. Ef ágreining-
ur rís um það, hvað sje síldartunna
cða efni í síldartunnu, gefur stjórn
arráðið endanlegan úrskurð um það
2. gr. Um innheimtu gjalds þessa,
scktir, málsmeðferð, reikningsskil og
alt annað, er þar að lýtur, skal fara
eftir ákvæðum laga nr. 30, 22. okt.
1912, um vörutoll, að því undan-
skildu, að innheimtulaun skulu verá
2%. 3- gr- Lög þessi öðlast gildi þeg-
ar í staö og gilda til 31. des. 1919.
Vörutollur sá, sem nú er á síldar-
tunnum og efni í þær, fellur burt. —
I.ögin eru samhlj. bráðabirgðalögum
frá 6. marts 1919.
3. Um framlenging á gildi laga nr.
30, 22. okt. 1912, laga nr. 44, 2. nóv.
I9I4> laga nr. 45, s. d. og laga nr. 3,
5. júní 1918. 1. gr. Lög nr. 30, 22
okt. 1912, um vörutoll, ásamt lögum
nr. 44 og 45 frá 2. nóv. 1914 (sbr.
lög nr. 43, s. d.) svo og lög nr. 3,
5. júní 1918, um hækkun á vörutolli.
skulu vera í gildi til ársloka 1921,
rceð þeim viðauka, að fiskumbúöir
úr striga, sem eru endursendar, skulu
taldar með vörum þeim, er samkvæmt
1. gr. laga nr. 30, 22. okt. 1912, eru
undanþegnar vörutolli. 2. gr. Lög
þessi öðlast gildi 1. janúar 1920. —
Þessar aths. fylgdu frv.: 1 ástæöum
íyrir fjárlagafrv. stjórnarinnar er
þess getið, aö búist sje viö því, að
tekjulög þau, sem nú eru í gildi, verði
látin gilda óbreytt næsta fjárhags-
tímabil vegna þess, að hagur rík-
issjóðs þoli ek-ki tekjumissi. Þar er
þess einnig getið, að eigi þyki fært,
eins og nú stendur, að taka til end
urskoðunar skattalöggjöfina í heild,
þótt þess sje full þörf. I samræmi við
þetta er frv. þaö, sem hjer liggur fyr-
ir, en með því aö búist er viö, að nýtt
skattakerfi verði sett á Alingi 1921,
þykir eigi ástæða til að láta lög þessi
gilda lengur en til ársloka það ár,
því að þá ættu hin nýju skattalög að
geta komið í gildi.
4. Um hæstarjett. Aðalatr. þeirra
laga eru sögö í 30. tbl.
5. Um heimild fyrir ríkisstjórnina
til að taka í sínar hendur alla sölu á
hrossum til útlanda svo og útflutning
þeirra. 1. gr. Ríkisstjórninni heimu-
ast að taka í sínar hendur alla sölu á
hrossum til útlanda svo og útflutn-
ing þeirra á yfirstandandi ári. Ríkis-
s:jórnin getur sett með reglugerð eða
rcglugerðum nánari ákvæði hjer að
lútandi. 2. gr. Refsingar fyrir brot
gcgn ráðstöfunum þeim, sem ríkis-
stjórnin gerir með heimild i lögum
þessum, ákveður rikisstjórnin á þann
hátt, sem henni þykir við eiga, um
leið og hver ráðstöfun er gerð. 3. gr.
Lög þessi öðlast gildi þegar í staö.
— Lögin eru samhlj. bráðab.lögum
frá 30. apríl þ. á.
6. Um breytingu á 1. gr. tolUaga
f. ísl., nr. 54, 11. júlí 1911. Aðalatr.
*eru sögð í 31. tbl.
7. Um viðauka og breytingu á lög-
um 4. nóv. 1881, um útflutningsgjald
af fiski, lýsi 0. fl. 1. gr. Af eftirtöld-
um vörum skal útflutningsgjald
greið^ svo sem hjer segir: 1. Af
hverjum 50 kg. af saltfiski eða hert-
um fiski 25 aura. 2. Af fiski, sem
flytst út hálfhertur, saltaður, nýr eða
í"varinn, af hverjum 50 kg. 20 aurar.
3. Af hverjum 50 kg. af sundmaga
60 aura. 4. Af hverri tunnu af hrogn-
um 30 aura. 5. Af síldartunnu (108—-
120 pt.), í hverjum umbúðum sem hún
fíytst, 2 krónur. Gjald þetta hækkar
rpp í 3 kr. i.'apríl 1920. 6. Af hverri
tunnu lýsis (105 kg.), þar með talið
síldarlýsi, 60 aura. 7. Af laxi, hvort
helclur söltuðum, reyktum eða niður-
soðnum, af hverjum 50 kg. 60 aura.
8 Af öllum fiski niöursoðnum, öðr-
um en laxi, af hverjum 50 kg. 20
aura. 9. Af hverjum 50 kg. af heilag-
fiski 10 aura. 10. Af hverjum 50 kg.
af kola 6 aura. 11. Af hverjum 50 kg.
af hvalskíðum 200 aura. 12. Af hverj-
um 100 kg. af fóðurmjöli 100 aura.
13. Af hverjum 100 kg. af fóðurkök-
um 100 aura. 14. Af hverjum 100 kg
af áburöarefnum 30 aura. 15. Af
hverri tunnu kjöts (112 kg.) 60 aura.
16. Af hverjum 50 kg. af hvítri, þveg-
inni vorull 100 aura. 17. Af hverjum
50 kg. af annari ull 50 aura. 18. Af
hverjum 50 kg. af söltuðum sauðar-
gærum 50 aura. 19. Af hverri lifandt
sauðkind 20 aura. 20. Af hverju
hrossi, sem er fullir 132 cm. á hæð,
5 kr. 21. Af öllum minni hrossum
2 kr. af hverju. 22. Af hverjum 50
kg. af æðardún 10 kr. 23. Af hverju
selskinni, söltuðu eða hertu, 10 aura.
24. Af hverjU tófuskinni 50 aura.
2. gr. Um gjald þetta og greiðslu
þess fer eftir fyrirmælum laga nr.
16, 4. nóv. 1881, um útflutningsgjald
af fiski, lýsi o. fl„ að því leyti sem
lög þessi mæla eigi öðruvísi fyrir. —
Liðunum 15.—24. hefur þingið auk-
ið við frv. stjórnarinnar. Flm. þess
vtðauka voru Matth. Ól. og Sig Stef.
8. Um ríkisborgararjett, hversu
menn fá hann og missa. 1. gr. Skil-
getið barn verður íslenskur ríkisborg-
■ari, ef faðir þess er það, og óskilget-
ið, ef móðir þess er það. 2. gr. Nú
er maður fæddur á íslandi, en á þó
eigi heimilisfang þar samkv. 1. gr.,
og öðlast hann þá íslenskan rikis
borgararjett, ef hann hefur haft þar
samfleytt heimilsisfang þar til hann
er fullra 19 ára, hvort sem hann er
fæddur áður eða eftir að lög þessi
ganga í gildi, enda hafi hann eigi síð-
í'sta árið lýst þvi skriflega fyrir við-
komandi lögreglustjóra, að hann
hirði eigi að öðlast íslenskan ríkis-
fcorgararjett, og þá jafnframt sannað
rikisborgararjett sinn i öðru landi
rueð löggiltu vott^rði. Slík yfirlýs-
tng dugar þcreigi niðjum hans. 3. gi.
F-ona fær ríkisfang manns síns. Sama
er um ósjálfráð börn, er þau hafa
saman átt, áður en þau gengu aö
eigast. 4. gr. Veita má mönnum rík-
ísborgararjett með lögum. Fer þá
um konu manns og börn þeirra eftir
3. gr., og um óskilgetin börn konu
eftir 1. gr., nema lögin láti öðruvísi
um mælt. 9. gr. íslenskir rikisborg-
arar skulu þeir allir vera, sem áttu
lögheimili á íslandi i. des. 1918, með
þeim undantekningum, sem hjer seg-
ir: 1. Þegnar annara ríkja en íslands
cg Danmerkur, sem lögheimili áttu
á íslandi 1. des. 1918, halda ríkis-
fangi sínu. 2. Þeir sem hvergi áttu
íikisfang 1. des. 1918. 3. Danskir rík-
tsborgarar, sem lögheimili áttu á ls-
landi 1. des. 1918, og eigi myndi vera
orðnir ísldnskir rikisborgarar sam-
kvæmt ákvæðum þessara laga, þó aö
þau hefðu gilt fyrir 1. des . 1918,
skulu halda dönskum ríkisborgara-
rjetti, en þó hafa rjett til aö áskilja
sjer íslenskt rikisfang, ef þeir lýsa
því fyrir viðkomandi lögreglustjóra
fvrir 31. des. 1921. Yfirlýsing tekur
til konu manns, enda hafi þau eigi
slitiö samvistir, og skilgetinna ó-
sjálfráðra barna hans,og ef ógift kona
er, óskilgetinna ósjálfráðra barna
bennar. Eigi skal það talið heimilis-
fang á íslandi samkvæmt þessari gr.,
þótt danskur maður hafi dvalist þar
1 des. 1918 sem sjúklingur á sjúlcra-
húsi, við nám, í fangelsi eða sem
þurfamaður, nema sú vist sje áfram-
hald af heimilisfangi á íslandi. 12
gr. Dómsmálaráðherra sker úr á-
greiningi um það, hvort maður full-
nægi skilyðum til að verða íslenskur
ríkisborgari samkv. 9.—n. gr. Skjóta
má þeim úrskurði undir úrlausn
dómstólanna. 13. gr. Lög þessi gilda
irá og með 1. des. 1918.
9. Bráðabirgðalög frá 30. nóv. 1918
um skrásetning skipa, sem ákváðu,
að ekkert ísl. skip mætti eftir 1. des.
1918 hafa annan fána fyrir þjóðfána
en hinn ísl. fána og að í stað „danskt
flagg“ í skrásetningarlögunum komi
a'staðar „ísl. fána.“
10. Um stækkun verslunarlóðar á
Kesi í Norðfirði. Sjá þingm.frv. nr.
20. (31. tbl.).
11. Um aðflutningsgjald af salti.
1 gr. Af hverri smálest salts, sem
fiutt er til landsins, skal greiða 8 kr.
g iald í'ríkissjóð. Brot úr smálest, sem
nemur helmingi eða meiru, telst heil
smálest, en minna broti skal slept.
2. gr. Um mnheimtu gjalds þessa,
reikningsskil, viðurlög við röngum
skýrslum og annaðper lýtur að gjaldí
þessu, fer eftir ákvæðum vörutolls-
laganna. 3. gr. Lög þessi öðlast gildi
þegar i stað, en falla úr gildi við
næstu áramót eftir það, að unninn er
upp halli sá, er stafar af saltkaup-
um landsstjórnar vegna styrjaldar-
innar. Meðan lögin gilda fellur nið-
ur vörutollur sá, sem nú er á safti.
12. Um breyting á póstlögmu nr.
43, 16. nóv. 1907. Sjá þingm.frv. nr
23. (31. tbfc).
13. Um sölu á þjóðjörðinni Ögri
og Sellóni í Stykkishólmshreppi. Sjá
þingm.frv. nr. 33. (31. tbl.).
14. Um breyting á lögum um
sjúkrasamlög. Sjá þingm.frv. nr. 36
(31- tbh).
15. Um löggilding verslunarstaðar
við Syðstabæ í Hrísey. Sjá þingm,-
ftv. nr. 41. (31. tbl.).
16. Um takmörk verslunarlóðar á
Sauðárkróki. Sjá þingm.frv. nr. 48
(33- tbfc).
17. Um löggilding verslunarstaðar
við Gunnlaugsvík. Sjá þingm.frv. nr.
49- (33- tbl.).
Feld frumvörp.
1. Um seðlaútgáfurjett Lands-
banka íslands. Stjórnarfrv., sem frá
er sagt í 30. tbl.
2. Um landsbókasafn og lands-
skjalasafn íslands. Stj.frv., sem sagt
er frá í 30. tbl. — Mentamálanefnd
lagði á móti frv. og bar fyrir sig á-
iitsskjöl frá stjórnendum beggja
safnanna nú.
3. Um sameining Dalasýslu og
Strandasýslu. Stj.frv. um að þær
sýslur skyldu verða eitt lögsagnar-
umdæmi. — Allsherjarnefnd sem mál-
ið fjekk til meðferðar, lagði til, að
því yrði frestað, þar til stjórnin
Lefði veitt sýslunefndum Dalasýslu
og Strandasýslu kost á, að láta uppi
álit sitt.
4. Um breytingu á lögum um notk-
un bifreiða. Sjá þingm.frv. nr. 28.
(31. tbl.).
' 5. Umsóttvarnarráð. Sjá þingm.frv
nr. 51. (33. tbfc').
Nýjar bækur:
Sig. Nordal: Fornar ástir. Kostar
i bandi kr. 8,50, ób. kr. 6,50.
Einar H. Kvaran: Trú og sannan-
ir. Kostar í bandi kr. 12,00, ób. kr.
9,00.
C. L. Tweedale: Út yfir gröf og
dauða. Þýtt hefur Sig. Kr. Pjeturs-
son. Kostar í bandi kr. 9,50, ób. kr.
5.00.
Fást hjá öllum bóksölum.
Þór. B. Þorláksson.
Seðlaútgáfurjetturinn.
Langar umræður liafa farið fram
í þinginu um frv. stjörnarinnar um
seðlaútgáfurjett Landsbankans, sem
irá var sagt i 30. tbl. Frv. var samið
aí nefnd, sem stjórnin skipaði síðastl.
vetur til þess að semja við íslands-
banka um eftirgjöf á einkarjettindum
hans til seðlaútgáfu, og var Lands-
bankanum í frv. heimiluð seðlaút-
gáfa „eins og viðskiftaþörf krefur,
auk 2milj. kr. í seðlum, sem ís-
landsbanki má gefa út.“ Frv. var
samið í samráði við stjórnir beggja
bankanna. En þegar frv, kom fyrir
þingið, var stjórn Landsbankans
orðin því mótfallin. Fjárhagsnefnd
Nd. klofnaði um málið og lágðist
meiri hlutinn, E. Árnas., Jör. Brynj.
og Sigi Sig. á móti frv., en M. Guðtn.,
höf. frv., og Þór. Jónss., fylgdu því
fram. Meiri hlutinn taldi lítinn vafa
á því, að ríkissjóður mundi tapa á
h'reytingunni, en peningagróöa Lands-
bankans af henni taldi hann tvísýn-
an. Nú rynni tíundi hluti ágóða ís-
landsbanka í ríkissjóð, eftir að hlut-
Lafar hafa fengið 4%, en fyrir þetta
komi í frv. fast gjald, 40 þús. kr. á
ári, og að eins 2% af ársarði bank-
ans, er hluthafar hafi fengið 6%. Þá
cr og meiri hl. illa við, að Alþingi
hætti að skipa menn í bankaráðið.
Hann kveðst hafa borið málið undir
stjórn Landsbankans. Hún telji sjálf-
sagt, að allur seðlaútgáfurjetturinn
komist í hendur Landsbankans á sín-
i m tíma, en að heimild sú til auxn-
ingar seðlaútgáfu, sem í frv. felist,
sje of dýru verði keypt og breyting-
in á seðlaútgjpiurjettinum svq. var-
Lugaverð, að bankastjórnin geti ekki
rcælt með frv. Vilji heldur bíða og
sjá, hvort eigi fáist betri samningar
seinna, eða þá bíða allan einkaleyfis-
tíma íslandsbanka. Um þessar mót-
Lárur segir í álitsskjali minni hl. „að
í skýrslu þeirra 3 manna, sem áttu í
■ samningum við íslandsbanka, sje
sýnt fram á með varlegum áætlun-
um, að engar líkur sjeu á, að um
fjártjón geti verið að ræða, þegar
þess er gætt, aö á sama má standa
Lvort ágóði af seðlaútgáfunni rennur
í rikissjóð eða til Landsbankans, sem
er eign ríkissjóðs, því að ríkissjóði
er jafnan innan handar að skatta
bankann sem því svarar, er hann
hagnast «af seðlaútgáfunni. Um
bankaráðið er þess að geta, að minni
hlutinn undrast það mjög, að meiri
hlutinn skuli telja sjer fært að setja
traust sitt til þess, eftir undangeng-
inni reynslu, og verður minni hlutinn
j vert á móti að álíta, að eftirlit með
bankanum sje betur trygt eftir á-
kvæöum frv. en hingað til hefur ver-
ið. Meiri hlutinn virðist og eigi líta
neitt á það, að seðlaútgáfurjetturinn
ætti, ef alt er með feldu, að vera bet-
ur kominn hjá ríkisstofnun en er-
lendu hultáfjelagi, svo að þótt svo
gæti farið, að um einhvern halla væri
að ræða, ætti hann að geta unnist upp
margfaldlega á annan hátt, ef rjett
cr á haldið. Ennfremur sjest eigi, að
meiri hlutinn taki nægilegt tillit til,
að ef þessu frv. verður hafnað, þarf
að taka til nýrra samninga við seðla-
bankann, en til þess er litill tími og
enga-r líkur fyrir hagkvæmari sanin-
ingi en nú er völ á.“ — Frv. var felfc
rneð 14: 10 atkv.
Ýmislegt.
Stærstu málin eru ekki enn kom-
in fram í þinginu frá nefndunum, en
á næstu dögum eru væntanleg nefnd-
aválit um stjórnarskrá og fjárlög.
F'rá launamálanefnd er álitsskjal ný-
lvomið fram, og innan skams vænt-
anlegt nefndarálit frá meiri hluta
milliþinganefndarinnar í fossamál.
inu. — 1 stjórnarskiftamálinu hefur
ekkert gerst enn, svo kunnugt sje, —
Gert er ráð fyrir, að þing standi
yfir fram undir septemberlok.
Fjelagsprentsmiðjan.