Njörður - 14.03.1918, Síða 2

18
NJÖRÐUR.
Nýi Kjerúlf.
Við hér á ísafirði munum flest
eftir honum .gamla Kjerúlf.
Hann var meðal þeirra, sem
einna mest, „e. t. v. óbeinlínis14,
studdu að fylgi og framgangi bann-
laganna.
Mega allir góðir bannmenn vera
honum þakklátir, eins og Jósep
bræðrum sínum.
An þeirra tilstillis hefði Jósep
hvorki orðið æðsti ráðgjafi Faraós,
né Israelsbörn komist til þess fyrir-
heitna lands o. s. frv.............
Bannlögin urðu svo laglega úr
garði gjörð, að gamla Kjerúlf gafst
færi á, að slá þrjár flugur í einu
höggi, eða réttara sagt, höndla
þrjú höpp með einum brennivíns-
8eðli:
1. Að gleðja sjálfan sig.
2. Að svala öðrum.
8. Að afla landssjóði tekna.
Eigi kunnum vér að segja hvað
orðið er af gamla manninum, en
fram er kominn nýr Kjerúlf. í
blaðinu Vestra, því er út kom 10.
þ. m., er mynd af honum á fremstu
siðu. /
Því miður er sú mynd ekki vel
skýr, en eftir því sem hægt er að
grilla „gleraugnalaust“, virðist
mega sjá það á henni, sem hér
fer á eftir.
1. Nyi Kjerúlf er elchi svo vit-
laus lœknir.
Hann segir ura áfengi til lækn-
inga:
... „Því er svo varið méð þetta
lyf . . . að það hefur fremur þau
áhrif, að bæta í svip þau óþægindi,
er af sjúkdómi leiða, heldur en
hitt, að lækna sjúkdóminn“.
2. Hann þeklcir breisMeiha mann-
anna. Það sýna þessi orð:
„Menn geta þar af leiðandi freist-
ast til þess, að taka inu meira en
fyrirskrifað er“.
3. Hættuna sér hann gVógt.
. . . „Lyfið gæti þvi ollað mönn-
um meiri böls . . . en þau óþæg-
indi voru, sem lyfið átti að ráða
bót á“.
Heyrið þið nú piltar.
4. Hann „er með ölln ófáan-
legur til þess, að láta hafa“ sig
„til að afla landssjóði tekna“ með
útgáfu brennivínsseðla og vill vera
laus við allt ónæði og bónastagl
í því efni.
Honum er full vorkun. — —
„Að endingu skal ég geta þess,
þótt það komi ekki þessn máli
beinlínis við“, eins og stendur bak
við eyrað á myndinni, aðhérsést
skýr vottur þess, hve skjót áhrif
viturleg löggjöf hefur á hug og
háttu manna.
Mestu fantar og fávitringar stæl-
ast að vísu í strákskap sínum við
hvert bann og hverja áminningu,
einkum fyrst í stað, en flestir
sveigjast brátt til skynsemdar og
löghlýðni, ljúfir eða tregir, eins
og nýi Kjerulf, og enda með því,
að fá óbeit á sínum fyrri lifnaði.
Heill sé þeim sem bera gæfu og
guðsást til slíks batnaðar.
Gudrún Lárusdóttir:
SIGUR. Smásaga, sér-
prentun úr „Bjarma“
1917.
Alt það er G. Lárusdóttir ritar,
ber vott um glöggskygni hennar
á verulegleikanum, eins og hann
kemur fyrir í athöfnum hins dag-
lega lifs. —
Það er ekki frítt við, að ýmis-
konar fáfræði hafi stundum verið
álitin að vera fylgifiskur ellinnar;
þau hafa eum gamalmenni verið
(og eru enn) skoðuð sem skopleg
ímynd liðinna tíma. Eða oft finst
mér karla og kerlinga sögumar
benda á eitthvað þvílikt. Hjá G.
Lárusdóttir kveður við annan tón.
Hún velur gjarna bestu söguper-
sónur sinar úr gamalmennahópn-
um. Eitt slíkt gamalmenni fáum
við að líta, í áður áminstri smá-
sögu.
Una gamla er rauði þráðurinn
í sögunni.
Hjónin í Holti, Sigrún og Hjálm-
ar, missa einkabarn sitt. Sigrún
berst litt af eftir barnsmissirinn.
Una reynir á alla lund að létta
harma hennar; hógvær og blíð ann-
ast hún heimilisstörfin, án þess að
krefjast launa, eða hirða um sjón-
arvotta. — Ofan á harm Sigrúnar
bætist það svo, að maður hennar
reynist henni ótrúr; en Una hætt-
ir ei við, fyr en hin foma ást hans
til konunnar er vöknuð að nýju,
og gæfa og gleði hefur aftur náð
fullum yfirráðum.
Þá þakkar hin aldraða og þreytta
kona drottni fyrir unninn sigur. —
Þeir sem vilja kynnast dygðum
þeim, er láta litið yfir sér, en birt-
ast i hljóðri starfsemi, ættu að lesa
smásögu þessa.
Jóna Kristjánsdóftir FjciHdaJ..
Þyngd brauða.
— > —
Síðan farið var að skamta korn-
vörur og selja þær eftir seðlum
bregður mörgum nokkuð við, því
skamturinn er ekki svo ríflegur,
að hann dugi þeim er hvorki hafa
fisk né kjöt að ráði.
Er þvi áríðandi að skamturinn
ekki rýrni í meðferðinni.
Þetta getur þó vel orðið ef brauð
þau, sem menn kaupa, era lóttári
en gjört er ráð fyrir á brauðseðl-
unum.
Hálft rúgbrauð skal vera 1600
gr. eða 3 pund.
Setjum svo, að á þ&ð vanti */i*
part eða */« úr pundi.
Þetta mundi neiha */, pundi á
heilbrauði.
Á mörgum heimilum hefur farið
1 brauð á dag, en nú skulum við
gjöra ráð fyrir að ekki þurfinema
5 brauð á viku, o: 80 brauð á 4
mánuðum.
Ef hálft pund vantaði á hvert
þeirra, missir kaupandi af 40 pund-
um brauðs á þeim tima, án þesa
að geta bætt sér það upp með ann-
ari kornvöru.
Mönnum er því áríðandi, að fá
fullan þunga brauða gegn seðlum
sínum, og er vissast að hafa glögg-
ar gætur á að ekki eó út af brugðið.
Hingað til hefur fólk ekki ávalt
athugað þyngd brauðanna, en litið
mest á verðið.
Hefur þetta stundum verið skað-
laust, en verður það ekki hór eftis
meðan skamtað er.
Braudvinur.
Ný hlöð.
I Rvík risu upp 2 blöð um ára-
mótin, Frón og Verslunartiðindin.
Á Akureyri er einnig stofnað
nýtt blað að nafni Dagur.
Dagur tjáir sig fylgjandi sam-
vinnustefnunni.
Frón er blað sjálfstæðismanna
og gjörir, til að byrja með, fin-
ann að helsta umtalsefni sinu.
Verslunartíðindin flytja boðskap
kaupmannaráðsins í Rvík.
Af eldri blöðum hafa ekki önn-
ur hætt en Austri og Dvöl. Er
að því siðara nokkur missir.
Sýslnfnndur
Norður-ísafjarðarsýslu hefst 23.
þ. m. kl. 1 e. h. í þingbúsi ísa-
fjarðar.