Norðurljósið - 28.10.1889, Blaðsíða 4

72
NORÐURLJ ÓSIÐ.
1889
ÍRÉTTIR,
Aða'fundur Gránufélagsins var haldinn á Seyðisfirði 26.
dag ágústm. næstl. 13 fulltrúar mættu, og prof. séra Davíð
Guðmundsson valinn fundarstjóri.
Eptir að kjörbréf voru rannsökuð, skýrði kaupstjóri frá
efnahag íél. og óhöppum peim, er pað hafði orðið fyrir við
skipströnd síðastl. ár.
f>ar næst gat fundarstjóri pess, að par sem peir 12
árs rentuseðlar, er upphaflega fylgdu hlutabréfum fél. væru
uppgengnir, hefðu nýir rentumiðar verið prentaðir, sem út-
býtt yrði petta ár.
|>ar næst var rætt um hre háa vexti skyldi greiða af
hlutabréfum til félagsmanna og urðu eptir nokkra umræður,
fiest atkvæði fyrir pví, að greiða skyldi 6% eða 3 af
hverju 50 kr. hlhtabréfi.
Eptir að nokkur önnur félagsmál voru rædd, var valinn
í stjórnarnefnd félagsins bóksali Friðbjörn Steinsson og til
endurskoðunarmanna Kristján Hallgrímsson og Einar Hall-
grímsson, báðir með 7 atkvæðuin gegn 6.
Skólar. A Möðruvalfaskóla eru nú komnir 28 piltar.
Fleiri hafa sótt um skólann, en óvíst að peir komi. Á Lauga-
landsskóla eru um tuttugu stúlkur.
Tfðarfar má heita ágætt, pó nokkul óstöðugt. Sveitir
eru snjólausar og lítill snjór á fjöllum.
Afli. J>orskafli er lítill á Eyjafirði í allt haust og sömu-
leiðis síldarafli. En afskaplega mikið hefir aflast í net af
kolkrabba að undauförnu hér innarlega á firðinum, en ekkert
gagn verður að peim afla, nema til beitu.
Sauðasala. Sagt er að full 13 pús. sauða bafi verið
flutt héðan til útlanda í haust úr Eyjafjarðarsýslu og J>ing-
eyjarsýslu. Var talsvert af té pessu borgað með peningum
út í liönd, hafa pví bændur haft óvanalega mikið af pening-
um handa á milli í haust.
Dáin. 12. ágúst s, 1. dó í Húsey í Skagafirði Asdis
Marin Hallgrímsdóttir kona Benedikts bónda Krisjánssonar
fyrrum pósts, er lengi bjó á Úlfsstöðum góðu búi. „Asdís
sál. var ástúðlegasta eiginkona nmhyggjusamasta húsmóðir og
hafði almenningslof af ölluin er lienni kynntust".
Hilt og þetta.
Kvennamorð i London hafa nú við og við síðustu missir-
in verið framin á mjög undarlegan hátt. Hingað og pangað
hafa konur pessar fundizt, allar sundur skornar og viðbjóðs-
lega limlestar. Er nú búið að myrða á pennan hátt nálægt
20 konum. Margt bendir á pað, að pað sé sami maðurinn,
sem fremur öll níðingsverkin, en lögregluliðinu hefir enn
ekki tekizt að uppdaga morðingjann, Svo virtist samt í
vetur sem hlé mundi orðið á pessum ófögnuði en nú í júuí í
sumar, fannst í Themsá ræfill af konulíki og nokkru síðar
íundust par ekki all-langt frá í skógarrjóðri partar af líkinu,
er auðsjáanlega höfðu verið skornir af pví nýdauðu. Skömmu
áður hafði lögreglunni verið sent bréf, undir ritað „Jakob
kviðskeri“, og í pví bréfi kvaðst liann hafa í hyggjuað
byrja aptur á kviðskurði par í grendinni. Etst á bréfinu
stóð: „Hann er ekki dauður, heldur lifir hann“. Eptir að
hinir afskornu limir íundust, kom annað bréf frá peim sama,
svo hljóðandi: „Eg sé pið hafið fundið partana. Hvenig
stendur á pví, að pið hafið ekki tekið mig?“
Líkin er sagt að ekki séu skorin sundur að siðvenju
lækna, heldur líkast pví sem slátrarar lima sundnr líkami
dýra.
Ogn og skelfing er yfir mönnum á pessu svæði Lund-
únaborgar. Engin kona má par eitt augnablik vera óhrædd
um líf sitt og limu sína.
„Hér má ekki berja!“, skrifaði skólakennari nokkur á
húsdyr sínar. Börn bæjarins höfðu nefnilega tekið app
pann ljóta sið, að berja bylmingshögg á hurðina í hvert
skipti er pau gengu fram hjá skólanum. jprátt fyrir að-
vörun skólakennarans bar pað við enn eiuusinni, að barið
var heljarmikið högg á hurðiua. Hljóp kennarinn pegar
út og sá pann er barið hafði, hverfa fyrir húshornið. J>að
var einn af hans eigin skóladregjum.
„Ja, bíddu pangað til ámorgun, drengur minn“! hugs-
aði kennarinn.
Næsta dag er kennarinn kom í skólann, sat hinnseki
drengur rólegur í sæti sínu, og lét ekkert á sér bera.
Kennarinn preif pegar hið óttalega spansreirskeyri setti
stól fram á mitt gólfið og skipaði sökudólgnum að leggjast
yfir hann pveran. Drengurinn Mýddi pví tafarlaust og
lét sér hvergi bregða. Kennarinn hóf nú keyrið til höggs
en lét pað á svipstundu síga aptur niður og hljóp á dyr,
til að verða sér ekki til minnnkunar fyrir hlátur. Piltur-
inn hafði nefnilega fest miða aptan á buxnrnar sínar með
pessum orðum árituðum: „Hér má ekki berja“!
„Allt í röð og reglu“. Maðurinn: „Flýttu pér kona
út úr húsinu, pað stendur í björtu báli og pú brennur ef
pú dvelur eitt augnablik“.
Konan: Ó, Je minn góður! hvað petta er leið-
inlegt, mig langaði til að taka til í stofunum, svo allt væri
í röð og reglu pegar brunaliðið kemur hingað“.
I verzlun
Sigfúsar Jónssonar
á Akureyri fást pessar vörur með bezta veröi.
Bankabygg, baunir, fiúrmjöl, kaffi, óbrennt og malað
og brennt, export-kaffi, melís, kandís, hvítur púðursikur,
súkkulaði margar tegundir, kanel, kúmen, f’íkjur, rúsínur,
sveskjur, epli, gerpúlver, brennivín, fínt brauð í kössum
10 sortir, kaffibrauð, munntóbak, rjól, reyktóbak, (English
Flag, Birds eye, Knaster, Moss Rose), diskar smáir og
stórir, skálar, ragúföt, brauðföt, könnur, tepottar, enskir
vasahnífar, nálar, hvítur rúllutvinni, hvítur og svartur
kramtvinni, sirts margar tegundir, tvististau, dovvlas tvær
sortir, óbleiað lérept, stót, sérting, svört og brún, hand-
klæði afpössuð og handklæðadúkar, borðdúkar, handklútar,
hvítir, vasaklútar mislitir, peisutreflar, hálstau,og mansétt-
ur. lieklugarn, hvítur tvistur bleiaður og öbleiaður og
brúnn, kvennkápur, millumskirtur, axlabönd, stangasápa,
handsápa, sóda, pvottablámi, eldspítur, knallhettur, póst-
pappír, umslög, ýms smíðatól, körfur hentugar til að aka.
í mó, ámur, og ýmislegt fleira.
— Eg vil vinsamlega mælast til pess við ferðamenny að
peir hlífist við pví, sem mest peir geta, að beita hestum á
grundina kringum hús mitt á Brunnáreyrum, pví grund
pessa á að gjöra að túni og verður umgirt næsta vor.
Baldvin Jónatansson.
ELDGAMLA ÍSAFOLD.
Kitstjóri: PÁLL JÓNSSON.
Prent»ri : Björn J ónsson.