Norðurljósið - 24.11.1891, Page 3

1891
NOÍtÐURLJÓSIÐ.
83
„þetta er víst Dynjandi**, flaug raér í hug, af því að
hér fylgdi renta nafni ef fossinn héti svo, og bœrinn eptir
honura. „BLvenær skyldu peir þá koma til kirkjunnar
paðan ?“ En eg þurfti ekki lengi að hugsa mig um, því
að rétt í sömu svifunum kvað við hundgá frarami á götun-
mn fyrir framan Dynjanda; pað var smalinn, sem kom með
ærnar og ein fimm eða sex hross framan giljabotnana.
Eg herti nú á klárnum, og reið hvað af tók. 'Skjóni
var eins og nýr af náíinni, og náði heim á prcstssetrið
jöfnu báðu liádegis og dagmála eptir gömlu búmanns-
eyktunum.
J>ar var mér vel tekið; bað eg um að mega sofa, en
bað jafnframt um, að vekja mig fyrir alla muni áður en
jarðað yrði.
Nálægt miðdegisbili kom kvennmaður inn til mín með
kaffi; réð hún mér að hafa mig á fætur, pví að þeir væri
nú komnir, og senn mundi verða farið í kirkju.
Eg lét ekki segja mér petta, tvisvar, sötraði kaffið
sem fljótast, og bjó mig síðan til pess að geta komið á
mannamót. Eg mannaði mig upp og gekk til stofu.
J>ar voru þeir fyrir, presturinn, þorbjörn á Dynjanda
og fimm menn aðrir. þorbjörn var álitlegur maður, og
bar á sér töluverðan hreppstjórakeim. Hiuir allir voru
beldur fátæklegir bændur.
það voru allir staðnir upp og ætluðu út. Eg bað
leyfis að mega fylgjast með í kirkjuna, og var pað auð-
feugið.
Iimi í kórnum, sunnan megin altaris, stóð líkkista,
fáránlega löguð. Hún var slétt fyrir báða gatia, og jafn-
víð i báða enda, en á höfðagaflinn var negld mynd af út
runnu stundaglasi, skornu í tré, og lítill trékross upp af.
Að öðru leyti var kistan því likust í gaflinn að sjá sem
í gufl á rislágu húsi; listi var enginn ofan á heldur hvöss
röð á kistulokinu. það var auðséð, að alit var gert til
pess, að ínoldarþungiuu reyndi kistuua sem minnst i gröf-
inni.
þorbjörn á Dynjanda var forsöngvari, og si>urði prest
hvað ætti að syngja — hvort ekki væri nóg að syngja;
»Allt ems og biómstrið eina«; hann hefði sett það upp,
karlinn, að sá sálmur væri sunginn allur yfir sér til enda;
en hvað þeir vildu syngja meira, það væri sér sama.
Prestur kvaðst reyndar ætla að taia nokkur orð yfir
kistunni, en það mætti svo vel skipta sáluiinum fyrir því.
Kom þeim svo saman um, að taka tvö vers framan af
sálmiuum, til þess að byrja með, svo skyldi haida áfram
eptir ræðuna, og allt ganga eins og vant væri.
Fátt manna var í kirkjunui — þessir sex karlmenn,
sem eg hafði séð í stofunni, og tveir aðrir, sem sátu
frammi í krókbeklc. jprír kvennmenn voru þar líka —
kona þorbjarnar og tvær dætur. Konan og yrigri dóttirin
settust í innsta bekk að uorðan frain, en sú eldri, Helga,
gelck alla leið inu í kór, settist hjá kistuuni og bændi
sig.
Eg hafði kynnst Helgu litið eitt áður í Heykjavík.
fíún var lagleg stúlka ásýndum, á að gezlca hálfþrítug.
Hún ein bar sig svo, sem húu iiefði eitthvað misst. A
hinum var að sjá, eins og verið væri að hola illa liðnuin
sveitarómaga ofan í jörðiua.
þorbjörn kyrjaði fyrstn versin af sálminum og söng
presturinn undir með honum. þegar söngurinn var á
enda, snöri presturinn sér fram og mælti fram nokkur
lagleg bænarorð. Að því búnu brýndi hann röddina og
las upp texta úr prédikara Salómónis, 9. kap. 12. versi,
er svo hljóðaði: Framh.
J. J.
Gullbrúðkaup Kristjáns konúngs 9. og Louise
drottningar verður haldið 26. maí næsta ár.
I júlí síðastl. sumar var sent prentað skjal út um
Danmörku undirritað af fjöhia háttstandandi danskra
knrla og kvenna, þess efnis að mælast til að menn al-
mennt slcjóti saman fé, til að stofna af sjóð er heiti:
„Dores Majestæter Koiig Christian (len IX3
og Dronning Lonises Guldbryllupslegat“.
Yerður sjóðurinn afhentur konungi og drottningu, en
þau ákveða hvernig homum skal varið.
Nýlega hefir landshöfðinginn yfir íslandi sent skjal
þetta til pröfasta hér til útbýtingar meðal prestanna. Mun
svo til ætlazt, að þeir leiti samskota hjá almenningi.
Tiðarfar spilltist nokkuð um 10. þ. m.; gjörði þá
fyrst bleytuhríðar og síðan frost ofan á, svo nú er jarð-
skarpt fvrir skepnur.
«G:ána« og »Rósa«, skip Gránufélagsins, fórn héðan
15. þ. m. hlaðin af sild og öðrum vörum, en lögðu ei út
til hats frá Hrísey fyr en þann 20.
Siidarafli ákaflega mikill á Reyðarfirði snemina í
þessum mánuði.
,.R3agnetic“ kom með kolafarm til Seyðisíjarðar 7. þ.
m. Ráðgjört að hún færi þaðan aptur með síld til útlanda.
Með „Magnetic'1 bárust þær fréttir, að verð sé svipað
og áður á íslenzkum og útlendum vöruin, neraa heldur
verra á fé. Féð sem „Magnetic“ flutti frá Sauðárkrók
seldist til jafnaðar á 18 Shillings.
Oáinn er óðálsbóndi Einar Sigurðsson a Völlum
í Fljótsdalshéraði.
A u g l ý s i n g a r.
Forstöðumiínus sýslanin víð sjúkrahúsið á
Akureyri
er laus frá 14. maí næstkomandi.
Launin eru:
1. 200 krönur um árið.
2. Leigulaus afnot af þessum hluta spitalans:
suðvesturstofu niðri, búri og eldhúsi. herbergi norður
af búri, efsta loptinu í aðalhúsinu ineð tveim hei-
bergjum í suðureuda, heyhlöðu, fjósi, svarðarhúsi,
þvottahúsi og kjallara.
3. Leigulaus afnot af matjnrtagarði og grasgarði, sem til-
heyrir spítalanum og af ýmsum áhöldum hans.
4. Fyrir fæði og pössun hvers sjúklings á dag 84 aura,
fyrir innlenda en 1 króna fyrir útlendinga.
5. Fyrir vökunætur hjá sjúklingum, ljós og hita og ýmis-
konar böð er greidd ákveðm^borgun.
Bóuarbréf um sýslan þessa, sem stýlast eiga til bæj-
arstjórnarinnar á Akureyri, eiga að vera komin til for-
manns spítalanefndarinnar, amtmanns J. Havsteens, innan
ársloka,
Bæjarfógetinn á Akureyri, 12. nóvemher 1891.
Kl. Jónsson
(settur.)
Búfræðingur og annar duglegur verkmaður vamvr
jarðabótastörfum geta fengið vinnu á næstlíomandi vori i
6 vikur eða lengur bjá „Framfarafélagi Arnarneshrepps".
peir sem vilja sæta þessu snúi sér til séra Davíðs pró-
fasts Gruðmundssonar á Hofi elcki seinn.u en fyrir febrúar-
mánaðarlok næstkomandi.
Félagstjórnin.