Norðurljósið - 31.12.1891, Blaðsíða 1

9
Stærð ‘24 arkir.
Veri’l: 2 krónur.
Borgist fyrir lok júli.
Verð auglýsinga.
15 aura línan eða
90 a. hver þml. dálks.
24. blað. Akurcyri 31. desember 1891. 6. ár.
Korðurljósið.
Vér finnum oss skylt, að pakka hinum heiðruðu kaup-
endum Norðurljóssins fyrir liðið ár, um leið og vér biðjuiu
þá að virða á betri veg tilraun vora að halda út blaðinu.
J>að getur enginn fundið betur en vér, hve hlaði voru hefir
í mörgu tilliti verið ábótavant við pað sem það ætti að vera,
og gæti verið ef það nyti þeirrar aðhlynningar, sem vér |
gátuin vænztaf Norðlemlingum. En því iniður hafa vorar góðu
vonir í þessu efni brugðist talsvert, bæði hvað snertir kaup-
endatölu, og einnig greiðslu á andvirði blaðsins, sem nokkuð
mun nú stafa af hinu mikla peningaleysi, er dundi ytír
seinni hluta ársins; en einkum hetir oss þó brugðizt von vor
uin liðveizlu niarga ritfærra manna hér nyrðra. Jpeir hafa
dregið sig mjög í hlé uú í seinni tíð. Aður var það alltítt,
að einbættismenn og bændur sendu blöðum hér ritgjörðir
um almenn mál. Og að voru áliti er það eitt aí aðalskil-
yrðunum fyrir því að biöð geti orðið að fullu gagni, að sem
flestir riti í þau og láti skoðanir sínar í Ijósi á þeiiu málum,
sem almenning varða. Auðvitað er það, að blað, sem hetír
einhverja ákveðua stefuu, getur ekki ætíð fellt sig við að
taka ailt, sein að því berst, enda er sumt svo ruikið sorp,
að það er ekki almenningi bjóðandi, t. a. m. fúkyrði um
einstaka menn út af málefnum, sem alþýðu varðar ekkert
um. Vér höfum viijað leitast við að halda blaði vo.u. frá
hnippinguin einstakra manua, sem ekki snerta almenn lands-
mál, og hefur því ekki verið þægð í að fá slíkar ritgjörðir,
enda höfum vér nóg af því góðgæti í sumum hinum biöð-
ui.um. Beiskyrði utn einstaka menn, er ritað er um landsinál,
geta að vísu komið opt fyrir, og viljum vér ekki mjög átelja
það, ef það er í samhengi við efui málsins. Iin opt gætu
blöðin gætt betur liófs í því efni. Beiskyrði og særandi orð
munu sjaldan mýkja mótstöðuineunina, eða hrinda málefniuu
áfram. Kurteys röksemdaleiðsla og alvarleg, föst stefna er
það, sem ylirstígur hverja mótstöðu fyr eða síðar, þegar um
góð og rétt mál er að ræða. En það er ekki til þess að
ætlast, að ein hönd afkasti miklu, en aptur á móti vinna
mapgar höndar Jétt verk. Væru menn samhuga i því, að
leitast við að ræða og rita um þjóðmál vor, og ætluðu það
ekki allt einstökum mönnuin, inundu þau verða mörgum
Jjósari og fá rneira fylgi manna og fijótari framgang. J>etta
ættu menn að sjá og ekki liggja á iiði sínu, er liðveizla
þeirra er nauðsynleg og gagnleg fyrir velferð þjóðarinnar.
Vér vonum, að Norðlendingar verði framvegis viljugri
en híngað til að senda blaði voru ritgjörðir um almenn mál,
og sýni það, að þeir hatí enn áhuga á þjóðmálum vorum, og
vilji leitast við að styðja að framgangi þeirra, eins og þeir
liafa svo opt áður gjört vel og drengilega. Munum vér með
þökkum veita móttöku í blað vort hverri velsaminni grein
um ahnenn mál að svo rniklu leyti, sem rúm leylir. Mun-
uni vér leggja fram vora krapta til að lialda blaðinu áfram
og gjöra það sem fullkomnast að oss er hægt, því þrátt
fyrii' það, þótt blöðiii séu nú orðin ærið mörg, og allt af
verði á ýmsan hátt erfiðara að halda út blöðum, þá finnst
oss sjállsagt að halda ,,Norðurljósinu“ áfram næsta ár og
hlynna að því eptir föngum. Vér vonum að almenningur
verði oss samdóma um það, að það sé þó nauðsynlegt að
hafa hér blað nú, ekki siður en þau 40 ár, sem nú eru liðin
frá þvi að blað var fyrst stofnað hér.
Kaupmaður B. Steincke.
(Framhald frá síðasta blaði).
II.
£>egar Akureyrarkirkja var byggð, og átti að vígja hana,
var að því koinið að messufall yrði vegna forsöngvara- og
söngmannaleysis. þelta sárnaði Steincke mjög, pví hann var
fyrirtaks söngmaður og söngfræðingur. Byrjaði hann þá
þegar að kenna söng og hélt því áfram í mörg ár upp frá
því, einu sinni í viku að vetrinum. Kenndi hann fyrst
sálmasöng og síðan aðra söngva. Allir voru velkomnir, sein
vildu taka þátt í þessu, kostaði það og ekkert, framar en
annað þessleiðis, sem Steincke vanu að. Var ávallt húsfyllir,
þó fengin væru hin stærstu herbergi, sem til voru í bæuum,
og varla var svo vont veður, að ekki kæmu í hvert skipti
íleiri en færri ungmenni úr sveitinni á þessar sainkomur.
Munu allir hiuttakendur ávallt minuast þeirra með ánægju
og þakklæti við kennaraun.
Gleðiieikafélag stofnaði Steincke á Akureyri skömmu
eptir komu sína 1 siðara skiptið, og gekkst fyrir þvi, að
leikið var flesta vetur meðan hanu var hér. Dans keundi
hami ungmennum bæjarins í 2 eða 3 vetur.
Margt mætti fleira tilnefna, sem til gagns og sóma var,
er Steincke vauu að. Má svo að orði kveða, að ekki þætti
ráð ráðið í þaun tíma, nema hans atkvæðis væri leitað. Bænd-
ur byggðn svo varla fjárhús, að þeir ekki töluðu um fyrir-
komulagið við hann og hlíttu þeir jafnan hans tillögum.
Hiuir beztu uieun voru ávallt reiðubúnir til aðstoðar við
íramkvæmdir fyrirtækja hans, því þau miðuðu ávallt al-
menuingi til gagns eða sóma. jpað var vissulega sannmæli,
sem Eiuar í Nesi sagði í samsæti því, er Akureyrarbúar
héldu Steineke að skilnaði: e/ Idand eignað/d marga
sonu, eius og þennan fósturson þess, þá mundi hagur þess
batna*.
Steiucke giptist árið 1863, Pálinu dóttnr kaupmanns
Möllers á Akureyri. Litír hún eun, ásamt 7 uppkomnum,
manuvænlegum börnum þeirra hjóna. Hann mun hafaverið
rúnua 67 ára, er hann andaðist.
......— -------------
F r é t t i r.
Strandferðirnar 1892 verða hér 3, líkt og árið 1889. þó
er Berufirði og Reykjartirði sleppt úr áætluninni. Auk þessa
á „Laura“ að fara 3 ferðir frá Reykjavík til vesturhafnanna.
„Thyra“ verður strandferðaskip eins og áður. Fyrir þessar
strandferðir fær „hið sameinaða gufuskipafélag“ engan styrk úr
laudssjóði, því styrkveitingin var bundin því skilyrði, að full-
nægt yrði þeim reglum, er þingið í sumar samdi um ferðir
skipanna. En að því vildi félagið ekki ganga.
Thyra fer frá Kaupm.hötn 5. maí, 30. júni. 6. seplemb.,
kemur til Akureyrar austan um land 18. inaí, ll.júlí, 16. sept.