Reykjavík

Tölublað

Reykjavík - 29.01.1903, Blaðsíða 2

Reykjavík - 29.01.1903, Blaðsíða 2
2 mér fyrirtaks-vel. Hann er yfir fimt- ugt, en sýnist miklu yngri, þróttleg- ur og þrekmannlegur, eins og mað- ur, sem með góðum árangri hefir gengið í lífsins skóla.“ Heimsendanna milU. Danmörk. Storm gerði svo mikinn á Jóladag, að núlifandi meim þykjast engan slikan muua. Urðu skaðar miklir af um alla Danmörk, bæði á Jðtlandi og eyjun- um, og eins í suðurhlut Svíþjóðar. Tré brotnuðu í skógum víða (í Grib-skógi fjöf- mörg), hafnir skemdust viða meira og minna, bylgjubrjótar og skiplægis-stéttir brotnuðu. I Gilleleie gerónýttist höfnin og ekkert skip né bátur var þar heilt eft- ir. Sumstaðar sleit upp skip og rak á land og fórust nokkrir menn við það. Vestureyjab. Eftír að landsþingið feldi frv. um sölu eyjanna, tóku sig til auð- menn ýmsir úr flokki þeirra, er spornað böfðn við sölunni, og þóttust ætia að mynda hlutafélag með að minsta kosti 4—6 milíóna blutafé. Félagið mynduðu þeir og, en hlutafjárupphæðina hafa þeir þagað um til þessa. Þó vita menn nú, að félégið hefir selt mikið af skuldabréfum, sem það hefir gefið út, og að upphæð sú, svrn fengist hefir fyvir bæði hlutabréf og skuldahréf til samans, nemur ámóta og sú sú upphæð, sem upphaflega var ætlað, að hlutabréfin ein skyldu nema. Hefir því hlutaealan gengið dræmt og upphæð hluta- fjárins orðið talsvert miimi, en við var búist. Stjórnin danska kvaddi skynbæra menn í nefnd, til að ferðast til Vestureyjanna, kynna sér ástandið þar og koma svo fram með tillögur um, hvað danska likið geti gert til þrifnaðar eyjunum. Þeir sem ætla má að bezt hafi vit á, ætla, að Danir muni sökkva niður nokkrum iiiiiíónum króna í árangurslausar tilraunir vjð eyjamar, þær verði engu bættari, en verði framvegis sem hingað t.il sífeld byrði ríkissjóði. RÍKi8ÞiNfiiB hefir hafi óveniu-þýðingar- mikil mál með höndum í vetur. Eru það réttarbætur, sern stjórnin hefir lagt fyrir þingið.—Þar má fyrst telja dómaskipunar- lög ný, erbíndaeiga enda á heitorð st.jórn- arskrárinnar dönsku uin, að lögleiða kvið- dóma í sakamálum og láta málaflutning allan fara fram munnlega og í heyranda hljóði. Þessu máli hafði fólksþingið lokið fyrir Jól, og er húist við, að landsþingið fái ráðið því t.il lykta í vetur. — Þá var annað merkismálið skólalögin nýju (in. a. afnám forn'tungna í lærðum skólum, fyrir þá er þáð kjósa). Þau lög er talið vist að ríkisþingið afgreiði, svo að þau nái 'gildi á þessu ári. — Þriðja mál er um að lögbjóða öllum borgaralegt hjónaband, svp að það eitt sé gilt, eii hinu ráði hver hjónaefni sjálf, hvort þau vilja lát.a prest púza sig á eftir eða ekki. — Fjórða merk- ismál, sem fyrir þinginu liggur, eru nT SKATTALÖG. látinn er skrifstofustjóri við kgl. leik- húsið Hauch. Hans kona var Inger, fædd Tærgesen, fyrrum gift konsúl Símoni John- sen hér í hæ. Spánn. Sagasta slepti'ráðaneytis-for- sætinu og fór úr ráðaneytinu í f. m., en 5. þ. rn. andaðist hann, háif-átt.ræður. — Hann var upphaflega verkfræðingur, en gaf sig snemma við stjórnmálum. Hann var ótal sinnum ráðgjafi, oft ráðaneytis- forseti, tvívegis ger útlægur. Yfirleitt frjálslyndur og vandaður maður. Frakkland. Humhert-hjónin sitja í varðhaldi. Þau fengu fyrst, er þau komu til Parísar, dýrindisrétti til viðurværis, og borguðu sjálf. En síðan 3. þ. m. verða þau að láta sér nægja venjulegan fang- elsis-mat,, því að þá vóru þau orðin pen- ingalaus. Fr. Humbe.rt átti eftir eina (i(> franka, sem hann vildi ekki eyða. Prófin yflr þeim hjónum eru að eins hyrjuð, en búist við að þau muni standa yflr eina 5—6 mánuði, og málið komi því varla til dóms fyrri en í haust, að afstöðnu sumarfríí dómstólanna. Marconi, sem nú hefir 7 um tvítugt, útskrifaðist fyrir 7 árum af háskólanum í Bologna. Sá háskóli hefir nú senthonum doktors-nafnbot í heiðurs skyni. Venezuela Þar höfum vér því við að bada þær fréttir, er áður vóru komnar, að Castro forseti gekk að þvi að skjóta máliiiu til friðardómstólsins í Haag, og urðu mótstöðumenn hans (Bretar, Þjóð- verjar, ítalir) á það sáttir. En Castro fól sendiherra Bandarikjanna í Venezuela að vera umboðsriíaður sinn um alla undir- búningssamninga, og fór erindrekinn norð- ur til Washington, D. C. Jafnframt gaf Cast.ro honum urnboð sitt, til að sættast á málið, ef svo bæri undir, og mætti þá spara sér að fara til Haag-dómsins. Sendi- herrann hefir nú fengið sendiherra and- stæðinga-ríkjanna til að fá samkynja um- boð frá sínum stjórnum, og er nú taiið ekki ólíklegt, að sæzt kunni að verða á málin i Washington, svo að þau þurfi aldrei i gerð að koma. Meira en einn hankari í Bandaríkjunum hefir boðið Castj-o að borga út allar skuldir ríkisins (Vene- zuéla) gegn því að f’á veð- í tolltekjum þess. Uppreistarmönnum i Venézuéla hefir veitt örðugt, lið Cast.ros orðið oft.ast sigursælt, og hafa nú sumir uppreistarflokkar gefist, upp, en aðrir eru að semja um uppgjöf. Noregur. Þar er látinn 9. þ. m. próf. Fr. Petersen, 63 ára, háskólakemiari í guð- fræði . Landar erlendis. 7’rúlopud eru í Höfn ungfr. Ingibjörg Claessen og Jón Þorláks- son stud. mag. — Lögfræðis-prófs fyrri hluta hafa tekið í Höfn: Halldór Júlíus- son (læknis) og Tómas Skúlason (fraSkarði), báðir m. 1. eink. (Frb. frétt.a útl. í aukabl.). X Minnisvarða úr tré í tröppu mynd — eða ómjmd, ætlar gamla bæjarstjórnin, sem nú er að fara frá, að fíetja sér í Hafnarstræti áustanverðu (Nýhöfn). Málið er þannig vaxíð, að eigandi að búðarhúsunum þar, konsúll D.- Thomsen, hafði fengið leyfi hjá bygg- ingarnefndinni til að færa tröppur, sern þar hafa áður verið, lítið eitt vestar, en þær voru, og byggja þær upp af steini „jafnla.ngt út frá hús- hliðinni eins og trétröppurnar áður“. Gömlu tröppurnar voru 1 al. 9 þml., nýja steintrappan nær 6 þml. lengra út, en þetta afsakar Thomsen ’ með því, að steinrröppur verði ævinlega að ná lengra út en trétröppur, af því að í steintröppum eru ekkibrúk- uð holþrep („settrín"). Samt lét hann sér vel lynda úrskurð byggingar- nefndarinnar um, að færa tröppurn- ar 6 þml. inn, en nú vill bæjarstjórn- in ekki samþykkja ákvæði bygging- arnefndarinnar, heldur ákveður á síð- asta fundi að tröppurnar skuli færðar 15 þmi. lengra inn að húrhliðinni. Þar, á bæjarstjórnarfundi, kpm Magn- ús Benjamínsson með uppdráttarupp- kast frá Knud Zimsen, sem átti að sýna, að gamla trappan hefði að eins náð 1 ai. út á stéttina, en nú seg- ist Thomsen ha.fa í höndum bréf frá þessum sama Zímsen um það, að tröppurnar hafi náð 1 al. 4 þml. út ofanjarðar, en 6 þml. lengra hafi hann sannað fyrir byggingarnefhdirini að trappan náði út, áður en hann lét búa til gangstétt eftir götunni, og fylla upp í hana. - Byggingar- nefndin vildi ekki ónýta .þessaflþml. fyrir honum, sem þó vóru reyndar í- jörð, og vóru ástæðurnar til þess tvær: önnur sú, að gangstéttin er ið mesta bæjarþing, og ætti því Thomsen ekki að.J.jtn.issa nein tröppu- lengdarróttindi fyrir það, að hafabú- ,ið til stéttina; en hin ástæðan er sú, að þar sem trappan a nú að vera, er ekkert uppfylt, og gamla trappan stendur því alveg upp úr þar. Nú vill bæjarstjórnin að Thomsen sasi af gömlu tröppunum fyrst þá 6 þml., sem hann gróf í ofaníburðinn, þegar hann )ét gera ’gangstéttina, og svo þá 3 þml, sem þeim ber á milli í „desimal“-reikníngi sínum, Magnúsi Benjamínssyni og Knud Zimsen. Þessar upplýsingar hafði bæjar- stjórnin ekki á fundinum, og var henni að því leyti vorkunn; en auð- vitað hefði legið nærri, að fá um- sögn Thomsens um málið, svo að. honum hefði gefist kostur á að sýna fram á, hvað rótt var. Óiyginn maður sagði mér, að þess- ir tveir bútar af gömlu tröppunum eigi að neglast saman, og reisast upp sem minnisvarði fyrir þá Magn- ús og Tryggva, fyrir framari hús Gunnars Gunnarssonar, sem stendur • út í miðri götu vestárlega í Hafnar-' , stræti. Thomsen verður að búa til j kaðalstiga (stormlighter) upp á þær litlu leifar, sem eftir verða af gömlu tröppunni nans, til þess að búðin verði aðgengileg fyrir einstöku lipra menn. Öðrum er eftirieiðis mein- að að koma þar inn. Eftir því, sem heyrst heíir á ýms- máismetandi bæjafuiltrúum, bafa þeir í hyggju að koma með tillögur fyrir ina nýju bæjarstjórn, sem ganga í þá átt, að miða. tröppulengdir í göt- um við fjarlægð þeirra frá gang- stéttarbrúninni, eri ekki frá húshlið- inni. Svo er það alstaðar í. útlönd- um, þar sem ég þekki til, og þann- ig ætti það einnig að vera hér. — ■ » ■ —.— Marconi og1 ísland. Vitanlegt er það, að eirihverjar samninga-umleitanir eru milli stjórn- ar vorrar og Marconi-félagsins um loftrits-samband milli ísla.nds og út- landa. En ekkert heyrist., hvað þeim Ííður. Maður nokkur hér í bæ hefir fátið í veðri vaka, að hann væri „umboðsmaður" félagsins, en veitauð- sjáanlega ekkert um, hvað þeim samningum líður, því að ekki er hann svo þagmæiskur, maður sá, að hann mundi ekki skýia blöðum hér frá því, ef hann vissi nokkuð um það og frá nokkru væri að segja — mundi og ekki sitja hór í Reykjavík, ef hann hefði nokkuð að gera með samninga við stjórnina í Kaupmanna- höfn. Helzt lítur út fyrir, að það sé Marconi-féiagið i Lundúnum, sem leitar samninga við stjórnina í Höfn, en hún taki þar dræmt undir. Ejtt er víst, að þótt alþingi hafi að sínu leyti veitt fó til þess-, að þetta kæm- ist á, með því móti að Danastjórn legði fram talsverðan hlut kostnaðar af annari hálfu, þáhefir danska st.jórn- in enn ekki beiðst eins eyris fjár- framlags af ríkisþingi í þessu skyni, f:vo séð verði. í „Nationaltid." 8. þ. m. skýrir fregna-„finnur“ (Interviewer) þess Danskensla. danskenslu, leyfi ég mér að ljiðja þá, sern vilja njóta slíkrai' kenslu, að gefa sig iram við mig, helzt fyrir iiresta Máiiudag. liristján h'ristjáiisson. Bankastreeii 14. biaðs frá samtali sinu við Suenson kammerherra, forstjóra „stóra nor- ræna. símafélagsins". Suenson hrós- aði Marcóni mjög, kvaðs,t ekki vera svo einfaldur nó „gamaldags" að hafa neina hleypidóma gegn honum. Ját- aði, að aðferð Marconis væri stórum ódýrari en símarnir (33/4 ey. orðið yfir Atlanshaf, í stað 37 ey.). En hann sagði, að eigi væri enn auðið að halda loftrits-orðsendingum leynd- um, fleiri gætu náð í orðsendinga.rn- ar, en sú viðtökustöð. sem þær væru ætlaðar, og þrumur gætu alveg trufl- að þær [Marconi-fél. neit.ar þessu livorutveggja]. Enn mundu hða mörg ár áður en loftritinn gæti kept við símana. Benti á, að Bretar væru að leggja sæsíma milli Nýja-Hollands og Canada [því var riú' reyndar lokið áður en Marconi gæti1 loftritað yfir Atlantshaf] og Bandaríkin væru að leggja sæsíma tii Filippus-eyja [það var nú og langt komið áður]. Hann kvað loftritann mundu fyrst um sinn verða að mest.u liði milli skipa á sjó eða milli skipa og lands. „Ann- Iiefi ég fylgt tilraunum Marconis með mestu athygli, og meðal annars boft- ift aft útvega honum t'æri á aft gera tilraunir milli Hjaltlamls, Færeyja og ísiamls, sem er eitt ið allra bezta tilraunasvæði fyrir hann *. í næsta bl. skýrir hann frá, að forstjóri ríkissímanna dönsku hafi sagt sér, að hánn hafi á hendi samn- ingana við Marconi. M. heimti £ 10,000 fyrir loftritasamband mílli Hjaltl. og Færeyja, en þrefált fyrir sambandsstöðvar, er tengi Hjaltland, Færeyjar og fsland saman. En þetta sé alt of dýrt. Þó sé ekki slitið samni n gatilraununum en n. (Frh. næst). Landshornarma milli. Trúlofuð cru séra Halldór Jónsson á Reynivöilum og ungfr. Kristín Hermanns- dóttir frá Yeili, Rvs. Látinn 16. þ. rn. 1’áll J. Blöndal fv. læknir í Stafholtsey, f. 1840, kvæntur Elínu Jónsdóttur Thoroddsens, faðir Jóns iæknis í Stafholtsey. Páll var drengur góður og vel að sér ger. IRepfcjavíh oð orenfc. Vindlagerðarfélagið i Reykjavík hélt ársfund sinn 27. þ. m. Haili á ársreikn- ingnum var 1368 kr. 93 au. eða um 47«/0 af hlutasjóð félagsins. Skuldir um árslok in' Þar til iandsbankans kr. 10,750.00. A móti þessu eru birgðir af vmdlum og tóbaki fyrir 11,236.18, húseign 2400,00 o. fl. Stjórninni var gefin kvittun fyrir reikningsskilunl þessurn, og formaður endurkosinn herra Tryggvi bankastjóri Gunnarsson. — Eimsk. „ísafold“ varð að snúa aftur fyrir ofviðri. Kom aftur á Sd. Eimsk. Breifond (250 r. t.) með kol til Thomsens magasíns. Kom hingað 23. f. m. „Laura11 (Aasbcrg) kom 26. þ. m. Farþegjar: Garðar Gíslason frá Leith, Anna Ásmundsdóttir. María Bachmann, danskur verkfræðingur, annar útlendingur, er seiur „mótóra“ (hreyfivélar) — öll frá Khöfn. Árni Filippusson frá Vestm.eyjum (fór um borð þar, en komst ekki í land aftur). „Laura“ fór næsta dag til Stykkis- hólms, kemur svo aftur og fer vestur eftir áætlun. — Engan farm hufði hún til Vestm,- eyia, Reykjavíkur, Hafnarfjarðar né Akra- ness. Með farminn á þær hafnir kemur aukaskip, „Arnó,'1 væntanlegt á hverri stund. yfokabl kcmur nnðir etns og „yJrno“ erkemin. réCé040«>0í4I0é04040i>040é EKTA § * ANILÍNLITIR * FÁST HVERGI EINS ÓDÝRIR OG í VERZLUN LEIFS TH. ^ORLEIFSSONAR. ►0#0404-040S4'S04C-é0404040<l VÍN og VINDLAR frá konunglegum hirðsala KJÆR & SOMMERFELDT fást. einungis í verzluft J, P, T. BRYDES í Reykjavík. Hvergi ódýrara eftir gæðum. / Cyv. yírnason selur eingöngu danska Rammaiista og af beztu sort. Eunfremur Mpblur úr vönd- uðu efni, Líkkistur, Líkkistumyndir, Spegl- ar, Spegilgier, Rúðugler o. fl. o. fl. Otrúiegt, en satt! Fyrírlóaura fást í vor 65 kr. Þá verður gaman að lifa. ATVINNA. . 2 duglegir og reglusamir menn, ekki yngri en 17 ára, geta fengið vist á Hotel Island við útistö f frá 14, iVlaí næstkom. Varðe klæðaverksmiðja býður langbezta kosti öllum þeim, sem senda alllll (eða ull og tuskur) til að viniia úr fatacfni. Enþauvinna sér altaf meira og meira álit fyrir að vera falleg;, lialilgóft og með ekta lit. Sérhver hyggin húsmóðir komi sínum ullarsendingum sem fyrst til umboðsm. JÓN HELGASON, kaupm., Aðalstræti (4. IMÍL- bióftar ísl. vörur keyptar af umboðsm. Ég hefi í mörg ár þjáðst af inn- vortis sjúkdómi, lystarleysi, tauga- veiklun og annari bilun, og áu þess að gagni ha.fi orðið, brúkað ýms meðul hjá ýmsum læknum. Nú síð- astl. ár hefi ég neytt. Kína-Lívs- Eiixir hr. Waldemars Petersens í Frederikshavn og ávalt orðið töluvert betri á eftir, og ég finn, að ég ekki get verið án Elixírsins. Þetta get ég vottað með góðri samvizku. Króki, í Febrúar 1902. Guðbjörg Guðbrandsdóttir. Kína-lífs-elixírinn fæst hjá flest- um kaupmönnum á íslandi, án verð- hækkunar á 1,50 (pr. fl.) glasið. Til þess að vera viss um, að fá hinn ekta Kína-lifs-elixír, eru kaupend- ur beðnir að líta vel eftir því, að V-j;T standi á flöskunni í grænu lakki, og eins eftir hinu skrásetta vörumerki á flöskumiðanum: Kínverji með glas í hendi og firmanafnið Waldimar Pet- ersen, Frederikshavn. Kontor og Lager Nyvei 16, Köbenhavn. , I ■■ ! ...... Prentsiniðja Reykjavíkur. Pappirínn frá Jóni Ólafssyni.

x

Reykjavík

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Reykjavík
https://timarit.is/publication/206

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.