Reykjavík - 28.04.1904, Blaðsíða 4

76
og „Atli inn rammi“. Auðvitað
gerði haun það ekki af því, að hann
væri á móti rikisráðssetunni (þvert
á móti!), heldur til þess að reyna.
að hleypa „lús í skinnfeldinn" hjá
mótflokki sínum,
„ísafold" flutti þetta fyrir Dr. Y.
G. og vafalaust í sama tilgangi og
hann. — Þá er það kom í ljós, að
hávaði þjóðarinnar beit ekki á krók-
inn, þá lýsti Dr. V. G. yfir því, að
hann væri ósamdóma landvarnar-
kenningunum (sem hann og vafalaust
var) og „ísaf.“ reyndi að þurkaallan
landvarnar-grun af sér á allar lundir,
og það svo, að sannleiksást hennar
mátti ekki ósviðin nær eldinum ganga
en hún gerði.
í sjö ár samfleytt hefir hún nú
verið að íhuga J'ýðing ríkisráðsset-
unnar, og jafnan hefir henni þótt
ástæðulaust að hafa neitt móti henni,
þangað til útséð var um, að það
yrði Dr. Y. G. eða neinn ann-
ar af þeirra sauðahúsi, sem fyrstur
yrði kvaddur til að mæta í þeirri
samkundu — þá loksins fer hún að
sjá, að stjórnarbótin er „meingölluð".
Þá sér hún, að þingmenn hafa að
eins glæpst til að samþykkja þetta,
af því að þeir höfðu „ekki tíma til
að átta sig“ — munandi ekkert eftir
því, að hún hafði frá því 1897 verið
að margskýra fyrir lýðnum þýðing
ríkisráðssetunnar, í fjölmörgum grein-
nm, og sumum vel rituðum.
En hefði þeim nú „ísaf.“ og
Dr. V. G. tekist 1902 að sundra
heimastj.fiokknum á ríkisráðs-setunni,
ekki séð sér fært að hafa frv. frá
1901 fram, en getað fengið nokkra
úr hstj.fi. til fyigis með sér til að
samþykkja frv., sem nú er orðið að
lögum, svo þeir hefðu getað þakkað
sér það, þá er ég ofboð hræddur um,
að „ísaf.“ hefði orðið nokkuð seinni
á sór með að finna „meingallana.“
Eins er nú: hefði hr. H. H. verið
svo einfaldur (því að annað en ein-
feldni hefði það ekki verið), að afsala
sér ráðherradæminu í hendur Dr. V.
G., þá er ég líka íujög smeykurum,
að ekki hefði heyrst neitt álas úr
„ísafoldar“átt um undirskrift forsæt-
isráðherrans undir köllunar-bréfið. —
„ísaf.“ hefðí þá væntanlega brosað
þegjandi í kampinn, en Dr. Y. G. á-
reiðanlega sleikt út um.
Ég er ekki svo mikið að lá þetta.
Það gengur nú svona í flokka-stríð-
inu. Menn reyna að gera sér mat
úr öllu, og leggja sór því stundum
nokkuð rnargt til munns.
V.
Það er ekki nema eðlilegt, að hr.
J. Jensson riti eins og hann gerir.
Hann er maður, sem er að berjast
fyrir áhugamáli sínu, sem að hans
áliti er þýðingarmikið velferðarmál.
Hans starf er jafn-virðingarvert fyrir
því, þótt fáir vonandi verði skoðun-
um hans í þessu máii samdóma.
Um flokka-blöðin er nokkuð öðru
máli að gegna. Menn hafa haídið
þeim til góða margt og mikið
af misendis-starfsemi, af því að menn
virða flokks-hitanum mikið til vor-
kunnar meðan orrustan stendur sem
heitast.
En nú þegar sigur er unninn í
inni nýju stjórnbótarbaráttu vorri og
þjóðin er að byrja á nýrri frelsis-
braut að hagnýta sér árangur sigurs-
ins og sá til farsælla ávaxta af hon-
um, þá er það ekki drengilegt verk,
að vera að reyna að spilla allri út-
sjón til friðsamlegrar starfsemi með
einlægum rógburði, illgetum og ó-
hróðri um vora nýju landstjórn, ráð-
herrann og starfsmenn hans —• alveg
að átyllulausu og áður en hann og
þeir hafa átt kost á að gera neitt.
Og aliir þekkja, hver blöð það eru,
sem hafa staðið svo að segja látlaust
í þessum sauraustri síðan í vetur að
hljóðbært var, hver ráðherra yrði.
Það kveður svo ramt að, að merk-
ir menn úr fornum andstæðingaflokki
ráðherrans hafa fundið ástæðu til að
taka til máls og víta þessar lánleysis
og ósæmdar aðfarir með inum hörð-
ustu orðum, t. d. sóra Sigurður Stef-
ánsson, og só honum sæmd fyrir og
hverjum þeim sem í þann streng tekur.
Ég hefi heyrt svo margar raddir
úr ýmsum áttum af landinu, frá
mönnum úr báðum gömlu flokkun
um, að ég þori að fullyrða, að það
er nú all eindreginn vilji þjóðarinnar
að heimta vopnahlé og frið um sinn,
frið fyrir landstjórnina og alla góða
menn til að beita kröftum sínum í
samvinnu að nauðsynjamálum lands-
ins.
Það vakir alllríkt fyrir mönnum,
að það só siðferðisleg skylda allra
manna að styðja ina nýju stjbrn til
nýtilegra framkvæmda án alls tilJits til
gamallar flokkaskipunar eða klíku-rígs.
Ekki svo að skilja, að ekki skuii
að því finna, ef hún illa gerir, eða
sjá í gegn um fingur við hana um
neina óréttvísi eða afglöp; en þjóðin
haimtar það, að blöðin só ekki með
sífeldum skamma-austri, álasi, tor-
tryggingum og sakargiftum við lands-
stjórnina meðan lmn hefir til einskis
slíks unnið, eingöngu til að þjóna.
illu skapi og reyna að viðhalda göml-
um flokkaríg, til að hindra með því
að stjórnin geti haldið því trausti og
fylgi, sem er nauðsynlégt skilyrði
fyrir, að hún geti notið samvinnu
landsmmanna landinu til heilla. Þeir
sem þetta gera, láta heill og velferð
þjóðar sinnar sitja á hakanum fyrir
valdgi-æðgi og hógómlegum metnaði
sjálfra sín.
Og það er enginn efi á því, að
þjóbin mun finna nóg tök til þess
að láta bæði blöðin og þingmenn
sína finna til þess, að hver sá mað-
ur missir traust hennar og öil áhrif
á hana, sem lætur geðvonzku, eigin-
girni, metnaðarfýsn og persónulegt
hatur koma sér til að beita kröftum
sínum til að spilla friði í landinu og
samvinnu að velferðarmálum þess.
Þjóðin er vissulega ekki blind og
lætur ekki refsingarlaust traðka vilja
sínum og hagsmunum til lengdar.
Þjóðin er tilfinningarnæm og réttsýn.
Hún markar þá Júdasar-markinu,
sem Júdasar-verkin vinna. J. 0.
hprhrfiii * Austurstræti 10 er til
H * !# leigu fiá 14. Maí þ. á.
Semja má við
Karölíau Sigurðardöttir.
All skonar álnavara er ÓDÝRUST
í verzl.
Valðint. ðttesens.
ttsimsertdanna milli.
Stríðift. [Eftir „ ísaf. “ 27. þ. m.]
ítúsar haia 13. þ. m. fengið stærsta
áfailið, sem þeir hafa enn fyrir orðið
í þessu stríði. — Þennan dag gerðu
Japanar nýja árás á Port Arthur, en
Rúsar lögðu flota sínum út af höfn-
inni til orrustu við þá. Yfirforingi
rusn. flotans, Makaroff aðmíráfl, nýt-
asti sjóforinginn í liði Rúsa, stýrði
flotanum, og var ásamt Molas aðmír-
ál og Cyrill prinz, bræðrungi keisar-
ans, á vígskipinu Petropaulovsk (11,-
000 tons), og var skipshöfnin 700
manns. En svo for, að aðmírálsskip-
ið sprakk (sumir segja á rúsneskri
tundurvél neðansjávar, aðrir af tund-
urskeyti frá Japönum). Sökk skipið
og fórust aðmírálarnir báðir og nær
öll skipshöfnin. 13 menn einir
komust af, þar á meðal Cyrifl prinz,
meiddur þó til muna á fótum og með
brunasár á andliti.
Tundurskeyti japanskt laskaði og
annað vígskip Rúsa og gerði það ó-
fært. Það var Pobieda, 12,700 tons.
Af því skipi varð mannbjörg.
Enn segja sumar fregnir, að Rús-
ar hafi mist tundurbát, er á vóiu 90
menn, og hafi einir 4 bjargast.
— „ísaf.“ hermir eftir einhv. blöðum
„þann merkilega(!) fyrirburð(?)“, að
kvöldinu áður en Marakoíf féll, hafi
sveinn komið hlaupandi inn, þar sem
frú Marakoíf var í kvöldboði í Pét-
ursborg, og sagt, að menn segðu út
í bænum, að Marakoff væri fallinn
og fjöldi sjóliðsmanna. — Japa-nar
hafa jafnan hafið atlögu sína um
nótt eða í birtingu, svo hefir án efa
enn verið. Þeir sem hafa lesið það
sem prentað er til skýringar á her-
korti „Rvíkur", vita, að hádegi í
Port Arthur er 9 klst. fyr en í Green-
wich (á Engl.) Nú er Pétursborg 30°
austar, og tíminn þar því 7 klst. á
eftir Port Arthur. Símrít að aust-
an er ekki margar mínútur á leið.
Hafi Marakofffalliðkl. 3 — 4að morgni,
þá gat fregnin um það verið í Pét-
ursborg kl. 8—9 kvöldið fyrir (eftír
tímamuninum). Og þurfti það hvorkí
að veia „merkilegt", nó „fyrirburður".
— Fregnmiði frá „Vestra“ 33. þ.
m. segir (eftir blöðum til 16. þ. in.)
sjúksamt mjög í landher Rúsa, svo
að í sumum herdeildum er þriðji
hver maður á sjúkra-skrá.
MILLI 10 og 20 tegundir af
brennivínl eru nú í verzlun Ben.
S. Þórarinssonar.
Nýkomið með s/s „Laura“ mikið af
Þeir, sem hafa sent verkefni til
Silkeborg Ulædefabrik, eru hér með
beðnir að sækjð tau sín hið ALLRA
PYRSTA og borga vinnulaunin um
leið, annars verða tauin se!d.
Valðim. Ottesen.
MUNItí eflir að HÚSGAGNA-
verzlun Ben. S. Þórarinssonar er sú
STÆRSTA og FJÖLBREYTTASTA hér
á landi ogjafnframt sú ÓDÝRASTA.
VÍNFÖNG ákaflega fjölbreyttog
lang-bezt í verzlun Ben. S. Þórar-
inssonar.
Komið og skoðið.
Ben. S. Þórarinsson er öllum þeim
þakklátur, sem koma og skoða
vörur hans.
G0NGUSTAFIR. Enginn hefir
jafngott úrval af gÖngUStöfuiTl og
verzlun Ben. S. Þórarinssonar.
REYKJARPÍPUR þykja lang-beztar,
dýrar sem ódýrar, í verzlun Ben.
S. Þórarinssonar. StÓrt Úrval.
ÚRVAL
af SKRAUTLEGUM TÆKIFÆRIS-
KORTUM er nú á Laugaveg 6., t. d.
mikið af fallegum og ódýrum FERM-
INGARKORTUM, sem allir ættu að
líta á, áður en þeir kaupa á öðrum
stað.
Samsöng
Samsöng heldur söngfélag íslenzkra
stúdenta til ágóða fyrir minnisvarða
yfir Jónas Hallgrímsson.
Laugardaginn þ. 30 þ. m. kl. 9. síðd.
Samsöngurinn verður haldinn í
„ BÁRUHÚSINU “, og eigi aftur end-
urtekinn.
Nákvæmari upplýsingar á götu-
hornum.
stofuborð, (kringlótt) er
JlJlwyl til sölu í Lindargötu 7a.
Til 1 AfffH 14- Maí 5 herbergi
l»II IwIVJU samliggjandi auk eld-
húss og geymslu og einnig nokkur
herbergi smærri og stærri, hentug
fyrir einhleypa. Semja má við Guðm.
Magnússon Lindargötu 5. [tf.
Keionjoi til sölu. Ritstj. ávísar.
frá Mead Cycle Co. í
■VwlUIIJUI Chicago og London,
sem eru viðurkend um ALLAN HEIM
BETRI reiðhjól en NOKKUR önnur,
fást pöntuð með verksmiðjuverði.
Ritstj. ávísar.
TIL LEIGU stofa á Laugavegi 25 frá
14. Maí næstk; semja má við Ornýju Er-
lingsdóttur á Laugavegi 67.
TIL LEIGU 5 herbergi og cldhús frá 14.
Maí, Þingholtsstr. 23. D.Ostlund.
UNGUR duglegur og reglusamur mað-
ur óskar eftir landvinnu frá 14. Maí til
31. Ág. Uppl. gefur Gísli Jónsson verzl-
unarm.
TIL LEIGU íoúðir bæði fyrir fjölskyld-
ur og eiuhJeypa. Ritstj. ávísar.
FUNDIN silfur-brjóstnál. Eigandi vitji
t«l Ritstjóra.
80. kr. kaup getur vinnukona fengið,
er vill taka vist á góðu, ungbarnaiausu
hcimili í Rvik. Ritstj. ávísar.
Prbntsmibja Reykjavíkur,
Vrentari: íorv. Porvarðsson.
Pappirinn trá Jóni Ölafssyni.