Reykjavík - 17.12.1904, Blaðsíða 2

234
KR. KRISTJÁNSSON,
Skólavörðustíg 4,
smiðar manna bezt húsgögn og gerir yið.
Jóla-gjafir
ódýrar, en failegar og eigulegar, eru:
ISjrtrnson: Kátnr piltnr, 1,35.
* lijornson: Fjórar sögur, 0,65.
Bragi, 1. bók, 0,50
Bragi, 4. bók, 0,50.
JPáls ÓlafssonarIfóðmœli, áýmsu verði.
Ferðin a heimsenda, 1,25 og 1,50.
Jón Olafsson.
— HlglAfiSTBftn VM81«-20 ?I KÖLASUND 12 •
• RE YKJAVIK *
Vindlaverksmiðja
TH0MSENS
en nú orðin svo góðkunn um alt
land, að bæði flestir kaupmenn og
piívatmenn kaupa nú helzt vindia
sina þar.
Kkkert hefir verið til sparað að
tx a hana að fyrirmyndar verk-
■eu.." ý.i.
’il:"f vindlar eru búnir til
lír t v '-.x ei... liægt er að fá í
Havaiíiif. Li..^.::a, Java og
Sumatra.
Verk og annr.v ÚLb.'u .?r- vindl-
vinum er vandað sem mo ti. .. veið;’.
Kaupmenn geta fengið. sé. r.öf 1 <v*
sérmiða á vindlunum, ef 1 tir ori.
l>ess.
IVlikííl aísláttur í stórkaupum.
Hvergi eins góð vindlakaup.
Styðjið innlendan iðnað.
Vcrndartollurinn lendlr hjá
Itanpendunuin, þaðgerir inmikla
»amkeppni milli Inna inulendu
vindlavcrksmiðja.
Kassi með 25 góðum
vindlum fæst á krónu.
H. TH. A. TH0MSEN.
(þar á meðal
perlu- cg málm-
kranza) selur m jög
ó dý r a
Ragnheiður Jensdóttir.
—3] Lauíásveg 38.
HÚSIÐ nr. 35 við Laugaveg liér í bæ-
jsum er til sölu. Semjasem fyrst við Sig-
9rð Jónsson, Laugaveg 35.
Bókmentir.
—o —
Kristofer Janson: Hann og hún.
Kr. H. Jónsson þýddi. 180 bls.
8vo. ísaf. 1904.
Þetta er önnur af tveimur falleg-
ustu sögum Jansons. (Hin er „Marit
Skjolte"). Sagan er því frá höfund-
arins hendi gull-falleg. Því miður
er þýðingin ekki frumritinu samboð-
in; máli og stafsening mjög ábóta
vant. Þetta er því ieiðara sem frum-
ritið átti betra skilið. Alt um þetta
er sagan í sjálfu sér þess verð að
vera alment lesin og verður það
án efa.
Zola: Orustan við mylluna. 54
bis. 8vo. Sðf. 1903.
Eigulegt og útgengilegt kver, sem
nærri má geta, er Zola semur og
Þorst. Gíslason þýðir. Þó gæti Þor-
steinn gert betur á stöku stað.
Halldór Larusson: Safn af fjór-
tödduðum sönglögum 4—)—36 bls.
4to. Rvík 1904.
Af sönglögum þessum eru lOfyrir
blandaðar raddir, og 10 fyrir karl-
manna raddir. Ýmis af lögum þess-
um, sem eru eftir ýmsa, hafa ekki
áður prentuð verið við íslenzka texta.
Önnur, sem áður hafa prentuð verið,
eru hór meðnýrrí raddsetning. Hór er í
fyrsta sinn prentað á íslandi með heim-
ild höfundarins lag Svb. Sveínbjörnson-
ar við „Ó gúð vors lands!“ — Bókin
er prýðilega prentuð á óvenju-góðan
pappír og verður eflaust mörgum
kærkomin.
TÍYoli-sýningin.
—o—
Eins og menn hafa séð á augiýs-
ing frá sýningarnefndinni í 55. tbl.'
„Rvíkur,“ er fyrirhuguð sýningíTiv-
oli í Höfn í sumar komandi á mun-
um ogmönnumfrá Grænlandi, íslandi,
Yestureyjum og Færeyjum.
Það er eðlilegt að oss íslending-
um sé ekki vel við að vera gerðir
að jafuokum Yestureyja svertingja og
grænlenzkra skrælingja. Auðvitað er
ekki þetta tilgangur þeirra merku
heiðursmanna, karla og kvenna, sem
boðt’ð hafa til sýningarinnar. Þeim
gengur auðvitað gott eitt til. En
oss má fyrir eitt koma, ef afieiðingin
verður sú, að koma því inn i al-
menna meðvitund eða festa það í
almennri meðvitund útlendinga, að
vér séum, ef ekki „ein alin af sama
stranganum“ eins og svertingjarnir
og skrælíngjarnir, þá samt þjóð á
svipuðu reki.
Vér getum því ekki annað en ver-
ið samdóma þeim, sem vilja mót-
mæla slíkri aðferð og koma henni
af. Og vér erum fullvissir þess, að
Danir gera ekki slíkt framvegis, ef
Sparisjóðsdeild Landsbankans
verður lokuð frá 27. til 81. þ. m-
að báðum dögum meðtöldum.
Landsjóðsdeilain verður opin á
venjul. tíma.
Öðrum bankasterfum verður
sint frá kl. 12 til 2.
Landsbankinn 15. Des. 1304.
TryggTi Gunnarsson.
í verzlun
Jsneöikts Stejánssonar
Laugavegi 12.
fæst mjög mikið úrval af kökum og
kaffibrauði; sömuleiðis fint Sukkuladi
frá 45 aura tíl 1 kr. pd. og Epli og
Appelsínur og margt fl.
jKven-slipsi
ljómandifallegfást i
Yonarstræti 6. [- 60
hús E. Bjarnasonar járnsmiðs.
Fyrir jólin!
Fjölbreyttar nýjar birgðir af
Klukkum °g Úrum
Sömuleiðiðis loftvogir, hitamælar
kíkjar og gleraugu.
Enn fremur mikið úrval af
6ull- og Siljur-
skrautgripum, svo sem: úrfestum,
slifsnælum, armböndum, steinhringar,
serviettuhríngar, manchettuhnappar,
og m. m. fl.
Alt vandað, smekkl. og ódýrt
Jóh. Á. Jónsson
12 Laugaveg 12.
vér mótmælum því röksamlega, en
vingjarnlega og stilliiega nú.
Hins vegar er hætt við, að söfnun
muna til sýningarinnar sé svo langt
komin, að ekki fáist aítur snúið nú
í þetta sinn. Oss er t. d. kunnugt,
að ýmsir munir úr Dansk-Folkmuse-
um, er verið höfðu á Parísarsýning-
unni, eru þegar léðir.
En ekki vírðist oss ólíklegt, að
sýningarnefndin vildi gera það fyrir
tilmæli íslendinga, að hafa sýning
á íslenzkum og færeyskum munum
einhverstaðar annarstaðar en í Tivoli,
og alls ekki ásamt eða 1 neinu sam-
bandi við svertingja og skrælingja ’
sýninguna, og losa sýning frá íslandi
við alt nýlendu og hjálendu nafn.
Undirtektir nefndarinnar undir
þetta æt.tu að koma með miðsvetrar-
ferðinni, og undir því, hvernig hún
tekur í málið, gæti það verið komið,
ef til viii, hversu vór eigum að snú-
ast við málinu til fullnaðar.
1Re\>kja\nk ocj tji'e'nö.
— :o—:
t Páll Jakob Brlern bankastjórí
og fv. amtmaður andaðist í dag úr
lungnabólgu. Hann var sonur Egg-
erts sýslumanns, en bróðir séra Ei-
víks, Sigurðar póstmeistara, Eggerts-
skrifstofustjóra og þeirra systkyna
allra. Hann var fæddur 19. Okt.
1856, stúdent 1878 og candidat í
lögum frá Khafnar-háskóla 1884,.
hvorttveggja með beztu eínkunn. —
Har.n var manna fróðastur í íslenzk-
um lögum að fornu og nýju, enda
hafði hann stundað það með lands-
sjóðsstyrk um tíma, en reyndar víst
líka alla ævi síðan. Hann varð sýslu-
maður fyrst í Dalasýslu, síðan
málaflutnlngsmaður við yfirrétt, þá
sýslumaður í Rangárvallarsýslu og
svo amtmaður norðan og austan á
íslandi. Síðast, er amtm.-embættið>-
var niður lagt, gæzlustjóri við hluta-
félagsbankann. Þingmaður var hanrt
Snæfellinga eitt kjörbil, og kvað mik-
ið að honum á þingi. Hann var tví-
kvæntur, átti fýrst Kristínu Guð-
mundsdóttur (frá Auðnum) og iifir
einn mjög mannvænlegur sonur af
því hjónabandi. Síðar átti hunn Álf-
heiði Helgadóttur (lectors Hálfdánar-
sonar) og með henni 5 börn, er
lifa.
Páll var gáfumaður og fjörmaður,
ríkur í lund og inn mesti áhuga-
maður um framkvæmdir, ósérhlífinn
starfsmaður, vafalaust um heilsu
fram, því hann var heilsuveikur
maður. Þó að sumnm þætti hann
stundum nokkuð ör og fljótráður eða
of stórhuga, þá hljóta allir að játa,
að í honum var in mesta eftirsjá á
svo ungum aldri tiltölulega, því að
hann var merkismaður og mikip
menni.