Reykjavík - 11.02.1905, Blaðsíða 3

31
lxa Schweizer-silki
Biðjið um sýnishorn nýjunga vorra í svörtu, hvítu eða lituðu frá
90 au til 13 kr. metrið.
Afbrögð: Silkidúkar í s a m k v æ m i s-, brúðar-, dans,-ogúti-
búninga og b 1 ú z u r, fóður o. s. frv
Vér seljum beinleiðis einstaklingum og sendum umbeðnar silkivöi'-
ur ótollaðar og burðargjaldslaust heim til manna.
Schweizer & Co,, Luzern Y 5 (Schweiz)
Silki-útflytjendur — Kgl. hirðsalar.
Hár- og skeggskurðarstofan, Hafnarstræti 16, Reykjavík.
0=
C£
æ
SL.
co
1—
cö
s=
v*—
cö
□C
'e
03
o
co
L.
03
•O
L.
3
co
05
05
O
-ií
co
05
s_
^03
Hár- og skegg-
skurðarstofa mín
er flntt í
(Smiths hús).
é^erié svo vaí og Romié.
M e ð v i r ð i n g u.
Grudm. II. Siaurdssou.
Hárskeri.

o
co
C/5
pr
CD
co
ca
œ
04
P
—t
co
r+
o
-h
P
P
3
P
"S
co
f+
-s
æ
r+
55
33
<
'>i:AT2f>jX0y ‘95 næ.s+s.n2ujBH ‘e^G+sjEgjn>jsS5s>iS Bo -jbh
J
„ujÉrlií
er sjá]fst,æðasta og ódýrasta blað lands-
íns. Þorir að segja meiningu sína,
hver sem í hlut á. Flytur myndir
°y öll nýstárleg tíðindi.
r tsölunaaður í Reykjavík Sigurður
JÓnsson bókbindari. Skólastræti 5.
Sjóstíg-vel
OJf
Landstíg’vél
vol vönrtuö, selur
Yatnsmálningar-duft
(asbestine)
er nú og verður framvegis til söli
hjá kaupm. S. B. Jónssyni í Reykja
vík, sem hefir einkasölu á því héi
á landi. Hver, sem sendir eina krónu
fær sér sent sýnishorn með prentaðr
íslenzkri tilsögn.
Útsölumenn vantar um alt land
Góð kjör til málara, og til kaupm
utan Reykjavíkur,
€nskar hú/ur
góðar og ódýrar
í verzlun
Björns Þórðarsonar.
Æ. cfiiaring,
Laugavegi 6. [—n.
I’ak k a rá va rp.
Yér sem höfum orðið aðnjótandi inna
miklu velgerða Thorvaldsensfélagsins, bæði
°. aö undanförnu og nú síðast 12. Janú-
?r’ ei‘ það veitti oss bæði mat og drykk,
asamt hljóðfærasöng og margskonar uu-
aosrikum skemtunum, með inni mestu
rausn og hjartanlegustu mannúð. Yér
leyíum oss því hér með, að votta þessu
agæta félagi, Vora innilegustu hjartans
þokk, biðjandi algóðan guð, af ríkdómi
sinnar náðar að umbuna það, sem vér að
eins getum þakkað fyrir með orðum.
f*'B9jendur.
Stúlkunum lízt á
Enska vaðmálið,
a/. 1 kr.
í verzlun Björns fórðarsonar.
Saumur, Snikkara-lím
og Sagarjijalir,
gott og ódýrt sem annað
í verzlun Björns íórðarsonar.
Liand.ritarinn.
„Tempora mutantur
nosque mutamur in illisw.
(Tímarnir breytast og mennirnir með). 1
Um það eru allir sammála,
að landritarinn eigi ekki að láta bera
á flokksfylgi. Það virðist svo sjálf-
sagt mál og einfalt, að það ætti að
vera óþarfi fyrir „Fj.konuna“ og
allar aðrar málrófs-konur að flytja
dálkalangar ræður því til sönnunar.
Það er nefnilega enginn, sem heldur
öðru fram, hvorki landritarinn né
nokkur annar.
Hitt er „Fj.kon." vorkunn, og það
skal enginn lá henni, þótt hún haldi
því á lofti og víti það harðiega, ef
landrítarinn brýtur út af þessari
reglu.
Og „Fj.kon.“ hefir nýlega fylst
hrellingarinnar guðmóði og heilagri
vandlætingu út af athæfi landritar-
ans, sem nú er. Hann hefir nefni-
lega gert sig sekan í þeirri óhæfu
að geia sig beran að því, að vilja
heldur verja nokkrum tugum króna
af spari-skildingum sínum í arðber-
andi hlutabréf, heldur en að láta
þessar krónur liggja arðlausar eða
verja þeim í fjárglötunar-fyrirtæki.
Þetta er argasta flokks-pólitík. —
Hafnarstjórnar-menn, eða Valtýingar
öðru nafni, eða enn öðru nafni stjórn-
ar-fjendur, fara alt öðruvis að. —
Ef þeir hafa skildinga ráð og þeim
dettur í hug að verja einhverju í að
eighast hlutabréf, þá er samvizkunn-
ar fyrsta spurning hjá þeim: er það
nú öldungis víst að hlutabréfið verði
arðlaus eign ? Ef fyrirtækið, sem
hlutabréfið er eignarþáttur í, er svo
vaxið, að víst er, að það sé eigi að
eins arðlaust, heldur og að fjártjón
verði að þvi á hverju ári, svo að
hlutabrefið verði sem skjótast einsk-
is-virði, og nauðsyn á að borga með-
lag á hverju ári með hlutabréfinu •—
þá eru þeir glaðir. Slíkt eru guðs-
þakka-fyrirtæki, og þeir afplána synd-
ir sínar með því að taka hlut í þeim.
T. d. í „Norðurlandi", þar sem arð-
urinn er ekki sýnilegur í stærsta
■ stjörnu-kíki, en fjárhallinn sýnilegur
hverju beru auga langa leið fyrir
neðan n?t?i-punktinn.
Ekki svo að skilja, að Yaltýingar
megi ekki grœða—jú, en bara ekki
á hlutabréfum, ekki vera með i gróða,
sem aðrir taka þátt í líka. En sé
auðið að flá náungann, t. d. lands-
sjóð, um þúsundir króna á þúsundir
ofan, t. d. á prentun, pappír eða því
líku, þá er enginn ósæmilegur llokks-
keimur að því, sé gróðinn að eins
einstaks manns, en ekki verið að
mjalta hann út meðal hluthafa.
Tilefnið til þessara hugleiðinga er
það, að til er í Reykjavík blað, sem
ekki er alveg óþekt og heitir „Reyk-
javík.* [Það er eign hlutafélags. í
lögum félagsins hefir aldrei staðið
nokkurt orð um það, að hluthafar
„Ceikíélag Reykjavíkur“
leikur Laugardaginn og Sumiu-
daginn 11. og 12. þ. m kl. 8 síð-
degis í Iðnaðarmannahúsinu
Jeppa ;V Fjalli.
skyldu vera allir af einum og sama
flokki eða stétt; en blaðinu er ætlað
að vera málsvari eða málgagn verzl-
unarstéttar iandsins, þar sem þess
þarf við og þá er þess þarf við, og
því er eðliloga allur hávaði hluthafa
kaupmenn og atkvæða-magnið alt í
þeirra höndum, ef þeir vilja því
beita.
Blaðið hefir verið algerlega óháð
öllum í pólitík. Það mál var í sam-
ningi við ritstjórann frá öndverðu
lagt í bans vald, að hann færi þar
eftir sannfæring sinni einni. í inum
nýja samningi frá í haust er meira
að segja tekið skýrum orðum fram,
að blaðið skuli „fylgja sömu öháðu
stefnu sem hingað til“ í pólitík.
Blaðið hefir eftir bezta viti og sam-
vizku leitast við að gera engum
flokki né manni rangt af ásetningi;
unnað báðum flokkum sanumælis,
og reynt að vera málgagn sannsögl-
innar í allri fréttasögu.
Fyrirtækið hefir borið sig vel, —
bezt hlutafólags-fyrirtækja á þessu
landi. Hluthöfum var í fyrra greidd-
ur um 30°/0 ágóði af hlutum sínum
og fyrir síðastl. ár 40%.
Ætla mætti nú, að það værí eng-
inn pólitískur stórglæpur að kaupa
sér hlutabréf í fyrirtæki, sem gefur
svona góða vöxtu og er svo alveg
laust við allar æsingar eða hlutdrægni
— ekki sízt fyrir mann, sem ekki
situr í stjórnarnefnd fólagsins eða
hefir tekið neinn framkvæmdar-þátt
í því.
í þessu sambandi dettur oss í hug
sönn saga.
Vestur í Canada er fylki, erMani-
toba heitir, svo sem margir munu
heyrt hafa. Þar er þingræðis-
stjórn og ráðgjafar og skrifstofu-
stjórar, en landritari enginn, svo að
skrifstofustjórarnir jafngilda þar að
þvf leyti landritara, að þeir þurfa
ekki frá starfi að fara, þóttum stjórn .
skifti. Þar var fyrir 13—14 árum
íslenzkur skrifstofustjóri, er hét An-
drós Freeman, og hann er enn í
þeirri stöðu, þótt nú sé gagnstæður
flokkur við völd.
Um þetta leyti kom þar út blað,
er „Lögberg" hét og heitir, eindregið
flokksblað stjórnarinnar, sem þá var,
en nú eðlilega mótstöðublað núver-
andi stjórnar. Ritstjóri þess þá var
sami vnaðtirinn, sem nú er ritstjóri
„Fj.konunnar" og vítir nú hr. Kle-
mens Jónsson svo þunglega fyrir að
eiga hlutabréf í óháðu blaði hér. Þá
var fjármálaráðgjafi fylkisins hluthafi
í blaðinu, sem núverandi „Fj.kon“-