Reykjavík - 07.09.1907, Qupperneq 1

2, upplag
e s fcj a vífc.
15 löggilta blað til stj órnarvalda-birtinga á Islandi.
VIII., 69
TJtbreiddasta blað landsins.
Upplag yíir 3000.
Laugardag 7. September 1907.
Áskiifendur í b æ n u m
yíir 1000.
VIII., 69
ALT FÆST 1 THOMSENS MAGASÍNI. Igg
C^ÍSISL Og eldavélai* selur Kristján Þorgrímsson.
50000000000000000 ooooooooooooooooooooc
V erzlunin
Edinbor
í Reykjavík.
8
Patnaðardeildin hefir nú einkum margt að
bjóða, sem menn þarfnast nauðsynlega til haustsins og vetrarins,
svo sem :
Karlmannsfatnaði allsk. frá kr. 18.00—45.00.
Drengjaföt allsk. frá kr. 2.65—18.00.
Regnkápur margs konar á fullorðna og drengi.
Höfuðföt allsk. og mjög mikið úrval af allsk. nærfatnaði, og
ótal margt fleira.
I skófatnaðardeildinni er beztur
og ódýrastur sKófatiiaðtii* og allt tilheyrandi.
Palikhúsdeildin er vel birg af öllum korn-
tegundum, og munu hvergi fást betri kaup en þar, og skulum vér
sérstaklega benda á:
Rógmél, Maismél og Hafra,
sem allir búhöldar sækjast eftir. Þá skulum vér minna á
>I;i r<>aríiiié> makalausa,
senr alltaf koma nýjar birgðir af með hverju skipi.
Ennfremur Cemeatið með hamarsmerkinu,
að allra dómi bezta tegund, og m. m. fl. g
ÖOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
o
o
„REYKJ AYÍK“
Árg. [60 —70 tbl.] kostar innaulands 2 kr.; erlendis
kr. 8,00—3 sh.— 1 áoll. Borgist fyrir 1. Júlí. Ella 3 kr.
Auglgsingar innlendar: á 1. bla. kr. 1,60;
3. og 4. bls. 1,25 — Útl. augl. 8&m/s°/« bwrra. -
A/sldttur að mun, ef mikið er auglýst.
Útgef.: Hlutafélagið „Reykjavík“.
Ritstjóri, afgreiðslumaður og gjaldkeri
Jón Ólafsson.
Afgreiðsla Laufásvegi 5, kjallaranum.
Ritstjórn: --„ Btofunni.
Telefónars
29 ritstjóri og afgreiðsla.
71 prentsmiðjan.
Er |al alraa?
Nokkrir auglýsendur hafa þverskall-
ast svo lengi við að borga „Rvík“
skuldir sínar — einir þrír eða svo
alveg neitað því —, að vér finnum á-
stæðu til að spyrja þá, hvort þeim sé
alvara að neyða oss til að stefna fyrir
skuldirnar.
Dýrt verður þeim það. Því mega
þeir trúa, því að dæmdir verða þeir
til að greiða bæði skuldina og máls-
kostnað.
Auðvitað er ekki að tala um neinn
afslátt af skuldum, sem ekki eru greidd-
ar góðmótlega.
Al'yr. ,.Hvíkui*".
Borgið
„Reykjavík“!
Vér höfum til þessa ekki heimt
meira en 2 kr. fyrir þ. á. „Rvíkur"
af neinum, sem borgað hefir til þessa.
En verðið er 3 kr., ef borgaö er
síðar en 1. Júlí.
Vór höfum ekki heitið eftirgjöf á
verðhækkuninni nema til 1. Sept. —
Þó viljum vér enn taka 2 kr. sem
fulla borgun hjá þeim sem borga nú
innan 15. þ m. (sjómönnum, sem eru
fjarverandi gefst frestur til mánaðar-
loka,). Aðrir bæjarmenn verða að sæta
hækkun, ef þeir borga ekki fyrir 15.
þ. rn.
Kaupendur eiga sjálfir að senda eða
færa borgunina á afgreiðslu blaðsins.
Prentréttar-þjófnaður.
Þegar Kristján skáld Jónsson dó,
kom innan fárra mánaða út í „Norðan-
fara“ auglýsing frá manni, sem þóttist
ætla að gefa út ljóðmæli hans. Ég
reit þá Birni bróður Kristjáns og spurði
hann, hvort þessi maður hefði fengið
heimild erfingja Kristjáns til útgáfunn-
ar, en Björn kvað nei við því. Jafn-
framt falaði ég prentróttinn fyrir borg-
un, og fékk ég hann keyptan. Ég var
þá 18 ára unglingur og ekki fullveðja og
galt ekki alt andvirðið þá. En er ég kom
heim frá Ameríku ið fyrra sinni, galt ég
á Eskifirði Birni Jónssyni (bróður Krist-
jáns) að fullu andvirði prentróttarins,
en hann gaf mér þar skírteini fyrir.
Nú heflr sonur Björns, séra Björn í
Minneota, geflð út Kristjáns-kvæði (úr-
val) þar vestra, og „þykist hafa rétt
til þess“ að því er hann segir í for-
málanum. (Ég hefl að eins séð eintak
af bókinni fáeinar mínútur).
Auðvitað er enginn samningur milli
Bandaríkjanna og vors lands um eign-
rétt á sömdu máli, svo að maður, sem
stelur íslenzkum prentrétti þar vestra,
verður ekki sóttur að lögum. En þjóf-
naður er þjófnaður eins fyrir því, þótt
ekki verði lögum yfir komið.
En þá er útgefandi slíks rits sendir
eintök hingað heim, þá má gera þau
upptæk hér og sekta þann er þau
flytur inn.
Ég þekki séra Björn lítið, en að eins
að öllu góðu, hefi jafnan álitið hann
vandaðan mann og góðan dreng. Því
óskiijanlegra er mór þetta tiltæki hans
— að hann skyldi ekki reyna að skrifa
mór og leita leyfls míns.
Auðvitað megum vér íslendingar hér
búast við þessum búsifjum af miður
vönduðum löndum vorum vestra, úr
því að maður heflr gerst til þess hér
heima að stela prentrétti frá Yestur-
-íslendingum, þótt það sé ekki nema
að misjöfnum söguþýðingum. En ekki
bjóst ég við að prestastéttin mundi
ríða þar á vaðið.
Varla er það hugsanlegt að sóra
Birni hafi verið ókunnugt um eignar-
rétt minn, og þó er nærri svo að sjá,
þar sem hann hefir ritað bóksala hér
og beðið hann að taka bókina af sór
til útsölu hór 4 landi, eða þá kaupa
af sór nokkuð af upplaginu.
Væri svo, þá liti þetta ekki eins
illa út fyrir séra Birni. Hann hefði
þá ekki brotið gegn eignarrétti mín-
um af ásetningi, heldur af vanþekk-
ingu. Og því vil ég langhelzt trúa.
En þótt það væri málsbót nokkur,
væri það engin „réttlæting af trúnni",
því að það vissi hann að minsta kosti,
að hann átti ekki útgáfuróttinn1).
Jón Ólafsson
bóksali.
Markaðs-skýrsla.
Newcastlo on Tyne, 20. Ágúst 1907.
Með e/s „J. 0. la Cour“ kom hingað
vikuna, sem leið, allmikið af íslenzku
smjöri, og var það þá viku boðið út
á mörkuðum, bæði hér og annarstað-
ar, við mjög misjöfnu verði.
Aðalorsökin til. þessa var víst sá
mikli gæðamunur, sem á var, ekki
að eins á smjöri sínu með hverju
merki, heldur og á eldri og yngri ílát-
um frá sama smjörbúi, því að á slíku
smjöri var einatt 6—8 og jafnvei 10 kr.
mismunur. Þetta spillir mjög söiunni,
því að kaupendur missa traustið á
smjörinu, þegar það er svona misjafnt,
sem kemur úr sama stað, enda þótt
það sé alveg eðlilegt að 6 vikna gam-
alt smjör geti ekki verið jafn-gott og
vikugamalt.
Það er hörmulegt, að eimskipa-ferð-
irnar frá íslandi skuli vera svo strjál-
ar, því að stórmikið fé mundi græðast
við það, ef bændurn yrði gert auðið
að fylgja þeirri gullvægu reglu: „Því
hraöari sala, því betri árangur". En
sú tíð kemur og væntanlega, að vér
!) 2. útg. af Kriatjáns-kvæðum, á kostnað
Sigurðar Kristjánssouar, var prentað í fullri
heimild minui til ákveðins eintaka-fjölda.
Ég á prentréttinn til miðsumars 1912.
y. ó.
getum búist við að fá vikulega skeyti
um smjörsendingar.
A óró þeirri sem verið heflr á mark-
aðinum síðustu vikur, bar meira í gær,
og var ekki auðið að halda óbreyttu
verði.
Eftir ógölluðum tegundum er eftir-
spurnin full-góð, en lítil eftir öllu því
sem ekki verður talið gallalaust, og
oft urðu frambjóðendur neyddir til að
halda smjörinu óseldu, svo að þeir
þyrftu ekki að selja það við verði, sem
var fyrir neðan allar hellur.
Að því er íslenzka smjörið snertir,
þá er það mestalt selt, þótt samkepp-
nin hafl verið hörð úr öllum áttum,
og vísum vér að öðru leyti til sölu-
reikninga vorra.
Markaðurinn er að lifna nú, og með
því að framleiðslan í sumum löndum
fer nú að minnka, þá búumst vór
bráðlega við meiri eftirspurn og hærra
verði.
Yirðingarfylst.
J. V. Faber & Co.
Til blaðsins „Reykjavík".
jllíótorsýningin í gjörgvin.
[Viðauki].
I skránni, sem birt var í 67. tbl.
„Rvíkuv“ (31. Agúst) yflr mótora, þá
sem verðlaun hlutu á sýningunni í
Bjöigvin, gleymdist að getaþess, hverjir
þeir 2 benzín-mótorar vóru, sem verð-
laun hlutu. Þeir vóru :