Reykjavík - 03.03.1912, Síða 4

36
REYKJAVlK
Xlœöevæver €íeling, Viborg, Sanmark
sender portofrit 10 Alen sort, graat, inkblaa, inkgrön, inkbrun finulds Chevi-
ots Klæde til en flot Damekjole for kun 8 Kr. 85 0re, eller 5 Alen
bredt sort, inkblaa, graanistret renulds Stof til en solid og smnk Herre-
drag-t for kun 13 Kr. 85 0re. Ingen Risiko! Kan ombyttes eller tilbage-
tages. Uld köbes 65 0re pr. Pd. Strikkede Klude 25 0re pr. Pd.
ÖTT0 M6NSTED
danska
smjörlihi er berf.
Biðjið um legurutimar
„Sóley” „Ingólfur” „Hehia”eðo Jsafold'
Smjörlihið fce$Y einungi^ f'ra:
Oíto Mönsted w.
Kaupmnnnohöfn og/fro'5um
i Danmörku.

cfllagáeBorg ar BrunaBótaJJolag
— varasjóður í árslok 1910 yfir 19 miljónir króna —
tekur að sjer eldsvoða-ábyrgð á húsum, innanstokksmunum o. fl.,
gegnum umboðsmann fjelagsins í Reykjavík og grennd:
firmaið IL. Th. A. Thomsen.
[1 s.'ahv. m].
Lrks ber að geta þess, að bókari
reiknaði jafnan forvöxtu með gjald-
kera þar til í júlí-byrjun 1909, enda
finnast varla nokkrar villur þangað til.
En þá stóð sem hæst rannsóknarfarg-
an Björns Jónssonar og var bókarinn þá
allt áf að stjana undir rannsóknarmenn
og hætti að geta reiknað með gjaldkera.
Síðan hefir gjaldKeri verið einn um að
reikna út, og mun þó hafa borið sig
upp undan því, að sig skorti aðstoð í
þessu, en aldrei orðið úr, að hann
fengi hana.
Nú virðist mállnu svo vel komið,
sem auðið er, og bezt fyrir alla að
trúa engum tröllasögum, sem úr sér-
stakri átt er sífelt þeytt á loft.
Þá er þessari rannsókn er lokið,
verður málið vafalaust svo upplýst,
sem kostur er, og þá verða sjálfsagt
úrslitin birt (væntanlega með nauð-
synlegum skjölum og skilríkjum).
Þangað til er einsætt að bíða átekta.
Sögum, sem þangað til verða kveiktar
upp, má því síður trúa, sem þær vitan-
lega liljóta að verða uppspuni einn.
Nefndin mun ekkert uppi láta, unz
starfi hennar er lofcið.
Nöín og nýjung'ar.
Manntjón á þilskipum. Um síðustu
helgi komu inn þessi fiskiskip: „Sæborg",
og „Hafsteinn“, frá Duus-verzlun ; „Haffari“
frá Görðunum; „Sjana“, frá Edinborgar-
verzlun, og „Greta“ og „Langanes“, frá
h/f P. J. Thorsteinsson.
Skipin höfðu verið að veiðum sunnan við
land, á Selvogsbanka. En aðfaranótt föstu-
dagsins var þar gríðarhvasst austanveður og
ljetu þau drífa undan. Þá missti „Haffari“
1 mann og „Langanes“ 5. En öll eru þessi
skip, sem inn komu, meira eða minna brotin
og skemmd, nema „Langanes“.
Maðurinn, sem frá „Haffara“ fórst, heitir
Þórður Erlendsson, giftur fyrir fjórum árum
Sigríði Ólafsdóttur, er misst hafði fyrra mann
sinn í sjóinn á „Soffiu Whitley“, er fórst
við Mjrarnar i mannskaðaveðrinu 1906.
Þeir 5, sem af „Langanesí" fórust, voru :
1. Jón Pálsson úr Rvík (Grettisgötu 46),
sonur síra Páls Pálssonar, sem síðast var
prestur í Þingmúla í Skriðdal, 28 ára gam-
all, kvæntur og átti börn.
2. Sigurgeir ólafsson frá Bjarnaborg í
Reykjavík, kvæntur og átti 1 barn.
3. Guðjón Jónsson frá Ánanaustum i
Reykjavík, ekkjumaður, er missti konu sina
síðasti. vetur, en átti 1 barn.
4. Sigurður Jónsson frá Syðra-Yelli í
Gaulverjabæjarsókn, ókvæntur.
5. Kristján Magnússon frá Patreksfirði,
ókvæntur.
Þeir voru 7 á þilfari á „Langanesi“ að
hagræða seglum, er alda reið framan yfir
skipið og tók þá 6 út. Einn hjelt um kaðal
og komst upp í skipið aftur.
Aflabrögð. Þilskip þau, sem ínn hafa
komið, segja nógan fisk fyrir, en stormar
hafa bagað veiðina. „Haffari“ hafði fengið
7000, „Langanes11 6000, „Guðrún Soffía“,
eígn Th. Thorsteinssons, er kom inn nú í
vikunni 6000 og „Sigríður“, eign sama manns,
8,500, „Ása“, eign Duusverzlunar 10,000, o.
s. frv.
Látlnn er hjor i bænum aðfaranótt 28.
f. m. Skúli S. Siverfsen, fyrrum óðalsbóndi
í Hrappsey á Breiðafirði. Hann var rúm-
lega hálfáttræður að aldrei, fæddur 24. nóv.
1835, og hafði verið lasburða síðustu árin.
Hann hafði um all-mörg árin síðustu dvalið
hjer hjá tengdasyni sínum, prófessor Guðm.
Magnússyni.
Kolavandrseði eru þegar farin að gera
vart við sig hjer i Rvík. Frederiksen norski
hefir enn þá nokkrar birgðir, en hann hefir
sett kolaverðið upp í 6 kr. skippundið.
Björn Guðmundsson selur enn kol, zem
hann keypti á sama tíma og Frederiksen, á
4 kr., en er alveg að þrotum kominn, því
að ös hefir verið geysimikil hjá honum þessa
dagana. Sagt er að Frederiksen eigi von á
ofnkolafarmi bráðlega, og Björn Guðmunds-
son og frakkneska kolaverzlunin eiga von á
sínum gufuskipa-kolafarmÍDum hvor, en
ofnkolaskip það, sem Björn Guðmundsson
átti von á, var ekki farið að ferma, þegar
verkfallið hófst. Vonandi ljettir verkfailinu
bráðlega, og væri þá ekki ósanngjarnt, að
bæjarbúar ljetu Björn njóta þess, að hann
hefir ekki notað sjer kuldann cg verkfalls-
horfurnar einar til þess að sprengja upp
kolaverðið.
ÚrHmídaHtoíau
F*inKholt«st.H, K,vílr.
Huergi vandaöri úr.
Huergi eins ódýr.
Fullkomin ábyrgð
Stefán Runólf38on.
Stjarnan min.
Þú vitjar mín einatt svo vinhýr og blíð,
þá varpar þú geisiunum þínum, —
því verður mjer kærari vetrarins tíð
þó vefji’ hún allt helblæjum sínum.
Mig furðar, þú enn skulir muna’ eftir mj*r
— svo mjög sem að jeg er þó aumur, —
því síðan við kynntumst nú ærið langt er,
og orðið mjer líkt eins og draumur.
En þá var jeg ungur með ljettari lund,
og lífsreynslu hafði' ekki neina;
það skeður svo fjölmargt, þó skemmrisje stund,
er skerða vill kærleikann hreina.
Þó ert þú svo trygglynd, að una mjer hjá
um ískaldar vetrarins nætur;
jeg veit, þó jeg svæfi, eins vektirðu þá,
sem værirðu’ að hafa’ á mjer gætur.
Og er ekki þetta þin meining til mín —
þá mjer ertu ljós þitt að sýna —
að þú viljir hefja minn huga til þín
í hásala-dýrðina þína ?
En vængi svo þreklausa' og veika jeg á,
sem varna mjer til þin að flýja;
jeg vona’ að þeir styrkist, því veikustu strá
á vorin fá lífskrafta nýja.
Og þá mun jeg kjósa að koma til þín,
þó kanni jeg óþekkta vegi.
Og láttu þá brosgeisla berast til mín
svo bjarta, að villist jeg eigi.
Því þegar að lokið er leið minni hjer —
mjer ljúft er því fastlega’ að trúa:
í Ijós-sölum himinsins líka’, eins og þjer,
mjer leyft verði síðar að búa.
Jón Þórðarson.
Gamall þingmaðnr. Josef Madarasi
heitir þingmaður einn í Ungverjalandi.
Hann er nú fullra 98 ára að aldri, og
elzti þingmaður í heimi. Andstæðingar
hans hafa borið það út, að hann ætli
ekki að gefa kost á sjer við næstu
kosningar. En Josef sver og sárt við
leggur, að hann skuli vera þingmaður,
þar til hann hafi fyllt 100 árin. Þegar
þvi takmarki sje náð, segir hann að
stefnuskrá sín verði sú, að verða elzti
maður í heimi. Hann hefir hjá sjer
lista yfir nöfn allra þeirra, sem hann
veit að náð hafa 100 ára aldri, og þegar
hann frjettir lát einhvers þeirra, sfcrykar
hann nafn hans út af listanum, og hann
segist hafa góða von um, að sitt nafn
verði þar eitt á endanum.
€ggert Claessen,
yfl rréttarmálRflntni n gsmaðnr.
Pósthússtr. 17. Talsíml Ifl.
Venjulega heima kl. 10—11 og 4—5.
Sveinn Björnsson
yfirdómslögmaður.
Halnariðtrætl 16
(á sama stað sem fyr).
Skrifstofntíml 9—2 og 4—6.
Hittlst venjulega gjálfnr 11—12 og 4—6.
Vindlar og Vindlingar
beztir og ódýrastir hjá
Jóni Zoega, Bankastræti 14.
ar sem hljóðfæri er til, þurfa
líka Alþýðusönglögin hans Sig-
fúsar Einarssonar að vera til.
Fást hjá öllum bóksölum, kosta
kr. 1,25.
Munið að kaupa Bændaförina
1910; kostar kr. 1,50.
Fæst hjá bóksölum.
Bókaverzlun Sigf. Eymundssonar.
llvar á að kaupa
öl og vín?
En í Thomsens
M a g a s í n.
Ritstj. og ábyrgðarm.: Stefán Runolfsson.
PrentMn. Gutenberg.
6
þvi um líkt — bara fyrir það, að segja til einhverjum óvön-
um og óstýrilátum leikendaflokki. Jeg ásetti mjer að mæta
stundvíslega á hinum tiltekna stað.
Þegar jeg kom til gistihússins, og spurði eftir frú Disney
Lovell, var mjer vísað inn í viðhafnarsal einn á öðru lofti.
Jeg hafði naumast tíma til þess að dást með sjálfum mjer
að þvi, hvað allt var þar ríkmannlegt og íburðarmikið, því
að í sama bili og jeg kom inn, kom kornungur kvenmaður,
fráleitt meira en 18 til 19 ára, út úr einu herberginu við hlið
salsins, og heilsaði mjer einstaklega alúðlega og blátt áfram.
Jeg hjelt fyrst, að þetta hlyti að vera dóttir frúarinnar, og
þá ein af hinum væntanlegu námsmeyjum mínum, en fyrstu
orðin, sem hún sagði við mig, sannfærðu mig um að mjer
hafði skjátlazt, og að jeg stóð hjer frammi fyrir höfundi
auglýsingarinnar.
»Jeg hefi valið brjef yðar úr fjölda annara brjefa, hr.
Montagua, mælti hún, »vegna þess að jeg hefi oft sjeð yður
leika, og — þótt þjer heyrið sjálfur til, verð jeg að segja það,
að jeg hefi ætíð dáðst að því, hve þjer hafið leikið hlutverk
yðar vel og eðlilega«.
Jeg hneigði mig, og mjer þótti auðvitað vænt um gull-
hamrana. f*ú veizt það vist, vinur minn, að smjaður er oftast
bezta ráðið til þess að ná hylli leikandans, og jeg sagði henni
auðvitað undir- eins, að jeg skyldi með mestu ánægju gera
fyrir hana hvað sem hún óskaði.
»Já, jeg get þó ekki treyst þvi, að þjer gerið það, fyr en
jeg hefi sagt yður hvað það er, og þjer hafið svo þar á eftir
lofað mjer liðsinni yðar«, mælti hún með glettnislegu augna-
ráði. »Leikur sá, sem jeg ætla að sýna, er ekki einn af þess-
um venjulegu sjónleikum«.
»Það er ef til vill hirðingjaleikur, eða máske einhvers