Skeggi - 09.03.1918, Blaðsíða 3

SKEGGI
Minnisblað.
Símstöðin opin virka daga kl.
8 árd. til 9 síðd. Helga dága
10—12 árd. og 2—7 síðd.
Póstafgr. opin alla virka daga kl.
10—6.
Lyfjabúðin alla daga kl. 9 —10.
íshúsið alla virka daga kl 4—7
síðd.
Sýslubókasafnið sunnud. 9—11
árd.
Hjeraðslæknirinn heima daglega
12-2.
minna í fyrra, en næsta ár á
undan og ekkert teljandi í vetur.
Kemur þar fram það, sem sumir
mæla, að þesskonar ósiðir sjeu
tíðastir er ný veiðiaðferð er tekin
upp, en leggjast niður aftur, þegar
komiö er fast skipulag á hana;
menn þola ekki rangindin til
. lengdar.
Margt fleira má enn telja, sem
menn segja að stolið hafi verið
frá sjer í vetur, t. d. lausatimbur,
verkfæri, þvottur úr þurki, mat-
væli og verslunarvörur í „smáum
stíl“ eins og menn komast að
orði, þegar það nemur ekki tug-
um eða hundruðum króna.
Nú skyldu menn æt!a að
þessi ófögnuður stafaði af sjer-
stöku harðæri í vetur, en svo
er ekki, því að mönnum kemur
yfirleitt saman um að svona hafi
það gengið undanfarin ár, og
hafa þá verið góðæri hin mestu.
Visast mun þó þessi ósvinna fara
vaxandi í landi og gerast menn
æ nærgöngulli við geymsluhús
er það reynist hættulaust, gæti
svo farið með tímanum að menn
færu að skoða þetta sem löglegan
atvinnuveg.
Menn spyrja um orsakirnar til
alls þessa og giska á ýmislegt.
Sumir geta þess til að þetta eigi
rót sína í því að hjer safnast
saman fólk úr ýmsum áttum,
margí um stuttan tíma, og sjeu
jafnan í þeim hóp einhverjir sem
lifa eftir vísunni: „þar sem eng-
inn þekkir mann“, o. s frv.
Nokkuð gæti verið satt í þessu,
en aðalorsökin getur það ekki
verið, því að víðar kemur nú
ókunnugt fólk saman og brýtur
þó ekki sjöunda boðorðið svona
greypilega, sem hjer er gert.
Mætti nefna þorp og bæi til
samanburðar, ef þörf gerðist.
Aðrir geta sjer þess til að þetta
sje afleiðing af tómlæti manna við
að kæra, það sje ekki nema
náttúrlegt að menn haldi þeim
ósiðum, sem enginn finnur að.
þessi ástæða er nær sanni en sú
fyrri, en þó ekki fullgild. Menn
hafa kært suma stuldina og það
komið til lítils. Maður sem
dvalið hefur hjer rúm 4 ár,
segist hafa heyrt talað um þjófn-
að nær þrjátíu sinnum, þann tíma
— fyrir utan smáhnupl — og
ekkert af því komist upp; var
þó sumt kært, sagði hann. Annað-
hvort er lögreglanlin í sókninni,
eða lögbrjótarnir sleipir á roðið
1 nieira lagi.
Lnginn maður gengur þess
REGLUR
um
sölu á sykur, steinolíú og smjörlíki
Samkvæmt reglugjörð stjórnarráðsins um sölu og úthlutun
kornvöru, sykurs o. fl. frá 23. jan. 1918, hefir bjargráðanefnd
Vestmannaeyjasýslu sett eftirfylgjandi reglur um sölu á sykur, stein-
olíu og smjörlíki:
L Vegna þess að það kom fram við upptalningu á kornvörum
og sykur 26. f. m., að ekki voru til hjá kaupmönnum nema
tæp 2000 kg. af sykur, en allur almenningur sykurlaus, er
kaupmönnum og öðrum, sem hafa sykur til sölu, bannað áð
selja, nema sem svarar l kg. af sykur á mann og aðeins þeim,
sem ekki hafa jafnstóran sykurskair.t á heimili sínu og skulu
þeir fara eftir yfirlýsingu viðkomanda um það.
Ákvæði þetta gildir í 2 vikur frá 1. þ. m. að telja.
2, það er bannað að selja steinolíu og smjörlíki, nema eftir seðl-
um er nefndin iætur gefa út.
3. Olíu- og smjörlíkisseðlar, til eins mánaðar, verða gefnir út
fyrsta virkan dag t hverjum mánuði, í fyrsta sinn mánudaginn
4. marz.
Ástandið í Rússlandi er hörmu-
legt, þaðan má vænta stór-tiðinda
þegar farið verður að vinna að
viðreisn landsins eftir ófriðinn.
ÁBalkanskaga er stór-
tíðir.dilaust, en búist er við að
Salo úki-herinn muni láta til sín
taka með vorinu.
F r á í t a 1 í u. Einhver ná-
grannakritur er sagður í tvíbýlinu
í Róm, milli páfans og ítölsku
stjórnarinnar; búist við að páf-
inn verði að flytja búferlum,
Á vestur-vígstöð vun-
um. þar er barist með ákefð
síðustu dagana. Menn halda að
það sje upphaf hinnar miklu
viðureignar, sem lengi hefur verið
búist við. Kemur mikið undir
því hvernig henni Iýkur.
Bandaríkin í N.-Ameríku
auka vígbúnaðinn af kappi.
Skortur er þar á ýmsum nauð-
synjum, sakir ónógra samgangna.
G u 11 er nýfundið i San Dom-
ingo, í svertingja-lýðveldinu á
Haiti. Streymir þangað múgur
manns.
Geitarækt.
4. Um leið og seðlarnir verða teknir, skulu móttakendur, að
viðlögðum drengskap, undirrita vottorð um það hvað þeir eigi
fyrir af olíu og smjörlíki.
5. Seljendum smjörlíkis og olíu er skylt að halda seðlum þess-
uin saman, og verður þeim safnað í lok hvers mánaðar.
6. Um viðurlög fyrir brot gegn reglum þessum, vísast í ofan-
nefnda reglugjörð.
7. Reglur þessar ganga í gildi þegar í stað.
þetta auglýsist hjer með.
Skrifstofu Vestmannaeyjasýslu 2. marz 1918.
dulinn að mesta nauðsyn er á
að neyta allra bragða til að af-
stýra þessum ósóma, ef mögu-
legt væri, þó ekki væri nema
vegna hinna uppvaxandi unglinga.
það er slæmt veganesti, að fara
út í lífið með virðingarleysi
fyrir lögum og rjetti. Gæti það
vel orðið þeim að falli, er þeir
koma í þá staði, þar sem al-
menningsálit og löggæsla er
strangara en hjer. En til þess
þarf tvent, röggsama löggæslu og
heilbrigt almenningsálit. Hvort-
tveggja má nokkuð bæta, ef
allir leggjast á eitt, og hvorugt
má án annars vera.
Menn verða að láta sjer skilj-
ast það að þjófnaður er svívirði-
legur. Sökudólgana verður að
handsama og »setja í þá svartan
Iagð, svo þeir þekkist víðar*.
Undirrituð tekuraðsjer
að sauma u ndirföt og
k j ó I a.
Jónína EyleifsdótHr
SkaftafelH.
Heima kl. 10 I.
Frá ófriðnum.
það hefur orðið nokkurt hlje
á með frjettir frá útlöndum. Lausa-
fregnir hafa borist við og við.
þær eru helst um friðargerðina
á austur-vígstöðvunum. Stundum
er fullyrt að kominn sje á fullur
friður milli Miðríkjanna og Rússa,
en hina stundina er sagt að þar
sje barist af alefli. það mun
sönnu næst, að friðargerðin hafi
farið fram með hótunum af beggja
hálfu, og verið barist þegar
harðast var á dalnum. Tóku
þjóðverjar þá nokkrar borgir.
Síðustu dagana er sagt að
kominn sje á f u 11 u r f r i ð u r
milli Miðrikjanna, og Rússa og
Rúmena, hvað lengi sem það
stendur. Ekki hefur frjetst neitt
greinilega um friðarskilmálana,
nje um landamæri. Getur verið
að þau sjeu ekki fastákveðin enn
þá. þá er einnig ófrjett um hver
kjör Póllandi og Eystrasaltslönd-
um eru áskilin.
í blaðinu „Fram“, sem gefið
er út á Siglufirði, er nýskeð
greinarkorn með yfirskriftinni
„Geitarækt* að nokkru tekið úr
blaðinu „íslending* á Akureyri
sem höfundur nefndrar greinar
segir sje „hugvekja til Akureyrar-
búa um að koma á hjá sjer geita-
rækt jafnvel geitabúi, þar sem
tilfinnanlegur skortur sje þar á
mjólk*.
því næst er efni greinarinnar
það, að hvetja Siglfirðinga til þess
að stunda meir geitarækt en þeir
hafi gjört. Mjer, sem hefi verið
á Sigiufirði undanfarandi sumur,
er kunnugt um það, að nokkrir
menn þar eiga geitur, og síðast-
liðið sumar átti jeg tal við nokkra
þeirra, og ljetu þeir mjög vel af
því gagni, sem geitur geta sýnt,
með góðri meðferð. Töldu það
áreiðanlega betra að hafa geilfje
heldur en kýr, þar sem örðugt
væri að ná í fóður.
því aðeins vek jeg máls á
þessu, að jeg vil vekja menn
hjer til umhugsunar um það, hvort
eigi væri hugsanlegt að koma á
geitarækt hjer í Vestmannaeyjum,
j sem svo gæti bætt úr mjólkur-
skortinum.
Jeg þykist sjá það, að menn
muni óttast að beitiland verði
aflögu, en mætti þá ekki láta
sjer detta í hug. hvort eigi mætti
fækka dálítið sauðfjenu hjerna á
heimalandinu, sem víst tiltölulega
fáir hafa gagn af.
í fyrrnefndri „Fram“-grein er
tala geitfjár á öllu landinu árið
1915, 1127, og er því skift í
sýslurnar þannig:
Gullbr.- og Kjósarsýslu, . 7
i Dalasýslu...................... 2
I ísaljarðarsýslu................ 2