Skeggi - 14.09.1918, Qupperneq 4

SKEGGI
i
1
fuuput vetilttti S. 3. 3dKt\sen.
"VUXavfcðAu
16 tonna bátur (breiður hentugur til
netabrúkunar) með 28 hesta Alfavél
hef jeg til sölu nú þegar. Verð 18—19
þúsundi
Hjörtur Fjeldsted
Sfmi 674 — Reykjavík.
Minnisblað.
Símstöðin opin virka daga kl.
8 árd. til 10 síðd. Helga daga
10—7.
Póstafgr. opin alla virka daga kl.
10—6.
Lyfjabúðin alla daga kl. 9—10.
íshúsið alla virka daga kl. 4—7
síðd.
Sýslubókasafnið sunnud. 9—11
árd.
Hjeraðslæknirinn heima daglega
12-2.
Skammdegis-skemtun
Og
skammdegis-vinna.
Jeg hugsa að jeg geri helst til
mikið að því að skrifa í „Skeggja",
og ætti þess vegna að hætta því.
Fyrst og fremst er jeg illa að
mjer í okkar kæra móðurmáli;
kann ekki einu sinni rjettritun,
þó stafsetningin kunni að vera
stórlýta-lítil. í öðru lagi hef jeg
ekki haft ástæður til að kynna
mjer til hlýtar það sem jeg rita
um, og get þess vegna ekki full-
yrt að hlutirnir sjeu svona og
svona, og í þriðja lagi het jeg
ekki tíma til að gefa mig allan
við því sem mjer kemur ekki
beinlínis við. En ef Eyjabúar
hefðu ekki mikið á móti því að
lesa eftir mig nokkrar línur, þá
Iangar mig tii að biðja „Skeggja"
fyrir þær.
það er efni þessa miða að jeg,
og tnargir aðrir, het tekið eptir
því, að menn á ölium aldri standa
í tómstundum sínum niður um
stíga eða bryggjur og ræða þar
mál þau, sem þeim liggja þyngst
á hjarta, í það og það skiftið.
Af þessum götu-málfundum
spinnast oft missagnir, ef ekki
13
dýrin. Alt var grafkyrt oghljótt
þangað til jódynur rauf þögnina.
það leið ekki á löngu áður
reiðmaður kom fram úr runn-
anum. Hann stökk af baki af-
henti þrælnum hestinn, en gekk
sjálfur til höfðingjanna og settist
hjá þeim.
Maður þessi var Malco, Indí-
áni að hálfu leyti, ljósari á hör-
und en þeir fjelagar hans. Hann
hafði fáa drætti í andliti og ekki
fallega, ennið var afturdregið og
augun skásett. Var hann heldur
ófrýnilegur ásýndum.
„Vinur minn hefur verið lengi
i burtu", sagði Emavidi við Malco
kynblending.
„Víst er svo“, svaraði hann og
þurkaði svitann af enninu, „en
jeg hef góðar fregnir að færa“.
Höfðingjarnir færðu sig nær
njósnaranum, en hann tók til
alósannar sögur, sem eru opt
lítið til að prýða bæjarbraginn,
innávið og útávið, Hjeðan hafa
verið sagðar sögur, sem hafa
ófrægt Vesmannaeyjar og jeg
þori að fullyrða að enginn fótur
er fyrir, og sem jeg hygg að
eigi rót sína að rekja að þessum
— opt — ógeðslegu götustöðum
og slaðri, því það er eins og
menn þekkja, að þar talar hver
frammí fyrir öðrum og að Iokum
veit enginn hvað verið var að
14
máls: „Jeg fór langa leið og
krókótta hjer um nágrennið
þangað til jeg sá bál, sem er
kynt á hæð einni um átta mílur
hjeðan. Jeg stefndi á birtuna og
komst upp á hæð í nánd við
það. þaðan skreið jeg á hrömm-
unum gegnum skóginn og gat
sjeð vænann hóp af hvítum
mönnum, sem höfðu búist þar
um og ætla sennilega að halda
inn á okkar svæði“.
„það skal þeim aldrei takast!“
sagði Atoyac. Emavidi kinkaði
kolli og sagði: „Við verðum að
safna liði í snatri og ráðast á
„þá andlitsfölu" svo fljótt sem
mögulegt er. þeir geta fengið
liðsauka frá bræðrum sínum, og
þá er landi voru hætta búin“.
„Af stað þá!“ sagði Malco.
þeir stigu á hesta sína og riðu
inn í skóginn.
tala um og er því ilt til frásagna
aptur.
Jeg veit nú ekki hvort þetta
er verra hjer en annarstaðar, en
þetta þarf að lagast, því jeg
meina að þetta sje ósiður, sem
geti komið fremur illu en góðu
til leiðar.
Jeg get tekið það fram að jeg
rita ekki þessar línur í neinu
gremju-skyni og ekki heldur til
að bera Vestmanneyinga út á
„hræsibrekku", síður enn svo.
15
V.
Capitao vaknaði af draumórum
sínum við að maður kom inn
til hans. það var ungur riddari,
sem óskaði að fá að tala við
foringjann. Riddarinn var Mac-
unhan, Indíáninn hjartagóði, sem
hafðt leiðbeint hópnum á þessa
hæð. Capitao varð hverft við er
hann sá riddarann löðrandi í
svita.
„Macunhan! Hvað gengur á
fyrir yður! Jeg bjóst við yður
í tjaldinu í nótt, eftir ferðabjástrið
í gær“.
það var skakt. Jeg lagði mig
fyrst fyrir en fór svo að hugsa
um hætturnar sem vofa yfir
okkur hjerna. Jeg þekki frum-
skóginn og íbúa hans. það ríður
á að vera á verði, því að árásar
á næturþeli eru algengar hjer.
(Framh.).
það sem jeg vildi hafa gjört
í þessu efni er að eyðileggja
þann ósið, sem jeg kalla, og fá
annað uppbyggilegt og bætandi
í staðinn.
Og hverjar eru leiðirnar?
Meiri mentunar- og lestrar-löngun
ungra manna mundi draga mikið
úr götustöðum og slúðri. Al-
mennur lestrarsalur, sem væri til
afnota, hverjum sem er, allan
daginn. Og málfundafjelag fyrir
yngri og eldri, væri ekki illa
til fallið og gæti verið gagnleg
og góð skemtun, á við dágott
Bío, ef vel væri með farið. Mál-
fundafjel. gæti auk þess orðið til
mikils gagns, bæði fyrir þá sem
í því væru, og eins fyrir hina,
sem utan við það væru, eða svo
hefur það reynst annarstaðar,
þar setn slík fjelög hafa verið,
og jeg veit að þau hafa stígið
spor í áttina til mentunar og
framfara, sem að óþarfar götu-
stöður og slúður hafa aldrei gert
og munu aldrei gera, nema síður
sje. Jeg ætla nú ekki að fjölyrða
um þetta meira að þessu sinni,
aðeins að minnast á það, og bíða
svo eftir andmælum eða kanske
ámælum. En það mundi gleðja
mi'g mjög, ef einhver vildi benda
mjer á það, sern rjett væri í
þessu efni og þó sá hinn sami
vildi rífa niður það sem jeg hefi
bent á, en þá verður hann líka
að koma með annað betra.
J. J., Hlíð.
Sæsíminn komst í lag í
gær.
Saiifiskurinn. Um 16000
smál. af fiski er talið að veiðst
hafi á öllu landinu frá nýjári til
ágústloka, miðað við þurran fisk.
Besii þurkur hefur verið
mestan part vikunnar og tæpra
4 stiga frost í nótt.
Tiittur
fást í verslun
S* 3.
Sólaleður
fæst f verslun
G. J. Johnsen.
Tjöru-
íougverk
allir gildleikar
nýkomið f verslun
3- Jjofovsetx.
Prentím. Veitmannaeyja.