Skeggi - 12.02.1927, Blaðsíða 3

SXEGGI
tSm sýaa þetta svo Ijósí aft eklrt
er hægt að mæla á móti því.
Eg get ekki gert að því að
m'r sárnaði þessi aöíerð Isleifs
en það var þó ekkert á móti
veðsetningunni, eg heíöi aWrei
nefirr o’pmberlega viðuréignmína --- - .. .
við Isleii vegna brúður míns, hefði Haía í < II SaiUlfæít Sig lÍHI þa.ð að
ekki veriö .utu annað að ttfla^ en • • • C .
veðsetnirmin .yar mér'sVo mikið''kaUp bæðí að' því et* gæðl'5Og
áhyggjuefni, að eg gat ekki ann-
aðgetið hennar •óðrum tíl yer5 snertíí á .011IIttl VeÍðarfæi'litil Og
vióvörunnár, sem á Iseif haia
tnia-i. það bætir úr aö Isleifur
siefti veðbréfinu og hannvillví t
ab allir þakki sér fyrir það. En
eftir minni meiningu beitir enyin.
nefna ódrengtrr þeirri nðferð
sem l áeifur beitti. Egvárðmjög
•feginn -þegar' Isleifur haföt afjient
bréhð og Tómæ vai Iíuí.s liá því
e» hann var látinn ka'upa sig frá
lausan á þann lúalegasta hátt, sem
hfegt'" vár'* aö lnigsa sér, þegar
h»nn • yar- iieyddur tii að.skrifa
undir þetta andstyggilegasta hrós
urn Ueif, Eg vcit oð Itann hofur
jiauðugttr skrifað undir og Isleif-
ur þarf- ekkt að segja að bróðir
minn liaíi af fiisum vílja gert jj.að
eða* boðið vottorð með óhróðri
úígerðarvörum eru ekkf fáanleg arma;-
staöai þvgur yður vautai eitthvað hvort
heldui ití heimiiis yðar eða úígerðar
þá fííiisið rnig að tnati eða talið vlú
Rosenkjær deildarstjóra og inimið þér
þá fá betfj kaup en þér Reíift íengið hjá öðruivt. S»aÖ
er íríít*n yerziuharin ar tð s.elja a ?ar virur vio
sem læssta veröi gegn penif gabergun, wo tájgu að
satTtkeppni verði alveg úthokuð.
þeir sern kaupa föt sín i Reykja
vík,'rnega eki:i að öreyndu gana
frarn ltjá kiæðaversiun minni,
þar sem hínir 'n:örgu viðskiltavin-
ir'er jeg þ., ;i j Vestm cyjutn
hafa ár undanleknir?ga.r
játað sig vera n jög ánægða með
viðsjt iftin jeg sendi þeim nr
þess óska mjög greinilegar leið-
beiningar i rnáltökum.
Etnnig sýnishorn r.f fataeinmn
o s. frv
Sel -.iiö 'tf drengjafatnaði á
5 14 ara. Gebð upp alsiur og
sriíð,
jeg býð ekki lægst veið, en
feg býð vnnriaða vöui og
vinrtu l'yrir íilsvaiahdt veið
V i gf ús Gfuðbrac dsson
klaeðskc; b
Afrsbtraiti 8 fleyHnvÉk,
Sfmi 470 - S imnefni; Vigfús
Uiö-mjgi þö eg segði. sannleikann
um ,það. sem fór á milli okkar.
Jsjlpif*,, ".•np’iíin nema ódrengur
mundi þvingst. mann ,tii að Umlir-"
j sk’fiþr imitir jjsannijnUi úni bi'óð-
■ úf sihö pað éi..enn þá eitt- vin
öhubragðiðV seni hann hel'ur sýnr
Tómasi.'
Eg tSýs'f við þvf að hann reki
Tómas til 'ð skiila. unflir me,ri
•ösannindi um mig' og melra
. skjall 'um isleif. f>sfð ,.r ekki ó-
•íðlilegt 'þó Tsieifur vé'rji sig með
vottorðum, sem haun býr sjálíur
Tíi, þvi til .þess hefur hann blað-
'íð að lota sjalfan sig og skammu
þá, sem ekki viljn fylgja honum
Eg íiefði getað fyrir. löngu feng-
ið ítð korftast ?i Hokk Isleifs eri
hamingjan ve n.i:;Mr inig fra því
óláni nð vera með í þvilíkum fé-
lagsskap og fnndir oki Jtans og
þeirra vesaimga, sem hafa orðið
syo ólánssamir að lenda í snör-
unni.
Isleifur getur geri lítiö úr' ..mér •
og yerið; fullúr- af hroku yör
kunnáttu •sinrji og rriikltmenskuv
eins og han.n ,,er. .vanur, en dg-
.ætluiekki að öfunda-hanhj •eðd '-
skriða. í dultiö fyrir honum eg
gæti miklu fremur vorkent hon-
um það óián, að verða öðrum tíi
bölv’tinar, þvi eg kalla' það bölv,-
að leika á menn eins og Isfeil'ur
herur leikið a i úmas, og spiif
IViði milli mantut og s.tjetia
■ísleifur getur verið hróðugur
yfir þvi að eg sé ekki sendibréfa
f©r og. Iiann mun .því ekkióttast
þaðy setn eg spgi, eg hefi eks.4
st ært mig á kunnáttti minni og
'veit «ð húH er; ekki mikil. en
.hitt véit 'eg' Íiiýy ,að ég' tek ekki
þegjátidi MÖ •illmælum og árásnoi
IjanSj'.því mjiii.^.^gytia að bera
Bsentíur, athugið að eg sel nú Mai«rnvjölsekkiftn
á aöeins kr, 16,75.
Töhft' yið mig um s,leinoiíu og áburðarolíu.
Gr. J. Jolinsen
llejv Jetxgvö TO'T’av aj aWs-
malvöoMV, %uo stns:
Sjó- og
brunatryggið
eigur yðar srðeirts hjá
aUnwUrvd'i J4tau\.
Haframjöi, hveiti. maismjöl.
kartöfliir sykur o. fi. o fl.
GiJiuiin^tígvél
ágæt, nýkomín í versl,
O. JT. Jolmsen.
(j. J. Mnseii.
Gerist áskrifendur að . Skeggiá

hönd fyrir höfuð méf í viðmeign
inni við hanu og láta tnér nægja
það sem eg get gert sjálfur, hvað

þeim að ná í nokkrar, fóru þeir
þá nð hendá aumingja fuglunum
á milli s?n og mfsþyrma þelm á
annan hátt. slikt er: ijótt og i
hugsunarieysi gert. Benda má á
að rjúpan er friðlielg um þessar
mundir, en livuð veidur skotum
í hrauninu? Spjýr sá sem ekki
veit '
• E. F.
setit Islbifur segir um 'það.
lirílur Jóiisson.
, [>ann 7. þrs,-.a mánaðar voru
nol krir ungir menn a.ð gerá sér
að ieik að snara rjúpu,. og tókst.