Skeggi - 19.02.1927, Page 1

I

*-~IT ITil-
4. árg.
Vestmannaeyium, 19. febr. 1927.
34. ttil.
Hvers vegna
best í verzlun G. ,). Jobusen ?
Vegna þess
kaupir maður ódýrast ,og
aö verzlun iG. j. Johnsen skittii
eingöngu við vöndubustu og i.tærstu versiuriathúi, erlendis.
Beztu vörurnar verða altaf ódýrasrar, það er sannreynt.
Fyrsta vfgiö, sem þeir unnu,
var Rússland, ómenraðasta| þjóð
No“ðurSlfunnnr, sem Öldum sam-
an hafði verið híek.kji!&, henui
var lofaö gulli og grænum skóg-
um, ef hún bara vlidi hrista af
sér valdhafana sem v®ru, því
þeirn væri öll eymdin aö kenna,
látið okkur stjúrna, við skulum
opna hlið jarðnéskrar sælu fyrir
ykkur, þeir fengu völdin og viö
vitum öll, sem eitthvað athugum,
anuað en þúfuna sem við stönd-
um ii, hversu Rússum hefui
farnast. Líktega hefur aldrei
önnur elns óáran dunið yfir þá
þjoö, eins og einmitt síðan hessi
nýja iit iua héit innreið sína þar.
AnnaisstaÖar hefur síefnaþessi
ekki uáð verulegri fótfesm
Jainaðarmenn iiafa haft stjórn
í ýmsutn löndum, nú síðast í
Danmörku, en þeir Itafa ekki a
neinn iutt breytt frá því, sem íð-
ur vat, eða séð sér f*rt aö víkja
frá hiuu iikjandi þjóöskipuiagi,
þeir hafa otðið að víkja sæti aft-
ur þegjandi og. híjððkust og eitta
afldðingin orðið su, uö altnenu-
iiigui hefur sannfserzt nm aö þeir
v*ru engu hætari til uö fara með
völdiu en iyririennttrar þeirra,
Hér á landi lioiur talsvert borið
á hávaða í þessum mönnum á
hávaöa í þessum rnönnum á sið-
ustu árum, þó þeír hafl ekki
náð fösturn rökum á almenningi
utan i einu þorpi, f.safirði, þar
hafa þeir nðö mehi hluta í bæjar-
stjóro. Árangurinn er nú kom-
inn i Jjós.
B*r!nn er kominn á heijar-
þrötn fjárhagsléga, htgerð og at
vinnuvegir allir í kaída koli og
ekki aonnað fyrirsjáanlegt, en að
bæjarfélagíö veröi að segja sig til
sveitar.
( Vesturlandi frá 22. þ. m. ntá
glögt sjá þar, hversu komið er
högum rnattna nú. )>ar auglýsir
Útbú Islandsbanka ekkt fserri en
11 vélskip til sölu. Skip, sem
banklnn hefur neyðst til að taka
af eígendum, vegna þess, aö þeim
hefur verið gert ókleyft aö gera
þau þar út.
Allir sjá iiver örlög hföa þess
sjávarþorps, scm svona cr kont-
iö tyrir, útvegurinn er þar, eins
og hér, aðal uppistaða þorpsbúa
og skipin þeirra bjargarvon, en
nú hítfa þessfr samvizkusnauðu
féndur þjóðfélagains, i krafti þess
aö þctr hafa riúð meírl hluta t
bæjaríéiaginu, haftð svo gengdar-
iausar árá ir a atvionurekendur,
aÖ þeir hafa otðiö aö hætta óil-
uni atvinnurekstri og hröldast til
aunarra þorpa. bfiir sitju svo
þjóöféiags „vinjrnir“, með torn.
ann bæjarka,.;a og hrópa ahjáip
frá rikinu
1 sama blaöi er löng grein
eftir MagnúsTkorsteinsscn banka-
stjóra -a ísafirði, skulum vér gefa
honum hér orðiö rneð því að
birta kafla ur grein hans:
,£g e« cKki í neiuu/n vaia um
það, að séra Guðmundur, VII-
mundur læknir og jafnvel Finn-
ur vita það mjög vei, aö þó aö
melri hluii Luejai‘stjórnar ekkí hafi
tekiö bsinari þátt í sijörn atvianu-
fyrirtækjanna, þa hefur hann haft
aiar mikit áhrif á afk.omu þeirra.
Og mikið mega þeir, þrernenn-
ingainir bæta ráð sitt, sf þeini á
að takast aö þvo af ser þann
stnáQai blett, sem á þeim er vegna
framkomu þeína, ekki aðeins viö
atvinnurekendur, heldur og við
allan almenning, scm nú er at-
vinnulaus, mest fytir þeirra til-
verkcað........
. . . . Eg minnist þess ekkiað
hafa verið á fundi hér, þar sem
aðtilforingUöreiganna*,tekjuhiesri
maður bæjarins, ekki hef'ur hald-
ið æsiaga- og nlðræður um at-
vinnurekendurna. Hann hefur
aldrd gleyint þvt að minna sitt
tóik á það, aö olt basi alþýðunn-
ar vosri atvinnurekenduuum að
kenna og að ðli von hennar
bygðist á þvi, að þefm yrði á
kné komið.
Eftir þessari mælisnúru hefur
meirihluti bæjar tjórnarinnar sniö-
ið gerðir sínai náKvæmlega. Ald-
rei hcfur hann sýnt neina við-
leitni í þvi aö drrga úr hinuni
hóflausu álögum hér í bænuni.
þcgar sýnt var fram á það og
sannaö, að útsvörin hér vseru
tvöföld, jafnvel inargföid við það,
sétn annarsstaðar er, sveifst nú-
vcrandi meírlhiuíi þesa eigí að
hækka útsvörin um kr. 12000,
og fjárhagsnefnd hafði jafnvel
lagt tií að þau yröu hækkuö utn
26000 en heykíist á því, þegar
httuni var beut á það, að bæjar
stjórn brlsti lagaltga heirniíd til
þess, nema tneð samþykkistjóm-
arráösins. . . ,
þetu et aðeins lítið sýnishorn
af greiti bankasljórans, en stað
festir berlega þaö sem vér iiðf-
urn sagr um þetta efni. Hann
bcndir ennfremur á ýms dæmi
þess hvaða brögðum þessir fól-
ar hafa beitt til þess aö knésetja
atvinnurekendur, en hér verður
ekki rúm fyrir það aö þessu
sinni.
Ritstj.
Hveri átefnlr?
Niðutl.
V.
Meginhugsunin í kenningum
Dr. Helga Péturss, verða ljósast
sögð með hans eigin orðtim:
*það, sem þúsundir miljóna hafá
haldið vera lít j andaheimi eða
goðhcimi, er líftð á öðrum hnött-
um“, (bls. 1). Á þessari frum-
hugsun er ItciiTispeki hans bygð
og kenningar þær hhiar nýju er
Nýail flytur. Og bókin gengur
út á að sanna þetta á visindaleg
au ltatt og jafnframt aö sýn«
hversu mikilvægt þroskaskiiyrði
þaö er fyrir ntannkynið að öðl-
ast þessa vitneskju — og veita
licnni viðiöku.
En mikilvægasta atriðið er
hugmyndin um „hið mikla sam-
band* þessi hugmynd, sem er
hvorttveggja í senn hin fegursta
og stórfenglcgasta, er menn hafa
gert sér um lífiö og óendanleik
leik þess, er í þvf fóigin. að ó-
rjúfandi samband sé niilli vits-
munavera á ýmsum hnöttum.
Svo mátrugt er þetta samband,
að jafnvel hinar dýpstu fjarlægðlt
himinge'msins geta ekkí komið í
veg fyrir möguleika þess og svo
víðtsekt et það, að enginn hnott-
ur, þar sem hugsandi vitverur
eiga heima, getur staðið fýrir
utan það. þaö er hið mifcla
samband lífsins um gjörvaHan
heim, frá hinni minstu stjörnu tti
hinnar tnestu, *frá geislans braut
að yzta pól, þar sern líflh hefui
nunrið land.
„Lífssambandið nrilii hnattanna
er vlð verur, sem lengra eru
komnar í góðu, við verur, sem
iengra eru komnar í iliu og við
þær, sem likt er á konriö fynr*,
(bis. 58). Hin þroskaðri og sam-
sttltaii mannkyn eru sífelt að leit
ast við að lyfta hinum upp á við
í ártiria til vizku og samræmis.
Takinarkið er fullkonrin satn
stilliiig hins góða vilja i htimin-
uin. Öll veröldin á aö stefna ein -
huga aö þessu marki, samriemi,
vizku og fcgurð. *LiiuingÍ» þar
scm lukið et öllunt vilja é aö
gera ilt, verður stcfnt tii hlns
mikla sambands*, (bls. 112).
En án þekkingar er þettáckki
hægt þekkitig á þessu mark
nriöi als lils er höfuðnauðsyn til
þess, að hin óþroskaðri mann-
kyn gett þegiö þ:i hjulparhöadj
sem þeim ei rétt handan yfir
djúp himingeímsins. Mannkyn,
sern skortir þess« þekkingu eð#
hafnar henni, m. ö. o maonkyn,
sem ekki þekkir sino •ipámcnn,
er á vegi glötunar og dauöa og
vaxandi spillingar. SamstiJlíng
hiana góðu krafta, er svo sknrm
á vcg komín að þuð ge'ur ekki
tekið á món xðri venim, þ. e.
þroskaðrl mannkynjum. þáð hef
ur aðeins samband við »verur,
s;m lerigra eru komnar i íilu,
eð« l kt er á komið fyrir*. Shk
eru mannkyn sundurlyndís styrj-
alda — og trúarbragða „Hjá
slikum niannkynjum skapast ttú-
arbrögð af fjarskyujunum og
hugmyndum, seni stafa af lífs-
sambandinu tnilli hnattannu. Á-
hrif frá lifl á hnöttu. þar sem
verið er á sámræinisbrai tinni,
eða ekki mjög fjarri henni, .skapa
trúttrhugmyndir um himnariki og
sælu, setn hinir trúuöu eigi i
vtsndum. En af áhrifum frá