Skeggi - 19.02.1927, Qupperneq 3

SKECGí
-

grunn þarna nálægt. þá er næc:t-
ur Bre'.ci, er á kortmn dýpi H
fm. Eg helJ að dýpiö sé minna
þjr sem grynst er, því fljórt brýt-
ur þama, þctta er alistór gryur.-
ing og liggur á fjöltarinni báta-
og skipaleið. Mið: Hisna við
Up3ahe g og sér á Heliisey vest-
ur undan Alsey. {jrjár kv. míl-
ur N- V. V, N. er á kortunum
þokuklakkur, við hann stendur
P. T., dýpi 12 fm. p>eíta grunn
hafa menn fundtó fyrir æfaíöngu
mið á því voru: Hatturinn upp
á Húnanef, ug G slaHettur í
Fálkaióna, og er húri eina ör-
nefníð af þessum fjórum, sem
rnenn þekkja nú, þerta grunn
liggur inikið nær en kortiu sýna
og er annaö miöið Suðtiréy yhr
þjófanef. Eg iield aö á þessu
grunni hrjóti ekki nema í uftaka
brimi. |»á er Hseruklakkur, sést
ekki á korti, dýpi nil, 10fin ,er
um 300 frn fyrir vestan Jötunn,
mjög lítill uiti •■-ig, erekkihættu-
legur þótt falli, þvi uml’eið og
brot er íitið. þá er Gvendar,
klakkur, sést ekki á kortum, dýpi
11 12 fm Mið: . Latur í Kerl-
ingarhól og Hinefið á Hiliisey
við Álsey að vestan. Ingiinund-
arklakkur liggur beint inn af.
Faxaskeri Mið: Hraunhóllinn
við Kleyfar og Hrúturinn i Bunka
á Elliðaey, dýpi er nál. 10 fni,
þótt ekki sé djúpt, þá brýtttr
seint á þessum klakk, vegna þess
oð Ititnn er mjög lítill ummáts og
liggur í vari af Heimaeyju. Sand-
grttnn er á kortum. þótt dýpi
sé gefið upp sama og t. d. á
Bessa, þá brýtur þó rtiiklu fyr á
því. Á kortinu frá 1010 er á
grunni sem liggur á milli þrí-
dranga og Eindrangs, dýpi 15
ntetrar , en á enska kortiau frá
1913 4 fm. það síðara nutn rctt-
ara, fijótt brýtttr þarna. Kargi
heita grynningnr jtær, sem liggja
til vesáurs af j.< Ídí öngum, það er
skerjaklasi, sern Hggur um sjávar-
mál, þeir, sem eiga leið þarna
um, ættu ætíð að fara nser Ein-
drang, þvt þar er lirein leið- í
stefnu á Dalfjall, inn af þjófaneil,
eru grynningar og einnig suður
af suðvesturhorni Brandsins, og
ættu menn þvi að forðast, að fara
þarna nærri landí.
það væri óskandi að formenn
forðuðust í miklum látum, að
faru vestan við Hellisey, og ekki
heldur milli Geidungs og Hellis-
eyjar, því auk grynningá eru á
þessurn slóðum harðir strattmar,
sem oft æsa mjög sjóinn, og pó
nienn eigi að fara dáluið lengri
leið, þá nmn sannast, að betri er
krókur en keida.
Eg hcf ckki minst á aörar
grynningar en upp að 12 fm. uni
stórstrauinsfjöru, vegna þess, ab
eK hygg báta naumast á sjó, ef
brýtur, á meira dýpi og nntn
ölduhæð þj urn 40 ft, Ölduhæð
er reiknuð frá sjávarfleti, mesta
ölduhæð sem eg hefl heyrt um
hefur ver't mæld fyrir austan
Asíu, og reyndist 8-1 ft, oghefur
því mismunur frá botni öidudals-
ins verið 168 ft, eða með þessari
öiduhæð hefði fallið á 28 faðma
dýpi.
Að iokum bið eg þr, sem bet-
ur vita, að leiðrétta ei'rangtværi
með eitthvað farið, sem málí
skiftir i iVamanrituðum línum.
þorst. jónsson.
, Fyr og nú.
þegar eg, fyrir rúmum 17 ár-
um kom hingað til Eyja, þá voru
Fíatirnar og Brimhólarnir einir
hinna skeintilegustu bietta hér
lietma við, enda munu þessir stað-
ir hat'a veiið mikið notaðir iíi
fornaSsem ieikvöllurog mörg gleði-
stundin gamlu folksins hérna frá
æskuárunum, num tengd við
Flatirnar og B'rimhólana. En nú
er ("titliii Önnur. Nú eru Eystri-
Fiatirnar orðttar að svörtu sand-
flr.gi að vcti i tii, sundurkrassaðar
tneð illa hirtum og ljótum gadda-
vírsgirðingum, en biómlegur mat-
jurtaakur á surarin og bætir það
út' skák En sem leikvöllur úngs
og hrausts fólks eru þær ekki
lengttr.
Eftir eru Brfnthólarnir en þeir
virðast líkum örlögum háðir. Að
austanve.ðu eru þeir orðnir af'-
girt tún eða túnstæði svo v.iö
þaö er ekkert aö athuga annað en
þaÖ, aö spurning er, hvort ekki
hef'ði vertð réttara. að útbúa
þenna stað sern leikvöll og hvíld-
atsiað Iiauda börnum ogiasburða
f'ólki. þangað er svo stutt tð fara
úr bæniun og útsjón fögur. þau
eru sorglegr í afdrifin sem vestri og
nyrzti itltiti Brimhólanna virðist
eiga fyrir höndum, þessi indæli
biettur, með ihnandi brekkum og
lautum ’og Jbölum. þar er hin
eyðileggjandi mannshönd að verki
er að Iramkvæma þar spellvirki.
Yfir þetta svæði þvert og emti-
langt ösla bifreiðirnar vægðar-
iaust róta upp jarðveginum og
gera hann að flagi. þangað haia
bein verið flutt tH þurkunar und-
anfarna vetur og leigið þar fram
á sumar. Hafa þau feigt jarðveg
inn svo, að þar sem þau hafa
legið má heita og er víða Hag,
Siðastliðinn sttnntidagsmorgunn
varð mér reikað ttm í Hrauninu
og lá leið mín tim Brimhólana.
Rann rnér ;til rifja* að sjá með-
ferðina á þessuni bletti sem okk-
ur öllum á að vera svo unvlra
kær. Og verði manni gengið
yfír í Hraunið næst Brimhólun-
um ~L og þótt lengra sé farið
þá mætir manni þar sama sjón-
in. þar er einnig hin eyðtleggj-
andi mannshönd að verki. Fagrar
grasfvaxnsr lauítr eru þaktarmöþ
og’moldarhausum eftir þá menn,
sem rifið hafa upp grjót i kring-
um þær! Engum veiðttr ab vcgi
þegar verki er iokið að tína
grjótið ofan í holurnar og leggja
grasrótina ofan á.
þessari eyðileggiugu má ckki
halda áfram. Hér verðu*- að taka í
taumana og það fljórt Byr ja verð-
ur á því að íriða Brimhólana.
Yfir pa mega engin ,a k t æ k i ösla
nóg túm fyiir vegi út í Hrauniö
bæoi suunan við þá og vestan-
við. Á örlmhólunum má engirt
bein þurka. En neyðist menn tii
þcss, þá verður það að gerast
með vandvirkni og mega bein
ekki iiggja þar langt fram á vor
hvað þá fram á sttmar. það vérð-
ur að afgitða það sem eftir er af
Bnmhólunum og græða svöðusár
þau, sem þeir hafa þegar fengið
prýðu þá og fegra. Fngum, sern
ri ur upp grjót i Hratininu má
liðast það að skilja eins við þar
og liingað til hefur verið gert.
Híð sania á uð giida um brekk-
uriiar stmnan og austan í Hánni
Skiphellráfiötina og Hiíðarbrekk-
tirnar. þetta eru of faileg.r og of
heilnæmir staðir okkur Eyjubú-
um til þess að þeim sé misþyrmt
tins hrotialega og hingað til hef-
ur verið gert.
þessi fagra eyja að okkar allra
dómi sem hér eigum heimu, og
ein meö fegurstu eyjum í heimi
að dömi iangferðamanna, er okk-
ar eign allra, sent á henni búum.
Hún er moðir okkar alira sein
hér eigtun heima, jafnt þeirra,
sem ekki eru fæddir hér og hinna
sem íæddir eru á henni. Hún
elur önn fyrir okkur á hinn
ríkulegasta hátt Hún er til þess
sköpuð að gjera okkur göíugn og
mikla nienn. Hiö tignarleg* yfir-
bragð hennar lyftir huganum
hærra og hinn úfni sjór umhverf-
ís hana gerir íbúa hennar hrausta
og þrautseiga. Og hún er við-
kvæm móðir. Hin minsta skeina
sem við með óvarkámi og kæru-
leysi veitum henni getur svo auð-
veldlcga or&ið að ólæknandi átu-
meini, samanber flagíð upp á
mllli NeÖrt-Kleifna það hefur
kostað hana langan langan tíma
og afarnikla fyrirhöfn að afla sér
þessa látlausa en yp Jislega skrúða
sem hún er íkiædd frá sjávar-
máii til hæsut fjallntinda og sem
htin M öilunt-kröftum reynir til
að haida óskemdtirn þrátt fytir
þurran jarðveg og hamrömm vcð-
ur, Sýnum því þessari göfugu
og góðu móöur okkar þá sonar-
lciMi nærgætni aö eyðileggja ekki
þetta margra alda starf og strit
með augnahliks hugsunariaustini
atliöfnum, heldur hlynnunt að
hemii af Öllum inætti og prýðum
hatta. Verium lil þess öllttni
okkar kröftum, andlegttnt sem
lkamlegum.
Si.emiiia iaka. böru tii
lí’Ci G8.
Á fyrsts b'æjarstjórnarfundi, eft-
ir kosning hiuna nýju fálltrúa
heldur hinn nýkjörni verndari
og víkingn hins íslenzka „Sö-
cial Demokr;:r:.n, þorbjörn Guð-
jónsson langn og þýðingarntikia
ræðu f„til t iðrris.i. r sínum
lýðn, sem aðaliega lá t þvi að
forða þeim rra þeirri hættu að
eignast mjólk hnnda sér og börn-
urn sínum tJg hver er ástæðan?
þorbjorn vill ekki láta rækta
eyjuna nema því að eins að það
geri jarðabændur, somherjar hans
en þcir cru 46. Hinif allir mega
vcra tnjólkurlausir þoibjöms
vegna. Kaupmenn þurfa ekki
mjólk aðra an aðflutt!). Hyggi-
lega hugsað. Útvegsbtendur þurfa
ekki ntjólk, getu borðað tisk En
»hin vinnandi hönd“, uppáhald
og einksrstoð þ. G.!!! Hv.að á
hún að hafa sér og sínunt til
smekkbætis? því vil eg-’eyna
til að svara.
„Hin vinnandi hötid0, sen
Eyjablaðið ber svo mjög fyrir
brjósti, vlnnur það. til að senda
þorbjörn Guðjónsson á btejar-
þing fyrir s>na ltönd til þesx að
leysa sig frá oki auðvaldsins og
hans fyrri framkomu má sjá að
hann er „allra vifwr og U'Ulum
/rúrv nenta ef veta kynni sjálf-
um sér, þvi það cr auðkenni á
öliunt mönnum scm víija ^gera
allra vilja| vcrða eng'.m neitt og
sjálftmt sér minst {> rbjörn er
efnabóndi. Oildur bóndi á þingi
enda sýnir hann þnð þegar sém
bóndi itð itann er þar tyrir sina
stétt eins og vera ber, og ekki
aðra, ekki þú sem- hann sagðtst
brjóta sig í skeljamoia iyrír, ekki
fyrir fátæka alþýðu sent honunt
hafði hugsast að helga kraí'ta
sína, ekki fyrir munaðarleysingj-
ann, sem hann hafði ittitið guði
sínum að verða vörður og vernd-
ari, ekki fyrir allar stéttir og al-
tneuning. ekki fyrír bæjarféiagið
og bæjarmál, og ekki fyrir neitt
né ncínn nema þorbjörn Guð-
jónsson og sannast það á þor-
birnl að hans hugsun er: Fyrsc
ég! f annað skifti ég l! og í þriðja
skifti ég sjalfur!í!
þorbjörn vill halda landinu t
einokun óræktaðu og' illa hirtu
og engum til nota - allra sízt
að jarðnæöislausir og elnalitlir
menn hafi það sér til styrktar.
Eg lái þorbfrni ekki þó hann
vifji sjálfum sér vel. eins og all-
ir aðrir, eg felli mig ekki við þa
ntenn, sem segjast vera uð berj-
ast fyrir velferð og bættum kjör-
uni hinna stnáu og lágu en nota
svo aðstööu sína til að slá vopn
úr hendi þeitn eins fljótt og færi
gefst.
J- J- Hlíð.
Eyjiskeggi.