Verkamaðurinn - 09.06.1926, Blaðsíða 2

2
V ERKAM AÐURINN
i Undinu. Þá taiaði htnn utn ágrein-
ing sinn og íhaldsins i seðlabanka-
tnálinu, og vildi áUta að það mál
œtti að vera kosningamál nú.
Að öllum þessum rsðum loknum,
var kjósendum leyft að koma fram
með „stuttar" fyrirspurnir. Steinbór
Ouðmundsson og Erlingur Friðjóns-
son beindu nokkrum fyrirspurnum
til ]. Þorl. og S E , sem peir ýmist
gifu bálf svör við, eða svöruðu út
i hött.
Síðast á fundinum flutti HanOuð-
mundsson kjósendum kveðju frá
Jóni Þorl. (óbeðinn samt). Sagði
hann að Jón kvartaði um þreytu
vegna hlnnar slitaiausu vinnu f
stjórnarráðinu. Bað hann (H. O.)
kjósendur að sjá nú aumir á Jóni
og losa hann á viðeigandi hitt við
að streytast lengur við Iandsmálin.
En til þess, að hann fengi samfylgd,
skyldu ihaldsmenn skifta atkvæðum
sfnum hnifjafnt á roflli Jóns og Sig.
Eggerz og láta báða listana fá rólegt
and'.át. Á þann hátt færu kosning-
arn«r best Þá klöppuðu allir fyrir
Haraldi — og ihaldsmenn mest.
Fundinutn var slitið kl. 1. Áhrif
hans munu reynast litil.
Símfréttir.
Rvík. 7. Júní.
Ffíiíkvsen’.daráð kolaverkfallsmanna
I Englandi stlar að taka afatðða til samn-
iagatilboða nánsueigenda á Þiiðjndaginn.
70 pundum aterlinga var nýlega
atolið af eniknm manni á Hótel ísland.
Jón Baldvinsaon hélt (und f Veatmanna-
eyjum á Laugardaginn var, tneð um
500 manni. Jóhann aiþingiamaður fór
þar miklá hrakför, er hann reyndi að
verja íhaldið. Björn J. Blðndal hélt
fund f Olafavfk á Föitudaginn. Allir
togararnir, cema einn, lagatir við fest-
ar á bðfninni. Góð flotasýning fyrir
kénginn.
Allsherjarverkfallið
í Bretlandi.
(Niðnrl.)
Flestmn var það Ijóat, að hér var
England á vegamótnm statt, það var
auðiéð að nú hafði borgaraatétt aú,
er til vaida brautat með byltingnnni
á 17. öld, lifað aitt (egnrita og varð
nú að hnfga eins og aðallinn þá fyrir
benni. Baráttan varð þvi brátt valda-
barátta u«u hvor atéttin setti að ráði,
burgeisar eða verkalýður, um hvort
■kipulagið setti að vera auðvalds- eða
Bameignarakipulag. Og allur umheim-
nrinn horfði með undrnn og kvfða eða
aðdáun á hildarleik stéttanna. Verka-
menn annara landa biðn eftirvsenting-
arfulllr, þeir höfðn bjilpið eftir megni
og vissn að breiki verkaiýðurinn var
f þesaari hörða frelsiabarátta forvörður
verkalýða alls heimiins og signr hans
myndi hafa hinar stórkostlegastn af-
leiðingar. En til þess að sigra varð
verkalýðarinn að eiga aér harðsnúinn,
aterkan flokk og ágseta forvfgfsmenn,
sem vasra hinu mikia hlatverki vaxnir
og skilda hve stórkostiegt þsð aagna-
blik vseri, er þeir iifðu. Nú var komið
að tfmamótum, eem krötðast atórmenna
líkt og Ctonmwells eða Lenins og
byitingasinnaðs einvalaliðs eins og
kommúnistaflokkinn rúasneaka.
Öll veröldin beið með eftirvsentinga
stórtfðinda, verkamenn allra landa
vonnðn og þr&ðn, verkalýðnr Engiands
stóð samhnga og einbeittur — en
foringjar enska verkalýðsins hvað gerðn
þeir ? Pelta. flýstu verkfallinu 12 Mal.—
Sí atbarður er einhver hinn iær-
dómsríkasti f aögn verkalýðsint. Meðan
verkaiýðnrinn barðiat af fresta megni,
við hncgar og kúgnn, ern foringjar
hana MacDonald, Henderson, Thomas
& Co., ’ð fiska eftir atkvæðam mið-
stéttanna með sáttatilboðnm; meðan
verkamenn heija götabsrdaga við
rfkislögregla og byggja etrætavigi
gegn hcr stjórnarinnar, sitar MacDonald
á þingnm með Baidwin atjórnarforset-
annm og sver og sárt við leggar að
hano vilji aðeins sætt — og breytir
eftir þvf.
!É Verkamennl %
0
/§) Við höfum nú loksins (§J
j|J tengiö aftur hin marg- j|j
(§) eftirspurðu vinnuföt, 0
(g 0
fíd) gömlu, sterku tegundma. (fg/
fS) (@/
) Virðingarfylst. jg/
§ Brauns Verslun. ^/
g Páll Sigurgeirason. j|J
Þegar eldmóðnr samúðarinnar gagn-
teknr svo verkamenn nágrannalandanna
að verkamenn alia leið anstnr f Rúss-
landi bjóða stórkostlega styrki, hafna
breskn foringjarnir þvf tilboðí, endnr-
senda ávfsnnina opp á fyrstn hálfn-
miljónina — og hætta verkfallinn
sktlmálalaast.
Hér eru framin bsin svik við verka-
lýðinn af foringjanna hálfn, og ern
þan bein afleiðing þess hálfvelgingi
og bræðíngsands, sem rfkt hefir f for-
ingjahóp breika verkalýðtflokksins
siðnstn irin. Ástandið var svo alvar-
iegt sem frekast mátti verða og
krafðist framsýni af ■tjórnendum verka-
lýðsins og stórmenna, er höfðn áræði
og einbeitni til að bera. Eo þvf var
ekki að fagna. í verklýðiflokknnm
réðu akammsýn amámenni, er ekki
vorn itórræðnnnm vaxnir. MacDonald
og sosiaidemokratar þeir er með hon-
nm stjðrnnðn, höfðn hvorki haft vit á
að búa verkalýðinn undir alfk stórræði
né höfðn þeir nú dng til að leiða
hann skammlaust út úr bar&ttnnni;
þeír höfðn aðallega verið að hngsa
nm að reka kommúnistana úr verklýðs-
flokknnm, hreinsa hann að þeim
einn mönnnm, er höfðn haft framsýni
til að sjá hverjn vetkamenn yiðn að
vera viðbúnir og nnnið að undirbún-
ingnnm eftir xaegni, en brostið kraft,
þvf flokknr þeirra var enn of lftill.
Svik sosialdemokratanna vöktu reiði-
■torm hjá verkamönnnm. í Poplar f