Verkamaðurinn - 02.10.1926, Síða 1

IX. árg. \\ Akureyri Laugardaginn 2. Október 1926. t 67. tbl.
NYJA B í Ö. ■■winnwTi
Laugardajfskvöld kl. 9.
ÁSTA-LJÓÐIÐ.
Kvikmynd í 6 þáUum. — Tekin eftir ástarkvæði eftir rússneska skáldið:
Ivan Tourgueneff.
Fallegasta kvikmyndin, sem séðst hefir hér lengi.
Sunnudajcskvöid ki. 9.
Leyndardómur Djöflaeyjarinnar.
Stórfengleg lögreglumynd í 7 kðflum, hver kafli 5—6 þættir, Aukamynd með
hverjum kafla
1. kafli
Dularfulla landabréfið
Aðalhlutverk: Helen Holmes.
Bráðskemtileg og afarspennandi mynd, óefað sú langbesta, sem sýnd hefir
verið í mörg ár, um þetta efni. Myndin verðursýnd þannig: r. kafliáSunnu-
dag og svo hver af öðrum á hverju kvöldi vikuna út.
Aukamynd í 2 þáttum:
Pað er reykur í eldhúsinu.
A.V. Afsláttur fæst á aðgöngumiðum ef teknir eru fyrir alla myndina í einu.
Simi 103. '
Samvinna flokka.
Þ«ð er nœsta einkennileg tugga,
sem íhaldsblöðin jórtra nú utn stund,
þar sem er fjas þeirra um óeðiitega
samvinnu Alþýðuflokksins og Fram-
sóknar við væntaniegt landskjör i
haust
Ollu tneiri »hræsni« og »falshátta
getur ekk>, en þegar stjórnendur
þessara málgagna þykjast ekki hafa
hugmynd utu, að isienska auðvalds
fhaldið er sömu tegundar og hji
öðrum þjóðum — höfuðfjandi allrar
starfsemi framsæknari flokkanna, til
hagsæidar aiþjóð og sannrar
menningar; þessvegna hljöta allir
heitbrigðir stjórnmáiafiokkar að sam
einast gegn þvi i öllum höfuðor-
ustum.
Pað, sem aðallega hlýtur að standa
á móti samvinnu flokka, er óskyld
lelki meginstefna þelrra og er þi
á að Ifta, t. d nær hverjum flokk-
unum — íhaldsflokknum, eða Fram-
sókn—Alþýðuflokkurinn stendur með
meginstefnu og starfsaðferðir, þvf hér
er um það deilt, með hverjum hinna
tveggja flokka Alþýðutlokkurinn á
að ganga til kosninga, þar sem hann
býður ekki fram mann sjáifur.
Meginstefna auðvalds fhaldsins er
yfirdrotnun hins sterkayflr þelrn mátt-
arminni, og óskorað ftelsi e.nsttk
lingslns til að neyta aðstöðu auðs
og valda til að upphefja sjáifan sig
á kostnað fjöidans. Á þessari undir-
stöðu er öli starfsemi íhaldsflokks
insbygð. Sá, sem fylgir flokknum—
og veit, hvað hann er að gera —
hlýtur að hylla þessa stefnu og fylgja
henní.
Sá, sem befir kynt sér stefnuskrá
og starfshœtti Alþýðuflokksins, sér
það fljótlega og glögt, að leiðir
flokkanna liggja sfn i hverja áttina
— og homa aldtei saman, þar sem
meginstefna Alþýðuflokksins er yflr-
ráð fjöldans yfir elnstakllnganum og
skipulagsbundið athafnafrelsi ein
staklingsins—samvinna, bygð á þvi
að atlir menn séu bræður og hafi
jafnan rétt og tiikall til gæða Elftins
og mannþroskunar-
Samvinnan — samhjálp einstak-
Sin;'»nna til almennra hagsbóta og
c atsnþroskunar — er meginþátturinn
í stefnu Framsóknatflokksins. Skyld-
ieikinn með honum og Alþýðuflok-
num er því ótviræður og ura leið
óskyldleiki Fraœsóknar og íhaldsins.
Samvinna við landskjörið getur
þvi aðeins átt sér stað á milli Al-
þýðuflokksins og Framsóknar, nema
meginstefnur séu lagðar til hliðar
og koslð eftir aukamálum. Með í
haldinu getur Alþýðuflokkurinn ald-
rei átt eðlilega samleíð.
Þá getur til máia komlð að at-
huga, hvort Alþýðuflokkurinn hefði
ekki átt að sítja hjá i þetta sinn, þar
sem hann var óvigfær á elgin ram-
leik. Svo hefði verið hugsanlegt um
stjórnmálaflokk, sem ekki á neina
lifræna hugsjón, eða skyldu viðþað
þjóðfélag, sera hann starfar f.
En Alþýðuflokkutinn á þettá
hvorutveggja; þessvegna gat bann
ekki setið hjá, og staða hans hlaut
að verða við hlið þess flokks, sem
er honum skyldastur f stefnu og
starii.
Þetta er Alþýðufiokksfótki yfirleitt
svo ijóst, að alt jórtur Ihaídsblað-
anna um »óeðHlega samvinnu" og
andstæða hagsmuni, er unnið fyrir
gfg. Það auglýsir aðeins Marðar-
eðlið íhaldsins og matarpólitik, sem
meðalþroskaðir kjósendur kunna að
meta að verðleikum.