Verkamaðurinn

Tölublað

Verkamaðurinn - 03.08.1929, Blaðsíða 3

Verkamaðurinn - 03.08.1929, Blaðsíða 3
VE RKAMAÐURINN 3 hann segi, að þeir menn, er hafa unnið að umbótum. hafa lagt hart á sig, lagt mannorð sitt, eignir og æfistarf í sölurnar, til þess að bæta úr sárasta bölinu er hefir þjáð og beið komandi kynslóða, séu í raun og veru einskonar skýjagiópar, er eigi séu í húsum hæfir? Eg hygg að eng- inn yðar sé þeirrar skoðunar.c .... S. ----o—*— Sönggestir. Karlakór Reykjavfkur kom hingað með >Gul!fossi« síðast, og söng hér 21. og 22. f. m. Pað er ekki efamál, að aldrei hefir jafngóður söngflokkur sungið hér á Akureyri. Kostir söngflokksins eru margir, og eru þessir mest áberandi: Samræmi í styrkleika raddanna, hver rödd svo samsungín, að mjög lítíð gætir einstakra söngvara, óvenju- fagur >piano«-og »pianisimo«-söng- ur, hófsemi í sterkum söng (þó vantar talsvert á, að sterkir tónar séu jafnfagrir og hinir veiku), mik- jtl léttleiki og lipurð í meðferð lag- anna og talsverð leikni í »crescendo« og »decrescendo«. Par við bætist svo nákvæmni og samviskusemi söngstjórans í rnecjferð laganna, og smekkvísi hans og góður skiining- ur á anda þeirra. Af þeim lögum, sem best voru sungin, vil eg einkum nefna: Söng- ur ferjudráttarmana (rússneskt þjóð- lag), Ólafur Tryggvason (síðara kvöldið), Naar Fjordene blaaner, Das Glöckchen, Quinnans lof. Vögguvísa (Brahms) og síðast en ekki síst Áin niðar, eftir hr. Siguró Pórðarson sjálfan, mjög áferðarfall- egf ,ag. samið og raddsett af mik- illi kunnáttu. Einöngvarar voru: Erling Ólafs- son (Naar Fjordene blaaner), hefir hreimfagra og þýða barytonrödd og syngur smekklega. Sveinn Por- kelsson (Ave Maria) söng tenorsóló, en rödd hans hefir öllu ftómur blæ af bassa-baryton en tenor. Grunar mig, að hann nyti sin betur á því sviði. Stefán Guðmuudsson (Das 'Glöckchen) hefir óvenju þýða óg hreimfagra tenor-rödd, mjög sveigj- anlega og hreina, en eigi alveg lausa við óstyrk. Daniel Þorkelsson (Quinnans lof) hefir framúrskarandi hreina og skæra tenor-rödd, alger- lega lausa við öll iýti, en tæplega eins sveigjanlega og rödd Stefáns. Áheyrendur voru mjög hrifnir að vonurji, og hefði þó mátt verða betur, ef eigi hefði samtal og skó- hjóð yffrgnæft sönginn í byrjun margra iaganna. Ættu allir, sem sækja söngskemt- anir, að hugfesta það vel, að því aðeins hafa menn söngsins full not, að grafarkyrð sé í húsinu, og að hinn minsti hávaði truflar söng- vara og hljóðfæraleikara, svo að þeir njóta sín ekki fullkomlega. Koma þessara góðu gesta er mikill fengur fyrir bæinn, og ætti að geta orðið söngmönnum bæjar- ins að ómetanlegu gagni. Vil ég svo þakka þeim fyrir komuna og sönginn, og óska þéss, að bæjar- búar mættu oftar njóta góðs af list þeirra. Akureyri 2. ágúst 1929. Áskell Snorrason. ----—o------ S k æ ð a d r í f a. »Ljóti m-unnurinn á þér, Mangú, sagði karlinn. Líkt mættu vesl- ings íhaldsritstjórarnir segja við Jón Þorláksson. Nú verða þeir að leika fífi frammi fyrir alþjóð til að af- saka það, að Jóni varð það á að segja satt um innræti og stefnu íhalds-sjálfstæðisins. Það veldur meiri óþægindunum í fhaldsher- búðunum að segja satt. Til athugunar. í »Norðl.« 1. þ. m. gefur að líta þetta upphaf á grein: »Það hefur nú orðið að samkomulagi nú ný- lega milli undirbúningsnefnd há- tíðahaldanna næsta sumar og Haraldi Björnssyni að hann«, o. s. frv. Máske hefði ritstj. »Norðl.« y E RKAMAÐUR IN Al Útgefandi: VerkalýðssambanA Norðurlands. Ritstjórn: Stjó rn Verkalýðssam- b andsins. Ábyrgðarmaður: F o r s e t i S a m- bandsins.ErlingurFríðjónsson. Afgreiðslumaður: Halldór Friðjónsson. Kemur út tvisvar d vlku. Árgangur kostar 5 kr. Auglýsingum sé skilað til stjórnarmeð- lima (Erlingur Friðjónsson, Einar Olgeirsr son, Jón G. Guðmann), afgreiðslum. (Hall- dór Friðjónsson), eða (j prentsmiðju Odds Björnssonar i síðasta 'lagi d Mdnudags- eða Föstudags-kvöld. Um fastar auglýs- ingar má og semja við þessa menn. fundist þetta slæmt mál t. d. hjá þingmanni bæjarins. »Ekki er ein báran stök,« mættu . Akureyringar segja. »Norðlingur« kvað ekki eiga að koma út í dag. ------©— Úr bœ og bygð. Gunnlaugur Einarsson læknir og frú hans komu til bæjarins í gærkvöldi, land- veg austan af landi. Þau hjónin dvelja hér nokkra daga. Þeir sem óskað hafa eða óska að leita til hans, geta hitt hann á lækningastofu Bjarna Bjarnasnar íæknit kl. 10—12 árdegis. Síldveiðarnar hafa gengið að þvf leyti vel, að nóg er um síldina og veiðiveður ágætt, þangað til í gær. En þessa viku hefir minna veiðst en til stóð, vegna þest hve mörg skip lágu ólosuð við bræðslurn- ar. Nokkur skip hafa nú mokað þeim afta í sjóinn, önnur liggja ólosuð enn og sum hafa iagt síldlna á land, I þeirri von að geta síðar flutt hana í bræðslu og selt hana þar. ísfirsku bátarnir lögðu t. d. 2000 mál upp i síldarþróna á Dagverðareyri. Söltunarfélag verkalýðsins er búið að salta 1200 tunnur af síld. Má það teljast góð byrjun. I 0 Minningarspjöld elliheimilisins, sem getið var um í síðasta blaði, fást einnig hjá Kristjáni Guðmundssyni, bóksala.

x

Verkamaðurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Verkamaðurinn
https://timarit.is/publication/215

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.